Jesaja 48

1 Hoort dit, gij huis van Jakob, die genoemd wordt met den naam van Israel, en uit de wateren van Juda voortgekomen zijt! die daar zweert bij den Naam des HEEREN, en vermeldt den God Israels, maar niet in waarheid, noch in gerechtigheid.

Aw Jakob imthung takoh, Israel ahmin hoiah kawk ih kami, Judah tuipuek hoiah tacawt kami, Angraeng ih ahmin hoi lokkamhaih to a sak o, toe toenghaih hoi loktang hoiah Israel Sithaw ih ahmin palawk ai kaminawk,

2 Ja, van de heilige stad worden zij genoemd, en zij steunen op den God Israels; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.

nihcae loe angmacae hoi angmacae to ciimcai vangpui ih kami, tiah poek o moe, misatuh kaminawk ih Angraeng, tiah ahmin kaom Israel Sithaw nuiah amha kaminawk, tahngai oh,

3 De vorige dingen heb Ik verkondigd van toen af, en uit Mijn mond zijn zij voortgekomen, en Ik heb ze doen horen; Ik heb ze snellijk gedaan, en zij zijn gekomen;

hmaloe ah kaom hmuennawk to tangsuek na hoiah kang thuih o boeh; to hmuennawk loe ka pakha thung hoiah tacawt moe, nihcae han ka hnuksak boeh; ka thuih ih lok baktiah to hmuennawk to ka ohsak.

4 Omdat Ik wist, dat gij hard zijt, en uw nek een ijzeren zenuw is, en uw voorhoofd koper;

Palung na thah o haih to ka panoek, nangcae ih tahnong thaquinawk loe sum ah oh moe, na lupataehnawk doeh sumkamling ah oh;

5 Daarom heb Ik het u van toen af verkondigd, eer dat het kwam, heb Ik het u doen horen; opdat gij niet misschien zoudt zeggen: Mijn afgod heeft die dingen gedaan, of mijn gesneden beeld, of mijn gegoten beeld heeft ze bevolen.

to pongah hae hmuennawk hae canghnii hoiah ni kang thuih o boeh; ka bok ih krangnawk mah ni hae hmuennawk hae sak; thing hoiah sak ih krangnawk, ka sak ih krangnawk mah ni, hae hmuennawk hae caksak, tiah na thuih o han ai ah to hmuennawk om ai nathuem hoi boeh ni nangcae khaeah kang thuih o.

6 Gij hebt het gehoord, aanmerkt dat alles; zult gijlieden het ook niet verkondigen? Van nu af doe Ik u nieuwe dingen horen, en verborgen dingen, en die gij niet geweten hebt.

Hae hmuen hae na thaih o moe, na hnuk o boeh; to hmuennawk to na thui o mak ai maw? Vaihi hoi kamtong kanghawk hmuen, kangtha hmuennawk hoi na panoek o ai ih hmuennawk to nangcae hanah kang panoek o sak boeh.

7 Nu zijn zij geschapen, en niet van toen af, en voor dezen dag hebt gij ze ook niet gehoord; opdat gij niet misschien zeggen zoudt: Ziet, ik heb ze geweten.

To baktih hmuennawk loe vaihiah sak boeh, canghnii hoiah sak ih hmuen na ai ni; vaihni ni khoek to nangcae mah na thaih o kop ai vop; to tih ai nahaeloe khenah, to hmuennawk loe ka panoek o boeh, tiah na thui o moeng tih.

8 Ook hebt gij ze niet gehoord, ook hebt gij ze niet geweten, ook van toen af is uw oor niet geopend geweest; want Ik heb geweten, dat gij gans trouwelooslijk handelen zoudt, en dat gij van den buik af een overtreder genaamd zijt.

Ue, canghnii ah loe na naa to akhaw ai, to pongah na thaih vai ai, panoek doeh na panoek vai ai; nang loe alinghaih hoiah kho na sah ueloe, tapen tangsuek nathuem hoi lokaek thaih kami, tiah kawk tih, tito ka panoek boeh.

9 Om Mijns Naams wil zal Ik Mijn toorn langer uitstellen, en om Mijns roems wil zal Ik, u ten goede, Mij bedwingen, opdat Ik u niet afhouwe.

Nang hae takhoe ving han ai ah, kaimah ih ahmin hoiah palungphuihaih to ka dipsak moe, kaimah hae pakoeh ah oh thai hanah, nang kawng pongah kang sumh han.

10 Ziet, Ik heb u gelouterd, doch niet als zilver, Ik heb u gekeurd in den smeltkroes der ellende.

Khenah, ciim thai hanah kang zoek boeh, sumkanglung zoek ih baktih na ai, patangkhanghaih hmaipalai hoiah nang to kang tanoek.

11 Om Mijnentwil, om Mijnentwil zal Ik het doen, want hoe zou Hij ontheiligd worden? en Ik zal Mijn eer aan geen ander geven.

Kaimah hanah, kaimah han roe ah ka sak han vop; kawbangmaw kai ih ahmin kasae thuihaih to om tih? Ka lensawkhaih to minawk khaeah ka paek mak ai.

12 Hoor naar Mij, o Jakob! en gij Israel, Mijn geroepene! Ik ben Dezelfde; Ik ben de Eerste, ook ben Ik de Laatste.

Aw Jakob, ka kawk ih Israel, ka lok hae tahngai ah; Kai loe anih to boeh ni; Kai loe hmaloe koek hoi hnukkhuem koekah ka oh.

13 Ook heeft Mijn hand de aarde gegrond, en Mijn rechterhand heeft de hemelen met de palm afgemeten; wanneer Ik ze roep, staan zij daar te zamen.

Long loe kaimah ni ban hoiah ka sak, ka bantang ban hoiah van to ka payuengh; to hmuennawk to ka kawk naah nawnto angdoet o.

14 Vergadert u, gij allen, en hoort; wie onder hen heeft deze dingen verkondigd? De HEERE heeft hem lief, Hij zal Zijn welbehagen tegen Babel doen, en Zijn arm zal tegen de Chaldeen zijn.

Nangcae boih, maeto ah angzo oh loe tahngai oh; canghnii hoiah hae hmuen kawng thui kami nangcae khaeah oh maw? Angraeng koehhaih baktiah Babylon nuiah sah tih, a ban doeh Khaldian kaminawk nuiah krahsak tih.

15 Ik, Ik heb het gesproken, ook heb Ik hem geroepen; Ik zal hem doen komen, en hij zal voorspoedig zijn op zijn weg.

Kai, kaimah khaeh mah lok ka thuih boeh; ue, anih to ka kawk boeh; anih to kang hoih boeh, a caehhaih loklam to anih mah hmacawnsak tih.

16 Nadert gijlieden tot Mij, hoort dit: Ik heb van den beginne niet in het verborgene gesproken, maar van dien tijd af, dat het geschied is, ben Ik daar; en nu, de Heere HEERE, en Zijn Geest heeft Mij gezonden.

Kai khaeah anghnai oh loe, hae lok hae tahngai oh; tangsuek na hoi tamquta ah lok kang thui o vai ai; kai loe to hmuen oh tangsuek nathuem hoi boeh ni ka oh; vaihi Angraeng Sithaw hoi angmah ih Muithla mah kai hae ang patoeh.

17 Alzo zegt de HEERE, uw Verlosser, de Heilige Israels: Ik ben de HEERE, uw God, Die u leert, wat nut is, Die u leidt op den weg, dien gij gaan moet.

Nangcae akrangkung, Angraeng, Ciimcai Israel Sithaw mah hae tiah thuih; anih loe na caeh han ih loklam ah zaehoikung Sithaw ah oh moe, atho hnuk hanah anih mah ang patuk.

18 Och, dat gij naar Mijn geboden geluisterd hadt! zo zou uw vrede geweest zijn als een rivier, en uw gerechtigheid als de golven der zee.

Ka thuih ih lok hae mah tahngai oh, to tih nahaeloe na monghaih loe vapui baktiah om ueloe, na toenghaih loe tuipui thung ih tuiphu baktiah om tih.

19 Ook zou uw zaad geweest zijn als het zand, en die uit uw ingewanden voortkomen als deszelfs steentjes; wiens naam niet zou worden afgehouwen, noch verdelgd van voor Mijn aangezicht.

Nang ih acaengnawk loe savuet baktiah om o ueloe, na caanawk doeh kroeklaek ai thlung caret baktiah om o tih; anih ih ahmin loe anghmaa mak ai, ka hmaa hoiah doeh phrae mak ai.

20 Gaat uit van Babel, vliedt van de Chaldeen, verkondigt met de stemme des gejuichs, doet zulks horen, brengt het uit tot aan het einde der aarde, zegt: De HEERE heeft Zijn knecht Jakob verlost!

Babylon vangpui thung hoiah tacawt oh; anghoe laasakhaih hoiah Khaldian prae to cawn o taak ah; long boenghaih khoek to hae tamthang hae taphong oh; Angraeng mah angmah ih tamna Jakob to akrang boeh, tiah thui oh.

21 En: Zij hadden geen dorst, toen Hij hen leidde door de woeste plaatsen; Hij deed hun water uit den rotssteen vlieten; als Hij den rotssteen kliefde, zo vloeiden de wateren daarhenen.

Anngraeng mah praezaek ahmuen hoiah nihcae zaehhoih naah tui anghae o ai; nihcae han lungsong thung hoiah tui to tacawtsak; anih mah tui tacawt hanah lungsong to pakhoih.

22 Maar de goddelozen hebben geen vrede, zegt de HEERE.

Kasae kaminawk hanah monghaih om ai, tiah Angraeng mah thuih.