Hosea 1
1 Het woord des HEEREN, dat geschied is tot Hosea, den zoon van Beeri, in de dagen van Uzzia, Jotham, Achaz, Hizkia, koningen van Juda, en in de dagen van Jerobeam, zoon van Joas, koning van Israel.
Judah siangpahrang, Uzziah, Jotham, Ahaz, Hezzekiah hoi Israel siangpahrang, Joash capa Jeroboam siangpahrang ah oh nathuem ah, Beeri capa Hosea khaeah Angraeng ih lok to angzoh.
2 Het begin van het woord des HEEREN door Hosea. De HEERE dan zeide tot Hosea: Ga henen, neem u een vrouw der hoererijen, en kinderen der hoererijen; want het land hoereert ganselijk van achter den HEERE.
Hosea patohhaih rang hoiah Angraeng mah lokthuih naah, Angraeng mah Hosea khaeah, Caeh ah loe, tangzat zaw kami hoi tangzat zaw kami ih caanawk to zu ah la ah, prae mah tangzat zaw kami hoiah zaehaih sak boeh pongah, Angraeng khae hoi amkhraeng o boeh, tiah a naa.
3 Zo ging hij henen, en nam Gomer, een dochter van Diblaim; en zij ontving; en baarde hem een zoon.
To pongah anih loe caeh moe, Diblaim canu Gomer to zu ah a lak; a zu loe loe zokpom moe, anih hanah capa to sak pae.
4 En de HEERE zeide tot hem: Noem zijn naam Jizreel, want nog een weinig tijds, zo zal Ik de bloedschulden van Jizreel bezoeken over het huis van Jehu, en zal het koninkrijk van het huis van Israel doen ophouden.
To naah Angraeng mah anih khaeah, anih ih ahmin to Jezreel, tiah sah ah; Jezreel ah kami athii palonghaih oh pongah, Jehu ih imthung takoh nuiah akra ai ah lu ka lak moe, Israel siangpahrang ukhaih prae to ka boengsak han.
5 En het zal te dien dage geschieden, dat Ik Israels boog verbreken zal, in het dal van Jizreel.
To na niah loe Jezreel ih azawn ah Israel ih kalii to ka khaeh pae han, tiah a naa.
6 En zij ontving wederom, en baarde een dochter; en Hij zeide tot hem: Noem haar naam Lo-Ruchama; want Ik zal Mij voortaan niet meer ontfermen over het huis Israels, maar Ik zal ze zekerlijk wegvoeren.
Anih loe zokpom let moe, canu maeto sak. To naah Sithaw mah anih khaeah, Israel imthung takoh nuiah palungnathaih ka tawn mak ai, nihcae to ka lak ving han boeh, to pongah ahmin ah Lo-Ruhamah, tiah sah ah, tiah a naa.
7 Maar over het huis van Juda zal Ik Mij ontfermen, en zal ze verlossen door den HEERE, hun God, en Ik zal ze niet verlossen door boog, noch door zwaard, noch door krijg, door paarden noch door ruiteren.
Toe Judah imthung takoh nuiah loe palungnathaih kam tuengsak han, nihcae loe kalii, sumsen, misa angtukhaih, hrangnawk hoi hrang angthueng kaminawk mah pahlong mak ai, angmacae ih Angraeng Sithaw mah ni pahlong tih, tiah a naa.
8 Als zij nu Lo-Ruchama gespeend had, ontving zij, en baarde een zoon.
Lo-Ruhamah tahnu amphi pacoengah, anih loe zokpom moe, capa maeto sak let.
9 En Hij zeide: Noem zijn naam Lo-Ammi; want gijlieden zijt Mijn volk niet, zo zal Ik ook de uwe niet zijn.
To pacoengah Sithaw mah, Nangcae loe kai ih kami ah na om o ai, kai doeh nangcae ih Sithaw ah ka om mak ai boeh, to pongah anih ih ahmin to Lo-Ammi, tiah sah ah, tiah a naa.
10 Nochtans zal het getal der kinderen Israels zijn als het zand der zee, dat niet gemeten noch geteld kan worden; en het zal geschieden, dat ter plaatse, waar tot hen gezegd zal zijn: Gijlieden zijt Mijn volk niet; tot hen gezegd zal worden: Gij zijt kinderen des levenden Gods.
Toe Israel caanawk loe tuipui ih savuet baktiah, tah thai mak ai ueloe, kroek doeh kroek thai mak ai. Vaihi nihcae khaeah, Nangcae loe kai ih kami na ai ni, tiah kawk o e, nangcae loe kahing Sithaw ih capa ni, tiah kawk o tih.
11 En de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.
Judah caanawk hoi Israel caanawk loe nawnto amkhueng o ueloe, nihcae zaehoikung kami maeto qoi o tih; nihcae prae thung hoi angthawk o naah loe, Jezreel hanah kalen parai niah om tih, tiah thuih.
