< Hebreeën 6 >
1 Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,
វយំ ម្ឫតិជនកកម៌្មភ្យោ មនះបរាវត៌្តនម៑ ឦឝ្វរេ វិឝ្វាសោ មជ្ជនឝិក្ឞណំ ហស្តាប៌ណំ ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថានម្
2 Van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel. (aiōnios )
អនន្តកាលស្ថាយិវិចារាជ្ញា ចៃតៃះ បុនព៌្ហិត្តិមូលំ ន ស្ថាបយន្តះ ខ្រីឞ្ដវិឞយកំ ប្រថមោបទេឝំ បឝ្ចាត្ក្ឫត្យ សិទ្ធិំ យាវទ៑ អគ្រសរា ភវាម។ (aiōnios )
3 En dit zullen wij ook doen, indien het God toelaat.
ឦឝ្វរស្យានុមត្យា ច តទ៑ អស្មាភិះ ការិឞ្យតេ។
4 Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn,
យ ឯកក្ឫត្វោ ទីប្តិមយា ភូត្វា ស្វគ៌ីយវររសម៑ អាស្វទិតវន្តះ បវិត្រស្យាត្មនោៜំឝិនោ ជាតា
5 En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, (aiōn )
ឦឝ្វរស្យ សុវាក្យំ ភាវិកាលស្យ ឝក្តិញ្ចាស្វទិតវន្តឝ្ច តេ ភ្រឞ្ដ្វា យទិ (aiōn )
6 En afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.
ស្វមនោភិរីឝ្វរស្យ បុត្រំ បុនះ ក្រុឝេ ឃ្នន្តិ លជ្ជាស្បទំ កុវ៌្វតេ ច តហ៌ិ មនះបរាវត៌្តនាយ បុនស្តាន៑ នវីនីកត៌្តុំ កោៜបិ ន ឝក្នោតិ។
7 Want de aarde, die den regen, menigmaal op haar komende, indrinkt, en bekwaam kruid voortbrengt voor degenen, door welke zij ook gebouwd wordt, die ontvangt zegen van God;
យតោ យា ភូមិះ ស្វោបរិ ភូយះ បតិតំ វ្ឫឞ្ដិំ បិវតី តត្ផលាធិការិណាំ និមិត្តម៑ ឥឞ្ដានិ ឝាកាទីន្យុត្បាទយតិ សា ឦឝ្វរាទ៑ អាឝិឞំ ប្រាប្តា។
8 Maar die doornen en distelen draagt, die is verwerpelijk, en nabij de vervloeking, welker einde is tot verbranding.
កិន្តុ យា ភូមិ រ្គោក្ឞុរកណ្ដកវ្ឫក្ឞាន៑ ឧត្បាទយតិ សា ន គ្រាហ្យា ឝាបាហ៌ា ច ឝេឞេ តស្យា ទាហោ ភវិឞ្យតិ។
9 Maar, geliefden! wij verzekeren ons van u betere dingen, en met de zaligheid gevoegd, hoewel wij alzo spreken.
ហេ ប្រិយតមាះ, យទ្យបិ វយម៑ ឯតាទ្ឫឝំ វាក្យំ ភាឞាមហេ តថាបិ យូយំ តត ឧត្ក្ឫឞ្ដាះ បរិត្រាណបថស្យ បថិកាឝ្ចាធ្វ ឥតិ វិឝ្វសាមះ។
10 Want God is niet onrechtvaardig dat Hij uw werk zou vergeten, en den arbeid der liefde, die gij aan Zijn Naam bewezen hebt, als die de heiligen gediend hebt en nog dient.
យតោ យុឞ្មាភិះ បវិត្រលោកានាំ យ ឧបការោ ៜការិ ក្រិយតេ ច តេនេឝ្វរស្យ នាម្នេ ប្រកាឝិតំ ប្រេម ឝ្រមញ្ច វិស្មត៌្តុម៑ ឦឝ្វរោៜន្យាយការី ន ភវតិ។
11 Maar wij begeren, dat een iegelijk van u dezelfde naarstigheid bewijze, tot de volle verzekerdheid der hoop, tot het einde toe;
អបរំ យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនោ យត៑ ប្រត្យាឝាបូរណាត៌្ហំ ឝេឞំ យាវត៑ តមេវ យត្នំ ប្រកាឝយេទិត្យហម៑ ឥច្ឆាមិ។
12 Opdat gij niet traag wordt, maar navolgers zijt dergenen, die door geloof en lankmoedigheid de beloftenissen beerven.
អតះ ឝិថិលា ន ភវត កិន្តុ យេ វិឝ្វាសេន សហិឞ្ណុតយា ច ប្រតិជ្ញានាំ ផលាធិការិណោ ជាតាស្តេឞាម៑ អនុគាមិនោ ភវត។
13 Want als God aan Abraham de belofte deed, dewijl Hij bij niemand, die meerder was, had te zweren, zo zwoer Hij bij Zichzelven,
ឦឝ្វរោ យទា ឥព្រាហីមេ ប្រត្យជានាត៑ តទា ឝ្រេឞ្ឋស្យ កស្យាប្យបរស្យ នាម្នា ឝបថំ កត៌្តុំ នាឝក្នោត៑, អតោ ហេតោះ ស្វនាម្នា ឝបថំ ក្ឫត្វា តេនោក្តំ យថា,
14 Zeggende: Waarlijk, zegenende zal Ik u zegenen, en vermenigvuldigende zal Ik u vermenigvuldigen.
"សត្យម៑ អហំ ត្វាម៑ អាឝិឞំ គទិឞ្យាមិ តវាន្វយំ វទ៌្ធយិឞ្យាមិ ច។ "
15 En alzo, lankmoediglijk verwacht hebbende, heeft hij de belofte verkregen.
អនេន ប្រការេណ ស សហិឞ្ណុតាំ វិធាយ តស្យាះ ប្រត្យាឝាយាះ ផលំ លព្ធវាន៑។
16 Want de mensen zweren wel bij den meerdere dan zij zijn, en de eed tot bevestiging is denzelven een einde van alle tegenspreken;
អថ មានវាះ ឝ្រេឞ្ឋស្យ កស្យចិត៑ នាម្នា ឝបន្តេ, ឝបថឝ្ច ប្រមាណាត៌្ហំ តេឞាំ សវ៌្វវិវាទាន្តកោ ភវតិ។
17 Waarin God, willende den erfgenamen der beloftenis overvloediger bewijzen de onveranderlijkheid van Zijn raad, met een eed daartussen is gekomen;
ឥត្យស្មិន៑ ឦឝ្វរះ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលាធិការិណះ ស្វីយមន្ត្រណាយា អមោឃតាំ ពាហុល្យតោ ទឝ៌យិតុមិច្ឆន៑ ឝបថេន ស្វប្រតិជ្ញាំ ស្ថិរីក្ឫតវាន៑។
18 Opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, in welke het onmogelijk is dat God liege, een sterke vertroosting zouden hebben, wij namelijk, die de toevlucht genomen hebben, om de voorgestelde hoop vast te houden;
អតឯវ យស្មិន៑ អន្ឫតកថនម៑ ឦឝ្វរស្យ ន សាធ្យំ តាទ្ឫឝេនាចលេន វិឞយទ្វយេន សម្មុខស្ថរក្ឞាស្ថលស្យ ប្រាប្តយេ បលាយិតានាម៑ អស្មាកំ សុទ្ឫឍា សាន្ត្វនា ជាយតេ។
19 Welke wij hebben als een anker der ziel, hetwelk zeker en vast is, en ingaat in het binnenste van het voorhangsel;
សា ប្រត្យាឝាស្មាកំ មនោនៅកាយា អចលោ លង្គរោ ភូត្វា វិច្ឆេទកវស្ត្រស្យាភ្យន្តរំ ប្រវិឞ្ដា។
20 Daar de Voorloper voor ons is ingegaan, namelijk Jezus, naar de ordening van Melchizedek, een Hogepriester geworden zijnde in der eeuwigheid. (aiōn )
តត្រៃវាស្មាកម៑ អគ្រសរោ យីឝុះ ប្រវិឝ្យ មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណ្យាំ និត្យស្ថាយី យាជកោៜភវត៑។ (aiōn )