Hebreeën 12
1 Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen allen last, en de zonde, die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is;
ଅତୋ ହେତୋରେତାୱତ୍ସାକ୍ଷିମେଘୈ ର୍ୱେଷ୍ଟିତାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯମପି ସର୍ୱ୍ୱଭାରମ୍ ଆଶୁବାଧକଂ ପାପଞ୍ଚ ନିକ୍ଷିପ୍ୟାସ୍ମାକଂ ଗମନାଯ ନିରୂପିତେ ମାର୍ଗେ ଧୈର୍ୟ୍ୟେଣ ଧାୱାମ|
2 Ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechter hand des troons van God.
ଯଶ୍ଚାସ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟାଗ୍ରେସରଃ ସିଦ୍ଧିକର୍ତ୍ତା ଚାସ୍ତି ତଂ ଯୀଶୁଂ ୱୀକ୍ଷାମହୈ ଯତଃ ସ ସ୍ୱସମ୍ମୁଖସ୍ଥିତାନନ୍ଦସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥମ୍ ଅପମାନଂ ତୁଚ୍ଛୀକୃତ୍ୟ କ୍ରୁଶସ୍ୟ ଯାତନାଂ ସୋଢୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସିଂହାସନସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱିଷ୍ଟୱାଂଶ୍ଚ|
3 Want aanmerkt Dezen, Die zodanig een tegenspreken van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet verflauwt en bezwijkt in uw zielen.
ଯଃ ପାପିଭିଃ ସ୍ୱୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱୈପରୀତ୍ୟଂ ସୋଢୱାନ୍ ତମ୍ ଆଲୋଚଯତ ତେନ ଯୂଯଂ ସ୍ୱମନଃସୁ ଶ୍ରାନ୍ତାଃ କ୍ଲାନ୍ତାଶ୍ଚ ନ ଭୱିଷ୍ୟଥ|
4 Gij hebt nog tot den bloede toe niet tegengestaan, strijdende tegen de zonde;
ଯୂଯଂ ପାପେନ ସହ ଯୁଧ୍ୟନ୍ତୋଽଦ୍ୟାପି ଶୋଣିତୱ୍ୟଯପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ପ୍ରତିରୋଧଂ ନାକୁରୁତ|
5 En gij hebt vergeten de vermaning, die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht niet klein de kastijding des Heeren, en bezwijkt niet, als gij van Hem bestraft wordt;
ତଥା ଚ ପୁତ୍ରାନ୍ ପ୍ରତୀୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ଯ ଉପଦେଶ ଉକ୍ତସ୍ତଂ କିଂ ୱିସ୍ମୃତୱନ୍ତଃ? "ପରେଶେନ କୃତାଂ ଶାସ୍ତିଂ ହେ ମତ୍ପୁତ୍ର ନ ତୁଚ୍ଛଯ| ତେନ ସଂଭର୍ତ୍ସିତଶ୍ଚାପି ନୈୱ କ୍ଲାମ୍ୟ କଦାଚନ|
6 Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt.
ପରେଶଃ ପ୍ରୀଯତେ ଯସ୍ମିନ୍ ତସ୍ମୈ ଶାସ୍ତିଂ ଦଦାତି ଯତ୍| ଯନ୍ତୁ ପୁତ୍ରଂ ସ ଗୃହ୍ଲାତି ତମେୱ ପ୍ରହରତ୍ୟପି| "
7 Indien gij de kastijding verdraagt, zo gedraagt Zich God jegens u als zonen; (want wat zoon is er, dien de vader niet kastijdt?)
ଯଦି ଯୂଯଂ ଶାସ୍ତିଂ ସହଧ୍ୱଂ ତର୍ହୀଶ୍ୱରଃ ପୁତ୍ରୈରିୱ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟୱହରତି ଯତଃ ପିତା ଯସ୍ମୈ ଶାସ୍ତିଂ ନ ଦଦାତି ତାଦୃଶଃ ପୁତ୍ରଃ କଃ?
8 Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen.
ସର୍ୱ୍ୱେ ଯସ୍ୟାଃ ଶାସ୍ତେରଂଶିନୋ ଭୱନ୍ତି ସା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ନ ଭୱତି ତର୍ହି ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମଜା ନ କିନ୍ତୁ ଜାରଜା ଆଧ୍ୱେ|
9 Voorts, wij hebben de vaders onzes vleses wel tot kastijders gehad, en wij ontzagen hen; zullen wij dan niet veel meer den Vader der geesten onderworpen zijn, en leven?
ଅପରମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଶାରୀରିକଜନ୍ମଦାତାରୋଽସ୍ମାକଂ ଶାସ୍ତିକାରିଣୋଽଭୱନ୍ ତେ ଚାସ୍ମାଭିଃ ସମ୍ମାନିତାସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଯ ଆତ୍ମନାଂ ଜନଯିତା ୱଯଂ କିଂ ତତୋଽଧିକଂ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂଯ ନ ଜୀୱିଷ୍ୟାମଃ?
10 Want genen hebben ons wel voor een korten tijd, naar dat het hun goed dacht, gekastijd; maar Deze kastijdt ons tot ons nut, opdat wij Zijner heiligheid zouden deelachtig worden.
ତେ ତ୍ୱଲ୍ପଦିନାନି ଯାୱତ୍ ସ୍ୱମନୋଽମତାନୁସାରେଣ ଶାସ୍ତିଂ କୃତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତ୍ୱେଷୋଽସ୍ମାକଂ ହିତାଯ ତସ୍ୟ ପୱିତ୍ରତାଯା ଅଂଶିତ୍ୱାଯ ଚାସ୍ମାନ୍ ଶାସ୍ତି|
11 En alle kastijding als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde, maar van droefheid te zijn; doch daarna geeft zij van zich een vreedzame vrucht der gerechtigheid dengenen, die door dezelve geoefend zijn.
ଶାସ୍ତିଶ୍ଚ ୱର୍ତ୍ତମାନସମଯେ କେନାପି ନାନନ୍ଦଜନିକା କିନ୍ତୁ ଶୋକଜନିକୈୱ ମନ୍ୟତେ ତଥାପି ଯେ ତଯା ୱିନୀଯନ୍ତେ ତେଭ୍ୟଃ ସା ପଶ୍ଚାତ୍ ଶାନ୍ତିଯୁକ୍ତଂ ଧର୍ମ୍ମଫଲଂ ଦଦାତି|
12 Daarom richt weder op de trage handen, en de slappe knieen;
ଅତଏୱ ଯୂଯଂ ଶିଥିଲାନ୍ ହସ୍ତାନ୍ ଦୁର୍ବ୍ବଲାନି ଜାନୂନି ଚ ସବଲାନି କୁରୁଧ୍ୱଂ|
13 En maakt rechte paden voor uw voeten, opdat hetgeen kreupel is, niet verdraaid worde, maar dat het veelmeer genezen worde.
ଯଥା ଚ ଦୁର୍ବ୍ବଲସ୍ୟ ସନ୍ଧିସ୍ଥାନଂ ନ ଭଜ୍ୟେତ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ତିଷ୍ଠେତ୍ ତଥା ସ୍ୱଚରଣାର୍ଥଂ ସରଲଂ ମାର୍ଗଂ ନିର୍ମ୍ମାତ|
14 Jaagt den vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand den Heere zien zal;
ଅପରଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ସାର୍ଥମ୍ ଏକ୍ୟଭାୱଂ ଯଚ୍ଚ ୱିନା ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ କେନାପି ନ ଲପ୍ସ୍ୟତେ ତତ୍ ପୱିତ୍ରତ୍ୱଂ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱଂ|
15 Toeziende, dat niet iemand verachtere van de genade Gods; dat niet enige wortel der bitterheid, opwaarts spruitende, beroerte make en door dezelve velen ontreinigd worden.
ଯଥା କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହାତ୍ ନ ପତେତ୍, ଯଥା ଚ ତିକ୍ତତାଯା ମୂଲଂ ପ୍ରରୁହ୍ୟ ବାଧାଜନକଂ ନ ଭୱେତ୍ ତେନ ଚ ବହୱୋଽପୱିତ୍ରା ନ ଭୱେଯୁଃ,
16 Dat niet iemand zij een hoereerder, of een onheilige, gelijk Ezau, die om een spijze het recht van zijn eerstgeboorte weggaf.
ଯଥା ଚ କଶ୍ଚିତ୍ ଲମ୍ପଟୋ ୱା ଏକକୃତ୍ୱ ଆହାରାର୍ଥଂ ସ୍ୱୀଯଜ୍ୟେଷ୍ଠାଧିକାରୱିକ୍ରେତା ଯ ଏଷୌସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅଧର୍ମ୍ମାଚାରୀ ନ ଭୱେତ୍ ତଥା ସାୱଧାନା ଭୱତ|
17 Want gij weet, dat hij ook daarna, de zegening willende beerven, verworpen werd; want hij vond geen plaats des berouws, hoewel hij dezelve met tranen zocht.
ଯତଃ ସ ଏଷୌଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଶୀର୍ୱ୍ୱାଦାଧିକାରୀ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ନପି ନାନୁଗୃହୀତ ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ, ସ ଚାଶ୍ରୁପାତେନ ମତ୍ୟନ୍ତରଂ ପ୍ରାର୍ଥଯମାନୋଽପି ତଦୁପାଯଂ ନ ଲେଭେ|
18 Want gij zijt niet gekomen tot den tastelijken berg, en het brandende vuur, en donkerheid, en duisternis, en onweder,
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ପୃଶ୍ୟଃ ପର୍ୱ୍ୱତଃ ପ୍ରଜ୍ୱଲିତୋ ୱହ୍ନିଃ କୃଷ୍ଣାୱର୍ଣୋ ମେଘୋ ଽନ୍ଧକାରୋ ଝଞ୍ଭ୍ଶ ତୂରୀୱାଦ୍ୟଂ ୱାକ୍ୟାନାଂ ଶବ୍ଦଶ୍ଚ ନୈତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯୂଯମ୍ ଆଗତାଃ|
19 En tot het geklank der bazuin, en de stem der woorden; welke die ze hoorden, baden, dat het woord tot hen niet meer zou gedaan worden.
ତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଶ୍ରୋତାରସ୍ତାଦୃଶଂ ସମ୍ଭାଷଣଂ ଯତ୍ ପୁନ ର୍ନ ଜାଯତେ ତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
20 (Want zij konden niet dragen, hetgeen er geboden werd: Indien ook een gedierte den berg aanraakt, het zal gestenigd of met een pijl doorschoten worden.
ଯତଃ ପଶୁରପି ଯଦି ଧରାଧରଂ ସ୍ପୃଶତି ତର୍ହି ସ ପାଷାଣାଘାତୈ ର୍ହନ୍ତୱ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦେଶଂ ସୋଢୁଂ ତେ ନାଶକ୍ନୁୱନ୍|
21 En Mozes, zo vreselijk was het gezicht, zeide: Ik ben gans bevreesd en bevende).
ତଚ୍ଚ ଦର୍ଶନମ୍ ଏୱଂ ଭଯାନକଂ ଯତ୍ ମୂସସୋକ୍ତଂ ଭୀତସ୍ତ୍ରାସଯୁକ୍ତଶ୍ଚାସ୍ମୀତି|
22 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen;
କିନ୍ତୁ ସୀଯୋନ୍ପର୍ୱ୍ୱତୋ ଽମରେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନଗରଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଯିରୂଶାଲମମ୍ ଅଯୁତାନି ଦିୱ୍ୟଦୂତାଃ
23 Tot de algemene vergadering en de Gemeente der eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, den Rechter over allen, en de geesten der volmaakte rechtvaardigen;
ସ୍ୱର୍ଗେ ଲିଖିତାନାଂ ପ୍ରଥମଜାତାନାମ୍ ଉତ୍ସୱଃ ସମିତିଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ୱିଚାରାଧିପତିରୀଶ୍ୱରଃ ସିଦ୍ଧୀକୃତଧାର୍ମ୍ମିକାନାମ୍ ଆତ୍ମାନୋ
24 En tot den Middelaar des nieuwen testaments, Jezus, en het bloed der besprenging, dat betere dingen spreekt dan Abel.
ନୂତନନିଯମସ୍ୟ ମଧ୍ୟସ୍ଥୋ ଯୀଶୁଃ, ଅପରଂ ହାବିଲୋ ରକ୍ତାତ୍ ଶ୍ରେଯଃ ପ୍ରଚାରକଂ ପ୍ରୋକ୍ଷଣସ୍ୟ ରକ୍ତଞ୍ଚୈତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯୂଯମ୍ ଆଗତାଃ|
25 Ziet toe, dat gij Dien, Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen, welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf, veelmeer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren, Die van de hemelen is;
ସାୱଧାନା ଭୱତ ତଂ ୱକ୍ତାରଂ ନାୱଜାନୀତ ଯତୋ ହେତୋଃ ପୃଥିୱୀସ୍ଥିତଃ ସ ୱକ୍ତା ଯୈରୱଜ୍ଞାତସ୍ତୈ ର୍ୟଦି ରକ୍ଷା ନାପ୍ରାପି ତର୍ହି ସ୍ୱର୍ଗୀଯୱକ୍ତୁଃ ପରାଙ୍ମୁଖୀଭୂଯାସ୍ମାଭିଃ କଥଂ ରକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ?
26 Wiens stem toen de aarde bewoog; maar nu heeft Hij verkondigd, zeggende: Nog eenmaal zal Ik bewegen niet alleen de aarde, maar ook den hemel.
ତଦା ତସ୍ୟ ରୱାତ୍ ପୃଥିୱୀ କମ୍ପିତା କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ତେନେଦଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତଂ ଯଥା, "ଅହଂ ପୁନରେକକୃତ୍ୱଃ ପୃଥିୱୀଂ କମ୍ପଯିଷ୍ୟାମି କେୱଲଂ ତନ୍ନହି ଗଗନମପି କମ୍ପଯିଷ୍ୟାମି| "
27 En dit woord: Nog eenmaal, wijst aan de verandering der bewegelijke dingen, als welke gemaakt waren, opdat blijven zouden de dingen, die niet bewegelijk zijn.
ସ ଏକକୃତ୍ୱଃ ଶବ୍ଦୋ ନିଶ୍ଚଲୱିଷଯାଣାଂ ସ୍ଥିତଯେ ନିର୍ମ୍ମିତାନାମିୱ ଚଞ୍ଚଲୱସ୍ତୂନାଂ ସ୍ଥାନାନ୍ତରୀକରଣଂ ପ୍ରକାଶଯତି|
28 Daarom, alzo wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast houden, door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid.
ଅତଏୱ ନିଶ୍ଚଲରାଜ୍ୟପ୍ରାପ୍ତୈରସ୍ମାଭିଃ ସୋଽନୁଗ୍ରହ ଆଲମ୍ବିତୱ୍ୟୋ ଯେନ ୱଯଂ ସାଦରଂ ସଭଯଞ୍ଚ ତୁଷ୍ଟିଜନକରୂପେଣେଶ୍ୱରଂ ସେୱିତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାମ|
29 Want onze God is een verterend vuur.
ଯତୋଽସ୍ମାକମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ସଂହାରକୋ ୱହ୍ନିଃ|
