Genesis 45
1 Toen kon zich Jozef niet bedwingen voor allen, die bij hem stonden, en hij riep: Doet alle man van mij uitgaan! En er stond niemand bij hem, als Jozef zich aan zijn broederen bekend maakte.
Pea naʻe ʻikai faʻa taʻofi ia ʻe Siosefa ʻi he ʻao ʻokinautolu kotoa pē naʻe tutuʻu ʻo ofi kiate ia; pea tangi ia, ʻo pehē, “Ke ʻalu ʻae tangata kotoa pē meiate au.” Pea naʻe ʻikai ʻi ai ha tangata ʻe tokotaha, ʻi he fakahā ia ʻe Siosefa ki hono ngaahi tokoua.
2 En hij verhief zijn stem met wenen, zodat het de Egyptenaren hoorden, en dat het Farao's huis hoorde.
Pea naʻe tangi kalanga ia; pea naʻe fanongo ki ai ʻae kakai ʻIsipite mo e fale ʻo Felo.
3 En Jozef zeide tot zijn broederen: Ik ben Jozef! leeft mijn vader nog? En zijn broeders konden hem niet antwoorden; want zij waren verschrikt voor zijn aangezicht.
Pea pehē ʻe Siosefa ki hono ngaahi tokoua, “Ko Siosefa au: ʻoku kei moʻui ʻeku tamai? Pea naʻe ʻikai faʻa tali ia ʻe hono ngaahi tokoua; he kuo nau puputuʻu ʻi hono ʻao.
4 En Jozef zeide tot zijn broederen: Nadert toch tot mij! En zij naderden. Toen zeide hij: Ik ben Jozef, uw broeder, dien gij naar Egypte verkocht hebt.
Pea pehē ʻe Siosefa ki hono ngaahi tokoua, “ʻOku ou kole kiate kimoutolu, mou ʻunuʻunu mai kiate au.” Pea naʻa nau ʻunuʻunu atu, pea pehē ʻe ia, “Ko Siosefa au, ko homou tokoua, ʻaia naʻa mou fakatau ki ʻIsipite.
5 Maar nu, weest niet bekommerd, en de toorn ontsteke niet in uw ogen, omdat gij mij hierheen verkocht hebt; want God heeft mij voor uw aangezicht gezonden, tot behoudenis des levens.
Pea ko eni ʻoua naʻa mou mamahi, pe ʻita kiate kimoutolu, koeʻuhi ko hoʻomou fakatau au ki heni: he naʻe fekau au ʻe he ʻOtua, ke u muʻomuʻa ʻiate kimoutolu ke fakahaofi hoʻomou moʻui.
6 Want het zijn nu twee jaren des hongers in het midden des lands; en er zijn nog vijf jaren, in welke geen ploeging noch oogst zijn zal.
He ko hono ua taʻu eni, mo e hongea ʻae fonua: pea ʻoku toe ʻae taʻu ʻe nima ʻe ʻikai ʻi ai ha tō taʻu pe ko e ututaʻu.
7 Doch God heeft mij voor uw aangezicht henen gezonden, om u een overblijfsel te stellen op de aarde, en om u bij het leven te behouden, door een grote verlossing.
Pea naʻe fekau au ʻe he ʻOtua ke muʻomuʻa ʻiate kimoutolu ke fakamoʻui homou hako ʻi māmani, ke fakahaofi hoʻomou moʻui, ʻi he fakamoʻui lahi.
8 Nu dan, gij hebt mij herwaarts niet gezonden, maar God Zelf, Die mij tot Farao's vader gesteld heeft, en tot een heer over zijn ganse huis, en regeerder in het ganse land van Egypte.
Pea ko eni, naʻe ʻikai ko kimoutolu naʻe fekau au ki heni, ka ko e ʻOtua: pea kuo ne ngaohi au ko e tamai kia Felo, mo e ʻeiki ki hono fale kotoa pē, pea mo e pule ki he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”
9 Haast u en trekt op tot mijn vader, en zegt het hem: Alzo zegt uw zoon Jozef: God heeft mij tot een heer over gans Egypteland gesteld; kom af tot mij, en vertoef niet.
“Mou fakatoʻotoʻo, ʻo ʻalu ki heʻeku tamai, pea mou pehē kiate ia, ‘ʻOku lea pehē ho foha ko Siosefa, Kuo ngaohi au ʻe he ʻOtua ko e ʻeiki ki ʻIsipite kotoa pē; ke ke haʻu kiate au, ʻoua naʻa tatali.
10 En gij zult in het land Gosen wonen, en nabij mij wezen, gij en uw zonen, en de zonen uwer zonen, en uw schapen, en uw runderen, en al wat gij hebt.
Pea te ke nofo ʻi he fonua ko Koseni, pea te ke ofi kiate au, ʻa koe mo hoʻo fānau, mo e fānau ʻa hoʻo fānau, mo hoʻo fanga manu, mo hoʻo fanga sipi, mo e meʻa kotoa pē ʻoku ke maʻu.
11 En ik zal u aldaar onderhouden; want er zullen nog vijf jaren des hongers zijn, opdat gij niet verarmt, gij en uw huis, en alles wat gij hebt!
Pea te u fafanga koe ʻi ai; he ʻoku kei toe ʻae taʻu ʻe nima ʻoe honge: telia naʻa masiva koe mo hoʻo kau nofoʻanga, pea mo e meʻa kotoa pē ʻoku ke maʻu.’”
12 En ziet, uw ogen zien het, en de ogen van mijn broeder Benjamin, dat mijn mond tot u spreekt.
Pea vakai, ʻoku mamata ʻa homou mata, pea mo e mata ʻo hoku tehina ko Penisimani, ko hoku ngutu ia ʻoku lea kiate kimoutolu.
13 En boodschapt mijn vader al mijn heerlijkheid in Egypte, en alles wat gij gezien hebt; en haast u, en brengt mijn vader herwaarts af.
Pea te mou tala ki heʻeku tamai hoku nāunau kotoa pē ʻi ʻIsipite, pea mo e meʻa kotoa pē kuo mou mamata ki ai; pea te mou fakatoʻotoʻo ʻo ʻomi ʻeku tamai ki heni.
14 En hij viel aan den hals van Benjamin, zijn broeder, en weende; en Benjamin weende aan zijn hals.
Pea naʻa ne faʻaki ki he kia ʻo hono tehina ko Penisimani ʻo tangi; pea tangi ʻe Penisimani ki hono kia.
15 En hij kuste al zijn broederen, en hij weende over hen; en daarna spraken zijn broeders met hem.
Pea ʻuma ia ki hono ngaahi tokoua kotoa pē, ʻo fāʻufua mo tangi kiate kinautolu; pea hili ia ne nau fealēleaʻaki mo hono ngaahi tokoua.
16 Als dit gerucht in het huis van Farao gehoord werd, dat men zeide: Jozefs broeders zijn gekomen! was het goed in de ogen van Farao, en in de ogen van zijn knechten.
Pea naʻe ongo ʻae meʻa ni ki he fale ʻo Felo, ʻo pehē, “Kuo haʻu ʻae ngaahi tokoua ʻo Siosefa: pea naʻe fiefia lahi ai ʻa Felo, pea mo hono kau nofoʻanga.
17 En Farao zeide tot Jozef: Zeg tot uw broederen: Doet dit, laadt uw beesten, en trekt heen, gaat naar het land Kanaan;
Pea pehē ʻe Felo kia Siosefa, Ke ke lea pehē ki ho kāinga, Mou fai ʻae meʻa ni; hilifaki ʻae koane ki hoʻomou fanga manu, pea mou mole leva ki he fonua ko Kēnani;
18 En neemt uw vader en uw huisgezinnen, en komt tot mij, en ik zal u het beste van Egypteland geven, en gij zult het vette dezes lands eten.
Pea ʻomi hoʻomou tamai mo hoʻomou ngaahi kau nofoʻanga ʻo haʻu kiate au; pea te u foaki kiate kimoutolu ʻae lelei ʻoe fonua ko ʻIsipite, pea te mou kai ʻae lelei ʻoe fonua.
19 Gij zijt toch gelast: doet dit, neemt u uit Egypteland wagenen voor uw kinderkens, en voor uw vrouwen, en voert uw vader, en komt.
Pea ko eni, kuo mou maʻu ʻae fekau, pea mou fai eni: pea mou ʻave ʻae ngaahi saliote mei he fonua ko ʻIsipite, koeʻuhi ko hoʻomou tamaiki, mo homou ngaahi uaifi, pea mou ʻomi hoʻomou tamai, pea haʻu.
20 En uw oog verschone uw huisraad niet; want het beste van gans Egypteland, dat zal het uwe zijn.
Pea ʻoua naʻa tokanga foki ki hoʻomou ngaahi meʻa: he ʻoku ʻamoutolu ʻae lelei ʻoe fonua ko ʻIsipite kotoa.”
21 En de zonen van Israel deden alzo. Zo gaf Jozef hun wagenen, naar Farao's bevel; ook gaf hij hun teerkost op den weg.
Pea naʻe fai ia ʻe he fānau ʻa ʻIsileli pea foaki ʻe Siosefa ʻae ngaahi saliote kiate kinautolu ʻo hangē ko e fekau ʻa Felo, ʻo ne ʻatu honau ʻoho ki he hala.
22 Hij gaf hun allen, iedereen, wisselklederen; maar Benjamin gaf hij driehonderd zilverlingen, en vijf wisselklederen.
Naʻa ne foaki kiate kinautolu, ki he tangata taki taha ʻae ngaahi kofu, ka naʻa ne foaki kia Penisimani ʻae konga siliva ʻe tolungeau, mo e ngaahi kofu kotoa kehekehe ʻe nima.
23 En zijn vader desgelijks zond hij tien ezelen, dragende van het beste van Egypte, en tien ezelinnen, dragende koren, en brood, en spijze voor zijn vader op den weg.
Pea ne tuku ʻae meʻa ko eni ki heʻene tamai; ko e ʻasi ʻe hongofulu kuo fakaheka ki ai ʻae ngaahi meʻa lelei ʻo ʻIsipite, pea ko e ʻasi fefine ʻe hongofulu kuo fakaheka ki ai ʻae koane, mo e mā, mo e meʻakai ko e ʻoho ki heʻene tamai ʻi he hala.
24 En hij zond zijn broeders heen; en zij vertrokken; en hij zeide tot hen: Verstoort u niet op den weg.
Pea ne tuku hono ngaahi tokoua kenau ʻalu, pea naʻa nau ʻalu: pea pehē ʻe ia kiate kinautolu, “Vakai, ke ʻoua naʻa mou kē ʻi he hala.”
25 En zij trokken op uit Egypte, en zij kwamen in het land Kanaan tot hun vader Jakob.
Pea naʻa nau ʻalu mei ʻIsipite, ʻo hoko ki he fonua ko Kēnani, kia Sēkope ko ʻenau tamai,
26 Toen boodschapten zij hem, zeggende: Jozef leeft nog, ja, ook is hij regeerder in gans Egypteland! Toen bezweek zijn hart, want hij geloofde hen niet.
ʻonau talaange kiate ia ʻo pehē, “ʻOku kei moʻui ʻa Siosefa, pea ko e pule ia ʻoe fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.” Pea lele ai ʻae moʻui ʻo Sēkope, he naʻe ʻikai te ne tui kiate kinautolu.
27 Maar als zij tot hem gesproken hadden al de woorden van Jozef, die hij tot hen gesproken had, en dat hij de wagenen zag, die Jozef gezonden had om hem te voeren, zo werd de geest van Jakob hun vader, levendig.
Pea naʻa nau tala kiate ia ʻae ngaahi lea kotoa pē ʻa Siosefa, ʻaia naʻa ne tala kiate kinautolu; pea ʻi heʻene mamata ki he ngaahi saliote naʻe fekau ʻe Siosefa ke fetuku ia, naʻe toe moʻui ʻae laumālie ʻo ʻenau tamai ko Sēkope:
28 En Israel zeide: Het is genoeg! mijn zoon Jozef leeft nog! ik zal gaan, en hem zien, eer ik sterve!
Pea naʻe pehē ʻe ʻIsileli, “Maʻuā, ʻoku kei moʻui hoku foha ko Siosefa: te u ʻalu ʻo mamata kiate ia ʻi he teʻeki ai teu mate.”
