< Ezechiël 33 >

1 En des HEEREN woord geschiedde tot mij, zeggende:
BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,
2 Mensenkind! spreek tot de kinderen uws volks, en zeg tot hen: Wanneer Ik het zwaard over enig land breng, en het volk des lands een man uit hun einden nemen, en dien voor zich tot een wachter stellen;
tami capa, na miphun na catoun koe lawk dei haw. Ram dawk tahloi ka pha sak teh, ram dawk e taminaw ni amamouh thung dawk e tami buet touh a la awh teh, ramveng lah a hruek awh toteh,
3 En hij het zwaard ziet komen over het land, en blaast met de bazuin, en waarschuwt het volk;
ram dawk tahloi a pha e a hmu toteh, mongka hah ueng laihoi taminaw hah kâhruetcuetnae poe pawiteh,
4 En een, die het geluid der bazuin hoort, wel hoort, maar zich niet laat waarschuwen; en het zwaard komt, en neemt hem weg, diens bloed is op zijn hoofd.
mongka ueng e pawlawk ka thai e pueng ni kâhruetcuet lai hoi awm laipalah, tahloi hoi a due nakunghai, a thipaling phu teh a ma ni a khang han.
5 Hij hoorde het geluid der bazuin, maar liet zich niet waarschuwen, zijn bloed is op hem; maar hij, die zich laat waarschuwen, behoudt zijn ziel.
Mongka lawk a thai nahlangva, kâhruetcuet poenae banglahai a noutna hoeh dawkvah, a thipaling phu teh a khang han. Hateiteh, a lawkpui lah hrueng pawiteh, a hringnae a rungngang han.
6 Wanneer daarentegen de wachter het zwaard ziet komen, en blaast niet met de bazuin, zodat het volk niet is gewaarschuwd; en het zwaard komt, en neemt een ziel uit hen weg; die is wel in zijn ongerechtigheid weggenomen, maar zijn bloed zal Ik van des hand des wachters eisen.
Hateiteh, ramveng ni tahloi a pha e hah a hmu teh, mongka ueng hoeh lah, taminaw hah kâhruetcuetnae poe laipalah, ka phat e tahloi ni ahnimouh thung e tami buetbuet touh dout sak pawiteh, payonnae dawk a due han. A thipaling phu teh ramveng koe ka suk han telah dei pouh.
7 Gij nu, o mensenkind! Ik heb u tot een wachter gesteld over het huis Israels; zo zult gij het woord uit Mijn mond horen, en hen van Mijnentwege waarschuwen.
Hot patetlah nang tami capa, Isarel imthung hanelah, ramveng lah na rawi, hatdawkvah, ka pahni dawk hoi ka tâcawt e lawk hah na thai teh, kai hanelah kâhruetcuetnae na poe awh han.
8 Als Ik tot den goddeloze zeg: O goddeloze, gij zult den dood sterven! en gij spreekt niet, om den goddeloze van zijn weg af te manen; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.
Tamikathout koe, Oe! tamikathout na due roeroe han, telah ka ti toteh, tamikathout teh a hringnuen kamlang khai hanelah, kâhruetcuetnae na poe hoeh, haw e tamikathout teh a yon dawk dout pawiteh, a thipaling phu teh nang koe na suk han.
9 Maar als gij den goddeloze van zijn weg afmaant, dat hij zich van dien bekere, en hij zich van zijn weg niet bekeert, zo zal hij in zijn ongerechtigheid sterven; maar gij hebt uw ziel bevrijd.
Nahoeh pawiteh, tamikathout teh a hringnuen ceitakhai hanelah kâhruetcuetnae na poe ei, a hringnuen cettakhai hoeh boilah, a payonnae dawk a due han, nang teh na hringnae na rungngang lah ao han.
10 Daarom, gij mensenkind! zeg tot het huis Israels: Gijlieden spreekt aldus, zeggende: Dewijl onze overtredingen en onze zonden op ons zijn, en wij in dezelve versmachten, hoe zouden wij dan leven?
Hatdawkvah, tami capa Isarel imthung koevah, hettelah dei haw, ka sak e yonnae hoi lawkeknae ni na ratet, hote hno kecu dawk ka rawknae lah awm pawiteh, bangtelamaw ka hring thai awh han, telah na ti awh.
11 Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israels?
Bawipa Jehovah ni a dei e teh, kai ka hring e patetlah tamikathout teh, a duenae dawk ka lunghawinae ka tawn hoeh, tamikathout ni a hringnuen a ceitakhai e doeh kai ka lunghawinae lah ao.
12 Gij dan, o mensenkind! zeg tot de kinderen uws volks: De gerechtigheid des rechtvaardigen zal hem niet redden ten dage zijner overtreding; en aangaande de goddeloosheid des goddelozen, hij zal om dezelve niet vallen, ten dage als hij zich van zijn goddeloosheid bekeert; en de rechtvaardige zal niet kunnen leven door dezelve zijn gerechtigheid, ten dage als hij zondigt.
Kahawi hoeh e na hringnuen koehoi ban awh. Ban awh, Oe! Isarel imthungnaw bang dawk ne na due awh han, telah ati. Hatdawkvah, nang tami capa na taminaw koe dei haw. Tamikalan teh rawm pawiteh a lannae ni a rungngang thai mahoeh. Tamikathout ni thoenae hah roun pawiteh, ahmaloe e a thoenae kecu dawk rawknae koe phat mahoeh. Tamikalan teh a yonnae hnin dawk hring thai kalawn mahoeh.
13 Als Ik tot den rechtvaardige zeg, dat hij zekerlijk leven zal, en hij op zijn gerechtigheid vertrouwt, en onrecht doet, zo zullen al zijn gerechtigheden niet gedacht worden, maar in zijn onrecht, dat hij doet, daarin zal hij sterven.
Tamikalan koevah na hring roeroe han telah ka ti navah, a lannae kâuep hoi yonnae sak pawiteh, lannae a sak e hah buet touh hai panue pouh e lah awm mahoeh, yonnae a saknae dawkvah a due han.
14 Als Ik ook tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven! en hij zich van zijn zonde bekeert, en recht en gerechtigheid doet;
Tamikayon koevah na due roeroe han, bout ka ti pouh teh, a yonnae kamlang takhai pawiteh, thoungnae hoi lannae a sak toteh,
15 Geeft de goddeloze het pand weder, betaalt hij het geroofde, wandelt hij in de inzettingen des levens, zodat hij geen onrecht doet; hij zal zekerlijk leven, hij zal niet sterven.
Tamikayon na hung e hno hah a pâban teh, a paru e hah bout a poe, hringnae a phunglam hah a tarawi payonnae banghai sak hoehpawiteh, a hring roeroe han, dout mahoeh.
16 Al zijn zonden, die hij gezondigd heeft, zullen hem niet gedacht worden; hij heeft recht en gerechtigheid gedaan, hij zal zekerlijk leven.
Yonnae a sak tangcoung e hah nâtuek hai pâkuem pouh mahoeh toe. Thoungnae hoi lannae a sak toung dawkvah, a hring roeroe han.
17 Nog zeggen de kinderen uws volks: De weg des Heeren is niet recht; daar toch hun eigen weg niet recht is.
Hateiteh, na taminaw ni BAWIPA hno sak e lan hoeh ati awh toteh, a sak awh e hah a lan hoeh dawk doeh.
18 Als de rechtvaardige afkeert van zijn gerechtigheid, en doet onrecht, zo zal hij daarin sterven.
Tamikalan ni a lannae kamlang takhai teh yonnae sak pawiteh, hote kecu dawk a due han.
19 En als de goddeloze zich bekeert van zijn goddeloosheid, en doet recht en gerechtigheid, zo zal hij daarin leven.
Tamikayon ni a yonnae a kamlang takhai teh, thoungnae hoi lannae sak pawiteh, hote lahoi a hring han.
20 Nog zegt gij: De weg des Heeren is niet recht; Ik zal ulieden richten, een ieder naar zijn wegen, o huis Israels!
Hateiteh, BAWIPA hnosaknae heh, lan hoeh telah na ti awh, Oe! Isarel imthungnaw, tami pueng amamae a hringnae patetlah lawkceng han telah a ti.
21 En het geschiedde in het twaalfde jaar onzer gevankelijke wegvoering, in de tiende maand, op den vijfden der maand, dat er een tot mij kwam, die van Jeruzalem ontkomen was, zeggende: De stad is geslagen.
Kaimouh santoungnae kum hlaikahni, thapa yung hra, hnin panga hnin vah, Jerusalem hoi ka yawng e tami buet touh kai koe a tho teh, khopui teh tâ e lah ao toe telah a ti.
22 Nu was de hand des HEEREN op mij geweest des avonds, eer die ontkomene kwam, en had mijn mond opengedaan, totdat hij des morgens tot mij kwam. Alzo werd mijn mond opengedaan, en ik was niet meer stom.
Hote ka yawng e a pha hoehnahlan tangminlah, BAWIPA ni kaie lathueng a kut a toung, amom lah kai koe a tho navah, ka pahni yo na ang sak toe. Hottelah ka pahni ka ang teh, lawk ka dei thai laipalah ka o.
23 Toen geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,
24 Mensenkind! de inwoners van die woeste plaatsen in het land Israels spreken, zeggende: Abraham was een enig man, en bezat dit land erfelijk; maar onzer zijn velen; het land is ons gegeven tot een erfelijke bezitting.
tami capa ka rawk e Isarel ram dawk kaawm rae ahnimouh ni Abraham teh buet touh dueng eiteh, ram teh a ring. Maimouh teh moipap awh teh ram râw lah na poe awh toe nahoehmaw, telah ati awh.
25 Daarom zeg tot hen: Zo zegt de Heere HEERE: Gij eet vlees met het bloed, en heft uw ogen op tot uw drekgoden, en vergiet bloed; en zoudt gij het land erfelijk bezitten?
Hatdawkvah, ahnimouh koe Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Moi hah a thi hoi na ca awh teh, meikaphawknaw koe na mit na um sak awh, tami na thei awh, nangmouh ni ram hah na coe awh han na maw.
26 Gij staat op ulieder zwaard; gij doet gruwel, en verontreinigt, een ieder de huisvrouw zijns naasten; en zoudt gij het land erfelijk bezitten?
Na tahloi na kâuep awh teh, panuettho e hno hah na sak awh. Na imri e yunaw na yonkhai awh, nangmouh ni ram hah na coe han na maw.
27 Alzo zult gij tot hen zeggen: De Heere HEERE zegt alzo: Zo waarachtig als Ik leef, indien niet, die in die woeste plaatsen zijn, door het zwaard zullen vallen, en zo Ik niet dien, die in het open veld is, het wild gedierte overgeve, dat het hem vrete, en die in de vestingen en in de spelonken zijn, door de pestilentie zullen sterven!
Hettelah ahnimouh koe na dei pouh han, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, Kai ka hring e patetlah ka rawk e ram dawk kaawm e hah tahloi hoi a due roeroe han, kahrawngum kaawm e hah, sarang ni a ca hanelah ka poe han. Kacake rapanim hoi talung kâko dawk kaawm e hah lacik patawnae hoi a due awh han.
28 Want Ik zal het land tot een verwoesting en een schrik stellen, en de hovaardij zijner sterkte zal ophouden; en de bergen Israels zullen woest zijn, dat er niemand overga.
Ram pueng kingdi vaiteh, takikathopounge lah ka o sak han, a hnotithainae a kâoupnae hah a baw han toe. Isarel mon teh kingdi vaiteh, apinihai cet awm awh mahoeh toe.
29 Dan zullen zij weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik het land tot een verwoesting en een schrik zal gesteld hebben, om al hun gruwelen, die zij gedaan hebben.
Panuet ka tho e hno a sak awh kecu dawkvah, a ram teh ka raphoe vaiteh, takikathopounge lah ka o sak hnukkhu, kai teh BAWIPA lah ka o tie a panue awh han.
30 En gij, o mensenkind! de kinderen uws volks spreken steeds van u bij de wanden en in de deuren der huizen; en de een spreekt met den ander, een iegelijk met zijn broeder, zeggende: Komt toch en hoort, wat het woord zij, dat van den HEERE voortkomt.
Hathnukkhu nang, tami capa, tapang teng e takhangnaw koe, na taminaw hoi pou na dei awh vaiteh, tami pueng ni a hmaunawngha koevah, tho awh haw, BAWIPA koe e lawk thai awh haw sei, telah ati awh han.
31 En zij komen tot u, gelijk het volk pleegt te komen, en zitten voor uw aangezicht als Mijn volk, en horen uw woorden, maar zij doen ze niet; want zij maken liefkozingen met hun mond, maar hun hart wandelt hun gierigheid na.
Kaie tami patetlah nang koe a tho vaiteh, kaie ka tami patetlah na hmalah a tahung awh vaiteh, nange na lawk a thai nakunghai yah, tarawi awh mahoeh. Ngai ka tho poung e mitnoutnae hah a pahni hoi a kamnue sak nakunghai, a lungthin ni talai hno dueng hah a pouk awh han.
32 En ziet, gij zijt hun als een lied der minnen, als een, die schoon van stem is, of die wel speelt; daarom horen zij uw woorden, maar zij doen ze niet.
Khenhaw! nang teh ahnimae lah pahrennae la, kahawipoung lah sak e hoi kahawicalah kueng e lah na o han, na lawk a thai awh han, hatei tarawi awh mahoeh.
33 Maar als dat komt (zie, het zal komen!) dan zullen zij weten, dat er een profeet in het midden van hen geweest is.
Hattoteh a pha han toe, khenhaw! a pha torei teh, ahnimouh koe profet ao tie hah ahnimouh ni a panue awh han telah, tet pouh telah a ti.

< Ezechiël 33 >