Exodus 8
1 Daarna zeide de HEERE tot Mozes: Ga in tot Farao, en zeg tot hem: Zo zegt de HEERE: Laat Mijn volk trekken, dat zij Mij dienen.
BAWIPA ni Mosi koe, nang ni Faro siangpahrang koe cet nateh Ka taminaw ni Kai na bawk nahanelah tâcawt sak leih.
2 En indien gij het weigert te laten trekken, zie, zo zal Ik uw ganse landpale met vorsen slaan;
Ka tâcawt sak mahoeh tetpawiteh na ram pueng ekka hoi bout ka rek han rah.
3 Dat de rivier van vorsen zal krielen, die zullen opkomen, en in uw huis komen, en in uw slaapkamer, ja, op uw bed; ook in de huizen uwer knechten, en op uw volk, en in uw bakovens, en in uw baktroggen.
Tuipui ni ekka moi a tâco sak vaiteh na im dawk, inae rakhan dawk, ikhun van thoseh, na sannaw e im dawk thoseh, na taminaw e a lathueng thoseh, na takhuen dawk thoseh, tavai na kanawknae kawlung dawk thoseh a luen han.
4 En de vorsen zullen opkomen, op u, en op uw volk, en op al uw knechten.
Nangmouh koehoi kamtawng vaiteh na taminaw, na sannaw pueng lathueng vah a luen awh han telah BAWIPA ni a dei e hah thaisak loe telah Mosi koe atipouh.
5 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Zeg tot Aaron: Strek uw hand uit met uw staf, over de stromen, en over de rivieren, en over de poelen; en doe vorsen opkomen over Egypteland.
BAWIPA ni Mosi koe bout a dei pouh e teh, Aron ni palang, tuipui tui, talînaw e lathueng vah sonron a sin teh kut a dâw navah, Izip ram dawk ekkanaw luen sak hanelah dei pouh telah atipouh.
6 En Aaron strekte zijn hand uit over de wateren van Egypte, en er kwamen vorsen op en bedekten Egypteland.
Aron ni Izip ram dawk kaawm e tuinaw lathueng kut a dâw teh ekkanaw ni a tho teh Izip ram pueng koung a ramuk.
7 Toen deden de tovenaars ook alzo, met hun bezweringen; en zij deden vorsen over Egypteland opkomen.
Camkathoumnaw ni hai camthoumnae lahoi hottelah a sak teh ekkanaw Izip ram dawk a thokhai awh.
8 En Farao riep Mozes en Aaron, en zeide: Bidt vuriglijk tot den HEERE, dat Hij de vorsen van mij en van mijn volk wegneme; zo zal ik het volk trekken laten, dat zij den HEERE offeren.
Hat navah, Faro siangpahrang ni Mosi hoi Aron a kaw teh, BAWIPA ni ekkanaw hah kai hoi ka taminaw koehoi takhoe hanelah dei pouh leih. Isarelnaw ni BAWIPA koe thuengnae kâ ka poe han toe telah atipouh.
9 Doch Mozes zeide tot Farao: Heb de eer boven mij! Tegen wanneer zal ik voor u, en voor uw knechten, en voor uw volk, vuriglijk bidden, om deze vorsen van u en van uw huizen te verdelgen, dat zij alleen in de rivier overblijven?
Mosi ni hai nang hoi na imnaw dawk hoi ekkanaw takhoe teh, tuipui dawk dueng o sak hanlah, nang hoi na sannaw, na taminaw hanlah, kai ni ngaithoumnae tueng na khoe atipouh eiteh,
10 Hij dan zeide: Tegen morgen. En hij zeide: Het zij naar uw woord, opdat gij weet, dat er niemand is, gelijk de HEERE, onze God.
tangtho ngaithoumnae het leih atipouh teh, Mosi ni kaimae Cathut Jehovah hoi kâvan e cathut awm hoeh tie na panue nahanlah na dei e patetlah,
11 Zo zullen de vorsen van u, en van uw huizen, en van uw knechten, en van uw volk wijken; zij zullen alleen in de rivier overblijven.
Ekkanaw teh nang hoi na imnaw, na sannaw, na taminaw koehoi a tâco teh tuipui dawk dueng ao han telah Mosi ni a dei pouh hnukkhu,
12 Toen ging Mozes en Aaron uit van Farao; en Mozes riep tot den HEERE, ter oorzake der vorsen, die Hij Farao had opgelegd.
Aron hoi cungtalah ahni koehoi a tâco roi teh, Faro siangpahrang e lathueng vah a pha sak e ekkanaw kecu dawk Mosi ni a ratoum.
13 En de HEERE deed naar het woord van Mozes; en de vorsen stierven, uit de huizen, uit de voorzalen, en uit de velden.
Mosi ni a hei e patetlah BAWIPA Cathut ni a sak pouh teh, ekkanaw teh imnaw, khonaw, ayawnnaw dawk a due awh.
14 En zij vergaderden ze samen bij hopen, en het land stonk.
A ronaw a pâkhueng awh dawkvah ram pueng dawk a hmui a tho.
15 Toen nu Farao zag, dat er verademing was, verzwaarde hij zijn hart, dat hij naar hen niet hoorde, gelijk als de HEERE gesproken had.
Faro siangpahrang ni ahawi toe ti a panue navah, BAWIPA ni a dei e patetlah a lungpata teh ahnimae lawk hah ngâi laipalah bout ao.
16 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Zeg tot Aaron: Strek uw staf uit, en sla het stof der aarde, dat het tot luizen worde, in het ganse Egypteland.
BAWIPA ni Mosi koe bout a dei pouh e teh, Izip ram e vaiphunaw pueng heh tangkarang lah o sak hanelah Aron ni sonron a pho teh vaiphu hah hem hanelah dei pouh atipouh e patetlah,
17 En zij deden alzo; want Aaron strekte zijn hand uit met zijn staf, en sloeg het stof der aarde, en er werden vele luizen aan de mensen, en aan het vee; al het stof der aarde werd luizen, in het ganse Egypteland.
Aron ni sonron a pho teh vaiphu hah a hem. Vaiphu teh tami dawk thoseh, saring koe thoseh, tangkarang lah ao. Izip ram pueng dawk kaawm e vaiphunaw pueng teh tangkarang lah a coung.
18 De tovenaars deden ook alzo met hun bezweringen, opdat zij luizen voortbrachten; doch zij konden niet; zo waren de luizen aan de mensen, en aan het vee.
mitpaleikathoumnaw ni hai tangkarang lah coung sak hanelah a thoumnae lahoi hottelah a sak a eiteh sak thai awh hoeh. Hatdawkvah, tami hoi saringnaw pueng dawk tangkarangnaw ao.
19 Toen zeiden de tovenaars tot Farao: Dit is Gods vinger! Doch Farao's hart verstijfde, zodat hij naar hen niet hoorde, gelijk de HEERE gesproken had.
Hat navah, mitpaleikathoumnaw ni hote hno heh Cathut e kutdawn doeh telah Faro siangpahrang koe a dei pouh awh. Hateiteh, BAWIPA ni a dei e patetlah Faro siangpahrang teh a lungpata teh ahnimae lawk hah ngâi laipalah bout ao.
20 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Maak u morgen vroeg op, en stel u voor Farao's aangezicht; zie, hij zal aan het water uitgaan, en zeg tot hem: Zo zegt de HEERE: Laat Mijn volk trekken, dat zij Mij dienen;
BAWIPA ni hai nang ni amom thaw haw. Tui namran lah ka cet e Faro siangpahrang hmalah kangdout nateh BAWIPA ni, ka taminaw ni Kai na bawk nahanelah cetsak leih.
21 Want zo gij Mijn volk niet laat trekken, zie, zo zal Ik een vermenging van ongedierte zenden op u, en op uw knechten, en op uw volk, en in uw huizen; alzo dat de huizen der Egyptenaren met deze vermenging zullen vervuld worden, en ook het aardrijk, waarop zij zijn.
Na cetsak hoehpawiteh, nang hoi na sannaw, taminaw, imnaw dawkvah bitsei hah kai ni ka patoun vaiteh Izipnaw onae im, kangduenae talai teh bitsei hoi akawi han.
22 En Ik zal te dien dage het land Gosen, waarin Mijn volk woont, afzonderen, dat daar geen vermenging van ongedierte zij, opdat gij weet, dat Ik, de HEERE, in het midden dezes lands ben.
Kai teh talai van pueng dawk BAWIPA lah ka o e na panue thai nahanelah kaie taminaw onae Goshen ram dawk teh hote hnin nah kapek vaiteh, hote ram dawk bitsei awm mahoeh.
23 En Ik zal een verlossing zetten tussen Mijn volk en tussen uw volk; tegen morgen zal dit teken geschieden!
Hottelah ka taminaw hoi na taminaw rahak vah kapeknae ka o sak han. Tangtho vah hete mitnoutnaw teh ao han tie heh dei pouh telah Mosi koe atipouh.
24 En de HEERE deed alzo; en er kwam een zware vermenging van ongedierte in het huis van Farao, en in de huizen van zijn knechten, en over het ganse Egypteland; het land werd verdorven van deze vermenging.
Hottelah BAWIPA ni a sak dawkvah Faro im hoi a kamtawng teh a sannaw e im hoi Izip ram pueng dawk bitsei moikapap a tho teh, hote bitseinaw kecu dawk Izip ram a rawk.
25 Toen riep Farao Mozes en Aaron, en zeide: Gaat heen, en offert uwen God in dit land.
Hat navah, Faro siangpahrang ni Mosi hoi Aron a kaw teh, nangmouh ni hote ram dawk na Cathut koe thuengnae sak hanelah cet awh telah ati eiteh,
26 Mozes dan zeide: Het is niet recht, dat men alzo doe; want wij zouden der Egyptenaren gruwel den HEERE, onzen God, mogen offeren; zie, indien wij der Egyptenaren gruwel voor hun ogen offerden, zouden zij ons niet stenigen?
Mosi ni hettelah sak hane nahoeh. Ka sak awh pawiteh, Izipnaw ni a panuet e hno hoi BAWIPA Cathut koe thuengnae ka sak awh han nahoehmaw. Izipnaw e mithmu vah ahnimouh hanlah panuettho e hno hoi thuengnae ka sak awh boipawiteh, talung hoi na dei awh mahoeh na maw.
27 Laat ons den weg van drie dagen in de woestijn gaan, dat wij den HEERE onzen God offeren, gelijk Hij tot ons zeggen zal.
Hatdawkvah, kahrawng hnin thum lamcei koe, ka cei awh vaiteh kaimae BAWIPA Cathut ni a dei e patetlah thuengnae ka sak awh han telah a dei pouh.
28 Toen zeide Farao: Ik zal u trekken laten, dat gijlieden den HEERE, uwen God, offert in de woestijn; alleen, dat gijlieden in het gaan geenszins te verre trekt! Bidt vuriglijk voor mij.
Faro siangpahrang ni hai nangmae BAWIPA Cathut hah kahrawng vah na thueng awh nahanelah na cei awh han. Hatei, kahlat lah na cet awh mahoeh. Kai hanlah na kâhet pouh ei telah ati.
29 Mozes nu zeide: Zie, ik ga van u, en zal tot den HEERE vuriglijk bidden, dat deze vermenging van ongedierte van Farao, van zijn knechten, en van zijn volk morgen wegwijke! Alleen, dat Farao niet meer bedriegelijk handele, dit volk niet latende gaan, om den HEERE te offeren.
Mosi ni hai nang koehoi kai ni ka cei vaiteh bitseinaw ni Faro siangpahrang hoi a sannaw, taminaw koehoi tangtho a tâco hanelah BAWIPA koe ka kâhei han. Hateiteh, Isarelnaw ni BAWIPA koe thueng hane bout na pasoung laipalah na dum awh hanh telah a dei pouh hnukkhu,
30 Toen ging Mozes uit van Farao, en bad vuriglijk tot den HEERE.
Mosi ni Faro koehoi a tâco teh, BAWIPA koe a kâhei pouh.
31 En de HEERE deed naar het woord van Mozes, en de vermenging van ongedierte week van Farao, van zijn knechten, en van zijn volk; er bleef niet een over.
BAWIPA ni hai Mosi lawk a ngâi teh, Bitseinaw hah Faro siangpahrang hoi a sannaw, a taminaw koehoi buet touh boehai ao hoeh nahanlah a takhoe pouh.
32 Doch Farao verzwaarde zijn hart ook op ditmaal, en hij liet het volk niet trekken.
Hatnae tueng dawk haiyah, Faro siangpahrang lung bout a pata sak teh, Isarelnaw hah tha ngai laipalah bout ao.
