Exodus 4
1 Toen antwoordde Mozes, en zeide: Maar zie, zij zullen mij niet geloven, noch mijn stem horen; want zij zullen zeggen: De HEERE is u niet verschenen!
Mosese'a Ra Anumzamofo kenona hunteno, Ke'niama antahi onamige, zamentintima osanageno'a nankna hugahie? Na'ankure zamagra amanage hu'za Kagrikura hugahaze. Ra Anumzamo'a kagritera efore osu'ne hugahaze.
2 En de HEERE zeide tot hem: Wat is er in uw hand? En hij zeide: Een staf.
Anante Ra Anumzamo'a anage huno antahige'ne, Na'a kazampina me'ne? huno antahigegeno Mosese'a azompani'e higeno,
3 En Hij zeide: Werp hem ter aarde. En hij wierp hem ter aarde! Toen werd hij tot een slang; en Mozes vlood van haar.
Ana azompa mopafi atro, higeno Mosese'a mopafi atregeno, ana azompamo'a osifave fore higeno, Mosese'a atreno kore fre'ne.
4 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Strek uw hand uit, en grijp haar bij haar staart! Toen strekte hij zijn hand uit, en vatte haar, en zij werd tot een staf in zijn hand.
Hagi Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne, Kazana antenka risonare azeri sga huo, higeno Mosese'a aza antegantuteno risonare azeri sga higeno, ete azompa fore hu'ne.
5 Opdat zij geloven, dat u verschenen is de HEERE, de God hunner vaderen, de God van Abraham, de God van Izak, en de God van Jakob.
Anumzamo asmino, e'inahu'za fore hanige'za, Ra Anumzana nezmafa Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane Jekopu Anumzamo kagrite efore hu'ne hu'za zamentinti hugahaze.
6 En de HEERE zeide verder tot hem: Steek nu uw hand in uw boezem. En hij stak zijn hand in zijn boezem; daarna trok hij ze uit, en ziet, zijn hand was melaats, wit als sneeuw.
Mago'ane Ra Anumzamo'a amanage huno asmi'ne, Hagi menina nakre kuka'afi kazana vazio, higeno Mosese'a azana nekre ku'afi vaziteno erizafigeno, leprosi namumo ana azampina fore huno efenentake hu'ne.
7 En Hij zeide: Steek uw hand wederom in uw boezem. En hij stak zijn hand wederom in zijn boezem; daarna trok hij ze uit zijn boezem, en ziet, zij was weder als zijn ander vlees.
Anante Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Hagi menina ana nakre kuka'afi kazana ete vazio, higeno Mosese'a ana azana ana nakre ku'afi eteno vaziteno erizafigeno, ana leprosi namuna fanane huno avufgamo'a knare huno ruga'a avufga'mo'ma me'neaza hu'ne.
8 En het zal geschieden, zo zij u niet geloven, noch naar de stem van het eerste teken horen, zo zullen zij de stem van het laatste teken geloven.
Ra Anumzamo'a Mosesenkura anage huno asami'ne, Zamagrama kota avame'zamofonku'ma zamentinti osuge, antahi ogamisagenka, henka avame'za hnanke'za negesu'za zamentinti hugahaze.
9 En het zal geschieden, zo zij ook deze twee tekenen niet geloven, noch naar uw stem horen, zo neem van de wateren der rivier, en giet ze op het droge; zo zullen de wateren, die gij uit de rivier zult nemen, diezelve zullen tot bloed worden op het droge.
Hu'neanagi tare avame'zamofonte'ma nege'za zamentinti nosu'za keka'a ontahisnagenka, Naeli timpinti mago'a tina afinka hagege mopafi tagi tro. E'ina'ma hanankeno'a ana timo'a hagege mopafina kora fore hugahie.
10 Toen zeide Mozes tot de HEERE: Och Heere! ik ben geen man wel ter tale, noch van gisteren, noch van eergisteren, noch van toen af, toen Gij tot Uw knecht gesproken hebt; want ik ben zwaar van mond, en zwaar van tong.
Mosese'a Ra Anumzamofona amanage huno asmi'ne, Muse hugantoanki Ra Anumzamoka nagra kea huso'e nosu'na, korapa anahu hu'na mani'na e'noe. Meninena nagrane kegaga hananagi nagefu'namo'a kema huzampina knarera osige'na, kea hu so'e nosue.
11 En de HEERE zeide tot hem: Wie heeft den mens den mond gemaakt, of wie heeft den stomme, of dove, of ziende, of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de HEERE?
Ra Anumzamo'a kenona huno, Iza vahe zamagira tro huzmante'ne? Iza ke osu vahero, zamagesa ankanire vahero, zamavu knarehu vahero, zamavu suhu vahera zamazeri nese? Nagra Ra Anumzamo'na e'inara hunezmantoe.
12 En nu ga henen, en Ik zal met uw mond zijn, en zal u leren, wat gij spreken zult.
E'ina hu'negu menina kagra vuge'na, Nagra kagrane mani'nena, kema hnana kea hugasmisnugenka hugahane.
13 Doch hij zeide: Och, Heere! zend toch door de hand desgenen, dien Gij zoudt zenden.
Hianagi Mosese'a amanage huno ke'nona hu'ne, Ra Anumzamoka muse hugantoanki mago'a vahe huzmanto.
14 Toen ontstak de toorn des HEEREN over Mozes, en Hij zeide: is niet Aaron, de Leviet, uw broeder? Ik weet, dat hij zeer wel spreken zal, en ook, zie, hij zal uitgaan u tegemoet; wanneer hij u ziet, zo zal hij in zijn hart verblijd zijn.
Anante Ra Anumzamo'a Mosesena rimpahenteno anage hu'ne, Anantega negafu Livae nera Aroni'a omaninefi? Nagra antahi'noankino agra knare zantfa huno kea hugahie. Hanki agra kantega eme tutagiha hugantenaku ne-eankino, eme kagesuno'a agu'areti huno musena hugantegahie.
15 Gij dan zult tot hem spreken, en de woorden in zijn mond leggen; en Ik zal met uw mond, en met zijn mond zijn; en Ik zal ulieden leren, wat gij doen zult.
Emema kagesnigenka, kema hania kea retro humige'na, Nagrani'a kagri kagite'ene agri agite'enena mani'nena inankna kea hugaha'e, rempi huranamisnugeta kea hugaha'e.
16 En hij zal voor u tot het volk spreken; en het zal geschieden, dat hij u tot een mond zal zijn, en gij zult hem tot een god zijn.
Aroni'a kagri kagi erino vahe'ma kema zmasami vahe mani'nigenka, kagra Anumzankna hunka agritera mani'nenka vahe'ma zmasamisia kea asamigahane.
17 Neem dan dezen staf in uw hand, waarmede gij die tekenen doen zult.
Hagi menina kagra kama vanohu azompa ka'a, avame'zama erifore'ma hananku erio.
18 Toen ging Mozes heen, en keerde weder tot Jethro, zijn schoonvader, en zeide tot hem: Laat mij toch gaan, dat ik wederkere tot mijn broederen, die in Egypte zijn, en zie, of zij nog leven. Jethro dan zeide tot Mozes: Ga in vrede!
Anantetira Mosese'a atreno nenemo ne' Jetronte vuno amanage hu'ne, Muse hugantoanki natrege'na ete Isipima mani'naza nafu nganaheintega vu'na, ofri mani'nazo ome zamaga'neno, higeno Jetro'a krimpa frune vuo huno hunte'ne.
19 Ook zeide de HEERE tot Mozes in Midian: Ga heen, keer weder in Egypte, want al de mannen zijn dood, die uw ziel zochten.
Mosese'a Midiani kumate mani'negeno Ra Anumzamo anage huno asmi'ne, Etenka Isipi vuo, na'ankure kahe fri'nakurema hu'naza vahe'mo'za ko' fri'naze.
20 Mozes dan nam zijn vrouw, en zijn zonen, en voerde hen op een ezel, en keerde weder in Egypteland; en Mozes nam den staf Gods in zijn hand.
Anage higeno, Mosese'a tare mofavre'ane nenarone zamavreno donki afu'mofo agofetu nezmanteno, Anumzamofo azompa'a azampi azerige'za Isipi vunaku vu'naze.
21 En de HEERE zeide tot Mozes: Terwijl gij heentrekt, om weder in Egypte te keren, zie toe, dat gij al de wonderen doet voor Farao, die Ik in uw hand gesteld heb; doch Ik zal zijn hart verstokken, dat hij het volk niet zal laten gaan.
Ra Anumzamo'a Mosesena anage huno asmi'ne, Isipima ete uhanatisunka, kaguvazama erifore huogu'ma hankvema kami'noa hanavereti Fero avuga maka kaguvazana erifore huo. Hu'neanagi Nagra arimpa azeri hankvetisugeno Israeli vahera zmatresnige'za ovugahaze.
22 Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israel.
Kagra anage hunka Ferona asamio, Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne, Israeli vahera kota ne' mofavre'ni'e.
23 En Ik heb tot u gezegd: Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene! maar gij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene doden!
E'ina hu'negu Nagra anage hu'na kasami'noe, Israeli vahera zmatrege'za vu'za monora ome hunanteho. Hianagi kagra ke'ni'a ontahinka zmatranke'za ovu'nazagu, antahio, Nagra kota ne' mofavreka'a ahe frigahue!
24 En het geschiedde op den weg, in de herberg, dat de HEERE hem tegenkwam, en zocht hem te doden.
Mosese'ene naga'amo'za Isipi vunaku karanka nevu'za hani hige'za masenaku hazare, Ra Anumzamo'a Mosesena emegeno ahe frinaku hu'ne.
25 Toen nam Zippora een stenen mes en besneed de voorhuid haars zoons, en wierp die voor zijn voeten, en zeide: Voorwaar, gij zijt mij een bloedbruidegom!
Hianagi anante Zipora'a mago asne'nea have kazi erino, nemofo oku avufamofo anoma'a taga huno, Mosese agiafi ome netreno anage hu'ne, kagra tamagerfa hunka nagritera kora eri tagi nenavega mani'nane hu'ne.
26 En Hij liet van hem af. Toen zeide zij: Bloedbruidegom! vanwege de besnijdenis.
Ana higeno Ra Anumzamo'a Mosesena ahe ofrigeno, Zipora'a amanage hu'ne, kora eri tagine'moka nenavezana hu'nane, na'ankure ne' mofavre'amofo oku avufga anoma'a taga hu'neazanku hu'ne. (Jen-Agf 17: 9-14).
27 De HEERE zeide ook tot Aaron: Ga Mozes tegemoet in de woestijn. En hij ging, en ontmoette hem aan den berg Gods, en hij kuste hem.
Hagi Ra Anumzamo'a Aronina asmino, Ka'ma moparega vunka Mosesena omego, higeno Aronia vuno Anumzamofo agonare Mosesena omegeno agi antako nehuno, azeri frufra hu'ne.
28 En Mozes gaf Aaron te kennen al de woorden des HEEREN, Die hem gezonden had, en al de tekenen, die Hij hem bevolen had.
Ra Anumzamo'ma maka kema Mosesema nesamino, avame'zantmima huvenerino, ana avame zantmima omeri fore huo huno'ma hunte'nea kante anteno, ana maka kene avame'zanena Aronina asami'ne.
29 Toen ging Mozes en Aaron, en zij verzamelden al de oudsten der kinderen Israels.
Anante Mosese'ene Aronikea vuke maka Israeli vahe'mokizmi kva vahetmina ome zamazeri atru hu'na'e.
30 En Aaron sprak al de woorden, die de HEERE tot Mozes gesproken had; en hij deed de tekenen voor de ogen des volks.
Anante Aroni'a Ra Anumzamo'ma Mosesema asmi'nea kea ana maka Israeli vahe'mokizmi nezmasamino, avame'zantamina zamavurera erifore hu'ne.
31 En het volk geloofde, en zij hoorden, dat de HEERE de kinderen Israels bezocht, en dat Hij hun verdrukking zag, en zij neigden hun hoofden, en aanbaden.
Israeli vahe'mo'za zamentinti nehu'za, Isipima zamazeri havizama hu'naza zama Anumzamo antahino keno'ma hu'nea nanekema Aroni'ma zamasamige'za nentahi'za, Israeli vahe'mo'za kepri hu'za Anumzamofo mono hunte'naze.
