Exodus 3

1 En Mozes hoedde de kudde van Jethro, zijn schoonvader, de priester in Midian; en hij leidde de kudde achter de woestijn, en hij kwam aan den berg Gods, aan Horeb.

Мойсе пэштя турма сокрулуй сэу, Иетро, преотул Мадианулуй. Одатэ, а мынат турма пынэ динколо де пустиу ши а ажунс ла мунтеле луй Думнезеу, ла Хореб.

2 En de Engel des HEEREN verscheen hem in een vuurvlam uit het midden van een braambos; en hij zag, en ziet, het braambos brandde in het vuur, en het braambos werd niet verteerd.

Ынӂерул Домнулуй и С-а арэтат ынтр-о флакэрэ де фок, каре ешя дин мижлокул унуй руг. Мойсе с-а уйтат ши ятэ кэ ругул ера тот ун фок ши ругул ну се мистуя делок.

3 En Mozes zeide: Ik zal mij nu daarheen wenden, en bezien dat grote gezicht, waarom het braambos niet verbrandt.

Мойсе а зис: „Ам сэ мэ ынторк сэ вэд че есте ачастэ ведение минунатэ ши пентру че ну се мистуе ругул.”

4 Toen de HEERE zag, dat hij zich daarheen wendde, om te bezien, zo riep God tot hem uit het midden van het braambos, en zeide: Mozes, Mozes! En hij zeide: Zie, hier ben ik!

Домнул а вэзут кэ ел се ынтоарче сэ вадэ ши Думнезеу л-а кемат дин мижлокул ругулуй ши а зис: „Мойсе! Мойсе!” Ел а рэспунс: „Ятэ-мэ!”

5 En Hij zeide: Nader hier niet toe; trek uw schoenen uit van uw voeten; want de plaats, waarop gij staat, is heilig land.

Думнезеу а зис: „Ну те апропия де локул ачеста; скоате-ць ынкэлцэминтя дин пичоаре, кэч локул пе каре калчь есте ун пэмынт сфынт.”

6 Hij zeide voorts: Ik ben de God uws vaders, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob. En Mozes verborg zijn aangezicht, want hij vreesde God aan te zien.

Ши а адэугат: „Еу сунт Думнезеул татэлуй тэу, Думнезеул луй Авраам, Думнезеул луй Исаак ши Думнезеул луй Иаков.” Мойсе шь-а аскунс фаца, кэч се темя сэ-Л привяскэ пе Думнезеу.

7 En de HEERE zeide: Ik heb zeer wel gezien de verdrukking Mijns volks, hetwelk in Egypte is, en heb hun geschrei gehoord, vanwege hun drijvers; want Ik heb hun smarten bekend.

Домнул а зис: „Ам вэзут асуприря попорулуй Меу, каре есте ын Еӂипт, ши ам аузит стригэтеле пе каре ле скоате дин причина асуприторилор луй, кэч ый куноск дурериле.

8 Daarom ben Ik nedergekomen, dat Ik het verlosse uit de hand der Egyptenaren, en het opvoere uit dit land, naar een goed en ruim land, naar een land, vloeiende van melk en honig, tot de plaats der Kanaanieten, en der Hethieten, en der Amorieten, en der Ferezieten, en der Hevieten, en der Jebusieten.

М-ам коборыт ка сэ-л избэвеск дин мына еӂиптенилор ши сэ-л скот дин цара ачаста ши сэ-л дук ынтр-о царэ бунэ ши ынтинсэ, ынтр-о царэ унде курӂе лапте ши мьере, ши ануме ын локуриле пе каре ле локуеск канааниций, хетиций, амориций, ферезиций, хевиций ши иебусиций.

9 En nu, zie, het geschrei der kinderen Israels is tot Mij gekomen; en ook heb Ik gezien de verdrukking, waarmede de Egyptenaars hen verdrukken.

Ятэ кэ стригэтеле исраелицилор ау ажунс пынэ ла Мине ши ам вэзут кинул ку каре ый кинуеск еӂиптений.

10 Zo kom nu, en Ik zal u tot Farao zenden, opdat gij Mijn volk (de kinderen Israels) uit Egypte voert.

Акум, вино, Еу те вой тримите ла Фараон ши вей скоате дин Еӂипт пе попорул Меу, пе копиий луй Исраел.”

11 Toen zeide Mozes tot God: Wie ben ik, dat ik tot Farao zou gaan; en dat ik de kinderen Israels uit Egypte zou voeren?

Мойсе а зис луй Думнезеу: „Чине сунт еу, ка сэ мэ дук ла Фараон ши сэ скот дин Еӂипт пе копиий луй Исраел?”

12 Hij dan zeide: Ik zal voorzeker met u zijn, en dit zal u een teken zijn, dat Ik u gezonden heb: wanneer gij dit volk uit Egypte geleid hebt, zult gijlieden God dienen op dezen berg.

Думнезеу а зис: „Еу вой фи негрешит ку тине, ши ятэ каре ва фи пентру тине семнул кэ Еу те-ам тримис: дупэ че вей скоате пе попор дин Еӂипт, вець служи луй Думнезеу пе мунтеле ачеста.”

13 Toen zeide Mozes tot God: Zie, wanneer ik kom tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: De God uwer vaderen heeft mij tot ulieden gezonden; en zij mij zeggen: Hoe is Zijn naam? wat zal ik tot hen zeggen?

Мойсе а зис луй Думнезеу: „Ятэ, кынд мэ вой дуче ла копиий луй Исраел ши ле вой спуне: ‘Думнезеул пэринцилор воштри м-а тримис ла вой’ ши мэ вор ынтреба: ‘Каре есте Нумеле Луй?’, че ле вой рэспунде?”

14 En God zeide tot Mozes: Ik ZAL ZIJN, Die Ik ZIJN ZAL! Ook zeide Hij: Alzo zult gij tot de kinderen Israels zeggen: Ik ZAL ZIJN heeft mij tot ulieden gezonden!

Думнезеу а зис луй Мойсе: „Еу сунт Чел че сунт.” Ши а адэугат: „Вей рэспунде копиилор луй Исраел астфел: ‘Чел че Се нумеште «Еу сунт» м-а тримис ла вой.’”

15 Toen zeide God verder tot Mozes: Aldus zult gij tot de kinderen Israels zeggen: De HEERE, de God uwer vaderen, de God van Abraham, de God van Izak, en de God van Jakob, heeft mij tot ulieden gezonden; dat is Mijn Naam eeuwiglijk, en dat is Mijn gedachtenis van geslacht tot geslacht.

Думнезеу а май зис луй Мойсе: „Аша сэ ворбешть копиилор луй Исраел: ‘Домнул Думнезеул пэринцилор воштри, Думнезеул луй Авраам, Думнезеул луй Исаак ши Думнезеул луй Иаков, м-а тримис ла вой. Ачеста есте Нумеле Меу пентру вешничие, ачеста есте Нумеле Меу дин ням ын ням.’

16 Ga heen, en verzamel de oudsten van Israel, en zeg tot hen: De HEERE, de God uwer vaderen, is mij verschenen, de God van Abraham, Izak en Jakob, zeggende: Ik heb ulieden getrouwelijk bezocht, en hetgeen ulieden in Egypte is aangedaan;

Ду-те, стрынӂе пе бэтрыний луй Исраел ши спуне-ле: ‘Ми с-а арэтат Домнул Думнезеул пэринцилор воштри, Думнезеул луй Авраам, луй Исаак ши луй Иаков. Ел а зис: «В-ам вэзут ши ам вэзут че ви се фаче ын Еӂипт

17 Daarom heb Ik gezegd: Ik zal ulieden uit de verdrukking van Egypte opvoeren, tot het land der Kanaanieten, en der Hethieten, en der Amorieten, en der Ferezieten, en der Hevieten, en der Jebusieten; tot het land, vloeiende van melk en honig.

ши ам зис: Вэ вой скоате дин суферинца Еӂиптулуй ши вэ вой дуче ын цара канааницилор, хетицилор, аморицилор, ферезицилор, хевицилор ши иебусицилор, ынтр-о царэ унде курӂе лапте ши мьере.»’

18 En zij zullen uw stem horen; en gij zult gaan, gij en de oudsten van Israel, tot den koning van Egypte, en gijlieden zult tot hem zeggen: De HEERE, de God der Hebreen, is ons ontmoet; zo laat ons nu toch gaan den weg van drie dagen in de woestijn, opdat wij den HEERE, onzen God, offeren!

Ей вор аскулта де гласул тэу ши те вей дуче, ту ши бэтрыний луй Исраел, ла ымпэратул Еӂиптулуй ши ый вець спуне: ‘Домнул Думнезеул евреилор С-а ынтылнит ку ной. Дэ-не вое сэ мерӂем кале де трей зиле ын пустиу, ка сэ адучем жертфе Домнулуй Думнезеулуй ностру.’

19 Doch Ik weet, dat de koning van Egypte ulieden niet zal laten gaan, ook niet door een sterke hand.

Штиу кэ ымпэратул Еӂиптулуй н-аре сэ вэ ласе сэ плекаць декыт силит де о мынэ путерникэ.

20 Want Ik zal Mijn hand uitstrekken, en Egypte slaan met al Mijn wonderen, die Ik in het midden van hetzelve doen zal; daarna zal hij ulieden laten vertrekken.

Еу Ымь вой ынтинде мына ши вой лови Еӂиптул ку тот фелул де минунь, пе каре ле вой фаче ын мижлокул луй. Дупэ ачея, аре сэ вэ ласе сэ плекаць.

21 En Ik zal dit volk genade geven in de ogen der Egyptenaren; en het zal geschieden, wanneer gijlieden uitgaan zult, zo zult gij niet ledig uitgaan.

Вой фаче кяр ка попорул ачеста сэ капете тречере ынаинтя еӂиптенилор, ши, кынд вець плека, ну вець плека ку мыниле гоале.

22 Maar elke vrouw zal van haar naburin, en van de waardin haars huizes, eisen zilveren vaten, en gouden vaten, en klederen; die zult gijlieden op uw zonen, en op uw dochteren leggen, en gij zult Egypte beroven.

Фиекаре фемее ва чере де ла вечина ей ши де ла чя каре локуеште ын каса ей васе де арӂинт, васе де аур ши хайне пе каре ле вець пуне пе фиий ши фийчеле воастре. Ши вець жефуи астфел пе еӂиптень.”