Exodus 17
1 Daarna toog de ganse vergadering van de kinderen Israels, naar hun dagreizen, uit de woestijn Sin, op het bevel des HEEREN, en zij legerden zich te Rafidim. Daar nu was geen water voor het volk om te drinken.
Тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а плекат дин пустиул Син, дупэ кэлэторииле зилниче пе каре порунчисе Домнул сэ ле факэ, ши ау тэбэрыт ла Рефидим. Аколо попорул н-а гэсит апэ де бэут.
2 Toen twistte het volk met Mozes, en zeide: Geeft gijlieden ons water, dat wij drinken! Mozes dan zeide tot hen: Wat twist gij met mij? Waarom verzoekt gij den HEERE?
Атунч, попорул а кэутат чартэ ку Мойсе. Ей ау зис: „Дэ-не апэ сэ бем!” Мойсе ле-а рэспунс: „Пентру че кэутаць чартэ ку мине? Пентру че испитиць пе Домнул?”
3 Toen nu het volk aldaar dorstte naar water, zo murmureerde het volk tegen Mozes, en het zeide: Waartoe hebt gij ons nu uit Egypte doen optrekken, opdat gij mij, en mijn kinderen, en mijn vee, van dorst deed sterven?
Попорул стэтя аколо, кинуит де сете, ши кыртя ымпотрива луй Мойсе. Ел зичя: „Пентру че не-ай скос дин Еӂипт, ка сэ не фачь сэ мурим де сете аич, ку копиий ши турмеле ноастре?”
4 Zo riep Mozes tot den HEERE, zeggende: Wat zal ik dit volk doen? Er feilt niet veel aan, of zij zullen mij stenigen.
Мойсе а стригат кэтре Домнул ши а зис: „Че сэ фак ку попорул ачеста? Ынкэ пуцин, ши ау сэ мэ учидэ ку петре.”
5 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ga heen voor het aangezicht des volks, en neem met u uit de oudsten van Israel; en neem uw staf in uw hand, waarmede gij de rivier sloegt, en ga heen.
Домнул а зис луй Мойсе: „Тречь ынаинтя попорулуй ши я ку тине врео кыцьва дин бэтрыний луй Исраел; я-ць ын мынэ ши тоягул ку каре ай ловит рыул ши порнеште!
6 Zie, Ik zal aldaar voor uw aangezicht op den rotssteen in Horeb staan; en gij zult op den rotssteen slaan, zo zal er water uitgaan, dat het volk drinke. Mozes nu deed alzo voor de ogen der oudsten van Israel.
Ятэ, Еу вой ста ынаинтя та пе стынка Хоребулуй; вей лови стынка ши ва цышни апэ дин еа, ши попорул ва бя.” Мойсе а фэкут аша ын фаца бэтрынилор луй Исраел.
7 En hij noemde den naam dier plaats Massa en Meriba, om de twist der kinderen Israels, en omdat zij den HEERE verzocht hadden, zeggende: Is de HEERE in het midden van ons, of niet?
Ел а нумит локул ачела Маса ши Мериба, кэч копиий луй Исраел се чертасерэ ши испитисерэ пе Домнул, зикынд: „Есте оаре Домнул ын мижлокул ностру сау ну есте?”
8 Toen kwam Amalek en streed tegen Israel in Rafidim.
Амалек а венит сэ батэ пе Исраел ла Рефидим.
9 Mozes dan zeide tot Jozua: Kies ons mannen, en trek uit, strijd tegen Amalek; morgen zal ik op de hoogte des heuvels staan, en de staf Gods zal in mijn hand zijn.
Атунч, Мойсе а зис луй Иосуа: „Алеӂе ниште бэрбаць ши ешь де луптэ ымпотрива луй Амалек. Яр еу вой ста мыне пе вырфул дялулуй ку тоягул луй Думнезеу ын мынэ.”
10 Jozua nu deed, als Mozes hem gezegd had, strijdende tegen Amalek; doch Mozes, Aaron en Hur klommen op de hoogte des heuvels.
Иосуа а фэкут че-й спусесе Мойсе ши а ешит сэ лупте ымпотрива луй Амалек. Яр Мойсе, Аарон ши Хур с-ау суит пе вырфул дялулуй.
11 En het geschiedde, terwijl Mozes zijn hand ophief, zo was Israel de sterkste; maar terwijl hij zijn hand nederliet, zo was Amalek de sterkste.
Кынд ышь ридика Мойсе мына, ера май таре Исраел ши кынд ышь лэса мына ын жос, ера май таре Амалек.
12 Doch de handen van Mozes werden zwaar; daarom namen zij een steen, en legden dien onder hem, dat hij daarop zat; en Aaron en Hur onderstutten zijn handen, de een op deze, en ander op de andere zijde; alzo waren zijn handen gewis, totdat de zon onderging.
Мыниле луй Мойсе фиинд трудите, ей ау луат о пятрэ, ау пус-о суб ел, ши ел а шезут пе еа. Аарон ши Хур ый сприжиняу мыниле, унул де о парте, яр алтул де алта, ши мыниле луй ау рэмас ынтинсе пынэ ла асфинцитул соарелуй.
13 Alzo dat Jozua Amalek en zijn volk krenkte, door de scherpte des zwaards.
Ши Иосуа а бируит пе Амалек ши попорул луй ку тэишул сабией.
14 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Schrijf dit ter gedachtenis in een boek, en leg het in de oren van Jozua, dat Ik de gedachtenis van Amalek geheel uitdelgen zal van onder den hemel.
Домнул а зис луй Мойсе: „Скрие лукрул ачеста ын карте, ка сэ се пэстрезе адучеря аминте, ши спуне луй Иосуа кэ вой штерӂе помениря луй Амалек де суб черурь.”
15 En Mozes bouwde een altaar; en hij noemde deszelfs naam: De HEERE is mijn Banier!
Мойсе а зидит ун алтар ши й-а пус нумеле „Домнул, стягул меу”.
16 En hij zeide: Dewijl de hand op den troon des HEEREN is, zo zal de oorlog des HEEREN tegen Amalek zijn, van geslacht tot geslacht!
Ел а зис: „Пентру кэ шь-а ридикат мына ымпотрива скаунулуй де домние ал Домнулуй, Домнул ва пурта рэзбой ымпотрива луй Амалек, дин ням ын ням!”
