< Exodus 14 >
1 Toen sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
BAWIPA nihai,
2 Spreek tot de kinderen Israels, dat zij wederkeren, en zich legeren voor Pi-Hachiroth, tussen Migdol en tussen de zee, voor Baal-Zefon; daar tegenover zult gij u legeren aan de zee.
Isarelnaw ban teh Pihahiroth khopui teng, Migedan khopui hoi tuipui rahak, Baalazephon khopui hmalah rim tuk hanlah dei pouh.
3 Farao dan zal zeggen van de kinderen Israels: Zij zijn verward in het land; die woestijn heeft hen besloten.
Bangkongtetpawiteh, Faro siangpahrang ni Isarelnaw teh khikpacu awh toe. Ramke um lam awm hoeh toe telah ati han.
4 En Ik zal Farao's hart verstokken, dat hij hen najage; en Ik zal aan Farao en aan al zijn heir verheerlijkt worden, alzo dat de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben. En zij deden alzo.
Kai ni hai Faro e lungthin ka pata sak vaiteh, ahni ni Isarelnaw a pâlei han. Kai teh BAWIPA doeh tie Izipnaw ni a panue nahanlah hote siangpahrang hoi a ransanaw lahoi ka bawilennae a kamnue han telah Mosi koe atipouh e patetlah ahnimanaw ni a sak awh.
5 Toen nu de koning van Egypte werd geboodschapt, dat het volk vluchtte, zo is het hart van Farao en van zijn knechten veranderd tegen het volk, en zij zeiden: Waarom hebben wij dat gedaan, dat wij Israel hebben laten trekken, dat zij ons niet dienden?
Hote taminaw a yawng e kong Izip siangpahrang koe a thai sak awh navah, ahni koehoi a sannaw e lungthin bout a kamlang teh, maimouh ni hettelah sak awh teh Isarelnaw hah maimae thawtawknae koehoi bangkongmaw a hlout awh han telah ati awh.
6 En hij spande zijn wagen aan, en nam zijn volk met zich.
Hat navah, Siangpahrang ni rangleng coungkacoe a rakueng teh a taminaw hah akaw.
7 En hij nam zeshonderd uitgelezene wagens, ja, al de wagens van Egypte, en de hoofdlieden over die allen.
Rangleng kahawi e cum taruk touh hoi Izip marangransanaw pueng hoi cungtalah, bawinaw pueng haiyah a ceikhai.
8 Want de HEERE verstokte het hart van Farao, den koning van Egypte, dat hij de kinderen Israels najaagde; doch de kinderen Israels waren door een hoge hand uitgegaan.
BAWIPA ni Faro e lungthin bout a pata sak dawkvah, ahni ni Isarelnaw hah a pâlei awh. Hat ei, Isarelnaw teh kut dâw laihoi a cei awh.
9 En de Egyptenaars jaagden hen na, en achterhaalden hen, daar zij zich gelegerd hadden aan de zee; al de paarden, de wagens van Farao en zijn ruiters, en zijn heir; nevens Pi-Hachiroth, voor Baal-Zefon.
Hottelah, Faro siangpahrang e marangransanaw, rangleng ransanaw hoi Izip taminaw ni a pâlei awh teh, Pihahuroth khopui teng, Baalazephon khopui hmalah tuipui rai lah rim ka tuk e Isarelnaw hah a pha awh.
10 Als Farao nabij gekomen was, zo hieven de kinderen Israels hun ogen op, en ziet, de Egyptenaars togen achter hen; en zij vreesden zeer; toen riepen de kinderen Israels tot den HEERE.
Faro ni a hnai nah Isarelnaw ni a khet awh teh Izipnaw ni pâlei e a hmu awh navah, pueng hoi a taki awh dawkvah BAWIPA koe a hramki awh.
11 En zij zeiden tot Mozes: Hebt gij ons daarom, omdat er in Egypte gans geen graven waren, weggenomen, opdat wij in deze woestijn sterven zouden? Waarom hebt gij ons dat gedaan, dat gij ons uit Egypte gevoerd hebt?
Mosi koe hai, Izip ram dawk phuenmon ao hoeh dawkvah maw, hi ramke um due hanlah kaimouh na hrawi awh. Kaimouh koe hettelah na sak teh, Izip ram hoi bangkong na hrawi awh.
12 Is dit niet het woord, dat wij in Egypte tot u spraken, zeggende: Houd af van ons, en laat ons de Egyptenaren dienen? Want het ware ons beter geweest de Egyptenaren te dienen, dan in deze woestijn te sterven.
Kaimouh teh Izipnaw koe san lah kaawm awh yawkaw nei telah Izip ram vah ka dei awh navah, hete hno khet laihoi ka dei awh hoeh na maw. Kaimouh hete kahrawngum due hlak teh Izipnaw koe san lah o e heh ahawihnawn telah ati awh.
13 Doch Mozes zeide tot het volk: Vreest niet, staat vast, en ziet het heil des HEEREN, dat Hij heden aan ulieden doen zal, want de Egyptenaars, die gij heden gezien hebt, zult gij niet weder zien in eeuwigheid.
Mosi ni taket awh hanh. Lungmawngcalah awm awh. BAWIPA ni sahnin nangmouh hanlah rungngangnae a sak hane hah khenhaw. Sahnin nangmouh ni na hmu e Izipnaw heh bout na hmawt awh mahoeh toe.
14 De HEERE zal voor ulieden strijden, en gij zult stil zijn.
BAWIPA ni taran na tuk pouh han. Nangmanaw teh lungmawngcalah na o awh han telah taminaw koe a dei pouh.
15 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Wat roept gij tot Mij? Zeg den kinderen Israels, dat zij voorttrekken.
BAWIPA ni bangkongmaw KAI na kaw awh. Isarelnaw hmalah cei hanlah dei pouh.
16 En gij, hef uw staf op, en strek uw hand uit over de zee, en klief dezelve, dat de kinderen Israels door het midden der zee gaan op het droge.
Nang ni sonron na kut hoi tuipui van lah dâw nateh tuipui kâphi sak. Isarelnaw ni tui lungui, talai kaphui dawk a cei awh han.
17 En Ik, zie, Ik zal het hart der Egyptenaren verstokken, dat zij na hen daarin gaan; en Ik zal verheerlijkt worden aan Farao en aan al zijn heir, aan zijn wagenen en aan zijn ruiteren.
KAI ni Izipnaw e a lungthin ka pata sak vaiteh, ahnimouh ni na pâlei awh han. Faro siangpahrang hoi a bawinaw, marang, marangransanaw lahoi ka lentoenae a kamnue han.
18 En de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik verheerlijkt zal worden aan Farao, aan zijn wagenen en aan zijn ruiteren.
Hottelah, Faro siangpahrang hoi a marang, marangransanaw lahoi ka lentoenae a kamnue toteh, kai teh BAWIPA doeh tie hah Izipnaw ni a panue awh han telah Mosi koe a dei pouh.
19 En de Engel Gods, Die voor het heir van Israel ging, vertrok, en ging achter hen; de wolkkolom vertrok ook van hun aangezicht, en stond achter hen.
Hat navah, Isarelnaw e hmalah ka cet e Cathut e kalvantami ni a hnuk a pâlei teh, tâmai khom teh ahnimae hmalah hoi hnuklah a kampuen teh a kangdue.
20 En zij kwamen tussen het leger der Egyptenaren, en tussen het leger van Israel; en de wolk was te gelijk duisternis en verlichtte den nacht; zodat de een tot den ander niet naderde den gansen nacht.
Hottelah, Izip ransanaw hoi Isarel ransanaw rahak a pha nah, Izipnaw koe kahmawt sak e tâmai lah ao teh, Isarelnaw koe teh angnae ka poe dawkvah karum tuettuet buet touh hoi buet touh kâhnai thai awh hoeh.
21 Toen Mozes zijn hand uitstrekte over de zee, zo deed de HEERE de zee weggaan, door een sterken oostenwind, dien gansen nacht, en maakte de zee droog, en de wateren werden gekliefd.
Mosi ni tuipui lathueng a kut a dâw nah karum tuettuet BAWIPA ni Kanîtholae kahlî katang hoi tuipui hah hnuklah a pâban teh talai rem a phui sak.
22 En de kinderen Israels zijn ingegaan in het midden van de zee, op het droge; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
Isarelnaw ni tuipui lungui talai dawk a cei awh teh, tui teh ahnimae avoilah aranglah talung tapang patetlah ao.
23 En de Egyptenaars vervolgden hen, en gingen in, achter hen, al de paarden van Farao, zijn wagenen en zijn ruiteren, in het midden van de zee.
Izipnaw, Faro siangpahrang ni a hrawi e marang, marangransanaw teh tuipui lungui a kâen awh.
24 En het geschiedde in dezelfde morgenwake, dat de HEERE, in de kolom des vuurs en der wolk, zag op het leger der Egyptenaren; en Hij verschrikte het leger der Egyptenaren.
Amom vah BAWIPA ni Izip ransanaw hah hmaikhom hoi tâmai dawk hoi a khet teh a tarawk.
25 En Hij stiet de raderen hunner wagenen weg, en deed ze zwaarlijk voortvaren. Toen zeiden de Egyptenaars: Laat ons vlieden van het aangezicht van Israel, want de HEERE strijdt voor hen tegen de Egyptenaars.
Ahnimae rangleng cei a ru nahanlah a khok a kâhlehlawk sak. Izipnaw ni hai Isarelnaw koehoi yawng awh leih sei, BAWIPA ni Isarelnaw koe lahoi Izip taminaw a tuk, telah ati awh.
26 En de HEERE zeide tot Mozes: Strek uw hand uit over de zee, dat de wateren wederkeren over de Egyptenaars, over hun wagenen en over hun ruiters.
BAWIPA nihai, tuipui ni Izip taminaw, ranglengnaw, marangransanaw e lathueng vah tip sin hanelah, tupui lathueng na kut dâw atipouh e patetlah,
27 Toen strekte Mozes zijn hand uit over de zee; en de zee kwam weder, tegen het naken van den morgenstond, tot haar kracht; en de Egyptenaars vluchtten die tegemoet; en de HEERE stortte de Egyptenaars in het midden der zee.
Khodai toteh Mosi ni tuipui lathueng a kut a dâw teh, tuipui tui teh a thao teh bout a lawng. Izipnaw ni a yawng takhai ei, BAWIPA ni ahnimouh teh tuipui lungui vah a tâkhawng.
28 Want als de wateren wederkeerden, zo bedekten zij de wagenen en de ruiters van het ganse heir van Farao, dat hen nagevolgd was in de zee; er bleef niet een van hen over.
Hottelah, tuipui tui teh bout a lawng teh tuipui dawk a bo toteh, Faro siangpahrang e rangleng, marangransanaw pueng teh muen a ramuk dawkvah buet touh hai hlout awh hoeh.
29 Maar de kinderen Israels gingen op het droge, in het midden der zee; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
Isarelnaw teh tuipui lungui talai kaphui dawk hoi a cei awh teh, tui teh ahnimae avoilah aranglah talung tapang patetlah ao.
30 Alzo verloste de HEERE Israel aan dien dag uit de hand der Egyptenaren; en Israel zag de Egyptenaren dood aan den oever der zee.
Hottelah, BAWIPA ni Isarelnaw teh Izipnaw e kut dawk hoi a rungngang teh tuipui rai lah Izipnaw e ronaw teh a hmu awh.
31 Ook zag Israel de grote hand, die de HEERE aan de Egyptenaren bewezen had; en het volk vreesde den HEERE, en geloofde in den HEERE, en aan Mozes, Zijn knecht.
Hottelah, BAWIPA ni Izipnaw koe hno ka len poung a sak e hah Isarelnaw ni a hmu awh navah, BAWIPA hah a taki awh. BAWIPA hoi a san Mosi hah a yuem awh.