Prediker 12

1 En gedenk aan de Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen, en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in dezelve.

Manatu eni ki ho Tupuʻanga ʻi he ngaahi ʻaho ʻo hoʻo kei siʻi, ʻi he teʻeki ke hoko ʻae ngaahi ʻaho ʻoe kovi, pe ʻunuʻunu mai ʻae ngaahi taʻu, ʻaia te ke pehē ai, “ʻOku ʻikai te u maʻu ʻi ai ha fiemālie;”

2 Eer dan de zon, en het licht, en de maan, en de sterren verduisterd worden, en de wolken wederkomen na den regen.

‌ʻI he teʻeki ai ke fakapoʻuli ʻae laʻā, pe ko e maama, pe ko e māhina, pe ko e ngaahi fetuʻu, pea ʻuha maʻu pe ʻae ngaahi ʻao:

3 In den dag, wanneer de wachters des huizes zullen beven, en de sterke mannen zichzelven zullen krommen, en de maalsters zullen stilstaan, omdat zij minder geworden zijn, en die door de vensteren zien, verduisterd zullen worden;

‌ʻI he ʻaho ʻe tetetete ʻae kau tauhi fale, pea ʻe fakatōmapeʻe ʻae kau tangata mālohi, pea kuo tuku ʻae momosi ʻae kau momosi koeʻuhi kuo siʻi, pea ʻe fakapoʻuli ʻakinautolu ʻoku sio atu ʻi he matapā sioʻata.

4 En de twee deuren naar de straat zullen gesloten worden, als er is een nederig geluid der maling, en hij opstaat op de stem van het vogeltje, en al de zangeressen nedergebogen zullen worden.

Pea ʻe tāpuni ʻae ngaahi matapā ʻi he hala, ʻoka siʻi ʻae longoaʻa ʻoe meʻa momosi, pea ʻe tuʻu hake ia ʻi he leʻo ʻoe manupuna, pea ʻe vaivai hifo ʻae ngaahi ʻofefine ʻoku fasi hiva;

5 Ook wanneer zij voor de hoogte zullen vrezen, en dat er verschrikkingen zullen zijn op den weg, en de amandelboom zal bloeien, en dat de sprinkhaan zichzelven een last zal wezen, en dat de lust zal vergaan; want de mens gaat naar zijn eeuwig huis, en de rouwklagers zullen in de straat omgaan.

‌ʻOka nau ka manavahē foki ki he meʻa māʻolunga, pea ʻoku ʻi he hala ʻae ngaahi fakailifia, pea ʻe matamatalelei ʻae ʻakau ko e alamoni, pea ʻe mamafa ʻae heʻe, pea ʻe ʻosi ʻae tokanga: koeʻuhi ʻoku ʻalu ʻae tangata ki hono nofoʻanga tolonga, pea ʻoku ʻalu fano ʻi he ngaahi hala ʻae kau tangilāulau:

6 Eer dat het zilveren koord ontketend wordt, en de gulden schaal in stukken gestoten wordt, en de kruik aan de springader gebroken wordt, en het rad aan den bornput in stukken gestoten wordt;

‌ʻI he teʻeki vete ʻae afo siliva, pe laiki ʻae ipu koula, pe maumauʻi ʻae ipu ohu ʻi he veʻe matavai, pe maumauʻi ʻae meʻa tākai ʻi he ngutu ʻoe vaikeli.

7 En dat het stof wederom tot aarde keert, als het geweest is; en de geest weder tot God keert, Die hem gegeven heeft.

Ka ʻe toki liliu ʻae efu ki he kelekele ʻo hangē ko ʻene ʻi ai: pea ʻe foki atu ʻae laumālie ki he ʻOtua ʻaia naʻa ne foaki ia.

8 Ijdelheid der ijdelheden, zegt de prediker; het is al ijdelheid!

“Vaʻinga ʻoe vaʻinga,” ʻoku pehē ʻe he Malanga. “ʻOku vaʻinga ʻae meʻa kotoa pē.”

9 En voorts, dewijl de prediker wijs geweest is, zo leerde hij het volk nog wetenschap, en merkte op, en onderzocht; hij stelde vele spreuken in orde.

Pea ko eni, koeʻuhi naʻe poto lahi ʻae Malanga, ko ia naʻa ne akonakiʻi ai ʻae kakai ki he poto; ʻio, naʻa ne tokanga lahi ʻo ne kumi atu mo ne fokotuʻu ʻae ngaahi lea fakatātā lahi.

10 De prediker zocht aangename woorden uit te vinden, en het geschrevene is recht, woorden der waarheid.

Naʻe kumi ʻe he Malanga ke ne maʻu ʻae lea lelei: pea ko ia kuo tohi ʻoku totonu ia, pea ko e ngaahi lea ia ʻoe moʻoni.

11 De woorden der wijzen zijn gelijk prikkelen, en gelijk nagelen, diep ingeslagen van de meesters der verzamelingen, die gegeven zijn van den enigen Herder.

Ko e ngaahi lea ʻae poto ʻoku tatau ia mo e meʻa māsila, mo e faʻo ʻoku tuki ke maʻu ʻe he ʻEiki ʻoe ngaahi fakataha, ʻaia ʻoku foaki mei he tauhi pe taha.

12 En wat boven dezelve is, mijn zoon! wees gewaarschuwd; van vele boeken te maken is geen einde, en veel lezens is vermoeiing des vleses.

Pea ko eni, ʻE hoku foha, ke valokiʻi koe ʻe he ngaahi meʻa ni: ʻoku ʻikai hano ngataʻanga ʻoe ngaohi ʻoe tohi; pea ko e lau lahi ʻi he tohi ko e meʻa fakamāfasia ia ki he kakano.

13 Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.

Ke tau fanongo ki he fakaʻosi ʻoe ngaahi meʻa ni kotoa pē: Ke ke manavahē ki he ʻOtua, pea ke fai ki heʻene ngaahi fekau: he ʻoku kātoa ʻi he meʻa ni ʻae ngāue totonu ʻae tangata.

14 Want God zal ieder werk in het gericht brengen, met al wat verborgen is, hetzij goed, of hetzij kwaad.

Koeʻuhi ʻe ʻomi ʻe he ʻOtua ʻae ngāue kotoa pē ki he fakamaau, mo e meʻa fufū kotoa pē, pe ko ha meʻa lelei ia pe kovi.