Deuteronomium 2
1 Daarna keerden wij ons, en reisden naar de woestijn, den weg van de Schelfzee, gelijk de HEERE tot mij gesproken had, en wij togen om het gebergte Seir, vele dagen.
Te phoeiah, BOEIPAloh kai taengaha thui vanbangla n'hooiuh tih carhaek li long kah khosoek la n'caehuh phoeiah Seir tlang n'hil uh khaw khohninloh sencoeng.
2 Toen sprak de HEERE tot mij, zeggende:
Te dongah BOEIPAloh kai m'voek tih,
3 Gijlieden hebt dit gebergte genoeg omgetogen; keert u naar het noorden;
'Hekah tlang khaw puet na hiluh coeng. Te dongah tlangpuei ben la maeluh laeh.
4 En gebied het volk, zeggende: Gij zult doortrekken aan de landpale uwer broederen, de kinderen van Ezau, die in Seir wonen; zij zullen wel voor u vrezen; maar gij zult u zeer wachten.
Na pilnam te khaw uen lamtah namamihloh thuipah. Seir ahaka om na manuca Esau kocarhoek kah khorhiaka paan nangmih te n'rhih uh ni. Te dongah boeih ngaithuenuh.
5 Mengt u niet met hen; want Ik zal u van hun land niet geven, ook niet tot de betreding van een voetzool; want Ik heb Ezau het gebergte Seir ter erfenis gegeven.
Amih kah khohmuen te nangmih taengah kam paek pawt oeh dongah amih te huek boeh. Na kho khophakaha laeh pataeng khaw Seir tlang te tah Esau kah rho lamni ka paekcoeng.
6 Spijze zult gij voor geld van hen kopen, dat gij etet; en ook zult gij water voor geld van hen kopen, dat gij drinket.
Buh khaw amih taengah tah tangka neh laiuh lamtah cauh. Tui pataeng khaw amih taengah tah tangka neh laiuh lamtah ouh.
7 Want de HEERE, uw God, heeft u gezegend in al het werk uwer hand; Hij kent uw wandelen door deze zo grote woestijn; deze veertig jaren is de HEERE, uw God, met u geweest; geen ding heeft u ontbroken.
Hekah khosoek khohamah na van uh te BOEIPA na Pathenloh a mingtih na kut dongkah bitat boeih dongah BOEIPA na Pathenloh na yoe a then sak. Tahae due kum sawmli khuiah nangmih te hno loh m'vaitah moenih,’ a ti.
8 Als wij nu doorgetrokken waren van onze broederen, de kinderen van Ezau, die in Seir woonden, van den weg des vlakken velds, van Elath, en van Ezeon-Geber, zo keerden wij ons, en doortogen den weg der woestijn van Moab.
Te dongah Seir ah kho aka sa mah manuca Esau kocarhoek te m'poeng uh tih kolken longpuei Elath neh Eziongeber lamkah n'hooiuh tih Moab khosoek longpuei la n'khumuh.
9 Toen sprak de HEERE tot mij: Beangstig Moab niet, en meng u niet met hen in den strijd; want Ik zal u geen erfenis van hun land geven, dewijl Ik aan Lots kinderen Ar ter erfenis gegeven heb.
Tedae BOEIPAloh kai taengah, 'Ar he tah Lot kocarhoek taengah rho la ka paek coeng dongah anih kah khohmuen rho te nangmih kam pae mahpawh. Te dongah Moab te dum boel lamtah amih te caem nen khaw huek boeh.
10 De Emieten woonden te voren daarin, een groot, en menigvuldig, en lang volk, gelijk de Enakieten.
Hlamat lamkah anih khuiahaka om Emim pilnam khaw Anakim bangla tlung khaw tlung, ping khaw ping tih bahoeng sang.
11 Dezen werden ook voor reuzen gehouden, als de Enakieten; en de Moabieten noemden hen Emieten.
Raphate khaw Anakim banglaa poekuh dongah amih te Moabloh Emimlaa khueuh.
12 Ook woonden de Horieten te voren in Seir; maar de kinderen van Ezau verdreven hen uit de bezitting en verdelgden hen van hun aangezicht, en hebben in hunlieder plaats gewoond; gelijk als Israel gedaan heeft aan het land zijner erfenis, hetwelk de HEERE hun gegeven heeft.
Seir ah khawa hmai ah Khori rhoek kho a sakuh coeng. Tedae Esau ca rhoek loh amih te a huuluh. Amihte a mikhmuh lamloh mitmoenguh. A rho khohmuen ah Israel saii bangla amih yueng la kho a sakuh. Tete BOEIPAloh amih taengaha paek.
13 Nu, maakt u op, en trekt over de beek Zered. Alzo trokken wij over de beek Zered.
Tahaeah thoouh lamtah Zered soklong te kan uh,’ a ti dongah Zered soklong te n'kanuh.
14 De dagen nu, die wij gewandeld hebben van Kades-Barnea, totdat wij over de beek Zered getogen zijn, waren acht en dertig jaren; totdat het ganse geslacht der krijgslieden uit het midden der heirlegers verteerd was, gelijk de HEERE hun gezworen had.
Kadeshbarnea lamkah n'cet uh tih Zered soklong m'poenguh duelaa tueloh sawmthum neh kum rhet di coeng. BOEIPAloh a caeng vanbangla rhaehhmuen lamkah thawnpuei caemtloek hlangrhoekkhaw boeih khumuh coeng.
15 Zo was ook de hand des HEEREN tegen hen, om hen uit het midden des heirlegers te verslaan, totdat zij verteerd waren.
Amiha mitmoenguh duela rhaehhmuen khui lamkah amihaka khawkkhek la BOEIPA kut khaw amih taengah om.
16 En het geschiedde, als al de krijgslieden verteerd waren, uit het midden des heirlegers wegstervende,
Pilnam khui lamkah caemtloek hlang boeih khaw duek tih aka boeih bangla omcoeng.
17 Dat de HEERE tot mij sprak, zeggende:
Te dongah BOEIPAloh kai m'voek tih,
18 Gij zult heden doortrekken aan Ar, de landpale van Moab;
'Moab khorhi kah Ar te tihnin ah vawl poenglaeh.
19 En gij zult naderen tegenover de kinderen Ammons; beangstig die niet, en meng u met hen niet; want Ik zal u van het land der kinderen Ammons geen erfenis geven, dewijl Ik het aan Lots kinderen ter erfenis gegeven heb.
Ammon kocarhoek taenglana pawk vaengah amihte dum boeh. Caemtloek nen khaw amih te huek boeh. Ammon kocarhoek kah khohmuen te nang taengah rho la kam paek moenih Lot kocarhoek hamni rho la ka paek.
20 Dit werd ook voor een land der reuzen gehouden; de reuzen woonden te voren daarin, en de Ammonieten noemden hen Zamzummieten;
Tete a khuiah lamhma la Rapha rhoek a omuh van coeng dongah Rapha khohmuenlaa poek. Tedae Ammoni rhoek longtah amih te Zamzomilaa khueuh.
21 Een groot, en menigvuldig, en lang volk, als de Enakieten; en de HEERE verdelgde hen voor hun aangezicht, zodat zij hen uit de bezitting verdreven, en aan hunlieder plaats woonden;
Amih te Anakim bangla pilnamloh len khaw len, yet khaw yet tih sang khaw sang dae amamih mikhmuh ah BOEIPAloh amih te a mitmoeng sak tiha haek dongah amih yueng la Ammon rhoek loh kho a sakuh.
22 Gelijk als Hij aan de kinderen van Ezau, die in Seir wonen, gedaan heeft, voor welker aangezicht Hij de Horieten verdelgde; en zij verdreven hen uit de bezitting, en hebben aan hun plaats gewoond tot op dezen dag.
Seir kahaka omte Esau kocarhoek hama saii pah tih Khori rhoek a mit sak bangla amih khaw a mikhmuh aha haekuh dongah tihnin due amih yueng la Esau koca rhoek loh kho a sakuh.
23 Ook hebben de Kafthorieten, die uit Kafthor uittogen, de Avieten, die in Hazerim tot Gaza toe woonden, verdelgd, en aan hun plaats gewoond.
Gaza vongup khui duelaaka om Avvii khaw Kaptor lamkahaka lo Kapthorim rhoek loh a mit sak tih amih yueng la tloep ombal.
24 Maakt u op, reist heen, en gaat over de beek Arnon; ziet, Ik heb Sihon, den koning van Hesbon, den Amoriet, en zijn land, in uw hand gegeven; begint te erven, en mengt u met hen in den strijd.
Thoouh laeh. Cetuh lamtah Arnon soklong ke katuh. Na kut dongah kam paek Amori kah Heshbon manghai Sihon te so lamtah a khohmuen te pahoi huul. Te phoeiah anih te caemtloek neh huek.
25 Te dezen dage zal Ik beginnen uw schrik en uw vreze te geven over het aangezicht der volken, onder den gansen hemel; die uw gerucht zullen horen, die zullen sidderen, en bang zijn van uw aangezicht.
Tihninah he ka tong vetih nang ham birhihnah ka khueh ni. Vaan hmui boeih kah pilnam rhoek loh a mikhmuh ah nang kah hinyahnah olthanga yaakuh vaengah tlaiuh vetih na mikhmuh ah kilkul uh ni.
26 Toen zond ik boden uit de woestijn Kedemot tot Sihon, den koning van Hesbon, met woorden van vrede, zeggende:
Te phoeiah Kedemoth khosoek lamkah puencawn rhoekte Heshbon manghai Sihon taengla rhoepnah olka neh ka tueih tih,
27 Laat mij door uw land doortrekken; ik zal alleenlijk langs den weg voorttrekken; ik zal noch ter rechterhand noch ter linkerhand uitwijken.
'Na khohmuen long ah ka lan mai eh. Longpuei pakhat te ka vai vetih banvoei bantang la ka phael mahpawh.
28 Verkoop mij spijze voor geld, dat ik ete, en geef mij water voor geld, dat ik drinke; alleenlijk laat mij op mijn voeten doortrekken;
Buh khaw kai taengah tangka neh yoi lamtah ka ca eh. Tui khaw kai taengah tangka la han yoi lamtah ka o eh. Ka kho nen mah dawk ka lan mai eh.
29 Gelijk de kinderen van Ezau, die in Seir wonen, en de Moabieten, die in Ar wonen, mij gedaan hebben; totdat ik over de Jordaan kome in het land, dat de HEERE, onze God, ons geven zal.
BOEIPA ka Pathenloh kaimih taengah m'paek khohmuen la Jordan lamkah ka lanuh vaengah Seir ahaka om Esau kocarhoek neh Ar ahaka om Moab rhoek loh kai hama saiiuh bangla sai van mai,’ ka tinah.
30 Maar Sihon, de koning van Hesbon, wilde ons door hetzelve niet laten doortrekken; want de HEERE, uw God, verhardde zijn geest, en verstokte zijn hart, opdat Hij hem in uw hand gave, gelijk het is te dezen dage.
Te vaengah mamih lan sak ham te Heshbon manghai Sihonloh a kohuem pawh. Tedae tihnin kah bangla BOEIPA na Pathenloh nang kut dongah paek a ngaih dongah ni Sihon kah mueihla tea mangkhak sak tih a thinko khawa ning sak.
31 En de HEERE zeide tot mij: Zie, Ik heb begonnen Sihon en zijn land voor uw aangezicht te geven; begin dan te erven, om zijn land erfelijk te bezitten.
Tedae BOEIPAloh kai taengah, 'So lah, Sihon neh anih khohmuen te na mikhmuh ah tloeng hamla ka tawncoeng. A khohmuen te pang pah ham tawn pah lamtah huul pah,’ a ti.
32 En Sihon toog uit ons tegemoet, hij en al zijn volk, ten strijde, naar Jahaz.
Te vaengah Sihon neh amah pilnam pumloh caemtloek neh mamih doe ham Jahaz ah ha pawk.
33 En de HEERE, onze God, gaf hem voor ons aangezicht; en wij sloegen hem, en zijn zonen, en al zijn volk.
Tedae anihte mamih kah BOEIPA Pathenloh mamih mikhmuh la han thak dongah amah neh anih kocarhoek kah a ca khaw, a pilnam pum khaw n'tloekuh.
34 En wij namen te dier tijd al zijn steden in, en wij verbanden alle steden, mannen, en vrouwen, en kinderkens; wij lieten niemand overblijven.
Te vaengah a khopuei boeih te m'buem pa uh tih khopuei takuem te n'thupuh. Huta tongpa neh camoe rhaengnaeng khaw m'paihuh pawh.
35 Het vee alleen roofden wij voor ons, en den roof der steden, die wij innamen.
Tedae rhamsa te mamih ham m'poelyoeuh tih khopueirhoek te kutbuem la m'buemuh.
36 Van Aroer af, dat aan den oever der beek Arnon is, en de stad, die aan de beek is, ook tot Gilead toe, was er geen stad, die voor ons te hoog was; de HEERE, onze God, gaf dat alles voor ons aangezicht.
Arnon soklong tuikung kah Aroer lamkah soklong khopuei Gilead pataeng khaw mamih hamaka phoeng khorha la om pawh. Tedae mamih kah BOEIPA Pathenloh mamih mikhmuh ah boeiha tloeng.
37 Behalve tot het land van de kinderen Ammons naderdet gij niet, noch tot de ganse streek der beek Jabbok, noch tot de steden van het gebergte, noch tot iets, dat de HEERE, onze God, ons verboden had.
Tedae Ammon kocarhoek kah khohmuen tah mamih BOEIPA Pathenkaha uen vanbangla Jabbok soklong paem boeih neh tlang kah khopuei boeih khaw benuh boeh.
