< Handelingen 5 >

1 En een zeker man, met name Ananias, met Saffira, zijn vrouw, verkocht een have;
ததா³ அநாநியநாமக ஏகோ ஜநோ யஸ்ய பா⁴ர்ய்யாயா நாம ஸபீ²ரா ஸ ஸ்வாதி⁴காரம்’ விக்ரீய
2 En onttrok van den prijs, ook met medeweten zijner vrouw; en bracht een zeker deel, en legde dat aan de voeten der apostelen.
ஸ்வபா⁴ர்ய்யாம்’ ஜ்ஞாபயித்வா தந்மூல்யஸ்யைகாம்’ஸ²ம்’ ஸங்கோ³ப்ய ஸ்தா²பயித்வா தத³ந்யாம்’ஸ²மாத்ரமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு ஸமர்பிதவாந்|
3 En Petrus zeide: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld, dat gij den Heiligen Geest liegen zoudt, en onttrekken van den prijs des lands?
தஸ்மாத் பிதரோகத²யத் ஹே அநாநிய பூ⁴மே ர்மூல்யம்’ கிஞ்சித் ஸங்கோ³ப்ய ஸ்தா²பயிதும்’ பவித்ரஸ்யாத்மந​: ஸந்நிதௌ⁴ ம்ரு’ஷாவாக்யம்’ கத²யிதுஞ்ச ஸை²தாந் குதஸ்தவாந்த​: கரணே ப்ரவ்ரு’த்திமஜநயத்?
4 Zo het gebleven ware, bleef het niet uw, en verkocht zijnde, was het niet in uw macht? Wat is het, dat gij deze daad in uw hart hebt voorgenomen? Gij hebt den mensen niet gelogen, maar Gode.
ஸா பூ⁴மி ர்யதா³ தவ ஹஸ்தக³தா ததா³ கிம்’ தவ ஸ்வீயா நாஸீத்? தர்ஹி ஸ்வாந்த​: கரணே குத ஏதாத்³ரு’ஸீ² குகல்பநா த்வயா க்ரு’தா? த்வம்’ கேவலமநுஷ்யஸ்ய நிகடே ம்ரு’ஷாவாக்யம்’ நாவாதீ³​: கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய நிகடே(அ)பி|
5 En Ananias, deze woorden horende, viel neder en gaf den geest. En er kwam grote vrees over allen, die dit hoorden.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வைவ ஸோ(அ)நாநியோ பூ⁴மௌ பதந் ப்ராணாந் அத்யஜத், தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ யாவந்தோ லோகா அஸ்²ரு’ண்வந் தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ மஹாப⁴யம் அஜாயத்|
6 En de jongelingen, opstaande, schikten hem toe, en droegen hem uit, en begroeven hem.
ததா³ யுவலோகாஸ்தம்’ வஸ்த்ரேணாச்சா²த்³ய ப³ஹி ர்நீத்வா ஸ்²மஸா²நே(அ)ஸ்தா²பயந்|
7 En het was omtrent drie uren daarna, dat ook zijn vrouw daar inkwam, niet wetende, wat er geschied was;
தத​: ப்ரஹரைகாநந்தரம்’ கிம்’ வ்ரு’த்தம்’ தந்நாவக³த்ய தஸ்ய பா⁴ர்ய்யாபி தத்ர ஸமுபஸ்தி²தா|
8 En Petrus antwoordde haar: Zeg mij, hebt gijlieden het land voor zoveel verkocht? En zij zeide: Ja, voor zoveel.
தத​: பிதரஸ்தாம் அப்ரு’ச்ச²த், யுவாப்⁴யாம் ஏதாவந்முத்³ராப்⁴யோ பூ⁴மி ர்விக்ரீதா ந வா? ஏதத்வம்’ வத³; ததா³ ஸா ப்ரத்யவாதீ³த் ஸத்யம் ஏதாவத்³ப்⁴யோ முத்³ராப்⁴ய ஏவ|
9 En Petrus zeide tot haar: Wat is het, dat gij onder u hebt overeengestemd te verzoeken den Geest des Heeren? Zie, de voeten dergenen, die uw man begraven hebben, zijn voor de deur, en zullen u uitdragen.
தத​: பிதரோகத²யத் யுவாம்’ கத²ம்’ பரமேஸ்²வரஸ்யாத்மாநம்’ பரீக்ஷிதும் ஏகமந்த்ரணாவப⁴வதாம்’? பஸ்²ய யே தவ பதிம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதவந்தஸ்தே த்³வாரஸ்ய ஸமீபே ஸமுபதிஷ்ட²ந்தி த்வாமபி ப³ஹிர்நேஷ்யந்தி|
10 En zij viel terstond neder voor zijn voeten, en gaf den geest. En de jongelingen ingekomen zijnde, vonden haar dood en droegen ze uit, en begroeven haar bij haar man.
தத​: ஸாபி தஸ்ய சரணஸந்நிதௌ⁴ பதித்வா ப்ராணாந் அத்யாக்ஷீத்| பஸ்²சாத் தே யுவாநோ(அ)ப்⁴யந்தரம் ஆக³த்ய தாமபி ம்ரு’தாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ஹி ர்நீத்வா தஸ்யா​: பத்யு​: பார்ஸ்²வே ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதவந்த​: |
11 En er kwam grote vreze over de gehele Gemeente, en over allen, die dit hoorden.
தஸ்மாத் மண்ட³ல்யா​: ஸர்வ்வே லோகா அந்யலோகாஸ்²ச தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ஸாத்⁴வஸம்’ க³தா​: |
12 En door de handen der apostelen geschiedden vele tekenen en wonderen onder het volk; en zij waren allen eendrachtelijk in het voorhof van Salomo.
தத​: பரம்’ ப்ரேரிதாநாம்’ ஹஸ்தை ர்லோகாநாம்’ மத்⁴யே ப³ஹ்வாஸ்²சர்ய்யாண்யத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாண்யக்ரியந்த; ததா³ ஸி²ஷ்யா​: ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஸுலேமாநோ (அ)லிந்தே³ ஸம்பூ⁴யாஸந்|
13 En van de anderen durfde niemand zich bij hen voegen; maar het volk hield hen in grote achting.
தேஷாம்’ ஸங்கா⁴ந்தர்கோ³ ப⁴விதும்’ கோபி ப்ரக³ல்ப⁴தாம்’ நாக³மத் கிந்து லோகாஸ்தாந் ஸமாத்³ரியந்த|
14 En er werden meer en meer toegedaan, die den Heere geloofden, menigten beide van mannen en van vrouwen;
ஸ்த்ரிய​: புருஷாஸ்²ச ப³ஹவோ லோகா விஸ்²வாஸ்ய ப்ரபு⁴ம்’ ஸ²ரணமாபந்நா​: |
15 Alzo dat zij de kranken uitdroegen op de straten, en legden op bedden en beddekens, opdat, als Petrus kwam, ook maar de schaduw iemand van hen beschaduwen mocht.
பிதரஸ்ய க³மநாக³மநாப்⁴யாம்’ கேநாபி ப்ரகாரேண தஸ்ய சா²யா கஸ்மிம்’ஸ்²சிஜ்ஜநே லகி³ஷ்யதீத்யாஸ²யா லோகா ரோகி³ண​: ஸி²விகயா க²ட்வயா சாநீய பதி² பதி² ஸ்தா²பிதவந்த​: |
16 En ook de menigte uit de omliggende steden kwamen gezamenlijk te Jeruzalem, brengende kranken, en die van onreine geesten gekweld waren; welke allen genezen werden.
சதுர்தி³க்ஸ்த²நக³ரேப்⁴யோ ப³ஹவோ லோகா​: ஸம்பூ⁴ய ரோகி³ணோ(அ)பவித்ரபு⁴தக்³ரஸ்தாம்’ஸ்²ச யிரூஸா²லமம் ஆநயந் தத​: ஸர்வ்வே ஸ்வஸ்தா² அக்ரியந்த|
17 En de hogepriester stond op, en allen, die met hem waren (welke was de sekte der Sadduceen), en werden vervuld met nijdigheid.
அநந்தரம்’ மஹாயாஜக​: ஸிதூ³கிநாம்’ மதக்³ராஹிணஸ்தேஷாம்’ ஸஹசராஸ்²ச
18 En sloegen hun handen aan de apostelen, en zetten hen in de gemene gevangenis.
மஹாக்ரோதா⁴ந்த்விதா​: ஸந்த​: ப்ரேரிதாந் த்⁴ரு’த்வா நீசலோகாநாம்’ காராயாம்’ ப³த்³த்⁴வா ஸ்தா²பிதவந்த​: |
19 Maar de engel des Heeren opende des nachts de deuren der gevangenis en leidde hen uit, en zeide:
கிந்து ராத்ரௌ பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³த​: காராயா த்³வாரம்’ மோசயித்வா தாந் ப³ஹிராநீயாகத²யத்,
20 Gaat heen, en staat, en spreekt in den tempel tot het volk al de woorden dezes levens.
யூயம்’ க³த்வா மந்தி³ரே த³ண்டா³யமாநா​: ஸந்தோ லோகாந் ப்ரதீமாம்’ ஜீவநதா³யிகாம்’ ஸர்வ்வாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயத|
21 Als zij nu dit gehoord hadden, gingen zij tegen den morgenstond in den tempel, en leerden. Maar de hogepriester, en die met hem waren, gekomen zijnde, riepen den raad te zamen, en al de oudsten der kinderen Israels, en zonden naar den kerker, om hen te halen.
இதி ஸ்²ருத்வா தே ப்ரத்யூஷே மந்தி³ர உபஸ்தா²ய உபதி³ஷ்டவந்த​: | ததா³ ஸஹசரக³ணேந ஸஹிதோ மஹாயாஜக ஆக³த்ய மந்த்ரிக³ணம் இஸ்ராயேல்வம்’ஸ²ஸ்ய ஸர்வ்வாந் ராஜஸபா⁴ஸத³​: ஸபா⁴ஸ்தா²ந் க்ரு’த்வா காராயாஸ்தாந் ஆபயிதும்’ பதா³திக³ணம்’ ப்ரேரிதவாந்|
22 Doch als de dienaars daar kwamen, vonden zij hen in de gevangenis niet, maar keerden wederom, en boodschapten dit.
ததஸ்தே க³த்வா காராயாம்’ தாந் அப்ராப்ய ப்ரத்யாக³த்ய இதி வார்த்தாம் அவாதி³ஷு​: ,
23 Zeggende: Wij vonden wel den kerker met alle verzekerdheid toegesloten, en de wachters buiten staande voor de deuren; maar als wij die geopend hadden, vonden wij niemand daarbinnen.
வயம்’ தத்ர க³த்வா நிர்வ்விக்⁴நம்’ காராயா த்³வாரம்’ ருத்³த⁴ம்’ ரக்ஷகாம்’ஸ்²ச த்³வாரஸ்ய ப³ஹிர்த³ண்டா³யமாநாந் அத³ர்ஸா²ம ஏவ கிந்து த்³வாரம்’ மோசயித்வா தந்மத்⁴யே கமபி த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்தா​: |
24 Toen nu de hoge priester en de hoofdman des tempels, en de overpriesters deze woorden hoorden, werden zij twijfelmoedig over hen, wat toch dit worden zou.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா மஹாயாஜகோ மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதி​: ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்²ச, இத பரம்’ கிமபரம்’ ப⁴விஷ்யதீதி சிந்தயித்வா ஸந்தி³க்³த⁴சித்தா அப⁴வந்|
25 En er kwam een, en boodschapte hun, zeggende: Ziet, de mannen, die gij in de gevangenis gezet hebt, staan in den tempel, en leren het volk.
ஏதஸ்மிந்நேவ ஸமயே கஸ்²சித் ஜந ஆக³த்ய வார்த்தாமேதாம் அவத³த் பஸ்²யத யூயம்’ யாந் மாநவாந் காராயாம் அஸ்தா²பயத தே மந்தி³ரே திஷ்ட²ந்தோ லோகாந் உபதி³ஸ²ந்தி|
26 Toen ging de hoofdman heen, met de dienaren, en bracht hen, doch niet met geweld (want zij vreesden het volk, opdat zij niet gestenigd wierden).
ததா³ மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதி​: பதா³தயஸ்²ச தத்ர க³த்வா சேல்லோகா​: பாஷாணாந் நிக்ஷிப்யாஸ்மாந் மாரயந்தீதி பி⁴யா விநத்யாசாரம்’ தாந் ஆநயந்|
27 En als zij hen gebracht hadden, stelden zij hen voor den raad; en de hogepriester vraagde hun, en zeide:
தே மஹாஸபா⁴யா மத்⁴யே தாந் அஸ்தா²பயந் தத​: பரம்’ மஹாயாஜகஸ்தாந் அப்ரு’ச்ச²த்,
28 Hebben wij u niet ernstiglijk aangezegd, dat gij in dezen Naam niet zoudt leren? En ziet, gij hebt met deze uw leer Jeruzalem vervuld, en gij wilt het bloed van dezen Mens over ons brengen.
அநேந நாம்நா ஸமுபதே³ஷ்டும்’ வயம்’ கிம்’ த்³ரு’ட⁴ம்’ ந ந்யஷேதா⁴ம? ததா²பி பஸ்²யத யூயம்’ ஸ்வேஷாம்’ தேநோபதே³ஸே²நே யிரூஸா²லமம்’ பரிபூர்ணம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய ஜநஸ்ய ரக்தபாதஜநிதாபராத⁴ம் அஸ்மாந் ப்ரத்யாநேதும்’ சேஷ்டத்⁴வே|
29 Maar Petrus en de apostelen antwoordden, en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen.
தத​: பிதரோந்யப்ரேரிதாஸ்²ச ப்ரத்யவத³ந் மாநுஷஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணாத்³ ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணம் அஸ்மாகமுசிதம்|
30 De God onzer vaderen heeft Jezus opgewekt, Welken gij omgebracht hebt, hangende Hem aan het hout.
யம்’ யீஸு²ம்’ யூயம்’ க்ருஸே² வேதி⁴த்வாஹத தம் அஸ்மாகம்’ பைத்ரு’க ஈஸ்²வர உத்தா²ப்ய
31 Deze heeft God door Zijn rechter hand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israel te geven bekering en vergeving der zonden.
இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ மந​: பரிவர்த்தநம்’ பாபக்ஷமாஞ்ச கர்த்தும்’ ராஜாநம்’ பரித்ராதாரஞ்ச க்ரு’த்வா ஸ்வத³க்ஷிணபார்ஸ்²வே தஸ்யாந்நதிம் அகரோத்|
32 En wij zijn Zijn getuigen van deze woorden; en ook de Heilige Geest, Welken God gegeven heeft dengenen, die Hem gehoorzaam zijn.
ஏதஸ்மிந் வயமபி ஸாக்ஷிண ஆஸ்மஹே, தத் கேவலம்’ நஹி, ஈஸ்²வர ஆஜ்ஞாக்³ராஹிப்⁴யோ யம்’ பவித்ரம் ஆத்மநம்’ த³த்தவாந் ஸோபி ஸாக்ஷ்யஸ்தி|
33 Als zij nu dit hoorden, barstte hun het hart, en zij hielden raad, om hen te doden.
ஏதத்³வாக்யே ஸ்²ருதே தேஷாம்’ ஹ்ரு’த³யாநி வித்³தா⁴ந்யப⁴வந் ததஸ்தே தாந் ஹந்தும்’ மந்த்ரிதவந்த​: |
34 Maar een zeker Farizeer stond op in den raad, met name Gamaliel, een leraar der wet, in waarde gehouden bij al het volk, en gebood, dat men de apostelen een weinig zou doen buiten staan.
ஏதஸ்மிந்நேவ ஸமயே தத்ஸபா⁴ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வலோகாநாம்’ மத்⁴யே ஸுக்²யாதோ க³மிலீயேல்நாமக ஏகோ ஜநோ வ்யவஸ்தா²பக​: பி²ரூஸி²லோக உத்தா²ய ப்ரேரிதாந் க்ஷணார்த²ம்’ ஸ்தா²நாந்தரம்’ க³ந்தும் ஆதி³ஸ்²ய கதி²தவாந்,
35 En hij zeide tot hen: Gij Israelietische mannen, ziet voor u, wat gij doen zult aangaande deze mensen.
ஹே இஸ்ராயேல்வம்’ஸீ²யா​: ஸர்வ்வே யூயம் ஏதாந் மாநுஷாந் ப்ரதி யத் கர்த்தும் உத்³யதாஸ்தஸ்மிந் ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|
36 Want voor deze dagen stond Theudas op, zeggende, dat hij wat was, dien een getal van omtrent vierhonderd mannen aanhing; welke is omgebracht, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid en tot niet geworden.
இத​: பூர்வ்வம்’ தூ²தா³நாமைகோ ஜந உபஸ்தா²ய ஸ்வம்’ கமபி மஹாபுருஷம் அவத³த், தத​: ப்ராயேண சது​: ஸ²தலோகாஸ்தஸ்ய மதக்³ராஹிணோப⁴வந் பஸ்²சாத் ஸ ஹதோப⁴வத் தஸ்யாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ யாவந்தோ லோகாஸ்தே ஸர்வ்வே விர்கீர்ணா​: ஸந்தோ (அ)க்ரு’தகார்ய்யா அப⁴வந்|
37 Na hem stond op Judas, de Galileer in de dagen der beschrijving, en maakte veel volks afvallig achter zich; en deze is ook vergaan, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid geworden.
தஸ்மாஜ்ஜநாத் பரம்’ நாமலேக²நஸமயே கா³லீலீயயிஹூதா³நாமைகோ ஜந உபஸ்தா²ய ப³ஹூல்லோகாந் ஸ்வமதம்’ க்³ராஹீதவாந் தத​: ஸோபி வ்யநஸ்²யத் தஸ்யாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ யாவந்தோ லோகா ஆஸந் தே ஸர்வ்வே விகீர்ணா அப⁴வந்|
38 En nu zeg ik ulieden: Houdt af van deze mensen, en laat hen gaan; want indien deze raad, of dit werk uit mensen is, zo zal het gebroken worden.
அது⁴நா வதா³மி, யூயம் ஏதாந் மநுஷ்யாந் ப்ரதி கிமபி ந க்ரு’த்வா க்ஷாந்தா ப⁴வத, யத ஏஷ ஸங்கல்ப ஏதத் கர்ம்ம ச யதி³ மநுஷ்யாத³ப⁴வத் தர்ஹி விப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி|
39 Maar indien het uit God is, zo kunt gij dat niet breken; opdat gij niet misschien bevonden wordt ook tegen God te strijden.
யதீ³ஸ்²வராத³ப⁴வத் தர்ஹி யூயம்’ தஸ்யாந்யதா² கர்த்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத², வரம் ஈஸ்²வரரோத⁴கா ப⁴விஷ்யத²|
40 En zij gaven hem gehoor; en als zij de apostelen tot zich geroepen hadden, geselden zij dezelve, en geboden hun, dat zij niet zouden spreken in den Naam van Jezus; en lieten hen gaan.
ததா³ தஸ்ய மந்த்ரணாம்’ ஸ்வீக்ரு’த்ய தே ப்ரேரிதாந் ஆஹூய ப்ரஹ்ரு’த்ய யீஸோ² ர்நாம்நா காமபி கதா²ம்’ கத²யிதும்’ நிஷித்⁴ய வ்யஸர்ஜந்|
41 Zij dan gingen heen van het aangezicht des raads, verblijd zijnde, dat zij waren waardig geacht geweest, om Zijns Naams wil smaadheid te lijden.
கிந்து தஸ்ய நாமார்த²ம்’ வயம்’ லஜ்ஜாபோ⁴க³ஸ்ய யோக்³யத்வேந க³ணிதா இத்யத்ர தே ஸாநந்தா³​: ஸந்த​: ஸபா⁴ஸ்தா²நாம்’ ஸாக்ஷாத்³ அக³ச்ச²ந்|
42 En zij hielden niet op, allen dag, in den tempel en bij de huizen, te leren, en Jezus Christus te verkondigen.
தத​: பரம்’ ப்ரதிதி³நம்’ மந்தி³ரே க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே சாவிஸ்²ராமம் உபதி³ஸ்²ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரிதவந்த​: |

< Handelingen 5 >