Handelingen 27
1 En als het besloten was, dat wij naar Italie zouden afvaren, leverden zij Paulus en enige andere gevangenen, over aan een hoofdman over honderd, met name Julius van de keizerlijke bende.
Nuuni markkaben Xaale baanaw qachchida wode Awugisxoosa wotaaddareta geetetteyssatappe issi Yuuliyoosa giya mato halaqaas Phawuloosanne hara guutha qasho asata aathi iyaw immidosona.
2 En in een Adramyttenisch schip gegaan zijnde, alzo wij de plaatsen langs Azie bevaren zouden, voeren wij af; en Aristarchus, de Macedonier van Thessalonica, was met ons.
Iisiya gaxan de7iya biittata biya Adiramixiyoone markkaben gelidi denddida. Maqedooniya asi gidida Teselonqe Arsxirokoosi nuura de7ees.
3 En des anderen daags kwamen wij aan te Sidon. En Julius, vriendelijk met Paulus handelende, liet hem toe tot de vrienden te gaan, om van hen bezorgd te worden.
Wonttetha gallas nuuni Sidoona gakkishin, Yuuliyoosi Phawuloosas keehidi ba laggetakko bidi koshshiyaban maaddana mela enttako iya yeddis.
4 En van daar afgevaren zijnde, voeren wij onder Cyprus heen, omdat de winden ons tegen waren.
Yaappe denddidi sinthara nu bolla carkkiya gisho haathan teqettida biittaa, Qoophirosan zemppidi aadhdhida.
5 En de zee, die langs Cilicie en Pamfylie is, doorgevaren zijnde, kwamen wij aan te Myra in Lycie.
Kilqiyanne Phinfiliya matan de7iya abbaa pinnidi Liiqiyan de7iya Muura gakkida.
6 En de hoofdman, aldaar een schip gevonden hebbende van Alexandrie, dat naar Italie voer, deed ons in hetzelve overgaan.
Yan mato halaqay Xaale biya Iskkinddiriya markkabe demmidi, iyan nuna gelssis.
7 En als wij vele dagen langzaam voortvoeren, en nauwelijks tegenover Knidus gekomen waren, overmits het ons de wind niet toeliet, zo voeren wij onder Kreta heen, tegenover Salmone.
Nuuni daro gallas loddara bidi, daro meton Qanidoosa katama mati gakkida. Yaara baanaw nuna carkkoy diggin Salmoonara aadhdhidi haathan teqettida biittaa, Qarxeesen zemppidi aadhdhida.
8 En hetzelve nauwelijks voorbij zeilende, kwamen wij in een zekere plaats genaamd Schonehavens, waar de stad Lasea nabij was.
Daro meton gaxa gaxa oykkidi Laasiya katamaa matan de7iya abbaa doonan “Markkabey Woppu Gidi Shemppiyaso” giya bessaa gakkida.
9 En als veel tijd verlopen, en de vaart nu zorgelijk was, omdat ook de vasten nu voorbij was, vermaande hen Paulus,
Nuuni yan daro wodiya gam77idaappe guye xoomay bilettida gisho hizappe markkaben buussi metiya gisho Phawuloosi entta zoris.
10 En zeide tot hen: Mannen, ik zie, dat de vaart zal geschieden met hinder en grote schade, niet alleen van de lading en van het schip, maar ook van ons leven.
“Asaw, nu buussan gita boshinne daro qohoy de7eyssi taw benttees; qohoy caanaa bollanne markkabiya bolla xalaala gidonnashin nu de7uwa bollaka gakkana” yaagis.
11 Doch de hoofdman geloofde meer den stuurman en den schipper, dan hetgeen van Paulus gezegd werd.
Shin mato halaqay Phawuloosi gidayssafe aathidi markkabiya laaggeysinne markkabiya goday geyssan ammanis.
12 En alzo de haven ongelegen was om te overwinteren, vond het meerder deel geraden ook van daar te varen, of zij enigszins te Fenix konden aankomen om te overwinteren, zijnde een haven in Kreta, strekkende tegen het zuidwesten en tegen het noordwesten.
He abbaa doonan de7iya katamay balggo ageena aathanaw enttaw injjetonna gisho, dariya asati banttaw dandda7ettiko Finqqe katamaa gakkidi balggo ageena yan aathanaw zorettidosona. Finqqey pudeha-wulohappenne dugeha-wulohappe giddon abbaa doonan de7iya katama.
13 En alzo de zuidenwind zachtelijk waaide, meenden zij hun voornemen verkregen te hebben, en afgevaren zijnde, zeilden zij dicht voorbij Kreta henen.
Kawushsha dugeha carkkoy loddara carkkida wode bantta qoppidayssada hanidabaa enttaw daanin denddidi, markkabey qaaxxonna mela oykkiya biraata pude ekkidi Qarxeese matara aadhdhidosona.
14 Maar niet lang daarna, sloeg tegen hetzelve een stormwind, genaamd Euroklydon.
Shin daro gam77onna “Awuraqiis” giya wolqqaama gotey haathan teqettida biittaafe duge entta bolla denddis.
15 En als het schip daarmede weggerukt werd, en niet kon tegen den wind opzeilen, gaven wij het op, en dreven heen.
He gotey markkabiya sugidi efonna diggida gisho carkkoy markkabiya ba dosida soo efis
16 En lopende onder een zeker eilandje, genaamd Klauda, konden wij nauwelijks de boot machtig worden.
Nuuni Qeeda giya haathan teqettida biittaa zemppidi bishe daro metootettidi markkabiya wogoluwa ashshanaw dandda7ida.
17 Dewelke opgehaald hebbende, gebruikten zij alle behulpselen, het schip ondergordende; en alzo zij vreesden, dat zij op de droogte Syrtis vervallen zouden, streken zij het zeil, en dreven alzo henen.
Entti wogoluwa pude kessidaappe guye wodoruwan markkabiya bolla xaaxidi, minthi qachchidosona. Surtiisa giya shafiyan banttana dom77ethana gidi hirggidi, markkabiya sharaa wodhisidi markkabiya coo yeddi aggidosona.
18 En alzo wij van het onweder geweldiglijk geslingerd werden, deden zij den volgende dag een uitworp;
Gotey wolqqaamishe bin wonttetha gallas caanaappe baggaa abban holo oykkidosona.
19 En den derden dag wierpen wij met onze eigen handen het scheepsgereedschap uit.
Heedzantho gallas markkabiya miishiya ekkidi bantta kushen holidosona.
20 En als noch zon noch gesternten verschenen in vele dagen, en geen klein onweder ons drukte, zo werd ons voort alle hoop van behouden te worden benomen.
Nuuni daro gallas awa ayfenne xoolintto be7onna gishonne wolqqaama uushoy nu bolla uushida gisho sinthafe nuuni shemppora attana gidi qoppibookko.
21 En als men langen tijd zonder eten geweest was, toen stond Paulus op in het midden van hen, en zeide: O mannen, men behoorde mij wel gehoor gegeven te hebben, en van Kreta niet afgevaren te zijn, en dezen hinder en deze schade verhoed te hebben;
He wode entti daro gallas kathi moonna gam77ida gisho Phawuloosi entta giddon denddi eqqidi, “Asaw, hintte ta zoriya ekkidi Qarxeeseppe denddonna aggidaako ha metoynne qohoy nuna gakkenna.
22 Doch alsnu vermaan ik ulieden goedsmoeds te zijn; want er zal geen verlies geschieden van iemands leven onder u, maar alleen van het schip.
Shin taani hinttena yayyofite gada zorays; ays giikko, ha markkabe dhayanaappe attin hinttefe issi asa shemppoykka dhayenna.
23 Want dezen zelfden nacht heeft bij mij gestaan een engel Gods, Wiens ik ben, Welken ook ik dien,
Zine qamma ta iyabaa gididayssinne ta goynniya Xoossay kiittida kiitanchchoy ta matan eqqidi,
24 Zeggende: Vrees niet, Paulus, gij moet voor den keizer gesteld worden; en zie, God heeft u geschonken allen, die met u varen.
‘Phawuloosa, yayyofa; neeni Roome biittaa Kawuwa Qeesare sinthan eqqanaw bessees. Hekko Xoossay ne gisho neera biya asa ubbaa shemppuwa ashshis’ yaagis.
25 Daarom zijt goedsmoeds, mannen, want ik geloof Gode, dat het alzo zijn zal, gelijkerwijs het mij gezegd is.
Hessa gisho, asaw, yayyofite. He kiitanchchoy taw odidayssi hananayssa taani ammanays.
26 Doch wij moeten op een zeker eiland vervallen.
Shin carkkoy nuna efidi issi haathan teqettida biittaa gaxan holana” yaagis.
27 Als nu de veertiende nacht gekomen was, alzo wij in de Adriatische zee herwaarts en derwaarts gedreven werden, omtrent het midden des nachts, vermoedden de scheepslieden, dat hun enig land naderde.
Tammanne oyddantho qamman Meditiraane Abban nuna carkkoy gedenne haa sugishin, gidi bilahe gidiya wode markkabiyan ootheyssati biittako matidabaa daanis.
28 En het dieplood uitgeworpen hebbende, vonden zij twintig vademen; en een weinig voortgevaren zijnde, wierpen zij wederom het dieplood uit, en vonden vijftien vademen;
Entti ciimmotethaa eranaw koyidi wodoro xeeran deexiyabaa qachchidi abban yeggin, abbay hosppun tammu wadha gidis. Guuthi gam77idi, zaari yeggin usuppun tammu wadha gidis.
29 En vrezende, dat zij ergens op harde plaatsen vervallen mochten, wierpen zij vier ankers van het achterschip uit, en wensten, dat het dag werd.
Entti abbaa gaxan de7iya shuchchan dom77ettona mela yayyidi, markkabey boonna mela oykkiya oyddu biraatata markkabiyappe guyera abban yeggidi, sa7ay wonttana mela Xoossaa woossosona.
30 Maar als de scheepslieden zochten uit het schip te vlieden, en de boot nederlieten in de zee, onder den schijn, alsof zij uit het voorschip de ankers zouden uitbrengen,
Markkabiyan ootheyssati markkabiyappe baqatanaw koyidi, markkabey boonna mela oykkiya biraatata markkabiyappe sintha baggara abban yeggiya daanin wogoluwa abban yeggidosona.
31 Zeide Paulus tot den hoofdman en tot de krijgsknechten: Indien dezen in het schip niet blijven, gij kunt niet behouden worden.
Phawuloosi mato halaqaakkonne wotaaddaretakko, “Hayssati markkabiyan shemppi uttonna ixxiko hintte attanaw dandda7ekketa” yaagis.
32 Toen hieuwen de krijgsknechten de touwen af van de boot, en lieten haar vallen.
Hessa gisho, wotaaddareti wogoloy qashettida wodoruwa qanxidi yeddi aggidosona.
33 En ondertussen dat het dag zou worden, vermaande Paulus hen allen, dat zij zouden spijze nemen, en zeide: Het is heden de veertiende dag, dat gij verwachtende blijft zonder eten, en niets hebt genomen.
Sa7ay wonttana hanishin ubbay kathi maana mela Phawuloosi asaakko, “Hintte kathi moonna naagishe hachchira tammanne oyddu gallas gam77ideta.
34 Daarom vermaan ik u spijze te nemen, want dat dient tot uw behouding; want niemand van u zal een haar van het hoofd vallen.
Hessa gisho, guutha kathi hintte maana mela taani hinttena woossays. Hintte gashttana mela guutha kathi maanaw koshshees; hari attoshin hintte huu7e binaanaappe issoykka dhayenna” yaagis.
35 En als hij dit gezegd had en brood genomen had, dankte hij God in aller tegenwoordigheid; en hetzelve gebroken hebbende, begon hij te eten.
Phawuloosi hessa gidi uythi ekkidi ubbaa sinthan Xoossaa galatis; uythaa menthidi muusu doomis.
36 En zij allen, goedsmoeds geworden zijnde, namen ook zelven spijze.
Ubbay minettidi banttaw kathi ekkidi midosona.
37 Wij waren nu in het schip in alles tweehonderd zes en zeventig zielen.
Nuuni markkabiyan de7eyssati nam77u xeetanne laappun tammanne usuppuna.
38 En als zij met spijze verzadigd waren, lichtten zij het schip, en wierpen het koren uit in de zee.
Entti midi kallida wode caana gisttiya abban yeggidi markkabiya deexuwa kawushshidosona.
39 En toen het dag werd, kenden zij het land niet; maar zij merkten een zekeren inham, die een oever had, tegen denwelken zij geraden vonden, zo zij konden, het schip aan te zetten.
Sa7ay wonttida wode markkabiya oosanchchoti aw biitta gakkidaakko eronashin, abbaa gaxan de7iya shafenne silimo be7idosona. Banttaw dandda7ettiko markkabiya he shafiyakko shiishanaw qoppidosona.
40 En als zij de ankers opgehaald hadden, gaven zij het schip aan de zee over, meteen de roerbanden losmakende; en het razeil naar den wind opgehaald hebbende, hielden zij het naar den oever toe.
Yaatidi, markkabey boonna mela oykkiya biraatata birshshidi abban yeggidosona. He wode laaggiya mithaa qachchiya wodoruwa birshshidosona. Hessafe guye, carkkoy markkabiya sinthe sugana mela markkabiya efiya sharaa sintha baggara dhoqqu oothidi buussu doomidosona.
41 Maar vervallende op een plaats, die de zee aan beide zijden had, zetten zij het schip daarop; en het voorschip, vastzittende, bleef onbewegelijk, maar het achterschip brak van het geweld der baren.
Shin markkabey shafe dooren dom77ettidi mitettis. Markkabiyas sintha baggay xuggunidi shafiya caddi oykkidi qaaxxonna ixxin, guye baggay zuliya sugethan meqeretethi oykkis.
42 De raadslag nu der krijgslieden was, dat zij de gevangenen zouden doden, opdat niemand, ontzwommen zijnde, zoude ontvlieden.
Wotaaddareti qasho asaappe issoykka haathaa wadhdhidi kessi ekkonna mela entta wodhanaw zorettidosona.
43 Maar de hoofdman, willen Paulus behouden, belette hun dat voornemen, en beval, dat degenen, die zwemmen konden, zich eerst zouden afwerpen, en te land komen;
Shin mato halaqay Phawuloosa ashshanaw koyidi wotaaddareta zoretaa ixxis. Haathe wadho eriya ubbay markkabiyappe haathan guppi guppi wodhdhidi kasetidi gaxa keyana mela kiittis.
44 En de anderen, sommigen op planken, en sommigen op enige stukken van het schip. En alzo is het geschied, dat zij allen behouden aan het land gekomen zijn.
Attidayssati sanqqaa bollanne, markkabiya me7uwa bolla keyana mela kiittis. Hessada hanidi ubbay gaxa sarora keyidosona.
