Handelingen 26
1 En Agrippa zeide tot Paulus: Het is u geoorloofd voor uzelven te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit, en verantwoordde zich aldus:
តត អាគ្រិប្បះ បៅលម៑ អវាទីត៑, និជាំ កថាំ កថយិតុំ តុភ្យម៑ អនុមតិ រ្ទីយតេ។ តស្មាត៑ បៅលះ ករំ ប្រសាយ៌្យ ស្វស្មិន៑ ឧត្តរម៑ អវាទីត៑។
2 Ik acht mijzelven gelukkig, o koning Agrippa, dat ik mij heden voor u zal verantwoorden van alles, waarover ik van de Joden beschuldigd word;
ហេ អាគ្រិប្បរាជ យត្ការណាទហំ យិហូទីយៃរបវាទិតោ ៜភវំ តស្យ វ្ឫត្តាន្តម៑ អទ្យ ភវតះ សាក្ឞាន៑ និវេទយិតុមនុមតោហម៑ ឥទំ ស្វីយំ បរមំ ភាគ្យំ មន្យេ;
3 Allermeest, dewijl ik weet, dat gij kennis hebt van alle gewoonten en vragen, die onder de Joden zijn. Daarom bid ik u, dat gij mij lankmoediglijk hoort.
យតោ យិហូទីយលោកានាំ មធ្យេ យា យា រីតិះ សូក្ឞ្មវិចារាឝ្ច សន្តិ តេឞុ ភវាន៑ វិជ្ញតមះ; អតឯវ ប្រាត៌្ហយេ ធៃយ៌្យមវលម្ព្យ មម និវេទនំ ឝ្ឫណោតុ។
4 Mijn leven dan van der jonkheid aan, hetwelk van den beginne onder mijn volk te Jeruzalem geweest is, weten al de Joden;
អហំ យិរូឝាលម្នគរេ ស្វទេឝីយលោកានាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ អា យៅវនកាលាទ៑ យទ្រូបម៑ អាចរិតវាន៑ តទ៑ យិហូទីយលោកាះ សវ៌្វេ វិទន្តិ។
5 Als die van over lang mij te voren gekend hebben (indien zij het wilden getuigen), dat ik, naar de bescheidenste sekte van onzen godsdienst, als een Farizeer geleefd heb.
អស្មាកំ សវ៌្វេភ្យះ ឝុទ្ធតមំ យត៑ ផិរូឝីយមតំ តទវលម្ពី ភូត្វាហំ កាលំ យាបិតវាន៑ យេ ជនា អា ពាល្យកាលាន៑ មាំ ជានាន្តិ តេ ឯតាទ្ឫឝំ សាក្ឞ្យំ យទិ ទទាតិ តហ៌ិ ទាតុំ ឝក្នុវន្តិ។
6 En nu sta ik, en word geoordeeld over de hoop der belofte, die van God tot de vaderen geschied is;
កិន្តុ ហេ អាគ្រិប្បរាជ ឦឝ្វរោៜស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាំ និកដេ យទ៑ អង្គីក្ឫតវាន៑ តស្យ ប្រត្យាឝាហេតោរហម៑ ឥទានីំ វិចារស្ថានេ ទណ្ឌាយមានោស្មិ។
7 Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag God dienende, verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word beschuldigd.
តស្យាង្គីការស្យ ផលំ ប្រាប្តុម៑ អស្មាកំ ទ្វាទឝវំឝា ទិវានិឝំ មហាយត្នាទ៑ ឦឝ្វរសេវនំ ក្ឫត្វា យាំ ប្រត្យាឝាំ កុវ៌្វន្តិ តស្យាះ ប្រត្យាឝាយា ហេតោរហំ យិហូទីយៃរបវាទិតោៜភវម៑។
8 Wat? wordt het bij ulieden ongelofelijk geoordeeld, dat God de doden opwekt?
ឦឝ្វរោ ម្ឫតាន៑ ឧត្ថាបយិឞ្យតីតិ វាក្យំ យុឞ្មាកំ និកដេៜសម្ភវំ កុតោ ភវេត៑?
9 Ik meende waarlijk bij mijzelven, dat ik tegen den Naam van Jezus van Nazareth vele wederpartijdige dingen moest doen.
នាសរតីយយីឝោ រ្នាម្នោ វិរុទ្ធំ នានាប្រការប្រតិកូលាចរណម៑ ឧចិតម៑ ឥត្យហំ មនសិ យថាត៌្ហំ វិជ្ញាយ
10 Hetwelk ik ook gedaan heb te Jeruzalem, en ik heb velen van de heiligen in de gevangenissen gesloten, de macht van de overpriesters ontvangen hebbende; en als zij omgebracht werden, stemde ik het toe.
យិរូឝាលមនគរេ តទករវំ ផលតះ ប្រធានយាជកស្យ និកដាត៑ ក្ឞមតាំ ប្រាប្យ ពហូន៑ បវិត្រលោកាន៑ ការាយាំ ពទ្ធវាន៑ វិឝេឞតស្តេឞាំ ហននសមយេ តេឞាំ វិរុទ្ធាំ និជាំ សម្មតិំ ប្រកាឝិតវាន៑។
11 En door al de synagogen heb ik hen dikmaals gestraft, en gedwongen te lasteren; en boven mate tegen hen woedende, heb ik hen vervolgd, ook tot in de buiten landse steden.
វារំ វារំ ភជនភវនេឞុ តេភ្យោ ទណ្ឌំ ប្រទត្តវាន៑ ពលាត៑ តំ ធម៌្មំ និន្ទយិតវាំឝ្ច បុនឝ្ច តាន៑ ប្រតិ មហាក្រោធាទ៑ ឧន្មត្តះ សន៑ វិទេឝីយនគរាណិ យាវត៑ តាន៑ តាឌិតវាន៑។
12 Waarover ook als ik naar Damaskus reisde, met macht en last, welk ik van de overpriesters had,
ឥត្ថំ ប្រធានយាជកស្យ សមីបាត៑ ឝក្តិម៑ អាជ្ញាបត្រញ្ច លព្ធ្វា ទម្មេឞក្នគរំ គតវាន៑។
13 Zag ik, o koning, in het midden van den dag, op den weg een licht, boven den glans der zon, van den hemel mij en degenen, die met mij reisden, omschijnende.
តទាហំ ហេ រាជន៑ មាគ៌មធ្យេ មធ្យាហ្នកាលេ មម មទីយសង្គិនាំ លោកានាញ្ច ចតស្ឫឞុ ទិក្ឞុ គគណាត៑ ប្រកាឝមានាំ ភាស្ករតោបិ តេជស្វតីំ ទីប្តិំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
14 En als wij allen ter aarde nedergevallen waren, hoorde ik een stem, tot mij sprekende, en zeggende in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij? Het is u hard, tegen de prikkels de verzenen te slaan.
តស្មាទ៑ អស្មាសុ សវ៌្វេឞុ ភូមៅ បតិតេឞុ សត្សុ ហេ ឝៅល ហៃ ឝៅល កុតោ មាំ តាឌយសិ? កណ្ដកានាំ មុខេ បាទាហននំ តវ ទុះសាធ្យម៑ ឥព្រីយភាឞយា គទិត ឯតាទ្ឫឝ ឯកះ ឝព្ទោ មយា ឝ្រុតះ។
15 En ik zeide: Wie zijt Gij, Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.
តទាហំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ ប្រភោ កោ ភវាន៑? តតះ ស កថិតវាន៑ យំ យីឝុំ ត្វំ តាឌយសិ សោហំ,
16 Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;
កិន្តុ សមុត្តិឞ្ឋ ត្វំ យទ៑ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឥតះ បុនញ្ច យទ្យត៑ ត្វាំ ទឝ៌យិឞ្យាមិ តេឞាំ សវ៌្វេឞាំ កាយ៌្យាណាំ ត្វាំ សាក្ឞិណំ មម សេវកញ្ច កត៌្តុម៑ ទឝ៌នម៑ អទាម៑។
17 Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;
វិឝេឞតោ យិហូទីយលោកេភ្យោ ភិន្នជាតីយេភ្យឝ្ច ត្វាំ មនោនីតំ ក្ឫត្វា តេឞាំ យថា បាបមោចនំ ភវតិ
18 Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht, en van de macht des satans tot God; opdat zij vergeving der zonden ontvangen, en een erfdeel onder de geheiligden, door het geloof in Mij.
យថា តេ មយិ វិឝ្វស្យ បវិត្រីក្ឫតានាំ មធ្យេ ភាគំ ប្រាប្នុវន្តិ តទភិប្រាយេណ តេឞាំ ជ្ញានចក្ឞូំឞិ ប្រសន្នានិ កត៌្តុំ តថាន្ធការាទ៑ ទីប្តិំ ប្រតិ ឝៃតានាធិការាច្ច ឦឝ្វរំ ប្រតិ មតីះ បរាវត៌្តយិតុំ តេឞាំ សមីបំ ត្វាំ ប្រេឞ្យាមិ។
19 Daarom, o koning Agrippa, ben ik dat Hemels gezicht niet ongehoorzaam geweest;
ហេ អាគ្រិប្បរាជ ឯតាទ្ឫឝំ ស្វគ៌ីយប្រត្យាទេឝំ អគ្រាហ្យម៑ អក្ឫត្វាហំ
20 Maar heb eerst dengenen, die te Damaskus waren, en te Jeruzalem, en in het gehele land van Judea, en den heidenen verkondigd, dat zij zich zouden beteren, en tot God bekeren, werken doende der bekering waardig.
ប្រថមតោ ទម្មេឞក្នគរេ តតោ យិរូឝាលមិ សវ៌្វស្មិន៑ យិហូទីយទេឝេ អន្យេឞុ ទេឝេឞុ ច យេន លោកា មតិំ បរាវត៌្ត្យ ឦឝ្វរំ ប្រតិ បរាវត៌្តយន្តេ, មនះបរាវត៌្តនយោគ្យានិ កម៌្មាណិ ច កុវ៌្វន្តិ តាទ្ឫឝម៑ ឧបទេឝំ ប្រចារិតវាន៑។
21 Om dezer zaken wil hebben mij de Joden in den tempel gegrepen en gepoogd om te brengen.
ឯតត្ការណាទ៑ យិហូទីយា មធ្យេមន្ទិរំ មាំ ធ្ឫត្វា ហន្តុម៑ ឧទ្យតាះ។
22 Dan, hulp van God verkregen hebbende, sta ik tot op dezen dag, betuigende beiden klein en groot; niets zeggende buiten hetgeen de profeten en Mozes gesproken hebben, dat geschieden zoude:
តថាបិ ខ្រីឞ្ដោ ទុះខំ ភុក្ត្វា សវ៌្វេឞាំ បូវ៌្វំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាយ និជទេឝីយានាំ ភិន្នទេឝីយានាញ្ច សមីបេ ទីប្តិំ ប្រកាឝយិឞ្យតិ
23 Namelijk dat de Christus lijden moest, en dat Hij, de Eerste uit de opstanding der doden zijnde, een licht zou verkondigen dezen volke, en den heidenen.
ភវិឞ្យទ្វាទិគណោ មូសាឝ្ច ភាវិកាយ៌្យស្យ យទិទំ ប្រមាណម៑ អទទុរេតទ៑ វិនាន្យាំ កថាំ ន កថយិត្វា ឦឝ្វរាទ៑ អនុគ្រហំ លព្ធ្វា មហតាំ ក្ឞុទ្រាណាញ្ច សវ៌្វេឞាំ សមីបេ ប្រមាណំ ទត្ត្វាទ្យ យាវត៑ តិឞ្ឋាមិ។
24 En als hij deze dingen tot verantwoording sprak, zeide Festus met grote stem: Gij raast, Paulus, de grote geleerdheid brengt u tot razernij!
តស្យមាំ កថាំ និឝម្យ ផីឞ្ដ ឧច្ចៃះ ស្វរេណ កថិតវាន៑ ហេ បៅល ត្វម៑ ឧន្មត្តោសិ ពហុវិទ្យាភ្យាសេន ត្វំ ហតជ្ញានោ ជាតះ។
25 Maar hij zeide: Ik raas niet, machtigste Festus, maar ik spreek woorden van waarheid en van een gezond verstand;
ស ឧក្តវាន៑ ហេ មហាមហិម ផីឞ្ដ នាហម៑ ឧន្មត្តះ កិន្តុ សត្យំ វិវេចនីយញ្ច វាក្យំ ប្រស្តៅមិ។
26 Want de koning weet van deze dingen, tot welken ik ook vrijmoedigheid gebruikende spreek; want ik geloof niet, dat hem iets van deze dingen verborgen is; want dit is in geen hoek geschied.
យស្យ សាក្ឞាទ៑ អក្ឞោភះ សន៑ កថាំ កថយាមិ ស រាជា តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ជានាតិ តស្យ សមីបេ កិមបិ គុប្តំ នេតិ មយា និឝ្ចិតំ ពុធ្យតេ យតស្តទ៑ វិជនេ ន ក្ឫតំ។
27 Gelooft gij, o koning Agrippa, de profeten? Ik weet dat gij ze gelooft.
ហេ អាគ្រិប្បរាជ ភវាន៑ កិំ ភវិឞ្យទ្វាទិគណោក្តានិ វាក្យានិ ប្រត្យេតិ? ភវាន៑ ប្រត្យេតិ តទហំ ជានាមិ។
28 En Agrippa zeide tot Paulus: Gij beweegt mij bijna een Christen te worden.
តត អាគ្រិប្បះ បៅលម៑ អភិហិតវាន៑ ត្វំ ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា ប្រាយេណ មាមបិ ខ្រីឞ្ដីយំ ករោឞិ។
29 En Paulus zeide: Ik wenste wel van God, dat, en bijna en geheellijk, niet alleen gij, maar ook allen, die mij heden horen, zodanigen wierden, gelijk als ik ben, uitgenomen deze banden.
តតះ សោៜវាទីត៑ ភវាន៑ យេ យេ លោកាឝ្ច មម កថាម៑ អទ្យ ឝ្ឫណ្វន្តិ ប្រាយេណ ឥតិ នហិ កិន្ត្វេតត៑ ឝ្ឫង្ខលពន្ធនំ វិនា សវ៌្វថា តេ សវ៌្វេ មាទ្ឫឝា ភវន្ត្វិតីឝ្វស្យ សមីបេ ប្រាត៌្ហយេៜហម៑។
30 En als hij dit gezegd had, stond de koning op, en de stadhouder, en Bernice, en die met hen gezeten waren;
ឯតស្យាំ កថាយាំ កថិតាយាំ ស រាជា សោៜធិបតិ រ្ពណ៌ីកី សភាស្ថា លោកាឝ្ច តស្មាទ៑ ឧត្ថាយ
31 En aan een zijde gegaan zijnde, spraken zij tot elkander, zeggende: Deze mens doet niets des doods of der banden waardig.
គោបនេ បរស្បរំ វិវិច្យ កថិតវន្ត ឯឞ ជនោ ពន្ធនាហ៌ំ ប្រាណហននាហ៌ំ វា កិមបិ កម៌្ម នាករោត៑។
32 En Agrippa zeide tot Festus: Deze mens kon losgelaten worden, indien hij zich op den keizer niet had beroepen.
តត អាគ្រិប្បះ ផីឞ្ដម៑ អវទត៑, យទ្យេឞ មានុឞះ កៃសរស្យ និកដេ វិចារិតោ ភវិតុំ ន ប្រាត៌្ហយិឞ្យត៑ តហ៌ិ មុក្តោ ភវិតុម៑ អឝក្ឞ្យត៑។
