Handelingen 25
1 Festus dan, in de provincie gekomen zijnde, ging na drie dagen van Cesarea op naar Jeruzalem.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਿਜਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਕੈਸਰਿਯਾਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਗਮਤ੍|
2 En de hogepriester, en de voornaamsten der Joden, verschenen voor hem tegen Paulus en baden hem,
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਪੌਲਮ੍ ਅਪਾਵਦਨ੍ਤ|
3 Begerende gunst tegen hem, opdat hij hem zou doen komen te Jeruzalem; en leggende een lage, om hem op den weg om te brengen.
ਭਵਾਨ੍ ਤੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ਵਿਤਿ ਵਿਨੀਯ ਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਵਾਞ੍ਛਿਤਵਨ੍ਤਃ|
4 Doch Festus antwoordde, dat Paulus te Cesarea bewaard werd, en dat hij zelf haast derwaarts zou verreizen.
ਯਤਃ ਪਥਿਮਧ੍ਯੇ ਗੋਪਨੇਨ ਪੌਲੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਤੈ ਰ੍ਘਾਤਕਾ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਃ| ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਪੌਲਃ ਕੈਸਰਿਯਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਪੁਨਰਲ੍ਪਦਿਨਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਅਹੰ ਤਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ|
5 Die dan, zeide hij, onder u kunnen, dat zij mede afreizen, en zo er iets onbehoorlijks in dezen man is, dat zij hem beschuldigen.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਪਰਾਧਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੇ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਮਯਾ ਸਹ ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਮਪਵਦਨ੍ਤੁ ਸ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
6 En als hij onder hen niet meer dan tien dagen doorgebracht had, kwam hij af naar Cesarea; en des anderen daags, op den rechterstoel gezeten zijnde, beval hij, dat Paulus zou voor gebracht worden.
ਦਸ਼ਦਿਵਸੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਵਿਲਮ੍ਬ੍ਯ ਫੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਪੌਲਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
7 En als hij daar gekomen was, stonden de Joden, die van Jeruzalem afgekomen waren, rondom hem, vele en zware beschuldigingen tegen Paulus voortbrengende, die zij niet konden bewijzen;
ਪੌਲੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਾਦ੍ ਆਗਤਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ਿ ਸੰਵੇਸ਼਼੍ਟ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧੰ ਬਹੂਨ੍ ਮਹਾਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਃ|
8 Dewijl hij, antwoordende, zeide: Ik heb noch tegen de wet der Joden, noch tegen den tempel, noch tegen den keizer iets gezondigd.
ਤਤਃ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉੱਤਰਮਿਦਮ੍ ਉਦਿਤਵਾਨ੍, ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਵਾ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
9 Maar Festus, willende den Joden gunst bewijzen, antwoordde Paulus, en zeide: Wilt gij naar Jeruzalem opgaan, en aldaar voor mij over deze dingen geoordeeld worden?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਭਿਲਸ਼਼ਨ੍ ਪੌਲਮ੍ ਅਭਾਸ਼਼ਤ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਭਿਯੋਗੇ ਮਮ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ?
10 En Paulus zeide: Ik sta voor den rechterstoel des keizers, waar ik geoordeeld moet worden; den Joden heb ik geen onrecht gedaan; gelijk gij ook zeer wel weet.
ਤਤਃ ਪੌਲ ਉੱਤਰੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯਤ੍ਰ ਮਮ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਿਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਏਵ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੋਸ੍ਮਿ; ਅਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਕਾਮਪਿ ਹਾਨਿੰ ਨਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਇਤਿ ਭਵਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤੋ ਵਿਜਾਨਾਤਿ|
11 Want indien ik onrecht doe, en iets des doods waardig gedaan heb, ik weiger niet te sterven; maar indien er niets is van hetgeen, waarvan dezen mij beschuldigen, zo kan niemand mij hun uit gunst overgeven. Ik beroep mij op den keizer.
ਕਞ੍ਚਿਦਪਰਾਧੰ ਕਿਞ੍ਚਨ ਵਧਾਰ੍ਹੰ ਕਰ੍ੰਮ ਵਾ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਅਕਰਿਸ਼਼੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਦਣ੍ਡਮਪਿ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੋ(ਅ)ਭਵਿਸ਼਼੍ਯੰ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਮਮ ਸਮਪਵਾਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਸ ਯਦਿ ਕਲ੍ਪਿਤਮਾਤ੍ਰੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਾਂ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਧਿਕਾਰੋ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਮਮ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਤੁ|
12 Toen antwoordde Festus, als hij met den raad gesproken had: Hebt gij u op den keizer beroepen? Gij zult tot den keizer gaan.
ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸੰਮਨ੍ਤ੍ਰ੍ਯ ਪੌਲਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਕਿੰ ਤਵ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
13 En als enige dagen voorbijgegaan waren, kwamen de koning Agrippa en Bernice te Cesarea, om Festus te begroeten.
ਕਿਯੱਦਿਨੇਭ੍ਯਃ ਪਰਮ੍ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜਾ ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਚ ਫੀਸ਼਼੍ਟੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਆਗਤਵਨ੍ਤੌ|
14 En toen zij aldaar vele dagen doorgebracht hadden, heeft Festus de zaken van Paulus aan den koning verhaald, zeggende: Hier is een zeker man van Felix gevangen gelaten;
ਤਦਾ ਤੌ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤੌ ਤਤਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਵਿਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ ਪੌਲਨਾਮਾਨਮ੍ ਏਕੰ ਬਨ੍ਦਿ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ੋ ਬੱਧੰ ਸੰਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਗਤਵਾਨ੍|
15 Om wiens wil, als ik te Jeruzalem was, de overpriesters en de ouderlingen der Joden verschenen, begerende vonnis tegen hem;
ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਮਮ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲੇ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮ੍ ਅਪੋਦ੍ਯ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
16 Aan dewelke ik antwoordde, dat de Romeinen de gewoonte niet hebben, enigen mens uit gunst ter dood over te geven, eer de beschuldigde de beschuldigers tegenwoordig heeft, en plaats van verantwoording gekregen heeft over de beschuldiging.
ਤਤੋਹਮ੍ ਇਤ੍ਯੁੱਤਰਮ੍ ਅਵਦੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਪੋਦਿਤੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵਾਪਵਾਦਕਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੋ(ਅ)ਪਰਾਧ ਆਰੋਪਿਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਦਾਤੁੰ ਸੁਯੋਗੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਾਜ੍ਞਾਪਨੰ ਰੋਮਿਲੋਕਾਨਾਂ ਰੀਤਿ ਰ੍ਨਹਿ|
17 Als zij dan gezamenlijk alhier gekomen waren, zo heb ik, geen uitstel nemende, des daags daaraan op den rechterstoel gezeten, en beval, dat de man zoude voor gebracht worden;
ਤਤਸ੍ਤੇਸ਼਼੍ਵਤ੍ਰਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਵਿਲਮ੍ਬੰ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਮ੍|
18 Over welken de beschuldigers, hier staande, geen zaak hebben voorgebracht, waarvan ik vermoedde;
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯਾਪਵਾਦਕਾ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਹੰ ਚਿਨ੍ਤਿਤਵਾਨ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਞ੍ਚਨ ਮਹਾਪਵਾਦੰ ਨੋੱਥਾਪ੍ਯ
19 Maar hadden tegen hem enige vragen van hun godsdienst, en van zekeren Jezus, Die gestorven was, Welken Paulus zeide te leven.
ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਤੇ ਤਥਾ ਪੌਲੋ ਯੰ ਸਜੀਵੰ ਵਦਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਨਿ ਮ੍ਰੁʼਤਜਨੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧੰ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
20 En als ik over de onderzoeking van deze zaak in twijfeling was, zeide ik, of hij wilde gaan naar Jeruzalem, en aldaar over deze dingen geoordeeld worden.
ਤਤੋਹੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ਵਿਚਾਰੇ ਸੰਸ਼ਯਾਨਃ ਸਨ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਿੰ ਤਤ੍ਰ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਸਿ?
21 En als Paulus zich beriep, dat men hem tot de kennis des keizers bewaren zou, zo heb ik bevolen, dat hij bewaard zoude worden, ter tijd toe, dat ik hem tot den keizer zenden zou.
ਤਦਾ ਪੌਲੋ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤੰ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤਮਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
22 En Agrippa zeide tot Festus: Ik wilde ook zelf dien mens wel horen. En hij zeide: Morgen zult gij hem horen.
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਅਹਮਪਿ ਤਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮ੍ ਅਭਿਲਸ਼਼ਾਮਿ| ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਸ਼੍ਵਸ੍ਤਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਤ੍ਵੰ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਸਿ|
23 Des anderen daags dan, als Agrippa gekomen was en Bernice, met grote pracht, en als zij ingegaan waren in het rechthuis, met de oversten over duizend, en de mannen, die de voornaamsten de stad waren, werd Paulus op bevel van Festus voor gebracht.
ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪੋ ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਚ ਮਹਾਸਮਾਗਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਵਾਹਿਨੀਪਤਿਭਿ ਰ੍ਨਗਰਸ੍ਥਪ੍ਰਧਾਨਲੋਕੈਸ਼੍ਚ ਸਹ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹਮਾਗਤ੍ਯ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੌ ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾ ਪੌਲ ਆਨੀਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
24 En Festus zeide: Koning Agrippa, en gij mannen allen, die met ons hier tegenwoordig zijt, gij ziet dezen, van welken mij de ganse menigte der Joden heeft aangesproken, beide te Jeruzalem en hier, roepende, dat hij niet meer behoort te leven.
ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਰਾਜਨ੍ ਆਗ੍ਰਿੱਪ ਹੇ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਸਮੂਹੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇ ਮਮ ਸਮੀਪੇ ਨਿਵੇਦਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪੁਨਰਲ੍ਪਕਾਲਮਪਿ ਤਸ੍ਯ ਜੀਵਨੰ ਨੋਚਿਤੰ ਤਮੇਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
25 Maar ik bevonden hebbende, dat hij niets des doods waardig gedaan had, en dewijl hij ook zelf zich op den keizer beroepen heeft, heb besloten hem te zenden.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਸ਼਼ ਜਨਃ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਰ੍ਹੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਜਾਨਾਂ ਤਥਾਪਿ ਸ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਤੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਮਤਿਮਕਰਵਮ੍|
26 Van welken ik niets zekers heb aan den heer te schrijven; daarom heb ik hem voor ulieden voorgebracht, en meest voor u, koning Agrippa, opdat ik, na gedane onderzoeking, wat heb te schrijven.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਰੀਯੁਕ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਿੰ ਲੇਖਨੀਯਮ੍ ਇਤ੍ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਨ੍ ਨਿਰ੍ਣਯਸ੍ਯ ਨ ਜਾਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੇ ਸਤਿ ਯਥਾਹੰ ਲੇਖਿਤੁੰ ਕਿਞ੍ਚਨ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਭਵਤਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਤਮ੍ ਆਨਯੇ|
27 Want het dunkt mij tegen rede, een gevangene te zenden, en niet ook de beschuldigingen, die tegen hem zijn, te kennen te geven.
ਯਤੋ ਬਨ੍ਦਿਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਸਮਯੇ ਤਸ੍ਯਾਭਿਯੋਗਸ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਿਦਲੇਖਨਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਯੁਕ੍ਤੰ ਜਾਨਾਮਿ|
