< Handelingen 25 >

1 Festus dan, in de provincie gekomen zijnde, ging na drie dagen van Cesarea op naar Jeruzalem.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ପେସ୍ଟ ଆଦିକାର୍‌ ପାଦ୍‍ ଇଟି କିଜ଼ି ତିନି ଦିନ୍‌ ପାଚେ କାଇସରିୟାତାଂ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ହାଚାନ୍‌,
2 En de hogepriester, en de voornaamsten der Joden, verschenen voor hem tegen Paulus en baden hem,
ଆରେ, ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ଆରି ଜିହୁଦିର୍‌ତି ମୁଡ଼୍‌ ମୁଣିକାର୍ ପାଉଲ୍‌ତି ବିରୁଦ୍‌ତ ତା ଲାଗେ ଗୱାରି କିତାର୍‌,
3 Begerende gunst tegen hem, opdat hij hem zou doen komen te Jeruzalem; en leggende een lage, om hem op den weg om te brengen.
ଆରେ ହେୱାନ୍‌ ଇନେସ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ କୁକ୍‌ଚି ପକ୍ତାନାନ୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଗୱାରି ଆଗେ ତା ବିରୁଦ୍‌ତ ଇ ଦୟା ପାର୍ତାନା କିତାର୍‌, ଆରେ, ହେୱାର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ହାସ୍‌ଦ ଅହି କିନି କାଜିଂ ଡ଼ୁଗ୍‌ଜି କୁଚ୍‌ଚାର୍ ।
4 Doch Festus antwoordde, dat Paulus te Cesarea bewaard werd, en dat hij zelf haast derwaarts zou verreizen.
ହେବେ ପେସ୍ଟ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ପାଉଲ୍‌ କାଇସରିୟାତ ଗେହ୍ୟାଜ଼ି ମାନାନା, ଆରେ ଆନ୍‌ ପା ବେଗି ହେବେ ହାନାଙ୍ଗ୍‌ ।
5 Die dan, zeide hij, onder u kunnen, dat zij mede afreizen, en zo er iets onbehoorlijks in dezen man is, dat zij hem beschuldigen.
ଲାଗିଂ, ମି ବିତ୍ରେ ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍‌, ହେୱାର୍‌ ମା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ହେ ଲକ୍‌ନି ଜଦି ଇମ୍‌ଣାକା ପା ଦସ୍‌ ମାଚିସ୍‌, ତେବେ ତା ବିରୁଦ୍‌ତ ଦାବା କିୟାଟ୍‌ ।”
6 En als hij onder hen niet meer dan tien dagen doorgebracht had, kwam hij af naar Cesarea; en des anderen daags, op den rechterstoel gezeten zijnde, beval hij, dat Paulus zou voor gebracht worden.
ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆଟ୍‌ କି ଦସ୍‌ ଦିନ୍‌ତାଂ ଆଦିକ୍‌ ମାନ୍‌ୱାଦାଂ କାଇସରିୟାତ ମାସ୍‌ଦି ହାଚାର୍‌, ଆରେ ଆର୍କାତ୍‌ ନାଜିଂ ଗାଦିତ କୁଚ୍‌ଚି ପାଉଲ୍‌ତିଂ ତାନି କାଜିଂ ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌ ।
7 En als hij daar gekomen was, stonden de Joden, die van Jeruzalem afgekomen waren, rondom hem, vele en zware beschuldigingen tegen Paulus voortbrengende, die zij niet konden bewijzen;
ପାଉଲ୍‌ ୱାତିଲେ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତାଂ ୱାତାକାର୍‌ ଜିହୁଦିର୍‌ ହେୱାନ୍ତି ଚାରିବେଣ୍‌ତାଂ ବେଡ଼ି କିଜ଼ି ନିଲ୍‌ତାର୍‌ ଆରି ତା ବିରୁଦ୍‌ତ ବେସି ଗାଜା ଦାବା କିତାର୍‌ । ମତର୍‌ ହେୱାର୍‌ ଇ ସବୁ ପାର୍ମାଣ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ରାଜି ଆୱାତାର୍‌ ।
8 Dewijl hij, antwoordende, zeide: Ik heb noch tegen de wet der Joden, noch tegen den tempel, noch tegen den keizer iets gezondigd.
ହେବେ ପାଉଲ୍‌ ଜାର୍‌ ପାକ୍ୟା ପାଡ଼୍‌କା କିଜ଼ି ୱେଚ୍‌ଚାନ୍‌, “ଜିହୁଦିର୍‌ନି ମସାତି ବିଦି ବିରୁଦ୍‌ତ କି ମନ୍ଦିର୍‌ ବିରୁଦ୍‌ତ କି କାଇସର୍‌ତି ବିରୁଦ୍‌ତ ଆନ୍‌ ଇନାକାପା ପାପ୍‌ କିୱାତାଂନ୍ନା ।”
9 Maar Festus, willende den Joden gunst bewijzen, antwoordde Paulus, en zeide: Wilt gij naar Jeruzalem opgaan, en aldaar voor mij over deze dingen geoordeeld worden?
ମତର୍‌ ପେସ୍ଟ ଜିହୁଦିର୍‌ତି ଦୟା ଆଦେଂ ଇଚା କିଜ଼ି ପାଉଲ୍‌ତିଂ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଏନ୍‌ କି ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ହାଲ୍‌ଜି ହେ ବାହାତ ମା ମୁମ୍‌ଦ ଇ ସବୁ ବିସ୍ରେ ଅଜ଼ି ବିଚାର୍‌ ଆଦେଂ ଇଚା କିନାୟା?”
10 En Paulus zeide: Ik sta voor den rechterstoel des keizers, waar ik geoordeeld moet worden; den Joden heb ik geen onrecht gedaan; gelijk gij ook zeer wel weet.
ମତର୍‌ ପାଉଲ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ଆନ୍‌ କାଇସର୍‌ତି ଗାଦି ତାରେନ୍‌ ନିଲ୍‌ତାଂନ୍ନା, ହେ ବାହାତ ବିଚାର୍‌ ଆନାକା ମାନାତ୍‌ । ଆନ୍‌ ଜିହୁଦିର୍‌ତି କାଜିଂ ଇନାକାପା ଅନ୍ୟାୟ୍‌ କିୱାତାଂନ୍ନା, ଏନ୍‌ ପା ହେଦାଂ ଏଚେକ୍‌ ହାର୍‌ ଇଞ୍ଜି ପୁନାୟ୍‌ ।
11 Want indien ik onrecht doe, en iets des doods waardig gedaan heb, ik weiger niet te sterven; maar indien er niets is van hetgeen, waarvan dezen mij beschuldigen, zo kan niemand mij hun uit gunst overgeven. Ik beroep mij op den keizer.
ୱାଟିଙ୍ଗ୍‌, ଜଦି ଆନ୍‌ ଅନ୍ୟାୟ୍‌ କିତାକାଂ ଆଜ଼ି ମାଚିସ୍‌ ଆରି ହାକି ଜଗ୍ ଇନାକାପା କାମାୟ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚିସ୍‌, ତା ଆତିସ୍‌ ଆନ୍‌ ହାକି ବଗ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ମୁନା କିଦୁଙ୍ଗା; ମତର୍‌ ଇୱାର୍‌ ନା ବିରୁଦ୍‌ତ ଇନାକା ସବୁ ଦାବା କିନାରା, ହେ ସବୁ ବିତ୍ରେ ଜଦି ପାଦେକ୍‍ ପା ସତ୍‌ ଆକାୟ୍‌, ତା ଆତିସ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟ୍‌ ପା ହେୱାର୍‌ କେଇଦ ନାଙ୍ଗ୍‌ ହେଲାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡୁର୍‌ । ଆନ୍‌ କାଇସର୍‌ତି ସାରାଣ୍‍ତ ବିଚାର୍ଣ୍ଣା ଆଦେଂ କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିନାଙ୍ଗା ।”
12 Toen antwoordde Festus, als hij met den raad gesproken had: Hebt gij u op den keizer beroepen? Gij zult tot den keizer gaan.
ହେବେ ପେସ୍ଟ ମତ୍ରିମଣ୍ଡଲ୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ବୁଜାସୁଜା କିଜ଼ି ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, ଏନ୍‌ “କାଇସରିୟାତି ସାରାଣ୍‍ତ ବିଚାର୍ଣ୍ଣା ଆଦେଂ କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିତାୟ୍‌ନା, ଏନ୍‌ କାଇସର୍‌ ଲାଗେ ହାନାୟ୍ ।”
13 En als enige dagen voorbijgegaan waren, kwamen de koning Agrippa en Bernice te Cesarea, om Festus te begroeten.
କେତେକ୍‌ ଦିନ୍‌ ହାଚି ପାଚେ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍‌ପା ଆରି ବର୍ଣ୍ଣିକି କାଇସରିୟାତ ୱାଜ଼ି ପେସ୍ଟତିଂ ବେଟା ଆତାର୍‌ ।
14 En toen zij aldaar vele dagen doorgebracht hadden, heeft Festus de zaken van Paulus aan den koning verhaald, zeggende: Hier is een zeker man van Felix gevangen gelaten;
ହେୱାର୍‌ ବେସି ଦିନ୍‌ ହେ ବାହାତ ମାଚିଲେ, ରାଜା ଆଗେ ପେସ୍ଟ, ପାଉଲ୍‌ତି କାତା ୱେଚ୍‌ଚି ଇଚାନ୍‌, “ପେଲିକସ୍‌ ରୱାନ୍‌ ଲଗାଂ ବନ୍ଦି କିଜ଼ି ଇଡ଼୍‌ଜି ହାଚାନ୍ନା ।
15 Om wiens wil, als ik te Jeruzalem was, de overpriesters en de ouderlingen der Joden verschenen, begerende vonnis tegen hem;
ଆନ୍‌ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ମାନି ସମୁତ ଜିହୁଦିର୍‌ତି ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍‌ ତା ବିସ୍ରେ ନା ଲାଗେ ଗୱାରି କିଜ଼ି ତା ବିରୁଦ୍‌ତ ଦଣ୍ଡ୍‌ବଲ୍‌ ପାର୍ତାନା କିତାର୍‌ ।
16 Aan dewelke ik antwoordde, dat de Romeinen de gewoonte niet hebben, enigen mens uit gunst ter dood over te geven, eer de beschuldigde de beschuldigers tegenwoordig heeft, en plaats van verantwoording gekregen heeft over de beschuldiging.
ଆନ୍‌ ହେୱାରିଂ ଉତର୍‌ ହିତାଂ, ଇନାକାନ୍‌ ଆରି କାତା ନାହାଁୟ୍ ମୁକାମୁକି ଆୱି ପାତେକ୍‌, ଆରେ କାତା ନାହାତି ବିରୁଦ୍‌ତ ବିଚାର୍‌ କିଜ଼ିମାନି ଦାବା ସମୁତ ୱାସ୍କିପାକ୍ୟା ପାଡ଼୍‌କା କିନି ସୁବିଦା ପାୟାୱି ପାତେକ୍‌ ହେୱାନିଂ ହେଲାୟ୍‌ କିନାକା ରମିୟର୍‌ତି ବିଦି ଆକାୟ୍‌ ।
17 Als zij dan gezamenlijk alhier gekomen waren, zo heb ik, geen uitstel nemende, des daags daaraan op den rechterstoel gezeten, en beval, dat de man zoude voor gebracht worden;
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍‌ ନା ହାଙ୍ଗ୍‍ଦାଂ ଇ ବାହାତ ୱାତିଲେ, ଆନ୍‌ ମାଲାୱାଦାଂ ଆର୍କାତ୍‌ ନାଜିଂ ଗାଦିତ କୁଚ୍‌ଚି ହେ ମାନାୟ୍‌ତିଂ ତାତେଙ୍ଗ୍‌ କାଜିଂ ବଲ୍‌ ହିତାଂ ।
18 Over welken de beschuldigers, hier staande, geen zaak hebben voorgebracht, waarvan ik vermoedde;
ଦାବାକାରିର୍‌ ଇଞ୍ଜ, ଆନ୍‌ ଇନେସ୍‌ବାନି ଦସ୍‌ନି କାତା କାସି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ହେ ଲାକେ ଇନାକାପା ଦାବା ହେଦାଂ ବିସ୍ରେ ତାୱାତାର୍ ।
19 Maar hadden tegen hem enige vragen van hun godsdienst, en van zekeren Jezus, Die gestorven was, Welken Paulus zeide te leven.
ମତର୍‌ ହେୱାର୍‌ତି ଜାର୍‌ ଦାରୁମ୍ ଆରେ ଜିସୁ ତର୍‌ ନି ରୱାନ୍‌ ହାତି ମୁଣିକା, ଇନେରିଂ ପାଉଲ୍‌ ଜିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍‌, ହେ ସବୁ ବିସ୍ରେ ତା ବିରୁଦ୍‌ତ ହେୱାର୍‌ତି ଏଚେକ୍‌ କୁର୍ଲି ମାଚାତ୍‌ ।
20 En als ik over de onderzoeking van deze zaak in twijfeling was, zeide ik, of hij wilde gaan naar Jeruzalem, en aldaar over deze dingen geoordeeld worden.
ଇ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ଇନେସ୍‌ବାନି ଡେକ୍‍ନାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍‌ ବୁଦିବାଣା ଆଜ଼ି, ହେୱାନ୍‌ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ହାଲ୍‌ଜି ହେବେ ଇ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ବିଚାର୍‌ ଆଦେଂ କାଜିଂ ଇଚା କିନାନ୍‌ କି ଆକାୟ୍‌, ଇଦାଂ ୱେନ୍‌ବାତାଂ ।
21 En als Paulus zich beriep, dat men hem tot de kennis des keizers bewaren zou, zo heb ik bevolen, dat hij bewaard zoude worden, ter tijd toe, dat ik hem tot den keizer zenden zou.
ମତର୍‌ ପାଉଲ୍‌ ରାଜାର୍‍ତାଂ ରାଜା ବିଚାର୍‌ କାଜିଂ ଇଟ୍ୟାନି କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିତିଲେ, ଆନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କାଇସର୍‌ତି ଲାଗେ ପକ୍‌ୱି ପାତେକ୍‌ ବନ୍ଦି କିଜ଼ି ଇଡ୍‌ଦେଂ ବଲ୍‌ ହିତାଂ ।”
22 En Agrippa zeide tot Festus: Ik wilde ook zelf dien mens wel horen. En hij zeide: Morgen zult gij hem horen.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଆଗ୍ରିପ୍‌ପା ପେସ୍ଟତିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଆପେଂ ପା ନିଜେ ହେ ଲକ୍‌ନି କାତା ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚା କିନାପା ।” ହେୱାନ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ୱିଗା ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ତାଦି କାତା ୱେନାଦେର୍ ।”
23 Des anderen daags dan, als Agrippa gekomen was en Bernice, met grote pracht, en als zij ingegaan waren in het rechthuis, met de oversten over duizend, en de mannen, die de voornaamsten de stad waren, werd Paulus op bevel van Festus voor gebracht.
ଲାଗିଂ, ଆର୍କାତ୍‌ ନାଜିଂ ଆଗ୍ରିପ୍‌ପା ଆରି ବର୍ଣ୍ଣିକି ଗାଜା ବିଡ଼୍‌ତ ୱାଜ଼ି ମୁଡ଼୍‌ ମୁଡ଼୍‌ ମେଲ୍ୟାର୍‌ ଆରି ଗାଡ଼୍‌ନି ମୁଡ଼୍‌ ମୁଡ଼୍‌ ମୁଣିକାର୍ ହୁଦାଂ ବିଚାର୍ଣ୍ଣା ବାହାତ ହଟିଲେ ପେସ୍ଟତି ବଲ୍‌ ଇସାବ୍‌ରେ ପାଉଲ୍‌ତିଂ ତାହିୱାୟାତାନ୍ ।
24 En Festus zeide: Koning Agrippa, en gij mannen allen, die met ons hier tegenwoordig zijt, gij ziet dezen, van welken mij de ganse menigte der Joden heeft aangesproken, beide te Jeruzalem en hier, roepende, dat hij niet meer behoort te leven.
ହେବେ ପେସ୍ଟ ଇଚାନ୍‌, “ଏ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍‌ପା ଆରି ମାହୁଦାଂ ଇ ବାହାତ ମାଚି ଗାଜାଲଗୁ କାଦେର୍, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇ ଲକ୍‌ତିଂ ହୁଡ଼୍‌ନାଦେରା, ଇୱେନ୍ ବିରୁଦ୍‌ତ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ଆରି ଇ ବାହାତ ପା ଜିହୁଦି ଲକୁ ମା ଲାଗେ ଗୱାରି କିଜ଼ି ତାଦାଂ ଆରେ ଜିଜ଼ି ମାନାକା ହାର୍‌ ଆକାୟ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଚେରା ଆତାର୍‌ ।
25 Maar ik bevonden hebbende, dat hij niets des doods waardig gedaan had, en dewijl hij ook zelf zich op den keizer beroepen heeft, heb besloten hem te zenden.
ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହାକି ଜଗ୍ ଇନାକାପା କାମାୟ୍‌ କିୱାତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଆନ୍‌ ବୁଜାତାଂ, ଆରେ ହେୱାନ୍‌ ନିଜେ ଜାରାର୍‌ତାଂ ରାଜା ଲାଗେ ବିଚାର୍‌ ଆନି କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିତିଲେ ଆନ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ପକ୍‌ନି କାଜିଂ ତିର୍‌ କିତାଙ୍ଗ୍‌ ।
26 Van welken ik niets zekers heb aan den heer te schrijven; daarom heb ik hem voor ulieden voorgebracht, en meest voor u, koning Agrippa, opdat ik, na gedane onderzoeking, wat heb te schrijven.
ନା ମାପ୍ରୁତି ଲାଗେ ତା ବିସ୍ରେ ଲେକିକିନି କାଜିଂ ନାଦାଂ ଇନାକାପା ସତ୍‌ ବିସ୍ରେ ଆକାୟ୍‌ । ଲାଗିଂ ବିଚାର୍‌ କିଜ଼ି ଇନେସ୍‌ ଆନ୍‌ ଲେକିକିନି କାଜିଂ ଇଚୁଟିଂ ପାୟାଦେଂ ଆଡ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ତାଙ୍ଗ୍‌ ମିବେ, ବେସିନି, ଏ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍‌ପା, ମି ମୁମ୍‌ଦ ତାତାଂନ୍ନା;
27 Want het dunkt mij tegen rede, een gevangene te zenden, en niet ook de beschuldigingen, die tegen hem zijn, te kennen te geven.
ଇନାକିଦେଂକି ବନ୍ଦିତିଂ ପକ୍ତିନି ସମୁତ ତା ବିରୁଦ୍‌ତ ଦାବାକାଂ ଇନ୍‌ୱି କାଜିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମେହାଆୱି ଲାକେ ବୁଜା ଆଦ୍‌ନାତା ।”

< Handelingen 25 >