Handelingen 24
1 En vijf dagen daarna kwam de hogepriester Ananias af met de ouderlingen, en een zekeren voorspraak, genaamd Tertullus, dewelke verschenen voor den stadhouder tegen Paulus.
Sa bangnga lidi Romwah phokhothoon Ananias ih hadaang phokhoh nyia mat hoonte Tartullos ah siit ano Kaisiria ni kata. Neng loong ah Pheliks ngathong ni Pool matjoot tiit ah baatwan rumta.
2 En als hij geroepen was, begon Tertullus hem te beschuldigen, zeggende:
Eno Pool ah noppoon wan ano, Tartullus ih mat tiit ah Kobono suh amah eh baatkota: “Elong elang! An ejatthoon ang thoidi rekamdook eh jaaseemoong eh pan hali, eno sengdeek sengkaan ese ang raangtaan eh jirep ah huksiit wan halu.
3 Dat wij grote vrede door u bekomen, en dat vele loffelijke diensten deze volke geschieden door uw voorzichtigheid, machtigste Felix, nemen wij ganselijk en overal met alle dankbaarheid aan.
Eno arah likhiik ah saarookwet eh noongrep ni seechoh hi, lang ekah ngeh ih ju liihi.
4 Maar opdat ik u niet lang ophoude, ik bid u, dat gij ons, naar uw bescheidenheid, kortelijk hoort.
Ngah ih an rangsa thamhoom suh tali kang, enoothong an ih amasah tiit hoon theng ah boichaat ih weetheng ngeh ih an lasih jowe hala.
5 Want wij hebben dezen man bevonden te zijn een pest, en een, die oproer verwekt onder al de Joden, door de ganse wereld, en een oppersten voorstander van de sekte der Nazarenen.
Arah mih ah mih rookmui thukte nyia haphaang phakte; Jehudi jaachi ni noongrep ni mui phang donghoomha erah damdi Najaret dowa lamsiitte ah arah mih ah.
6 Die ook gepoogd heeft den tempel te ontheiligen, welken wij ook gegrepen hebben, en naar onze wet hebben willen oordelen.
Rangsoomnok thetbaatte ah uh arah mih ah, erah thoidi jokhak hi.
7 Maar Lysias, de overste, daarover komende, heeft hem met groot geweld uit onze handen weggebracht;
8 Gebiedende zijn beschuldigers tot u te komen; van dewelken gij zelf, hem onderzocht hebbende, zult kunnen verstaan al hetgeen, waarvan wij hem beschuldigen.
Arah mih asuh cheng ubah, an teeteewah ih jirep ah jatjoh uh tiim esuh mat eh joh hi rah ah.”
9 En ook de Joden stemden het toe, zeggende, dat deze dingen alzo waren.
Jehudi loong ah matpaat thengni khoonthok rum haano amiisak tiit baat ha ngeh ih roongjeng rumta.
10 Maar Paulus, als hem de stadhouder gewenkt had, dat hij zou spreken, antwoordde: Dewijl ik weet, dat gij nu vele jaren over dit volk rechter zijt geweest, zo verantwoord ik mijzelven met des te beteren moed.
Kobono ih Pool suh jeng uh ngeh ih heh lak japta, eno Pool ih liita, “Ngah ih jat ehang an ih arah deek adi rekamdook eh mat ah hoonkaat halu, eno an ngathong ni nga teewah pangjeng jeng suh tenroon ju.
11 Alzo gij kunt weten, dat het niet meer dan twaalf dagen zijn, van dat ik ben opgekomen om te aanbidden te Jeruzalem;
An teeteewah ih ju jat eh uh, Jerusalem ni rangsoom wangtang ah asih saanyi nang eju ehan tah angka.
12 En zij hebben mij noch in den tempel gevonden tot iemand sprekende, of enige samenrotting des volks makende, noch in de synagogen, noch in de stad;
Rangsoomnok ni o damdi daanmui angrah uh Jehudi loong ih tatup rang, tam aleh Jehudi rangsoomnok ni nyia samnuthung mani bah uh haphaang hoom ang rah tuprum tahang.
13 En zij kunnen niet bewijzen, waarvan zij mij nu beschuldigen.
Neng ih mat eh jorum halang ah an suh tajen noisok rumru.
14 Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is;
Arah jengkhaap ah ngah ih thang ehang: Ngah ih sengte sengwah Rangte lih phanhang eno neng ih tah angka ngeh ih liiha. Moses Hootthe ni raangha nyia khowah loong ih raangta ah ngah ih jirep ah hanpi ehang.
15 Hebbende hoop op God, welke dezen ook zelf verwachten, dat er een opstanding der doden wezen zal, beiden der rechtvaardigen en der onrechtvaardigen.
Ngah uh neng laalomla likhiik Rangte suh laalom lang, mithih mise tek nawa ngaaksaat eh ah liiha ah uh laalom ehang.
16 En hierin oefen ik mijzelven, om altijd een onergerlijk geweten te hebben bij God en de mensen.
Erah raangtaan ih Rangte nyia mina ngathong ni nga thung seklilih ansuh saarookwet eh thun hang.
17 Doch na vele jaren ben ik gekomen om aalmoezen te doen aan mijn volk, en offeranden.
“Rekam lidi Jerusalem ni ngaak hangno, nga mina loong chosok suh nyia nga Rangte suh kot suh ngun ah hui eh wan tahang.
18 Waarover mij gevonden hebben, geheiligd zijnde, in den tempel, niet met volk, noch met beroerte, enige Joden uit Azie;
Eno Rangsoomnok ni khojoop hoon ang rah neng ih tup eh rum tahang. Nga damdi mih uh tanang jeeta hah uh taphaang phaktang.
19 Welke behoorden hier voor u tegenwoordig te zijn, en mij te beschuldigen, indien zij iets hadden tegen mij.
Enoothong Esia nawa Jehudi loong marah marah eje angta; ngah matjoot jilam ang dobah nengneng ra haano an ngathong nah baatkaat theng rum taha.
20 Of dat dezen zelf zeggen of zij enig onrecht in mij gevonden hebben, als ik voor den raad stond;
Adoleh, arah miloong asuh cheng uh, nok atang ngathong ni toonchap tang adoh ngah matkapjih tiim jat chojoh rum tahang—
21 Dan van dit enig woord, hetwelk ik riep, staande onder hen: Over de opstanding der doden word ik heden van ulieden geoordeeld!
neng ngathong ni toonchap tang adoh jaasiit ba jengtang: ‘Chiinnyah uh an ih tek nawa ngaaksaat tiit ah hanpi thoidi cheng halang.’”
22 Toen nu Felix dit gehoord had, stelde hij hen uit, zeggende: Als ik nader wetenschap van dezen weg zal hebben, wanneer Lysias, de overste, zal afgekomen zijn, zo zal ik volle kennis nemen van uw zaken.
Lampo ah jat ano Pheliks ih mat ah kharok eh hoon thukta. “Lisia saahaap elong ah thok taha doh” baat rumta, “Sen mat tiit ah ngah ih hoonkoh rumha.”
23 En hij beval den hoofdman over honderd, dat Paulus zou bewaard worden, en verlichting hebben, en dat hij niemand van de zijnen zou beletten hem te dienen, of tot hem te komen.
Pool sokboite saahaap asuh elong ah ih sipaahi ih rapniine toom ban rum ah ngeh ih baat rumta, enoothong hejoon hewaan uh toom chomui rum ah tiim kot theng ang abah uh toom koh rum ah ngeh ih baat rumta.
24 En na sommige dagen, Felix, daar gekomen zijnde met Drusilla, zijn vrouw, die een Jodin was, ontbood Paulus, en hoorde hem van het geloof in Christus.
Saajombaji lidi Pheliks nyia heh minuh Drusilla, Jehudi nok hah kapta ah siit ano ra taha. Pool ah poon ano Jisu Kristo suh tuumaang tiit ah roongwaan rumta.
25 En als hij handelde van rechtvaardigheid, en matigheid, en van het toekomende oordeel, Felix, zeer bevreesd geworden zijnde, antwoordde: Voor ditmaal ga heen; en als ik gelegenen tijd zal hebben bekomen, zo zal ik u tot mij roepen.
Enoothong Pool ih ese tiit, enaan tiit nyia Dande Rangwu tiit jangbaat kano Pheliks ah echo eh ano liita, “amadoh an jen doksoon et uh. Saapoot je adoh we poonha.”
26 En tegelijk ook hopende, dat hem van Paulus geld gegeven zou worden, opdat hij hem losliet; waarom hij hem ook dikwijls ontbood, en sprak met hem.
Erah damdi Pool ih ngun hekoh hang ngeh ih mok laalomta; erah raangtaan eh hepoot hepoot doh poon angno roongwaan ang ngeh ih thunta.
27 Maar als twee jaren vervuld waren, kreeg Felix Porcius Festus in zijn plaats; en Felix, willende den Joden gunst bewijzen, liet Paulus gevangen.
Paang nyi lih ang ano, Pheliks lidi, Porkus Phestas ah Kobono angta. Jehudi loong ih ese toom choh hang thun ano Pheliks ih Pool ah phaatak ni sak thiinta.
