Handelingen 18
1 En na dezen scheidde Paulus van Athene en kwam te Korinthe;
Cekcoengawh, Paul ing Atheni khaw ce cehta nawh, Korin khaw na cet hy.
2 En vond een zekeren Jood, met name Aquila, van geboorte uit Pontus, die onlangs van Italie gekomen was, en Priscilla, zijn vrouw, (omdat Claudius bevolen had, dat al de Joden uit Rome vertrekken zouden), en hij ging tot hen;
Ce a khaw awh, Akuila ak mingnaak Juda phyn pynoet ce hu hy, anih taw Pontus thlang na awm nawh, a zu Prikilla ingqawi Italy nakawng anik law thaai na awm hy nih. Klaudia ing Juda thlangkhqi boeih Rom awhkawng a hqek khqi dawngawh cekqawi awm law lawt hy nih. Cekqawi a venna Paul ce cet hy.
3 En omdat hij van hetzelfde handwerk was, bleef hij bij hen, en wrocht; want zij waren tentenmakers van handwerk.
Cekqawi awm anih amyihna hi im ak khquikung na awm lawt hy nih, cekqawi a venawh awm nawh bibi haih uhy.
4 En hij handelde op elken sabbat in de synagoge, en bewoog tot het geloof Joden en Grieken.
Sabbath nyn hoei awh sinakawk na cet nawh Khawsak awi ce kqawn hy, Juda thlangkhqi ingkaw Greek thlangkhqi ce ak dawh ngai ngai aham ngaih hy.
5 En als Silas en Timotheus van Macedonie afgekomen waren, werd Paulus door den Geest gedrongen, betuigende den Joden, dat Jezus is de Christus.
Sila ingkaw Timote ce Makedonia awhkawng ani law awhtaw, Paul taw awithang leek doeng ni ak kqawn hawh hy, Juda thlangkhqi venawh Jesu taw Khrih ni tinawh kqawncaih pek khqi hy.
6 Maar als zij wederstonden en lasterden, schudde hij zijn klederen af, en zeide tot hen: Uw bloed zij op uw hoofd; ik ben rein; en van nu voortaan zal ik tot de heidenen heengaan.
Cehlai Judakhqi ing Paul ce oelh unawh ami the ami khanaak awhtaw a mingmih ce a hi khawk sih khqi nawh, “Na mimah a thi ce na mimah a luk khan awh tla seh! Kai taw ka sai hly kawi boeih ce sai hawh nyng. Tuhkawng taw Gentelkhqi venna ni ka ceh hly hawh hy,” tinak khqi hy.
7 En van daar gegaan zijnde, kwam hij in het huis van een man, met name Justus, die God diende, wiens huis paalde aan de synagoge.
Paul ing sinakawk ce cehta nawh ce a venawh ak awm Khawsa ak bawk Titia Justa a im na cet hy.
8 En Crispus, de overste der synagoge, geloofde aan den Heere met geheel zijn huis; en velen van de Korinthiers, hem horende, geloofden, en werden gedoopt.
Sinakawk ak temkung Krispa, ing a ipkhuikaw boeih ing Bawipa ce cangna uhy; cekcoengawh ak awih kqawn za nawh ak cangnaak Korin thlang khawzah ing baptisma hu uhy.
9 En de Heere zeide tot Paulus door een gezicht in den nacht: Zijt niet bevreesd, maar spreek en zwijg niet.
Than oet awh huhsaknaak ing Bawipa ing Paul a venawh awi kqawn pehy: “Koeh kqih nawh, ang dym kaana awi ce kqawn poe.
10 Want Ik ben met u, en niemand zal de hand aan u leggen om u kwaad te doen; want Ik heb veel volks in deze stad.
Kai na venawh awm nyng, nak khanawh u ingawm kut am nik thlak kawm uh; ve a khawawh thlang khawzah ta nyng,” ti hy.
11 En hij onthield zich aldaar een jaar en zes maanden, lerende onder hen het Woord Gods.
Cedawngawh ce a khaw awh Paul taw kumoet awm nawh, Khawsak awi ce cawngpyi hy.
12 Maar als Gallio stadhouder van Achaje was, stonden de Joden eendrachtelijk tegen Paulus op, en brachten hem voor den rechterstoel.
Akhaia qam ukkung Gallio a awm awh, Judakhqi ing Paul ce cuuk sih unawh awidengkungkhqi venna sawi uhy.
13 Zeggende: Deze raadt den mensen aan, dat zij God zouden dienen tegen de wet.
“Ve ak thlang anaa awi ing ak kalh na Khawsa bawk aham thlang syk hy,” tina uhy.
14 En als Paulus zijn mond zou opendoen, zeide Gallio tot de Joden: Zo er enig ongelijk, of kwaad stuk begaan ware, o Joden, zo zou ik met reden ulieden verdragen;
Paul ing awikqawn vang a ti awh, Gallio ing Judakhqi venawh, “Nangmih Judakhqi aw, veve amak thym awi mai aw thawlh saknaak mai aw na a awm man, a thanaak kana namik awi ve ning ngaih pek khqi voei nyng.
15 Maar indien er geschil is over een woord, en namen, en over de wet, die onder u is, zo zult gij zelven toezien; want ik wil over deze dingen geen rechter zijn.
Cehlai namik awikhqi, mingkhqi ingkaw namik anaa awikhqi na a awm awhtaw namimah ing awitlyk uh; kai ing cemyih awikhqi ce tlyk ham am ngaih hy nyng,” ti hy.
16 En hij dreef hen weg van den rechterstoel.
Cedawngawh cekkhqi ce awidengnaak a hun awhkawng ceh sak khqi hy.
17 Maar al de Grieken namen Sosthenes, den overste der synagoge, en sloegen hem voor den rechterstoel; en Gallio trok zich geen van deze dingen aan.
Cawh cekkhqi ing sinakawk ak temkung Sosthen ce tu unawh, awidengnaak a haiawh ce vyk uhy. Cehlai Gallio ing cekkhqi ce am ngai am zaak nak khqi hy.
18 En als Paulus er nog vele dagen gebleven was, nam hij afscheid van de broederen, en scheepte van daar naar Syrie; en Priscilla en Aquila met hem, zijn hoofd te Kenchreen geschoren hebbende; want hij had een gelofte gedaan.
Paul taw Korin khaw awh khawnghi iqyt nu awm hy. Cekcoengawh cawhkaw koeinaakhqi ce cehtaak khqi nawh Siria na ce lawng ing cet hy, Priskilla ingkaw Akuila ing bawng hy nih. Lawng ing a ceh hlanawh awi a taaknaak amyihna, Kenkhrea khaw awh a lu ce voh hy.
19 En hij kwam te Efeze aan, en liet hen aldaar; maar hij ging in de synagoge, en handelde met de Joden.
Ephesa khaw a mi pha law awh Paul ing Priskilla ingkaw Akuila ce cehta hy. Amah taw sinakawk na cet nawh Judakhqi venawh khawsak awi kqawn pehy.
20 En als zij baden, dat hij langer bij hen blijven zoude, bewilligde hij het niet.
Cekkhqi venawh khawqyt awm aham a mik kqawn peek awh, anih ing tha na hy.
21 Maar hij nam afscheid van hen, zeggende: Ik moet ganselijk het toekomende feest te Jeruzalem houden; doch ik zal tot u wederkeren, zo God wil. En hij voer weg van Efeze.
Cekkhqi ce a cehtaak khqi awh, “Khawsa ing tyng hy a ti awhtaw law tlaih bit kawng nyng” tinak khqi hy.
22 En als hij te Cesarea was gekomen, ging hij op naar Jeruzalem, en de Gemeente gegroet hebbende, ging hij af naar Antiochie.
Cekcoengawh Ephesa khaw awhkawng lawng ing cet poe hy. Siria khaw a pha awh, hang cet nawh thlangboel ce kut a hang tlaih khqi coengawh Antiok khaw na ce nu cet poe hy.
23 En als hij aldaar enige tijd geweest was, ging hij weg, en doorreisde vervolgens het land van Galatie en Frygie, versterkende al de discipelen.
Antiok khaw awh khawnghi iqyt nu a awm coengawh ce ahun awhkawng Galatia qam ingkaw Phrygia qam khaw awh hun pynoet pynoet awh cet nawh hubatkhqi boeih ce thapeeknaak awi kqawn pehy.
24 En een zeker Jood, met name Apollos, van geboorte een Alexandrier, een welsprekend man, kwam te Efeze, machtig zijnde in de Schriften.
Cawh Apollo ak mingnaak Juda phyn pynoet Alexandria thlang ce Ephesa na law hy. Anih taw awih kqawn ak thoem na awm nawh, cauk awi ak nep na ak sim thlang na awm hy.
25 Deze was in den weg des Heeren onderwezen; en vurig zijnde van geest, sprak hij en leerde naarstiglijk de zaken des Heeren, wetende alleenlijk den doop van Johannes.
Anih taw Bawipa a lam awh cuukiik na awm hawh hy, Johan baptisma doeng ni a sim hyn hlai hy, thahly doena Jesu akawng ce ak caih na thlang cuuk am kiik hy.
26 En deze begon vrijmoediglijk te spreken in de synagoge. En als hem Aquila en Priscilla gehoord hadden, namen zij hem tot zich, en legden hem den weg Gods bescheidenlijker uit.
Sinakawk awh qaal leek doena awi kqawn hy. Priskilla ingkaw Akuilla ing anih ak awih kqawn ce a ning zaak awh anih ce im na khy nih nawh Khawsa a lam ce ak nep cana kqawn pe hy nih.
27 En als hij wilde naar Achaje reizen, de broeders, hem vermaand hebbende, schreven aan de discipelen, dat zij hem ontvangen zouden; welke, daar gekomen zijnde, heeft veel toegebracht aan degenen, die geloofden door de genade.
Apollo ce Akhaia qam na ceh a ngaih awh koeinaakhqi ing anih ce tha pe unawh, cawhkaw amik awm hubatkhqi ing anih ce ami donaak aham ca qee pe uhy. Anih a pha awh am qeennaak ing ak cangnaak thlangkhqi aham anih taw tha ak pekung na awm hy.
28 Want hij overtuigde de Joden met groten ernst in het openbaar, bewijzende door de Schriften, dat Jezus de Christus was.
Anih ingtaw a haiawh Judakhqi ce oelh khqi pheng pheng nawh, Jesu ce Khrih ni tinawh kqawn caih pehy.
