Handelingen 14
1 En het geschiedde te Ikonium, dat zij te zamen gingen in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.
ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ଯୁଗପଦ୍ ଇକନିଯନଗରସ୍ଥଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଜନଭୱନଂ ଗତ୍ୱା ଯଥା ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାଶ୍ଚ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ କଥିତୱନ୍ତୌ|
2 Maar de Joden, die ongehoorzaam waren, verwekten en verbitterden de zielen der heidenen tegen de broeders.
କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ୱାସହୀନା ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହଯିତ୍ୱା ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ପ୍ରତି ତେଷାଂ ୱୈରଂ ଜନିତୱନ୍ତଃ|
3 Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd, vrijmoediglijk sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.
ଅତଃ ସ୍ୱାନୁଗ୍ରହକଥାଯାଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ତଯୋ ର୍ହସ୍ତୈ ର୍ବହୁଲକ୍ଷଣମ୍ ଅଦ୍ଭୁତକର୍ମ୍ମ ଚ ପ୍ରାକାଶଯଦ୍ ଯଃ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟ କଥା ଅକ୍ଷୋଭେନ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ତୌ ତତ୍ର ବହୁଦିନାନି ସମୱାତିଷ୍ଠେତାଂ|
4 En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.
କିନ୍ତୁ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ସପକ୍ଷାଃ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକାଃ ପ୍ରେରିତାନାଂ ସପକ୍ଷା ଜାତାଃ, ଅତୋ ନାଗରିକଜନନିୱହମଧ୍ୟେ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତ୍ୱମ୍ ଅଭୱତ୍|
5 En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,
ଅନ୍ୟଦେଶୀଯା ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତେଷାମ୍ ଅଧିପତଯଶ୍ଚ ଦୌରାତ୍ମ୍ୟଂ କୁତ୍ୱା ତୌ ପ୍ରସ୍ତରୈରାହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାଃ|
6 Zijn zij, alles overlegd hebbende, gevlucht naar de steden van Lykaonie, namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;
ତୌ ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପଲାଯିତ୍ୱା ଲୁକାଯନିଯାଦେଶସ୍ୟାନ୍ତର୍ୱ୍ୱର୍ତ୍ତିଲୁସ୍ତ୍ରାଦର୍ବ୍ବୋ
7 En verkondigden aldaar het Evangelie.
ତତ୍ସମୀପସ୍ଥଦେଶଞ୍ଚ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯତାଂ|
8 En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.
ତତ୍ରୋଭଯପାଦଯୋଶ୍ଚଲନଶକ୍ତିହୀନୋ ଜନ୍ମାରଭ୍ୟ ଖଞ୍ଜଃ କଦାପି ଗମନଂ ନାକରୋତ୍ ଏତାଦୃଶ ଏକୋ ମାନୁଷୋ ଲୁସ୍ତ୍ରାନଗର ଉପୱିଶ୍ୟ ପୌଲସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
9 Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij geloof had om gezond te worden,
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ପୌଲସ୍ତମ୍ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱାସଂ ୱିଦିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱାନ୍
10 Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.
ପଦ୍ଭ୍ୟାମୁତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଋଜୁ ର୍ଭୱ| ତତଃ ସ ଉଲ୍ଲମ୍ଫଂ କୃତ୍ୱା ଗମନାଗମନେ କୁତୱାନ୍|
11 En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen.
ତଦା ଲୋକାଃ ପୌଲସ୍ୟ ତତ୍ କାର୍ୟ୍ୟଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଲୁକାଯନୀଯଭାଷଯା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମେତାଂ କଥିତୱନ୍ତଃ, ଦେୱା ମନୁଷ୍ୟରୂପଂ ଧୃତ୍ୱାସ୍ମାକଂ ସମୀପମ୍ ଅୱାରୋହନ୍|
12 En zij noemden Barnabas Jupiter, en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.
ତେ ବର୍ଣବ୍ବାଂ ଯୂପିତରମ୍ ଅୱଦନ୍ ପୌଲଶ୍ଚ ମୁଖ୍ୟୋ ୱକ୍ତା ତସ୍ମାତ୍ ତଂ ମର୍କୁରିଯମ୍ ଅୱଦନ୍|
13 En de priester van Jupiter, die voor hun stad was, als hij ossen en kransen aan de voorpoorten gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.
ତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ୍ଥାପିତସ୍ୟ ଯୂପିତରୱିଗ୍ରହସ୍ୟ ଯାଜକୋ ୱୃଷାନ୍ ପୁଷ୍ପମାଲାଶ୍ଚ ଦ୍ୱାରସମୀପମ୍ ଆନୀଯ ଲୋକୈଃ ସର୍ଦ୍ଧଂ ତାୱୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜ୍ୟ ଦାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ|
14 Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun klederen, en sprongen onder de schare, roepende,
ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ବର୍ଣବ୍ବାପୌଲୌ ସ୍ୱୀଯୱସ୍ତ୍ରାଣି ଛିତ୍ୱା ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟଂ ୱେଗେନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱନ୍ତୌ,
15 En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;
ହେ ମହେଚ୍ଛାଃ କୁତ ଏତାଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କୁରୁଥ? ଆୱାମପି ଯୁଷ୍ମାଦୃଶୌ ସୁଖଦୁଃଖଭୋଗିନୌ ମନୁଷ୍ୟୌ, ଯୁଯମ୍ ଏତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ୱୃଥାକଲ୍ପନାଃ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଯଥା ଗଗଣୱସୁନ୍ଧରାଜଲନିଧୀନାଂ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟାରମମରମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱେ ତଦର୍ଥମ୍ ଆୱାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯାୱଃ|
16 Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;
ସ ଈଶ୍ୱରଃ ପୂର୍ୱ୍ୱକାଲେ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ସ୍ୱସ୍ୱମାର୍ଗେ ଚଲିତୁମନୁମତିଂ ଦତ୍ତୱାନ୍,
17 Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.
ତଥାପି ଆକାଶାତ୍ ତୋଯୱର୍ଷଣେନ ନାନାପ୍ରକାରଶସ୍ୟୋତ୍ପତ୍ୟା ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ହିତୈଷୀ ସନ୍ ଭକ୍ଷ୍ୟୈରାନନଦେନ ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନି ତର୍ପଯନ୍ ତାନି ଦାନାନି ନିଜସାକ୍ଷିସ୍ୱରୂପାଣି ସ୍ଥପିତୱାନ୍|
18 En dit zeggende, wederhielden zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.
କିନ୍ତୁ ତାଦୃଶାଯାଂ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାମପି ତଯୋଃ ସମୀପ ଉତ୍ସର୍ଜନାତ୍ ଲୋକନିୱହଂ ପ୍ରାଯେଣ ନିୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ନାଶକ୍ନୁତାମ୍|
19 Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.
ଆନ୍ତିଯଖିଯା-ଇକନିଯନଗରାଭ୍ୟାଂ କତିପଯଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରାୱର୍ତ୍ତଯନ୍ତ ତସ୍ମାତ୍ ତୈ ପୌଲଂ ପ୍ରସ୍ତରୈରାଘ୍ନନ୍ ତେନ ସ ମୃତ ଇତି ୱିଜ୍ଞାଯ ନଗରସ୍ୟ ବହିସ୍ତମ୍ ଆକୃଷ୍ୟ ନୀତୱନ୍ତଃ|
20 Doch als hem de discipelen omringd hadden, stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.
କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟଗଣେ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିଶି ତିଷ୍ଠତି ସତି ସ ସ୍ୱଯମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ପୁନରପି ନଗରମଧ୍ୟଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍ ତତ୍ପରେଽହନି ବର୍ଣବ୍ବାସହିତୋ ଦର୍ବ୍ବୀନଗରଂ ଗତୱାନ୍|
21 En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;
ତତ୍ର ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ବହୁଲୋକାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ କୃତ୍ୱା ତୌ ଲୁସ୍ତ୍ରାମ୍ ଇକନିଯମ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାଞ୍ଚ ପରାୱୃତ୍ୟ ଗତୌ|
22 Versterkende de zielen der discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.
ବହୁଦୁଃଖାନି ଭୁକ୍ତ୍ୱାପୀଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୱ୍ୟମ୍ ଇତି କାରଣାଦ୍ ଧର୍ମ୍ମମାର୍ଗେ ସ୍ଥାତୁଂ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣସ୍ୟ ମନଃସ୍ଥୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅକୁରୁତାଂ|
23 En als zij in elke Gemeente, met opsteken der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.
ମଣ୍ଡଲୀନାଂ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗାନ୍ ନିଯୁଜ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୌ କୃତ୍ୱା ଯତ୍ପ୍ରଭୌ ତେ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ତାନ୍ ସମର୍ପ୍ୟ
24 En Pisidie doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.
ପିସିଦିଯାମଧ୍ୟେନ ପାମ୍ଫୁଲିଯାଦେଶଂ ଗତୱନ୍ତୌ|
25 En als zij te Perge het Woord gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.
ପଶ୍ଚାତ୍ ପର୍ଗାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ଅତ୍ତାଲିଯାନଗରଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱନ୍ତୌ|
26 En van daar scheepten zij af naar Antiochie, van waar zij der genade Gods bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.
ତସ୍ମାତ୍ ସମୁଦ୍ରପଥେନ ଗତ୍ୱା ତାଭ୍ୟାଂ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମ ସମ୍ପନ୍ନଂ ତତ୍କର୍ମ୍ମ ସାଧଯିତୁଂ ଯନ୍ନଗରେ ଦଯାଲୋରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସମର୍ପିତୌ ଜାତୌ ତଦ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ଗତୱନ୍ତା|
27 En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij den heidenen de deur des geloofs geopend had.
ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ତନ୍ନଗରସ୍ଥମଣ୍ଡଲୀଂ ସଂଗୃହ୍ୟ ସ୍ୱାଭ୍ୟାମ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମକରୋତ୍ ତଥା ଯେନ ପ୍ରକାରେଣ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ୱିଶ୍ୱାସରୂପଦ୍ୱାରମ୍ ଅମୋଚଯଦ୍ ଏତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତାନ୍ ତାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱନ୍ତୌ|
28 En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.
ତତସ୍ତୌ ଶିର୍ୟ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତତ୍ର ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତାମ୍|
