< Handelingen 14 >

1 En het geschiedde te Ikonium, dat zij te zamen gingen in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.
Ын Икония, Павел ши Барнаба ау интрат ын синагога иудеилор ши ау ворбит ын аша фел кэ о маре мулциме де иудей ши де гречь ау крезут.
2 Maar de Joden, die ongehoorzaam waren, verwekten en verbitterden de zielen der heidenen tegen de broeders.
Дар иудеий каре н-ау крезут ау ынтэрытат ши ау рэзврэтит суфлетеле нямурилор ымпотрива фрацилор.
3 Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd, vrijmoediglijk sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.
Тотушь ау рэмас дестул де мултэ време ын Икония ши ворбяу ку ындрэзнялэ ын Домнул, каре адеверя Кувынтул привитор ла харул Сэу ши ынгэдуя сэ се факэ семне ши минунь прин мыниле лор.
4 En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.
Мулцимя дин четате с-а дезбинат: уний ерау ку иудеий, алций ку апостолий.
5 En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,
Нямуриле ши иудеий, ын ынвоире ку май-марий лор, с-ау пус ын мишкаре, ка сэ-й батжокоряскэ ши сэ-й учидэ ку петре.
6 Zijn zij, alles overlegd hebbende, gevlucht naar de steden van Lykaonie, namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;
Павел ши Барнаба ау ынцелес лукрул ачеста ши ау фуӂит ын четэциле Ликаонией: Листра ши Дербе, ши ын цинутул де примпрежур.
7 En verkondigden aldaar het Evangelie.
Ши ау проповэдуит Евангелия аколо.
8 En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.
Ын Листра ера ун ом непутинчос де пичоаре, олог дин наштере, каре ну умбласе ничодатэ.
9 Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij geloof had om gezond te worden,
Ел шедя жос ши аскулта пе Павел кынд ворбя. Павел с-а уйтат цинтэ ла ел, ши фииндкэ а вэзут кэ аре крединцэ ка сэ фие тэмэдуит,
10 Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.
а зис ку глас таре: „Скоалэ-те дрепт ын пичоаре.” Ши ел с-а скулат динтр-о сэритурэ ши а ынчепут сэ умбле.
11 En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen.
Ла ведеря челор фэкуте де Павел, нороаделе шь-ау ридикат гласул ши ау зис ын лимба ликаониянэ: „Зеий с-ау коборыт ла ной ын кип оменеск.”
12 En zij noemden Barnabas Jupiter, en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.
Пе Барнаба ыл нумяу Жупитер, яр пе Павел, Меркур, пентру кэ мынуя кувынтул.
13 En de priester van Jupiter, die voor hun stad was, als hij ossen en kransen aan de voorpoorten gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.
Преотул луй Жупитер, ал кэруй темплу ера ла интраря четэций, а адус таурь ши кунунь ынаинтя порцилор ши воя сэ ле адукэ жертфэ, ымпреунэ ку нороаделе.
14 Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun klederen, en sprongen onder de schare, roepende,
Апостолий Барнаба ши Павел, кынд ау аузит лукрул ачеста, шь-ау рупт хайнеле, ау сэрит ын мижлокул нородулуй ши ау стригат:
15 En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;
„Оаменилор, де че фачець лукрул ачеста? Ши ной сунтем оамень де ачеяшь фире ку вой; ной вэ адучем о весте бунэ, ка сэ вэ ынтоарчець де ла ачесте лукрурь дешарте ла Думнезеул чел виу, каре а фэкут черул, пэмынтул ши маря ши тот че есте ын еле.
16 Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;
Ел, ын вякуриле трекуте, а лэсат пе тоате нямуриле сэ умбле пе кэиле лор,
17 Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.
мэкар кэ, дрепт ворбинд, ну С-а лэсат фэрэ мэртурие, ынтрукыт в-а фэкут бине, в-а тримис плой дин чер ши тимпурь родитоаре, в-а дат хранэ дин белшуг ши в-а умплут инимиле де букурие.”
18 En dit zeggende, wederhielden zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.
Абя ау путут сэ ымпедиче, ку ворбеле ачестя, пе нороаде, сэ ле адукэ жертфэ.
19 Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.
Атунч, ау венит пе неаштептате дин Антиохия ши Икония ниште иудей, каре ау ацыцат пе нороаде. Ачештя, дупэ че ау ымпрошкат пе Павел ку петре, л-ау тырыт афарэ дин четате, крезынд кэ а мурит.
20 Doch als hem de discipelen omringd hadden, stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.
Кынд л-ау ынконжурат ынсэ ученичий, Павел с-а скулат ши а интрат ын четате. А доуа зи, а плекат ку Барнаба ла Дербе.
21 En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;
Дупэ че ау проповэдуит Евангелия ын четатя ачаста, ши ау фэкут мулць ученичь, с-ау ынторс ла Листра, ла Икония ши ла Антиохия,
22 Versterkende de zielen der discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.
ынтэринд суфлетеле ученичилор. Ел ый ындемна сэ стэруяскэ ын крединцэ ши спуня кэ ын Ымпэрэция луй Думнезеу требуе сэ интрэм прин мулте неказурь.
23 En als zij in elke Gemeente, met opsteken der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.
Ау рындуит презбитерь ын фиекаре Бисерикэ ши, дупэ че с-ау ругат ши ау постит, й-ау ынкрединцат ын мына Домнулуй, ын каре крезусерэ.
24 En Pisidie doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.
Ау трекут апой прин Писидия, ау венит ын Памфилия,
25 En als zij te Perge het Woord gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.
ау вестит Кувынтул ын Перга ши с-ау коборыт ла Аталия.
26 En van daar scheepten zij af naar Antiochie, van waar zij der genade Gods bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.
Де аколо ау мерс ку корабия ла Антиохия, де унде фусесерэ ынкрединцаць ын грижа харулуй луй Думнезеу пентру лукраря пе каре о сэвыршисерэ.
27 En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij den heidenen de deur des geloofs geopend had.
Дупэ вениря лор, ау адунат Бисерика ши ау историсит тот че фэкусе Думнезеу прин ей ши кум дескисесе нямурилор уша крединцей.
28 En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.
Ши ау рэмас дестул де мултэ време аколо, ку ученичий.

< Handelingen 14 >