Handelingen 14

1 En het geschiedde te Ikonium, dat zij te zamen gingen in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.

Iconium-da Paul amadi Barnabas-na mahousagumna Synagogue-ta changlammi aduga makhoina matik leina wa ngangbadagi masing yamlaba Jihudising amadi Jihudi nattaba kaya amana thajarammi.

2 Maar de Joden, die ongehoorzaam waren, verwekten en verbitterden de zielen der heidenen tegen de broeders.

Adubu thajadaba Jihudisingna Jihudi nattabasingbu thoujinduna thajabasing adugi maiyokta lepphallammi.

3 Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd, vrijmoediglijk sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.

Pakhonchatpasing aduna thouna phana Mapu Ibungogi maramda nganglammi amadi mapham aduda matam kuina leirammi. Aduga Ibungona makhoida angakpa thabaksing amadi khudamsing tounanaba panggal pibiduna makhoina ngangliba Ibungogi thoujalgi paojel adu achumbani haiba utpirammi.

4 En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.

Sahar adugi miyam adu tokhai tokhai tanarammi; mi kharana Jihudisinggi maikeida aduga kharana pakhonchatpasinggi maikeida leirammi.

5 En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,

Adudagi Jihudi nattabasing amadi Jihudising kharana makhoigi luchingbasingga loinana pakhonchatpasingbu thina tounaba amadi nungna thanaba lepnare.

6 Zijn zij, alles overlegd hebbende, gevlucht naar de steden van Lykaonie, namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;

Adubu pakhonchatpasingna madu khanglabada makhoina Lycaonia-gi Lystra amasung Derbe saharsing amadi akoibada leiba maphamsingda chellammi.

7 En verkondigden aldaar het Evangelie.

Aduga maphamsing aduda Aphaba Pao sandoklammi.

8 En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.

Pokpadagi makhong soinairaklaba amadi mapunsida amukta chatpa ngamlaktriba nupa ama Lystra-da leirammi

9 Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij geloof had om gezond te worden,

Mahakna mapham aduda phamduna Paul-na hairiba wa adu taduna leirammi. Mangonda anaba phahanbiba yaba thajaba lei haiba Paul-na ubada mangonda munna yenglaga

10 Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.

khonjel houna hairak-i, “Nakhong chumna leppu!” Maduda mahakna chongkhattuna koichat chatpa hourammi.

11 En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen.

Miyam aduna Paul-na toukhiba adu ubada khonjel wangna Lycaonia-gi londa laorak-i, “Laisingna mioibagi sak-ong louduna eikhoigi inakta lakle!”

12 En zij noemden Barnabas Jupiter, en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.

Makhoina Barnabas-pu Zeus aduga Paul-buna athoiba wangangloi oiba maramna Hermes haina kourammi.

13 En de priester van Jupiter, die voor hun stad was, als hij ossen en kransen aan de voorpoorten gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.

Sahar adugi wangmada leiba Zeus laigi laisang adugi purohit amadi miyam aduna pakhonchatpasingda iratnaba sallabasing amadi lei parengsing sahar adugi thongjaoda puraklammi.

14 Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun klederen, en sprongen onder de schare, roepende,

Makhoina touriba adu Barnabas amadi Paul-na tabada makhoina makhoigi maphi segaiduna miyam adugi marakta chensillaga laorak-i,

15 En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;

“Nakhoina madu karigi touribano? Eikhoisu nakhoigumna mioibani. Asigumba kanadraba thabaksing asidagi nakhoina namai onthoraktuna swarga, malem, ipak amadi madugi manungda leiba pumnamak adubu sembiba ahingba Tengban Mapu aduda namai onsillaknaba Aphaba Pao asi nakhoida puraknaba eikhoi mapham asida lakpani.

16 Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;

Houkhraba mirolsingdadi phurup pumnamakna makhoigi aningbada chatpa Ibungo mahakna yabirammi.

17 Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.

Adum oinamak Ibungo mahakna toubiba aphaba thabaksing aduna Ibungo mahak lei haibasi matam pumbada utpi: Ibungo mahakna atiyadagi nong chuhanbiduna matam matamgi oiba mahei marong pibi; mahakna nakhoida chinjak pibi amadi nakhoigi thamoibu haraobana thalhanbi.”

18 En dit zeggende, wederhielden zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.

Makhoina wasing asi hairaba phaobada miyam aduna makhoida iratpot katnaba hotnaba adu makhoina yamna wana thinglammi.

19 Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.

Jihudi khara Antioch amadi Iconium-dagi laklammi. Makhoina miyam adubu insille aduga makhoina Paul-bu nungna thare aduga mahak sire khanduna sahar adugi mapanda chingthoklammi.

20 Doch als hem de discipelen omringd hadden, stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.

Adubu thajabasing aduna mahakki akoibada koisillammi maduda mahak hougatlaktuna sahar aduda amuk changkhi. Mathanggi numitta mahak amadi Barnabas Derbe-da chatkhre.

21 En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;

Paul amadi Barnabas-na Derbe-da Aphaba Pao sandoklammi amasung tung-inba mayam ama semlammi aduga makhoina Lystra, Iconium amadi Antioch-ta hallammi.

22 Versterkende de zielen der discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.

Makhoina thajabasing adubu pukning chet-hallammi aduga thajabada chumna leinaba pukning thougatpirammi. “Eikhoina awa ana kaya khaangduna Tengban Mapugi ningthou leibak adu changba tai” haina makhoina tambirammi.

23 En als zij in elke Gemeente, met opsteken der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.

Makhoina singlup khudingda ahal lamansing khanbirammi aduga chara henduna haijaraga makhoina thajariba Mapu Ibungogi maphamda makhoibu sinnarammi.

24 En Pisidie doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.

Makhoina Pisidia-gi lam phaoraga Pamphylia-da laklammi.

25 En als zij te Perge het Woord gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.

Makhoina Perga-da Tengban Mapugi wa sandoklaga Attalia-da chatlammi.

26 En van daar scheepten zij af naar Antiochie, van waar zij der genade Gods bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.

Adudagi makhoina houjik loisillaba thabak adugidamak makhoibu Tengban Mapugi thoujalda sinnakhiba mapham Antioch tanna hi tongduna Attalia-dagi hallammi.

27 En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij den heidenen de deur des geloofs geopend had.

Adudagi makhoina Antioch-ta thunglabada makhoina singlup adugi misingbu khomjillaga Tengban Mapuna makhoigi mapanna toukhiba thabak pumnamak amasung Tengban Mapuna Jihudi nattabasingda thajabagi thong hangbiba adu makhoida tamlammi.

28 En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.

Aduga mapham aduda makhoina thajabasing aduga loinana kuina leirammi.