< Handelingen 12 >
1 En omtrent denzelfden tijd sloeg de koning Herodes de handen aan sommigen van de Gemeente, om die kwalijk te handelen.
He wode Kawoy Heroodisi woosa keetha asaappe baggaa gooda doomis.
2 En hij doodde Jakobus, den broeder van Johannes, met het zwaard.
Yohaannisa ishaa Yayqooba mashshan wodhisis.
3 En toen hij zag, dat het den Joden behagelijk was, voer hij voort, om ook Petrus te vangen (en het waren de dagen der ongehevelde broden);
Hessi Ayhudeta ufayssidayssa be7idi, gujjidi Phexiroosakka oythis. Hessi haniday Faasika Baale bonchchiya gallasatana.
4 Denwelken ook gegrepen hebbende, hij in de gevangenis zette, en gaf hem over aan vier wachten, elk van vier krijgsknechten, om hem te bewaren, willende na het paas feest hem voorbrengen voor het volk.
Phexiroosa oykkidi qachchis. Faasika bonchchiya gallasatappe guye deriya sinthe aathanaw qoppidi, oyddu oyddu wotaaddareti iya naagana mela tammanne usuppun wotaaddaretas aathi immis.
5 Petrus dan werd in de gevangenis bewaard; maar van de Gemeente werd een gedurig gebed tot God voor hem gedaan.
Hessa gisho, Phexiroosi qasho keethan naagettees. Shin woosa keetha asay iyaw minthidi Xoossaa woossosona.
6 Toen hem nu Herodes zou voorbrengen, sliep Petrus dienzelfden nacht tussen twee krijgsknechten, gebonden met twee ketenen; en de wachters voor de deur bewaarden den gevangenis.
Heroodisi Phexiroosa asaa sinthe shiishanaappe kase qamma Phexiroosi nam77u baggara nam77u wotaaddaretara santhalaatan qashettidi entta giddon dhiskkis. Naageyssati qasho keethaa penggetan eqqidi naagoosona.
7 En ziet, een engel des Heeren stond daar, en een licht scheen in de woning, en slaande de zijde van Petrus, wekte hij hem op, zeggende: Sta haastelijk op. En zijn ketenen vielen af van de handen.
Akeekonna de7ishin Godaa kiitanchchoy qonccidis. Qasho keethan poo7oy poo7is. Kiitanchchoy Phexiroosa miyiya bochchi barkkisidi, “Elle dendda” yaagis. Iirakka santhalaatay iya kushiyappe wodhdhi aggis.
8 En de engel zeide tot hem: Omgord u, en bind uw schoenzolen aan. En hij deed alzo. En hij zeide tot hem: Werp uw mantel om, en volg mij.
Kiitanchchoy iyaakko, “Ne ma7uwa ma77a, ne caammaaka aatha” yaagis. Phexiroosi hessada oothis; kiitanchchoy, “Ne laxana ma77ada tana kaalla” yaagis.
9 En uitgaande volgde hij hem, en wist niet, dat het waarachtig was, hetgeen door den engel geschiedde, maar hij meende, dat hij een gezicht zag.
Phexiroosi qasho keethafe keyidi kiitanchchuwa kaallis. Iyaw qonccethi be7iyabaa daanisippe attin kiitanchchoy oothiyabay tuma daanibeenna.
10 En als zij door de eerste en tweede wacht gegaan waren, kwamen zij aan de ijzeren poort, die naar de stad leidt; dewelke van zelve hun geopend werd. En uitgegaan zijnde, gingen zij een straat voort, en terstond scheidde de engel van hem.
Kiitanchchoynne Phexiroosi koyruwanne nam77antho wotaaddariya aadhdhidi katamaa efiya biraata penggiyako gakkidosona. Penggey enttaw barkka dooyetti aggis. Entti keyidi issi ogiyara bishin kiitanchchoy akeekonna Phexiroosappe shaaketti aggis.
11 En Petrus, tot zichzelven gekomen zijnde, zeide: Nu weet ik waarachtiglijk dat de Heere Zijn engel uitgezonden heeft, en mij verlost heeft uit de hand van Herodes, en uit al de verwachting van het volk der Joden.
Phexiroosas wozani simmin, “Tana Goday ba kiitanchchuwa kiittidi, Heroodisa kusheppenne naagidi uttida Ayhude asa ubbaafe ashshidayssa ha77i tuma eras” yaagis.
12 En als hij alles overlegd had, ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, die toegenaamd was Markus, alwaar velen samenvergaderd en biddende waren.
I hessa akeekida wode daro asay issife shiiqidi Xoossaa woossiya bessaa, Marqqoosa giya Yohaannisa aaye Mayraami soo bis.
13 En als Petrus aan de deur van de voorpoort klopte, kwam een dienstmaagd voor om te luisteren, met name Rhode.
Yan karen eqqidi xeegis. Issi Rooda giya oosanchchiya penggiya dooyanaw yasu.
14 En zij de stem van Petrus bekennende, deed van blijdschap de voorpoort niet open, maar liep naar binnen en boodschapte, dat Petrus voor aan de voorpoort stond.
Rooda Phexiroosa qaala gididayssa erida wode ufayssan kumada kariya dooyenna guye woxxa bada, “Phexiroosi karen eqqis” yaagada asaas odasu.
15 En zij zeiden tot haar: Gij raast. Doch zij bleef er sterk bij, dat het alzo was. En zij zeiden: Het is zijn engel.
Asay iikko, “Neeni gooyay!” yaagidosona. Rooda Phexiroosa gididayssa geeshshada odasu. Entti, “Hessi iya naagiya kiitanchchuwa” yaagidosona.
16 Maar Petrus bleef kloppende: en als zij opengedaan hadden, zagen zij hem, en ontzetten zich.
Shin Phexiroosi karen eqqidi xeegidi aggonna ixxin asay kariya dooyidi iya be7idi malaalettidosona.
17 En als hij hen met de hand gewenkt had, dat zij zwijgen zouden, verhaalde hij hun, hoe hem de Heere uit de gevangenis uitgeleid had, en zeide: Boodschapt dit aan Jakobus en de broederen. En hij uitgegaan zijnde, reisde naar een andere plaats.
Shin entti si7i gaana mela Phexiroosi ba kushiyan mallidi Goday qasho keethafe iya waati kessidaakko enttaw qonccisi odidi, “Hayssa Yayqoobasinne ammaniyaa asatas odite” gidi yaappe keyidi harasoo bis.
18 En als het dag was geworden, was er geen kleine beroerte onder de krijgsknechten, wat toch aan Petrus mocht geschied zijn.
Sa7ay wonttiya wode, “Phexiroosi aw bide” gidi wotaaddareti woli giddon daro kaccidosona.
19 En als Herodes hem gezocht had, en niet vond, en de wachters rechtelijk ondervraagd had, gebood hij, dat zij weggeleid zouden worden. En hij vertrok van Judea naar Cesarea, en hield zich aldaar.
Heroodisi Phexiroosa koyisin, I dhayida wode naageyssata qoridi, entta wodhana mela kiittis. Hessafe guye, Heroodisi Yihudappe Qisaariya wodhdhidi yan guutha wode uttis.
20 En Herodes had in den zin tegen de Tyriers en Sidoniers te krijgen; maar zij kwamen eendrachtelijk tot hem, en Blastus, die des konings kamerling was, overreed hebbende, begeerden vrede, omdat hun land gespijzigd werd van des konings land.
Heroodisi Xiiroosa asa bollanne Sidoona asaa bolla daro hanqettis. Entta biittay kathi Heroodisa biittaafe demmiya gisho entti issife gididi iya moorinnaa Bilasxoosa banttaw cima oothidi giiganaw Heroodisakko bidosona.
21 En op een gezetten dag, Herodes, een koninklijk kleed aangedaan hebbende, en op den rechterstoel gezeten zijnde, deed een rede tot hen.
Heroodisi sunthida gallasan ba kawotethaa afilaa ma7idi, araata bolla uttidi asaas odis.
22 En het volk riep hem toe: Een stem Gods, en niet eens mensen!
Asay, “Hessi Xoossaa qaala, asa qaala gidenna” yaagidi waassidosona.
23 En van stonde aan sloeg hem een engel des Heeren, daarom dat hij Gode de eer niet gaf; en hij werd van de wormen gegeten, en gaf den geest.
Heroodisi Xoossaa bonchchiboona gisho iirakka Godaa kiitanchchoy iya dechchin guxunen meetettidi hayqqis.
24 En het Woord Gods wies, en vermenigvuldigde.
Shin Xoossaa qaalay diccishenne dalggishe bees.
25 Barnabas nu en Saulus keerden wederom van Jeruzalem, als zij den dienst volbracht hadden, medegenomen hebbende ook Johannes, die toegenaamd werd Markus.
Barnnabaasinne Saa7oli bantta oosuwa polidi Marqqoosa giya Yohaannisa banttara ekkidi Yerusalaameppe simmidosona.