2 Samuël 4
1 Als nu Sauls zoon hoorde, dat Abner te Hebron gestorven was, werden zijn handen slap, en gans Israel werd verschrikt.
Saul capa Ish-Boseth mah Hebron vangpui ah Abner duek boeh, tiah thaih naah, a ban thazok pae sut, Israel kaminawk boih doeh tasoeh o.
2 En Sauls zoon had twee mannen, oversten van benden; de naam des enen was Baena, en de naam des anderen Rechab, zonen van Rimmon, den Beerothiet, van de kinderen van Benjamin; want ook Beeroth werd aan Benjamin gerekend.
Saul capa loe misatuh zaehoikung angraeng hnetto tawnh; maeto loe Baanah, kalah maeto loe Rekap, tiah kawk o; nihnik loe Benjamin acaeng, Beeroth imthung takoh Rimmon ih caa ah oh hoi; Beeroth loe Benjamin acaeng thungah athum;
3 En de Beerothieten waren gevloden naar Gitthaim, en waren aldaar vreemdelingen tot op dezen dag.
Beeroth kaminawk loe Gittaim ah cawnh o moe, to ah vaihni ni khoek to oh o.
4 En Jonathan, Sauls zoon, had een zoon, die geslagen was aan beide voeten; vijf jaren was hij oud als het gerucht van Saul en Jonathan uit Jizreel kwam; en zijn voedster hem opnam, en vluchtte; en het geschiedde, als zij haastte, om te vluchten, dat hij viel en kreupel werd; en zijn naam was Mefiboseth.
Saul capa Jonathan mah khokkhaem capa maeto sak; anih loe saning pangato oh naah, Jezreel vangpui ah Saul hoi Jonathan ih tamthang to thaih; to naah anih khenzawnkung mah anih to lak moe, cawnh haih, palung tawt kak hoiah a cawnh pongah amthaek, to pacoengah nawkta to khokkhaem ving. To nawkta ih ahmin loe Mephiboseth.
5 En de zonen van Rimmon: den Beerothiet, Rechab en Baena, gingen heen, en kwamen ten huize van Isboseth, als de dag heet geworden was; en hij lag op de slaapstede, in den middag.
Beeroth acaeng Rimmon capa, Rekab hoi Baanah loe Ish-Boseth im ah caeh hoi moe, athun naah phak hoi; to nathuem ah Ish-Boseth loe ihkhun nuiah iih.
6 En zij kwamen daarin tot het midden des huizes, zullende tarwe halen; en zij sloegen hem aan de vijfde rib; en Rechab en zijn broeder Baena ontkwamen.
Rekab hoi Baanah nawkamya hnik loe takaw hni kami baktiah angsak hoi moe, imthung ah akun hoi poe pacoengah, Ish-Boseth to panak ah thunh hoi. To pacoengah Rekab hoi amnawk Baanah loe cawnh hoi ving.
7 Want zij kwamen in huis, als hij op zijn bed lag, in zijn slaapkamer, en sloegen hem, en doodden hem, en hieuwen zijn hoofd af; en zij namen zijn hoofd, en gingen henen, den weg op het vlakke veld, den gansen nacht.
Anih loe angmah ih iihkhun nuiah angsong naah, nihnik loe imthung ah caeh hoi moe, anih to thunh hoi; a hum hoi pacoengah, anih ih tahnong to takroek pae hoi pat; a lu to sinh hoi moe, aqum puek azawn bang hoiah cawnh hoi ving.
8 En zij brachten het hoofd van Isboseth tot David te Hebron, en zeiden tot den koning: Zie, daar is het hoofd van Isboseth, den zoon van Saul, uw vijand, die uw ziel zocht, alzo heeft de HEERE mijn heer den koning te dezen dage wrake gegeven van Saul en van zijn zaad.
Ish-Boseth ih lu to Hebron ah David khaeah sinh hoi, siangpahrang khaeah, Khenah, na hinghaih lak han patoemkung, na misa Saul capa Ish-Boseth ih lu; Saul hoi a caanawk khaeah vaihniah Angraeng mah, ka angraeng siangpahrang hanah lu lak boeh, tiah a naa hoi.
9 Maar David antwoordde Rechab en zijn broeder Baena, den zonen van Rimmon, den Beerothiet, en zeide tot hen: Zo waarachtig als De HEERE leeft, Die mijn ziel uit alle benauwdheid verlost heeft!
David mah, Raihaih congca thung hoi ka hinghaih pahlongkung Angraeng loe hing baktih toengah, Beeroth acaeng, Rimmon capa Rekab hoi amnawk Baanah khaeah,
10 Dewijl ik hem, die mij boodschapte, zeggende: Zie, Saul is dood; daar hij in zijn ogen was als een, die goede boodschap bracht, nochtans gegrepen en te Ziklag gedood heb, hoewel hij meende, dat ik hem bodenloon zou geven;
kami maeto mah Saul loe duek boeh, tiah ang thuih, to naah tamthang thuikung mah nang hanah tamthang kang sinh, tiah a poek, tamthang a sin pongah kai mah anih hanah tangqum paek tih, tiah a poek; toe Ziklag vangpui ah anih to naeh moe, ka hum;
11 Hoeveel te meer, wanneer goddeloze mannen een rechtvaardigen man in zijn huis op zijn slaapstede hebben gedood? Nu dan, zou ik zijn bloed van uw handen niet eisen, en u van de aarde wegdoen?
kasae kaminawk mah, a iihhaih ahmuen ah kaom zaehaih tawn ai kami to pangh moe, hum pongah, vaihi nanghnik ban ah anih ih athii tho to ka suk moe, nanghnik hae long hoiah tamit hanah kawkrukmaw ka sak han oh? tiah a naa.
12 En David gebood zijn jongens, en zij doodden hen, en hieuwen hun handen en hun voeten af, en hingen ze op bij den vijver te Hebron, maar het hoofd van Isboseth namen zij, en begroeven het in Abners graf te Hebron.
To pongah David mah angmah ih kaminawk khaeah, nihnik to humsak; nihnik ih khok hoi bannawk to takroek pae o moe, Hebron vangpui ih tuili taengah bangh o. Toe Ish-Boseth ih lu loe lak o moe, Hebron vangpui ah Abner ih taprong ah aphum o.
