2 Koningen 13
1 In het drie en twintigste jaar van Joas, den zoon van Ahazia, den koning van Juda, werd Joahaz, de zoon van Jehu, koning over Israel, te Samaria, en regeerde zeventien jaren.
Judah gam’ah Joash lengpan vaihom kum somni le thum lhin kum’in, Jehu chapa Jehoahaz in Israel gam’ah lengvai ahin hompan in ahi. Amahin Samaria gamsung ah kum somel sagi vai ana hom in ahi.
2 En hij deed dat kwaad was in de ogen des HEEREN; want hij wandelde na de zonden van Jerobeam, den zoon van Nebat, die Israel zondigen deed; hij week daarvan niet af.
Ahinlah aman Pathen mitmu’n thilse jing anabolin ahi. Aman Nebat chapa Jeroboam in Israelte ana chonset sah bang bangin Jeroboam chondan jouse chu ana juitan ahi.
3 Daarom ontstak des HEEREN toorn tegen Israel; en Hij gaf hen in de hand van Hazael, den koning van Syrie, en in de hand van Benhadad, den zoon van Hazael, al die dagen.
Hijeh chun Pakai chu Israel chunga ana lunghang lheh jingin ahi, hijehchun Syria lengpa Hazael leh achapa Benhadad chu Israelte avel vellin ana josah in ahi.
4 Doch Joahaz bad des HEEREN aangezicht ernstelijk aan; en de HEERE verhoorde hem; want Hij zag de verdrukking van Israel, dat de koning van Syrie hen verdrukte.
Hijou chun Jehoahaz chu Pakai kom’ah ana taovin panpina anathum’in ahileh, Syria lengpan Israelte chu ana ha suhgenthei val jeh chun Pakaiyin ataona anasangin ahi.
5 (Zo gaf de HEERE Israel een verlosser, dat zij van onder de hand der Syriers uitkwamen; en de kinderen Israels woonden in hun tenten, als te voren.
Hijeh chun Pakaiyin mikhat asollin Israelte chu Syria te suhgentheina a konin aga huhdohsah tan ahi. Hijou chun Israelte chu tumasanga bangin lungmongin ana cheng tauvin ahi.
6 Nochtans weken zij niet af van de zonden van het huis van Jerobeam, die Israel zondigen deed; maar hij wandelde daarin; en het bos bleef ook staan te Samaria.)
Ahinlah Jeroboam umchan ala uvin ana chonse jom kitji uvin ahi. Amahon Samaria a um Asherah doiphung jong chu ana kitunsah jing nalai uvin ahi.
7 Want hij had Joahaz geen volk laten overblijven dan vijftig ruiteren en tien wagenen, en tien duizend voetvolks; want de koning van Syrie had hen omgebracht, en had hen dorsende gemaakt als stof.
Ajona in Jehoahaz sepaiho jong ahung alhomlheh tan, sakol kangtalai touthem som nga, sakol kangtalai som nga chujongleh keng sepai sangsom bou ahitan ahi. Adangse chu Syria sepaiten ana thagam’u ahitan akeng uva vutvai bang’a ana chotpha gam u ahitai.
8 Het overige nu der geschiedenissen van Joahaz, en al wat hij gedaan heeft, en al zijn macht, zijn die niet geschreven in het boek der kronieken der koningen van Israel?
Jehoahaz vaihom sunga thilsohho, ama natohdoh le thilbol ho chule athanei naho chu Israelte lengho thusim kijihna thusimbua aki jih lut tan ahi.
9 En Joahaz ontsliep met zijn vaderen, en zij begroeven hem te Samaria; en Joas, zijn zoon, regeerde in zijn plaats.
Jehoahaz athiphat’in Samaria gamah avui tauvin ahi. Ama jouvin Jehoash in leng mun ahinlo tan ahi.
10 In het zeven en dertigste jaar van Joas, den koning van Juda, werd Joas, de zoon van Joahaz, koning over Israel, te Samaria, en regeerde zestien jaren.
Judah gam’ah Joash lengpa vaihom kum somthum le sagi lhinin, Israel gamah Jehoash in lengvai ahin hom pan tan ahi. Aman Samaria gamsung ah kum somle gup sungin lengvai ana hom in ahi.
11 En hij deed dat kwaad was in de ogen des HEEREN; hij week niet af van al de zonden van Jerobeam, dien zoon van Nebat, die Israel zondigen deed, maar hij wandelde daarin.
Ahinlah amahin Pakai mitmu’n thilse jing ana bollin Nebat chapa Jeroboam in Israelte ana chonset sahna akona chu kilehei ding ana nompon ahi.
12 Het overige nu der geschiedenissen van Joas, en al wat hij gedaan heeft, en zijn macht, waarmede hij gestreden heeft tegen Amazia, den koning van Juda, zijn die niet geschreven in het boek der kronieken der koningen van Israel?
Jehoash vaihom sunga thilsohho jouse leh aman anatohdoh holeh athaneina chengeija anatoh ho chuleh Judah lengpa Amaziah toh gal ana kisatto naho abonchan Israelte lengho thusimbu kijihna lekhabua abonchan akijih lut soh keijin ahi.
13 En Joas ontsliep met zijn vaderen, en Jerobeam zat op zijn troon. En Joas werd begraven te Samaria, bij de koningen van Israel.
Jehoash athiphat’in Israel lengho kivuina Samaria munah chun anavui tauvin ahi. Hiche jouchun achapa Jeroboam ni na in lengvai ahinpo pan tan ahi.
14 Elisa nu was krank geweest van zijn krankheid, van dewelke hij stierf; en Joas, de koning van Israel, was tot hem afgekomen, en had geweend over zijn aangezicht, en gezegd: Mijn vader, mijn vader, wagen Israels en zijn ruiteren!
Elisha chu athikon natna jalkhun a aumjinglai ahin, Israel lengpa Jehoash in agavil’in aga ka khum’in, “Hepa! Hepa! Israelte kangtalai tou them holeh akangtalai hou kamun ahi!” tin akakhum in ahileh,
15 En Elisa zeide tot hem: Neem een boog en pijlen. En hij nam tot zich een boog en pijlen.
Elisha’n ajaha, “Thalpi khat le thal chang phabep gakilah tan,” ati, hijehchun aman jong thalpi khat le thalchang phabep agakilah in ahi.
16 En hij zeide tot den koning van Israel: Leg uw hand aan den boog, en hij leide zijn hand daaraan; en Elisa leide zijn handen op des konings handen.
Elisha’n ajah a, “Thalpi kisadoh tem’in,” atia ahileh amanjong akisadoh kittai. Hichun Elisha’n lengpa khut teni chunga chun ama khut tenin atuh in,
17 En hij zeide: Doe het venster open tegen het oosten. En hij deed het open. Toen zeide Elisa: Schiet. En hij schoot. En hij zeide: Het is een pijl der verlossing des HEEREN, en een pijl der verlossing tegen de Syriers; want gij zult de Syriers slaan in Afek, tot verdoens toe.
Hitin aseitai, “Nisolam a bangkot chu hongdoh tan,” atileh amanjong ahongdoh tai. Chujouvin Elisha’n, “Kap jeng tan,” atileh aman thal changkhat akaptai. Hichun Elisha’n jong, “Hiche chu Pakai thalchang ahi, Syria mite chunga galjona thalchang ahi, ajeh chu nangin Syria mite chu Aphek munna nasuh gamhel ding ahi,” tin aphongdoh tai.
18 Daarna zeide hij: Neem de pijlen. En hij nam ze. Toen zeide hij tot den koning van Israel: Sla tegen de aarde. En hij sloeg driemaal; daarna stond hij stil.
Chuin Elisha’n jong aseikti in, “Tun nangin thalchang dangho chu kilah in lang tol chu jeptan,” ati. Hichun lengpan jong thalchang chun tol chu thumvei ajeptai.
19 Toen werd de man Gods zeer toornig op hem, en zeide: Gij zoudt vijfmaal of zesmaal geslagen hebben; dan zoudt gij de Syriers tot verdoens toe geslagen hebben; doch nu zult gij de Syriers driemaal slaan.
Ahin Pathen mipa chu achung’ah alunghang lheh jing in, “Nangin tol chu nga vei ahilouleh gup vei najep ding ahi,” tin aman asamjah jeng tan ahi. “Chutileh nangin Syria mite chu nasuhmang hel ding ahi. Tunvang nangin thumvei bou najo ding ahitai,” ati.
20 Daarna stierf Elisa, en zij begroeven hem. De benden nu der Moabieten kwamen in het land met het ingaan des jaars.
Hichun Elisha athin ahileh ana vui tauvin ahi. Hichelai chun Moab sepaiten chavang lai seh leh Israelte chu gal in ahin nokhum jingkei uve.
21 En het geschiedde, als zij een man begroeven, dat zij, ziet, een bende zagen; zo wierpen zij den man in het graf van Elisa; en toen de man daarin kwam, en het gebeente van Elisa aanroerde, werd hij levend, en rees op zijn voeten.
Khatvei hi Israelte phabep in mithi khat hi anavui un ahileh hiche minokhum sepai hochu amu uvin, amaho jong kino tah in mithipa tahsa chu Elisha kivuina lhan sung’a chun alehlut un ajamdoh tauvin ahi. Ahin mithi long chun Elisha guchu atohkhah phat’in ahung hingdoh in, akengah ahung dingdoh kit tan ahi.
22 Hazael nu, de koning van Syrie, verdrukte Israel, al de dagen van Joahaz.
Jehoahaz lengpa vaihomlai sungsen Syria lengpa Hazael in Israelte hi ana ha suhgenthei lheh jengin ahi.
23 Doch de HEERE was hun genadig, en ontfermde Zich hunner, en wendde Zich tot hen, om Zijns verbonds wil met Abraham, Izak en Jakob; en Hij wilde hen niet verderven, en heeft hen niet verworpen van Zijn aangezicht, tot nu toe.
Ahin Pakai chun Israelte alungset le akhotona jeh'in, abon'in asuhmang sah deh poi. Abraham, Isaac chule Jacob toh akitepna jal chun anapanpi jing nai. Hiti chun aman tuni changeijin amaho hi abonin asumang pon chuleh ama angsunga konin jong apaimang chomdeh pon ahi.
24 En Hazael, de koning van Syrie, stierf, en zijn zoon Benhadad werd koning in zijn plaats.
Syria lengpa Hazael athitan ahileh achapa Benhadad in ama khellin lengmun alotan ahi.
25 Joas nu, de zoon van Joahaz, nam de steden weder in, uit de hand van Benhadad, den zoon van Hazael, die hij uit de hand van Joahaz, zijn vader, met krijg genomen had; Joas sloeg hem driemaal, en bracht de steden aan Israel weder.
Jehoashpa Jehoahaz akona analah peh’u khopi hochu Jehoash in Hazael chapa Benhadad na konin akile lahdoh kittan ahi. Jehoash in Benhadad chu thum veijin anajouvin Israel khopi hochu anakile lahdoh gamtan ahi.
