2 Koningen 1
1 En Moab viel van Israel af, na Achabs dood.
Ahab duek pacoengah, Moab mah Israel to tuk.
2 En Ahazia viel door een tralie in zijn opperzaal, die te Samaria was, en werd krank. En hij zond boden, en zeide tot hen: Gaat heen, vraagt Baal-Zebub, den god van Ekron, of ik van deze krankheid genezen zal.
Ahaziah loe Samaria vangpui ah ranuih ih thokbuem hoiah krak moe, ngannat pongah, Hae nathaih hoi ngantui let tih maw tiah dueng hanah, Ekron vangpui ih sithaw Baal-Zebub khaeah laicaeh patoeh.
3 Maar de Engel des HEEREN sprak tot Elia, den Thisbiet: Maak u op, ga op, den boden des konings van Samaria tegemoet, en spreek tot hen: Is het, omdat er geen God in Israel is, dat gijlieden heengaat, om Baal-Zebub, den god van Ekron, te vragen?
Toe Angraeng ih van kami mah Tishbeh acaeng Elijah khaeah, Angthawk loe, Samaria siangpahrang ih laicaehnawk to tongh hanah caeh tahang ah; nihcae khaeah, Israel prae ah Sithaw om ai pongah maw, Ekron sithaw Baal-Zebub khaeah lokdueng hanah na caeh?
4 Daarom nu zegt de HEERE alzo: Gij zult niet afkomen van dat bed, waarop gij geklommen zijt, maar gij zult den dood sterven. En Elia ging weg.
To pongah vaihi Angraeng mah, Nang songhaih ihkhun nui hoiah nang hum mak ai; na dueh tangtang tih boeh, tiah thuih, tiah a naa. To pongah Elijah loe caeh moe, anih mah thuih ih baktih toengah a thuih pae.
5 Zo kwamen de boden weder tot hem; en hij zeide tot hen: Wat is dit, dat gij wederkomt?
Laicaehnawk siangpahrang khaeah amlaem o let naah, siangpahrang mah nihcae khaeah, Tipongah nam laem o let loe? tiah a naa.
6 En zij zeiden tot hem: Een man kwam op, ons tegemoet, en zeide tot ons: Gaat heen, keert weder tot den koning die u gezonden heeft, en spreekt tot hem: Zo zegt de HEERE: Is het, omdat er geen God in Israel is, dat gij zendt, om Baal-Zebub, den god van Ekron, te vragen? Daarom zult gij van dat bed, waarop gij geklommen zijt, niet afkomen, maar gij zult den dood sterven.
Nihcae mah siangpahrang khaeah, Kaicae tongh hanah kami maeto angzoh, anih mah kaicae khaeah, Nangcae patoehkung siangpahrang khaeah amlaem o let ah loe, Angraeng mah, Israel prae ah Sithaw om ai pongah maw Ekron sithaw, Baal-Zebub khaeah lokdueng hanah kami na patoeh? To pongah nang loe angsonghaih ihkhun nui hoiah nang hum mak ai, na dueh tangtang tih boeh, tiah thuih, tiah thui pae oh, tiah ang naa, tiah a thuih pae o.
7 En hij sprak tot hen: Hoedanig was de gestalte des mans, die u tegemoet opgekomen is, en deze woorden tot u gesproken heeft?
Siangpahrang mah nihcae khaeah, Hae loknawk thuih hanah nangcae tongh kami loe kawbaktih kami maw? tiah a naa.
8 En zij zeiden tot hem: Hij was een man met een harig kleed, en met een lederen gordel gegord om zijn lenden. Toen zeide hij: Het is Elia, de Thisbiet.
Nihcae mah siangpahrang khaeah, Anih loe nganmui pop kami, kaeng ah moihin qui angzaeng kami ah oh, tiah a naa o. To naah siangpahrang mah, Anih loe Tishbeh acaeng Elijah bae to, tiah a naa.
9 En hij zond tot hem een hoofdman van vijftig met zijn vijftigen. En als hij tot hem opkwam (want ziet, hij zat op de hoogte eens bergs), zo sprak hij tot hem: Gij man Gods! de koning zegt: Kom af.
To naah siangpahrang mah misatuh angraeng maeto hoiah anih ih kami quipangatonawk to Elijah khaeah patoeh. Khenah, misatuh angraeng loe mae nuiah kanghnu, Elijah khaeah caeh tahang moe, anih khaeah, Sithaw kami, siangpahrang mah, Angzo tathuk nasoe, tiah a thuih, tiah a naa.
10 Maar Elia antwoordde en sprak tot den hoofdman van vijftigen: Indien ik dan een man Gods ben, zo dale vuur van den hemel, en vertere u en uw vijftigen. Toen daalde vuur van den hemel, en verteerde hem en zijn vijftigen.
Elijah mah misatuh angraeng khaeah, Sithaw kami ah ka oh nahaeloe, van hoi hmai krah tathuk nasoe loe, nangmah hoi nang mah ih kami quipangatonawk to kangh nasoe, tiah a naa. Van hoiah hmai to krak tathuk moe, misatuh angraeng hoiah anih ih kami quipangatonawk to kangh.
11 En hij zond wederom tot hem een anderen hoofdman van vijftig met zijn vijftigen. Deze antwoordde en sprak tot hem: Gij, man Gods! zo zegt de koning: Kom haastelijk af.
To pacoengah siangpahrang mah misatuh angraeng maeto hoi anih ih kami quipangatonawk to patoeh let. Misatuh angraeng mah anih khaeah, Sithaw kami, siangpahrang mah, Karangah angzoh tathuk nasoe, tiah a thuih, tiah a naa.
12 En Elia antwoordde en sprak tot hem: Ben ik een man Gods, zo dale vuur van den hemel, en vertere u en uw vijftigen. Toen daalde vuur Gods van den hemel en verteerde hem en zijn vijftigen.
Elijah mah nihcae khaeah, Sithaw kami ah ka oh nahaeloe, van hoiah hmai krah tathuk nasoe loe, nangmah hoi na taengah kaom kami quipangatonawk to kangh nasoe, tiah a naa. To naah van hoiah Sithaw ih hmai to krak tathuk moe, anih hoi anih ih kami quipangatonawk to kangh.
13 En wederom zond hij een hoofdman van de derde vijftigen met zijn vijftigen. Zo ging de derde hoofdman van vijftigen op, en kwam en boog zich op zijn knieen, voor Elia, en smeekte hem, en sprak tot hem: Gij, man Gods, laat toch mijn ziel en de ziel van uw knechten, van deze vijftigen, dierbaar zijn in uw ogen!
Anih mah thumto haih misatuh angraeng maeto hoi kami qui pangaonawk to patoeh let. Thumto haih misatuh angraeng loe caeh tahang moe, Elijah hmaa ah khokkhu cangkrawn hoi akuep moe, anih khaeah, Sithaw kami, ka hinghaih hoi na tamna quipangatonawk ih hinghaih to na pathlung pae hanah tahmenhaih kang hnik.
14 Zie, het vuur is van den hemel gedaald, en heeft die twee eerste hoofdmannen van vijftigen met hun vijftigen verteerd; maar nu, laat mijn ziel dierbaar zijn in uw ogen!
Khenah, van hoiah hmai krak tathuk moe, hmaloe ih misatuh kaminawk hoi hnetto haih misatuh angraeng loe hmai mah kangh boih boeh, toe vaihi ka hinghaih na pathlung raeh, tiah a naa.
15 Toen sprak de Engel des HEEREN tot Elia: Ga af met hem; vrees niet voor zijn aangezicht. En hij stond op, en ging met hem af tot den koning.
Angraeng ih van kami mah Elijah khaeah, Anih hoi nawnto caeh tathuk ah; anih to zii hmah, tiah a naa. Elijah loe angthawk moe, siangpahrang khaeah anih hoi nawnto caeh tathuk.
16 En hij sprak tot hem: Zo zegt de HEERE: Daarom, dat gij boden gezonden hebt, om Baal-Zebub, den god van Ekron, te vragen (is het, omdat er geen God in Israel is, om Zijn woord te vragen?); daarom, van dat bed, waarop gij geklommen zijt, zult gij niet afkomen, maar gij zult den dood sterven.
Anih mah siangpahrang khaeah, Angraeng mah, Israel prae ah lokdueng hanah Sithaw om ai pongah maw, Ekron sithaw Baal-Zebub khaeah lokdueng hanah kami na patoeh? To pongah nang songhaih ihkhun nui hoiah natuek naah doeh nang hum tathuk mak ai, na dueh tangtang tih boeh, tiah a naa.
17 Alzo stierf hij, naar het woord des HEEREN, dat Elia gesproken had; en Joram werd koning in zijn plaats, in het tweede jaar van Joram, den zoon van Josafat, den koning van Juda; want hij had geen zoon.
To pongah Angraeng mah Elijah khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, anih loe duek. Ahaziah loe capa tawn ai pongah, Judah siangpahrang Jehosaphat capa Jehoram siangpahrang ah ohhaih saning hnetto naah, amnawk Jehoram mah siangpahrang tok to sak.
18 Het overige nu der zaken van Ahazia, die hij gedaan heeft, is dat niet geschreven in het boek der kronieken der koningen van Israel?
Ahaziah siangpahrang ah oh nathung, a sak ih kalah hmuennawk boih loe Israel siangpahrangnawk ahmin pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw?
