2 Corinthiërs 7
1 Dewijl wij dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.
Jeriꞌ, loqꞌalaj taq qachalal, xa rumal kꞌu che ri bꞌiꞌtal loq we jastaq riꞌ chaqe, qachꞌajchꞌobꞌej qibꞌ che ronojel ri kuchꞌulujij ri qatyoꞌjal xuqujeꞌ ri qanimaꞌ, rech jeriꞌ katzꞌaqat ri tyoxalaj qachak pa ri umochꞌoj ibꞌ ri Dios.
2 Geeft ons plaats; wij hebben niemand verongelijkt, wij hebben niemand verdorven, wij hebben bij niemand ons voordeel gezocht.
Chujiya pa ri iwanimaꞌ. Man kꞌo ta jun qabꞌanom kꞌax che, man kꞌo ta jun mat qabꞌanom ri sukꞌal rukꞌ, man kꞌo ta jun xaq xqamenkꞌetij.
3 Ik zeg dit niet tot uw veroordeling; want ik heb te voren gezegd, dat gij in onze harten zijt, om samen te sterven en samen te leven.
Man xa ta tajin kinqꞌat tzij piꞌwiꞌ, xinbꞌij chiꞌwe chi ix kꞌo pa qanimaꞌ, rech pune kujkamik o kujkꞌasiꞌk ne junam.
4 Ik heb vele vrijmoedigheid in het spreken tegen u, ik heb veel roems over u; ik ben vervuld met vertroosting; ik ben zeer overvloedig van blijdschap in al onze verdrukking.
Qas kuꞌl na kꞌuꞌx chiꞌwe xuqujeꞌ nimal kinnaꞌo rumal iwe. Sibꞌalaj nukꞌamom nuchuqꞌabꞌ, pa ronojel ri kꞌaxkꞌolal ri kaqariqo, kapulin ri qakiꞌkotemal.
5 Want ook, als wij in Macedonie gekomen zijn, zo heeft ons vlees geen rust gehad; maar wij waren in alles verdrukt; van buiten was strijd, van binnen vrees.
Are xujopanik pa Macedonia, man xujuxlan ta wi, xane sibꞌalaj xqariq kꞌax, xqariq chꞌoꞌj pa ri qatyoꞌjal xuqujeꞌ xqaxiꞌj qibꞌ pa qanimaꞌ.
6 Doch God, Die de nederigen vertroost, heeft ons getroost door de komst van Titus.
Are kꞌu ri Dios ri kukubꞌisaj kikꞌuꞌx ri kebꞌisonik, xukubꞌisaj qakꞌuꞌx rukꞌ ri ropanibꞌal ri Tito.
7 En niet alleen door zijn komst, maar ook door de vertroosting, met welke hij over u vertroost is geweest, als hij ons verhaalde uw verlangen, uw kermen, uw ijver voor mij; alzo dat ik te meer verblijd ben geweest.
Man xaq xwi ta rumal ri rulibꞌal, xane rumal ri kuꞌlibꞌal kuꞌx ri xiya loq che. Sibꞌalaj xinkiꞌkotik areꞌ xutzijoj chaqe chi sibꞌalaj kꞌax ikꞌuꞌx chwe xuqujeꞌ sibꞌalaj kinibꞌisoj.
8 Want hoewel ik u in den zendbrief bedroefd heb, het berouwt mij niet, hoewel het mij berouwd heeft; want ik zie, dat dezelve zendbrief, hoewel voor een kleinen tijd, u bedroefd heeft.
Pune xinyak ibꞌis rukꞌ ri nuwuj ri xintaq chiꞌwe, man kꞌax ta kꞌu kinnaꞌ che. Pune nabꞌe kanoq xinbꞌisonik rumal xinto chi ri wuj ri xintaq chiꞌwe xuyak ibꞌis.
9 Nu verblijde ik mij, niet omdat gij bedroefd zijt geweest, maar omdat gij bedroefd zijt geweest tot bekering; want gij zijt bedroefd geweest naar God, zodat gij in geen ding schade van ons geleden hebt.
Kamik kꞌut kinkiꞌkotik, man rumal ta che ri xixbꞌison rumal ri nuwuj, xane rumal che ri ibꞌis xubꞌan chiꞌwe chi xikꞌex ikꞌuꞌx. Xixbꞌisonik jetaq ri karaj ri Dios rumal riꞌ qetaꞌm chi man xa ta xqabꞌan kꞌax chiꞌwe.
10 Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.
Ri bꞌis ri kape rukꞌ ri Dios kubꞌan che ri winaq kukꞌex ukꞌuꞌx rech jeriꞌ kakolotajik, we riꞌ jun utz laj bꞌis, are kꞌu ri bꞌis rech uwachulew kukꞌam loq kamikal.
11 Want ziet, ditzelfde dat gij naar God zijt bedroefd geworden, hoe grote naarstigheid heeft het in u gewrocht? Ja, verantwoording, ja, onlust, ja, vrees, ja, verlangen, ja, ijver, ja, wraak; in alles hebt gij uzelven bewezen rein te zijn in deze zaak.
Utz riꞌ ri xubꞌan ri Dios chiꞌwe chi kixbꞌisonik. Sibꞌalaj xixkꞌexenik, jeriꞌ xiwilo chi man kꞌo ta numak xuqujeꞌ xitoꞌ nuwiꞌ. Xixyojtajik xuqujeꞌ xixiꞌj iwibꞌ che ri kakꞌulmatajik. Xurayij iwanimaꞌ xiwil nuwach, xiqꞌat tzij puꞌwiꞌ ri ajmak. Rukꞌ ronojel we riꞌ xikꞌutu chi man ix taj ri ix ajmakibꞌ.
12 Hoewel ik dan aan u geschreven heb, dat is niet om diens wil, die onrecht gedaan had, noch om diens wil, die onrecht gedaan was; maar opdat onze vlijtigheid voor u bij u openbaar zou worden, in de tegenwoordigheid Gods.
Xaq jeriꞌ, xintzꞌibꞌaj we wuj riꞌ chiꞌwe, man rumal ta rech ri xuriq kꞌax o ri xbꞌan kꞌax che, xane are kawaj chi qas cho ri Dios kichꞌobꞌo chi elinaq ikꞌuꞌx chaqe.
13 Daarom zijn wij vertroost geworden over uw vertroosting; en zijn nog overvloediger verblijd geworden over de blijdschap van Titus, omdat zijn geest van u allen verkwikt is geworden.
Rumal riꞌ xkubꞌisax qakꞌuꞌx. Xuqujeꞌ xaq uwiꞌnam ri kuꞌlibꞌal kuꞌx ri xya chaqe, xujkiꞌkotik are xqilo ri ukiꞌkotemal ri Tito, rumal cher iwonojel xiya loq uchuqꞌabꞌ ri ranimaꞌ.
14 Want indien ik iets bij hem over u geroemd heb, zo ben ik niet beschaamd geworden; maar gelijk wij alles met waarheid tot u gesproken hebben, alzo is ook onze roem, dien ik bij Titus geroemd heb, waarheid geworden.
Nubꞌim chiꞌwe chi nimal kinnaꞌo rumal iwe, man iniyaꞌom ta kꞌut pa nukꞌixibꞌal. Xane ronojel ri xqabꞌij chiꞌwe, qas tzij wi, xuqujeꞌ qas tzij qas xinya wi iqꞌij cho ri Tito.
15 En zijn innerlijke bewegingen zijn te overvloediger jegens u, als hij uw aller gehoorzaamheid overdenkt, hoe gij hem met vreze en beven hebt ontvangen.
Ri Tito qas sibꞌalaj ixuloqꞌ, rumal cher kanaꞌtaj che chi iwonojel xinimaj xuqujeꞌ xikꞌamawaꞌj pa ri mochꞌoj ibꞌ xuqujeꞌ nim xiwilo.
16 Ik verblijde mij dan, dat ik in alles van u vertrouwen mag hebben.
Kinkiꞌkotik, rumal cher wetaꞌm chi kakubꞌiꞌ na kꞌuꞌx chiꞌwij pa ronojel ri kinbꞌano.
