2 Kronieken 30
1 Daarna zond Jehizkia tot het ganse Israel en Juda, en schreef ook brieven tot Efraim en Manasse, dat zij zouden komen tot het huis des HEEREN te Jeruzalem, om den HEERE, den God Israels, pascha te houden.
Hahoi Hezekiah ni Isarel ram hoi Judah ramnaw dawk a tami a patoun teh, Ephraim hoi Manasseh ram dawk hoi Isarel BAWIPA Cathut hanlah ceitakhai pawi sak hanelah Jerusalem khovah BAWIPA im dawk tho hanlah ca a patawn.
2 Want de koning had raad gehouden met zijn oversten en de ganse gemeente te Jeruzalem, om het pascha te houden, in de tweede maand.
Bangkongtetpawiteh, siangpahrang hoi kabawmkungnaw hoi taminaw pueng ni thapa yung pahni dawk ceitakhai pawi sak hanlah a rawi awh.
3 Want zij hadden het niet kunnen houden te dierzelfder tijd, omdat de priesteren zich niet genoeg geheiligd hadden, en het volk zich niet verzameld had te Jeruzalem.
Hatnae tueng nah vaihma kamthoungnaw pap hoeh rah. Jerusalem vah tami pueng a kamkhueng thai awh hoeh rah dawkvah, pawi hah sak thai awh hoeh.
4 En deze zaak was recht in de ogen des konings, en in de ogen der ganse gemeente.
A pouk awh e hno hah siangpahrang hoi tami pueng pouknae dawk ngai e lah ao.
5 Zo stelden zij zulks, dat men een stem door gans Israel, van Ber-seba tot Dan, zou laten doorgaan, opdat zij zouden komen om het pascha den HEERE, den God Israels, te houden in Jeruzalem; want zij hadden het in lang niet gehouden, gelijk het geschreven was.
Hatnavah, Isarel ram pueng, Beersheba hoi Dan totouh Jerusalem vah tho vaiteh, Isarel BAWIPA Cathut hanlah ceitakhai pawi sak hanelah kamthang pathang hanlah a sak sak awh. Bangkongtetpawiteh, hottelah sakhoehnae a saw toe.
6 De lopers dan gingen henen met de brieven van de hand des konings en zijner vorsten, door gans Israel en Juda, en naar het gebod des konings, zeggende: Gij, kinderen Israels, bekeert u tot den HEERE, den God van Abraham, Izak en Israel, zo zal Hij Zich keren tot de ontkomenen, die ulieden overgebleven zijn uit de hand der koningen van Assyrie.
Hottelah, ca kaphawtnaw ni siangpahrang hoi kabawmkungnaw e ca hah a sin teh Isarel hoi Judah ram a deng totouh rei hanlah siangpahrang kâpoe e patetlah a tâco awh. Isarelnaw teh Abraham, Isak hoi Isarel BAWIPA Cathut koe ban awh. Hat pawiteh, Siria siangpahrang kut dawk hoi ka hlout ni teh kaawm rae naw koe a ban awh han.
7 En zijt niet als uw vaders en als uw broeders, die tegen den HEERE, den God hunner vaderen, overtreden hebben; waarom Hij hen tot verwoesting overgegeven heeft, gelijk als gij ziet.
Nangmouh teh na mintoenaw hoi na hmaunawngha, a na mintoenaw e BAWIPA Cathut koe yonnae a sak awh teh, a hnam ka thun takhai e taminaw na hmu awh e patetlah awm awh hanh.
8 Verhardt nu ulieder nek niet, gelijk uw vaderen; geeft den HEERE de hand, en komt tot Zijn heiligdom, hetwelk Hij geheiligd heeft tot in eeuwigheid, en dient den HEERE, uw God; zo zal de hitte Zijns toorns van u afkeren.
Na mintoenaw patetlah lungpata hoi awm awh hanh. Hatei, BAWIPA koe kâhnawng awh nateh, yungyoe hanlah kathounge hmuen kathoung dawk kâen hoi BAWIPA na Cathut thaw hah tawk awh. Hat boipawiteh, puenghoi a lungkhueknae teh nangmouh koe a roum han.
9 Want als gij u bekeert tot den HEERE, zullen uw broederen en uw kinderen barmhartigheid vinden voor het aangezicht dergenen, die hen gevangen hebben, zodat zij in dit land zullen wederkomen; want de HEERE, uw God, is genadig en barmhartig, en zal het aangezicht van u niet afwenden, zo gij u tot Hem bekeert.
BAWIPA koe lah na kamlang awh pawiteh, na hmaunawnghanaw hoi na canaw hah san lah kamannaw ni pahren awh vaiteh, hete ram dawk bout a tho awh han. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA na Cathut teh pahren lungmanae lahoi kakawi e lah ao. Ama koelah na kamlang awh pawiteh, na cettakhai roeroe mahoeh telah ati awh.
10 Zo gingen de lopers door, van stad tot stad, door het land van Efraim en Manasse, tot Zebulon toe; doch zij belachten hen, en bespotten hen.
Hottelah ca kathaknaw teh, Ephraim ram, Manasseh ram, hoi Zebulun ram totouh, kho touh hnukkhu kho touh a cei awh. Hateiteh, ahnimouh ni a panuikhai awh teh, a ka pacekpahlek awh.
11 Evenwel verootmoedigden zich sommigen van Aser, en Manasse, en van Zebulon, en kwamen te Jeruzalem.
Hateiteh, Asher taminaw, Manasseh taminaw hoi Zebulun tami tangawn ni lawkpui poung lah a pouk awh teh, Jerusalem lah a tho awh.
12 Ook was de hand Gods in Juda, hun enerlei hart gevende, dat zij het gebod des konings en der vorsten deden, naar het woord des HEEREN.
BAWIPA lawk dawk siangpahrang hoi kahrawikungnaw e kâpoe tarawi hoi lungthin suetalah a tawn awh nahan, Cathut kut teh Judah lathueng vah ao.
13 En te Jeruzalem verzamelde zich veel volks, om het feest der ongezuurde broden te houden, in de tweede maand, een zeer grote gemeente.
Hottelah thapa yung pahni navah, tonphuenhoehe pawi sak hanelah Jerusalem vah tami moikapap a kamkhueng awh.
14 En zij maakten zich op, en namen de altaren weg, die te Jeruzalem waren; daartoe namen zij alle rooktuig weg, hetwelk zij in de beek Kidron wierpen.
Ahnimouh ni a thaw awh teh, Jerusalem kaawm e thuengnae khoungroenaw thoseh, hmuitui sawinae khoungroe dawk kaawm e naw pueng thoseh, a la awh teh Kidron tui dawk a tâkhawng awh.
15 Toen slachtten zij het pascha, op den veertienden der tweede maand; en de priesters en de Levieten waren beschaamd geworden, en hadden zich geheiligd, en hadden brandofferen gebracht in het huis des HEEREN.
Hottelah thapa yung pahni, hnin hlaipali nah ceitakhai pawi hanlah a thei awh. Vaihmanaw hoi Levihnaw a kaya awh dawkvah, a kâthoung sak awh teh, hote thuengnae hah BAWIPA im dawk a kâenkhai awh.
16 En zij stonden in hun stand, naar hun wijze, naar de wet van Mozes, den man Gods; de priesters sprengden het bloed, dat nemende uit de hand der Levieten.
Cathut e tami Mosi e kâlawk patetlah amamae hmuen dawk lengkaleng a kangdue awh. Hote vaihmanaw ni, Levihnaw koehoi e thi hah a kathek awh.
17 Want een menigte was in die gemeente, die zich niet geheiligd hadden; daarom waren de Levieten over de slachting der paaslammeren, voor iedereen, die niet rein was, om die den HEERE te heiligen.
Bangkongtetpawiteh, taminaw thung kamthoung hoeh rae moi ao. Hatdawkvah, BAWIPA hanlah kamthoung hanlah, kathounghoehnaw e thaw dawk Levih miphunnaw ni ceitakhai pawi sak han lah a thei.
18 Want een menigte des volks, velen van Efraim en Manasse, Issaschar en Zebulon, hadden zich niet gereinigd, maar aten het pascha, niet gelijk geschreven is. Doch Jehizkia bad voor hen, zeggende: De HEERE, die goed is, make verzoening voor dien.
Bangkongtetpawiteh, Ephraim tami, Manasseh tami, Issakhar tami, hoi Zebulun tami moikapapnaw hah thoung awh hoeh. Hateiteh, phung laipalah ceitakhai pawi rawca teh a ca awh.
19 Die zijn ganse hart gericht heeft, om God den HEERE, den God zijner vaderen, te zoeken, hoewel niet naar de reinigheid des heiligdoms.
Hatei, Hezekiah ni, tami pueng a lungthin hoi Cathut, a na mintoenaw e Jehovah Cathut tawng hanlah kârakuengnaw pueng hmuen kathoung phung patetlah kamthoung awh hoeh nakunghai, kahawi e BAWIPA ni yontha awh naseh, telah ahnimouh hanlah a ratoum pouh.
20 En de HEERE verhoorde Jehizkia, en heelde het volk.
BAWIPA ni Hezekiah e ratoumnae hah a thai pouh teh taminaw pueng hah a dam sak.
21 Zo hielden de kinderen Israels, die te Jeruzalem gevonden werden, het feest der ongezuurde broden, zeven dagen, met grote blijdschap. De Levieten nu en de priesteren prezen den HEERE, dag op dag, met sterk luidende instrumenten des HEEREN.
Jerusalem kaawm e Isarelnaw ni, tonphuenhoehe pawiteh hnin sari touh thung lunghawicalah a hno awh. Hahoi Levihnaw hoi vaihmanaw ni ratoum hoi BAWIPA a pholen awh. Hottelah BAWIPA hah la hoi hnin touh hnukkhu hnin touh a pholen awh.
22 En Jehizkia sprak naar het hart van alle Levieten, die verstand hadden in de goede kennis des HEEREN; en zij aten de offeranden des gezetten hoogtijds zeven dagen, offerende dankofferen, en lovende den HEERE, den God hunner vaderen.
Hezekiah ni BAWIPA kahawicalah ka panuek e kacangkhaikung Levihnaw pueng hah tha a poe. Hottelah, a na mintoenaw e BAWIPA Cathut koe yon ngaithoumnae hei hoi roum thuengnae pueng hoi hnin sari touh thung rawca a ca awh.
23 Als nu de ganse gemeente raad gehouden had, om andere zeven dagen te houden, hielden zij nog zeven dagen met blijdschap.
Tami pueng ni hnin sari touh pawi bout to hanlah a kârakueng awh dawkvah, lunghawi hoi hnin sari touh pawi bout a to awh.
24 Want Jehizkia, de koning van Juda, gaf de gemeente duizend varren en zeven duizend schapen; en de vorsten gaven de gemeente duizend varren en tien duizend schapen; de priesteren nu hadden zich in menigte geheiligd.
Bangkongtetpawiteh, Judah siangpahrang Hezekiah ni taminaw hah maitotan 1, 000, tu 7, 000 touh thei hanlah a poe. Kahrawikungnaw nihai, tami pueng hah maitotan 1, 000 hoi tu 10, 000 a poe awh teh, vaihma moikapap ni a kâthoung sak awh.
25 En de ganse gemeente van Juda verblijdde zich, mitsgaders de priesteren en de Levieten, en de gehele gemeente dergenen, die uit Israel gekomen waren; ook de vreemdelingen, die uit het land van Israel gekomen waren, en die in Juda woonden.
Hottelah, Judahnaw pueng ni vaihmanaw hoi Levihnaw hoi Isarel ram kathonaw pueng hoi, miphun alouke e Isarel ram hoi kathonaw hoi, Judah ram kaawmnaw hoi a lunghawi awh.
26 Zo was er grote blijdschap te Jeruzalem; want van de dagen van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel, was desgelijks in Jeruzalem niet geweest.
Hottelah lunghawinae kalen poung Jerusalem vah ao. Bangkongtetpawiteh, Isarel siangpahrang Devit capa Solomon koehoi hot patet e Jerusalem vah awm boihoeh.
27 Toen stonden de Levietische priesteren op, en zegenden het volk; en hun stem werd gehoord; want hun gebed kwam tot Zijn heilige woning in den hemel.
Hottelah vaihma hoi Levihnaw ni a thaw awh teh, taminaw pueng yawhawinae a poe awh. A lawk a ngai pouh teh, a ratoum awh e teh kathounge kalvan vah a pha.
