< 2 Kronieken 21 >

1 Daarna ontsliep Josafat met zijn vaderen, en werd begraven bij zijn vaderen in de stad Davids; en zijn zoon Joram werd koning in zijn plaats.
Jehoshaphat teh mintoenaw koe a kâhat teh, Mintoenaw koe Devit khopui vah a pakawp awh. Hahoi a capa Jehoram ni a yueng lah siangpahrang a tawk.
2 En hij had broederen, Josafats zonen, Azarja, en Jehiel, en Zecharja, en Azarjahu, en Michael, en Sefatja; deze allen waren zonen van Josafat, den koning van Israel.
Jehoshaphat e capa Jehoram ni hmaunawngha taruk touh a tawn. Azariah, Jehiel, Zekhariah, Azariah, Mikhael hoi Shefatiah tinaw doeh. Hetnaw pueng heh Judah siangpahrang Jehoshaphat e capanaw doeh.
3 En hun vader had hun vele gaven gegeven van zilver, en van goud, en van kostelijkheden, met vaste steden in Juda; maar het koninkrijk gaf hij Joram, omdat hij de eerstgeborene was.
A na pa ni sui, ngun hoi aphu kaawm poung e hnopai moikapap hoi Judah kho kalupnae rapan ka tawn e pueng hah a poe. Hatei, uknaeram teh Jehoram koe a poe. Bangkongtetpawiteh, camin lah ao dawk doeh.
4 Als Joram tot het koninkrijk zijns vaders opgekomen was, en zich versterkt had, zo doodde hij al zijn broederen met het zwaard, mitsgaders ook enige van de vorsten van Israel.
Jehoram ni a na pa e uknaeram a coe navah, amahoima tha ao sak teh, a hmaunawnghanaw pueng teh Isarel kahrawikungnaw hoi tahloi hoi a thei awh.
5 Twee en dertig jaar was Joram oud, toen hij koning werd, en hij regeerde acht jaren te Jeruzalem.
Jehoram kum 32 touh a pha navah, siangpahrang thaw a tawk. Jerusalem vah kum 8 touh a bawi.
6 En hij wandelde in de weg der koningen van Israel, gelijk als het huis van Achab deed; want hij had de dochter van Achab tot een vrouw; en hij deed dat kwaad was in de ogen des HEEREN.
Ahab imthung ni a tawk e patetlah Isarel siangpahrangnaw e lamthung a dawn. Ahab canu a yu lah a la teh, BAWIPA mithmu vah thoenae a sak.
7 Doch de HEERE wilde het huis Davids niet verderven, om des verbonds wil, dat Hij met David gemaakt had; en gelijk als Hij gezegd had, hem en zijn zonen te allen dage een lamp te zullen geven.
Hatei, Devit koe lawk a kam e hoi ama hoi a ca catoun totouh hmaiim pou tawn hanelah, lawk yo a kam toung dawkvah, BAWIPA ni Devit imthung raphoe hanelah ngai hoeh.
8 In zijn dagen vielen de Edomieten af van onder het gebied van Juda, en zij maakten over zich een koning.
Ahnie se navah Edomnaw ni Judah kâtawnnae a taran awh teh, taran a thaw awh. Hahoi siangpahrang hah a mahmawk a kârawi awh.
9 Daarom toog Joram voort met zijn oversten, en al de wagenen met hem; en hij maakte zich des nachts op, en sloeg de Edomieten, die rondom hem waren, en de oversten der wagenen.
Jehoram teh a ransabawinaw hoi lengnaw a buemlah hoi a tho. Karum vah a thaw teh, ama kalup e hoi leng kaukkung Edomnaw hah a tuk awh.
10 Evenwel vielen de Edomieten af van onder het gebied van Juda, tot op dezen dag; toen ter zelfder tijd viel Libna af, van onder zijn gebied, want hij had den HEERE, den God zijner vaderen, verlaten.
Hottelah Edomnaw teh atu totouh Judahnaw e kâtawnnae a taran awh teh taran a thaw awh. Hahoi mintoenaw e BAWIPA Cathut a ceitakhai awh dawkvah, hatnae tueng dawk Libnahnaw hai ahnimanaw a taran awh teh taran a thaw van awh.
11 Ook maakte hij hoogten op de bergen van Juda; en hij deed de inwoners van Jeruzalem hoereren, ja, hij dreef Juda daartoe.
Judah ram mon dawkvah hmuenrasang a sak awh teh, Jerusalem e taminaw tak a kâyo sak teh Judahnaw a kahmakhai.
12 Zo kwam een schrift tot hem van den profeet Elia, zeggende: Alzo zegt de HEERE, de God van uw vader David: Omdat gij in de wegen van uw vader Josafat, en in de wegen van Asa, den koning van Juda, niet gewandeld hebt;
Profet Elijah koehoi ahni koe ca patawn e a pha teh, na pa Devit e BAWIPA Cathut ni hettelah a dei, na pa Jehoshaphat e lamthung na dawn hoeh, Judah siangpahrang Asa e lamthung hai na dawn hoeh.
13 Maar hebt gewandeld in den weg der koningen van Israel, en hebt Juda en de inwoners van Jeruzalem doen hoereren, achtervolgens het hoereren van het huis van Achab; en ook uw broederen, van uws vaders huis, gedood hebt, die beter waren dan gij;
Isarel siangpahrangnaw e lamthung na dawn kecu dawk thoseh, Judahnaw hoi Jerusalem kaawm e taminaw, Ahab imthung patetlah tak na kâyo sak teh, na hmaunawngha imthung dawk e nangmouh hlak bet kataluenaw na thei kecu dawk thoseh,
14 Zie, de HEERE zal u plagen met een grote plage aan uw volk, en aan uw kinderen, en aan uw vrouwen, en aan al uw have.
Khenhaw! BAWIPA ni na taminaw, na canaw, na yunaw hoi na saringnaw lacik hoi a hem han.
15 Gij zult ook in grote krankheden zijn, door de krankheid uwer ingewanden, totdat uw ingewanden uitgaan vanwege de krankheid, jaar op jaar.
Nang e na ruen teh hnin touh hoi hnin touh a tâco vaiteh na von thung puenghoi patawnae na tawn han telah ca dawk thut lah ao.
16 Zo verwekte de HEERE tegen Joram den geest der Filistijnen en der Arabieren, die aan de zijde der Moren zijn.
Hottelah Ethiopia taminaw e tengpam kaawm e, Filistinnaw hoi Arab taminaw e lungthin hah Jehoram tuk hanelah BAWIPA ni a tahrue.
17 Die togen op in Juda, en braken daarin, en voerden alle have weg, die in het huis des konings gevonden werd, zelfs ook zijn kinderen, en zijn vrouwen; zodat hem geen zoon overgelaten werd, dan Joahaz, de kleinste zijner zonen.
Hahoi Judahnaw a tuk awh teh, siangpahrang im e hno abuemlah, a capanaw hoi a yunaw koung a la awh. Ahni hanlah buet touh boehai cettakhai hoeh. Cahnoungca e Jehoahaz duengdoeh a ceitakhai awh.
18 En na dit alles plaagde hem de HEERE in zijn ingewand met een krankheid, daar geen genezen aan was.
Hathnukkhu, BAWIPA ni dam thai hoeh totouh ruen patawnae hoi a pataw sak.
19 Dit geschiedde van jaar tot jaar, zodat, wanneer de tijd van het einde der twee jaren uitging, zijn ingewanden met de krankheid uitgingen, dat hij stierf van boze krankheden; en zijn volk maakte hem gene branding, als de branding zijner vaderen.
Hahoi, hettelah doeh. kum hni touh a ro hnukkhu, patawnae kecu dawk a ruen a bo teh, takikatho poung e patawnae hoi a due. A taminaw ni mintoenaw koe tahmanghmai a hawng pouh e patetlah a hawng pouh awh.
20 Hij was twee en dertig jaren oud, als hij koning werd, en regeerde acht jaren te Jeruzalem; en hij ging henen zonder begeerd te zijn; en zij begroeven hem in de stad Davids, maar niet in de graven der koningen.
A kum 32 navah a bawi teh Jerusalem vah kum 8 touh a bawi. Apinihai pasai laipalah a due teh Devit khopui dawk a pakawp awh ei, siangpahrangnaw e phuen koe nahoeh.

< 2 Kronieken 21 >