2 Kronieken 14
1 Zo ontsliep Abia met zijn vaderen, en zij begroeven hem in de stad Davids, en zijn zoon Asa werd koning in zijn plaats. In zijn dagen was het land tien jaren stil.
Abijah loe ampanawk khaeah anghak moe, David vangpui ah aphum o; anih zuengah a capa Asa mah prae to uk. Anih dung ah saning hato thung prae monghaih to oh.
2 En Asa deed dat goed en dat recht was in de ogen des HEEREN, zijns Gods.
Asa loe angmah ih Angraeng Sithaw hmaa ah katoeng moe, kahoih hmuen to sak.
3 Want hij nam de altaren der vreemden, en de hoogten weg, en brak de opgerichte beelden, en hieuw de bossen af.
Anih mah prae kalah kaminawk sithaw ih hmaicam hoi hmuensangnawk to takhoe boih; krangnawk to phraek boih moe, Asherah thingnawk to pakhruk boih.
4 En hij zeide tot Juda, dat zij den HEERE, den God hunner vaderen, zoeken, en dat zij de wet en het gebod doen zouden.
Judah kaminawk khaeah angmacae ampanawk ih Angraeng Sithaw to pakrong moe, anih mah paek ih lok hoi patuk ih loknawk to pazui o hanah a thuih pae.
5 Hij nam ook weg uit alle steden van Juda de hoogten en de zonnebeelden; en het koninkrijk was voor hem stil.
Judah vangpui kruek ah kaom hmuesangnawk hoi krangnawk boih to vah king; anih ukhaih tlim ah prae monghaih to oh.
6 Daartoe bouwde hij vaste steden in Juda; want het land was stil, en er was geen oorlog in die jaren tegen hem, dewijl de HEERE hem rust gaf.
Angraeng mah monghaih paek pongah, prae thungah monghaih to oh; to nathuem ah misa angtukhaih om ai boeh pongah, Judah prae thung boih ah kacak vangpuinawk to a sak.
7 Want hij zeide tot Juda: Laat ons deze steden bouwen, en muren daarom trekken, en torens, deuren en grendelen, terwijl het land nog is voor ons aangezicht; want wij hebben den HEERE, onzen God, gezocht, wij hebben Hem gezocht, en Hij heeft ons rondom henen rust gegeven. Zo bouwden zij en hadden voorspoed.
Aicae loe aimacae ih Angraeng Sithaw hoi Anih to pakrong o pongah, anih mah prae boih ah monghaih paek boeh; prae aicae ban thungah oh naah, Hae vangpuinawk hae sah o si loe, sipaenawk, misatoephaih imsangnawk, khongkhanawk hoi takraenghaihnawk to sah o si, tiah anih mah Judah kaminawk hanah thuih pae. To pongah nihcae mah imlawk to sak o moe, khosakhoihaih to oh.
8 Asa nu had een heir van driehonderd duizend uit Juda, rondas en spies dragende, en tweehonderd en tachtig duizend uit Benjamin, het schild dragende en den boog spannende; al dezen waren kloeke helden.
Asa loe Judah prae thungah misa angvaenghaih aphaw hoi tayae sin misatuh sang cumvai thumto suek; Benjamin acaeng thungah kathoeng aphaw hoi kalii sin kami sang cumvai hnet, quitazetto a suek; hae kaminawk loe misahoih kami ah oh o boih.
9 En Zerah, de Moor, kwam tegen hen uit, met een heir van duizend maal duizend, en driehonderd wagenen; en hij kwam tot Maresa toe.
Ethiopia kami Zerah loe nihcae tuk hanah kami sang cumvai hatlaito, hrangleeng cumvai thumto hoiah Mareshah karoek to angzoh o.
10 Toen toog Asa tegen hem uit; en zij stelden de slagorde in het dal Zefatha bij Maresa.
Asa loe anih tuk hanah caeh moe, Mareshah taeng ih Zephathah azawn ah misa angtuk o.
11 En Asa riep tot den HEERE, zijn God, en zeide: HEERE, het is niets bij U, te helpen hetzij den machtige, hetzij den krachteloze; help ons, o HEERE, onze God! Want wij steunen op U, en in Uw Naam zijn wij gekomen tegen deze menigte; o HEERE! Gij zijt onze God; laat den sterfelijken mens tegen U niets vermogen.
Asa mah angmah ih Angraeng Sithaw to kawk, Angraeng, kapop parai thacak kami to tuk moe, thacak ai kami abomh hanah, nang han karai parai hmuen tidoeh om ai; Aw kaicae ih Angraeng Sithaw, kaicae hae na bom ah; kaicae loe nang khaeah ni kam ha o; hae kapop parai kaminawk hae na hmin hoiah ni tuk han ka caeh o; Aw Angraeng, nang loe kaicae ih Sithaw ah ni na oh; kami mah Nang to pazawk hmah nasoe, tiah a naa.
12 En de HEERE plaagde de Moren voor Asa en voor Juda; en de Moren vloden.
Angraeng mah Asa hoi Judah hmaa ah, Ethiopia kaminawk to hum pae; Ethiopia kaminawk loe cawnh o.
13 Asa nu en het volk, dat met hem was, jaagden hen na tot Gerar toe; en zo velen vielen er van de Moren, dat er voor hen geen hervatting was; want zij waren verbroken voor den HEERE en voor Zijn leger; en zij droegen zeer veel roofs daarvan.
Asa hoi anih ih misatuh kaminawk mah nihcae to Gerar karoek to patom o; Ethiopia kaminawk to tuk pazawk o, nihcae loe angthawk o let thai ai boeh; nihcae loe Angraeng hoi Anih ih misatuh kaminawk hmaa ah duek o; Judahnawk mah misa ih hmuenmaenawk to lak pae o king.
14 En zij sloegen alle steden rondom Gerar; want de verschrikking des HEEREN was over hen; en zij beroofden al de steden, omdat veel roofs in dezelve was.
Gerar taeng ih vangpuinawk to phraek pae o boih; Angraeng zithaih to nihcae nuiah oh pae; vangpuinawk boih phraek pae o; misatuk naah lak pae o ih hmuennawk paroeai pop.
15 En zij sloegen ook de tenten van het vee, en voerden weg schapen in menigte, en kemelen; en kwamen weder te Jeruzalem.
Moi pacahhaih ahmuennawk doeh muk pae o moe, tuunawk hoi kaengkuu hrangnawk doeh hoih pae o ving. To pacoeng ah Jerusalem ah amlaem o.
