< 1 Thessalonicenzen 2 >

1 Want gij weet zelven, broeders, onzen ingang tot u, dat die niet ijdel is geweest;
Nu ishato nu intekon gammida gammioy coo mela gidonttayssa inteka errista.
2 Maar, hoewel wij te voren geleden hadden, en ook ons smaadheid aangedaan was, gelijk gij weet, te Filippi, zo hebben wij nochtans vrijmoedigheid gebruikt in onzen God, om het Evangelie van God tot u te spreken in veel strijds.
Inteka errizayssa mala hayssafe kase Pilphphisiyosan nu waayene meto beyidossine cayetidosu; gido attin aynne mino waayey nuna gakkikokka Xoossa mishirachcho qaala intes yootanas nu Godape xalateth demmidos.
3 Want onze vermaning is niet geweest uit verleiding, noch uit onreinigheid, noch met bedrog;
Nu intena zorida zorey iita qofara woykko intena baalethanas koydi gidena.
4 Maar, gelijk wij van God beproefd zijn geweest, dat ons het Evangelie zou toebetrouwd worden, alzo spreken wij, niet als mensen behagende, maar Gode, Die onze harten beproeft.
Gido attin nu mishirachchoqaala hadara ekkanas danidaiza asata mala xoossay nuna qoodida gish nu haasaos; hessaka nu oothizay nu wozina paacci erriza Xoossa ufayssanas attin ass ufayssanass giidi gidena.
5 Want wij hebben nooit met pluimstrijkende woorden omgegaan, gelijk gij weet, noch met enig bedeksel van gierigheid; God is Getuige!
Nu mulekka baleththo aala yootibeyko woykko nu uzeeteth kammanas giidi baaletho hano nu hanotayssa inte errista. Hayssaskka nu markkayXoossa.
6 Noch zoekende eer uit mensen, noch van u, noch van anderen; hoewel wij u tot last konden zijn als Christus' apostelen;
Intefe gidin woykko haratape oonapekka asape immettiza boncho nu koybeykko.
7 Maar wij zijn vriendelijk geweest in het midden van u, gelijk als een voedster haar kinderen koestert;
nu Kiristtosay kiittidayta gidida gish intes tooho gidanas danddaoskko shin; Gido attin Aaya ba nayta dichchiza nukka inte giidon ashikeetethan simeretidos.
8 Alzo wij, tot u zeer genegen zijnde, hebben u gaarne willen mededelen niet alleen het Evangelie van God, maar ook onze eigen zielen, daarom dat gij ons lief geworden waart.
Xoossa qaala gidontta dishin nu shemppoka inte gish ufayssan immana gakkanaas intena siiqqidosu. Gasooykka nu intena daro siiqida gishaskko.
9 Want gij gedenkt, broeders, onzen arbeid en moeite; want nacht en dag werkende, opdat wij niemand onder u zouden lastig zijn, hebben wij het Evangelie van God onder u gepredikt.
Nu ishato nu dafetethane nu daabura inte ereta; oonaskka tooho gidontta mala qamane gallas nuus oothishe miishirachcho qaala intes yootidos.
10 Gij zijt getuigen, en God, hoe heilig, en rechtvaardig, en onberispelijk wij u, die gelooft, geweest zijn.
Nu intenara ammanizaytara diza wode xillotethanine geeshatethan qassekka wothoy bayindda nu waani deyidakkone inteka Xoossika nuus markka.
11 Gelijk gij weet, hoe wij een iegelijk van u, als een vader zijn kinderen, vermaanden en vertroostten,
Aaway ba naytas haniza mala nukka intes issas issas ayy hanidakone inte errista.
12 En betuigden, dat gij zoudt wandelen, waardiglijk Gode, Die u roept tot Zijn Koninkrijk en heerlijkheid.
Inte intena ba kawootethassine ba bonchos xeyigida Xoossas bessiza mala inte daana mala nu intena minisidos, loo7ethi zoridosinne hadara gidos.
13 Daarom danken wij ook God zonder ophouden, dat, als gij het Woord der prediking van God van ons ontvangen hebt, gij dat aangenomen hebt, niet als der mensen woord, maar (gelijk het waarlijk is) als Gods Woord, dat ook werkt in u, die gelooft.
Inte nuuppe siyida Xoossa qaala ekkida wode ammaniza inte achchan tumu oothiza Xoossa qaala mala ekkidista attin coo asa qaala mala inte ekkontta aggida gish nu Xoossa qanxxoy bayindda galatoos.
14 Want gij, broeders, zijt navolgers geworden der Gemeenten Gods, die in Judea zijn, in Christus Jezus; dewijl ook gij hetzelfde geleden hebt van uw eigen medeburgers, gelijk als zij van de Joden;
Nu ishato! yuuda biittan yesus kiristtosa ammaniza xoossa woosa keethata millatidista; istti Ayhuddatape matone waaye ekkida mala inteka inte asape waaye ekkidista.
15 Welke ook gedood hebben den Heere Jezus, en hun eigen profeten; en ons hebben vervolgd, en Gode niet behagen, en alle mensen tegen zijn;
Istti Goda Yesussane kase nibistakka wodhdhida; nunakka goodida; Xoossuka ufayssibeytena; Asa wursora eqetizade gidida.
16 En verhinderen ons te spreken tot de heidenen, dat zij zalig mochten worden; opdat zij te allen tijd hun zonden vervullen zouden. En de toorn is over hen gekomen tot het einde.
Hessika xoossu errontta deret siyidi attana malako. Nu qaala yootontta mala diganaskko. Hessa mala oothon ba nagara wursso wode ba bolla wurththeth gakkanaas gujji gujji beetes; Xoossa hanqqooyka istta bolla wodhdhides.
17 Maar wij, broeders, van u beroofd geweest zijnde voor een kleine wijle tijds, naar het aangezicht, niet naar het hart, hebben ons te overvloediger benaarstigd, om uw aangezicht te zien, met grote begeerte.
Gidikkoka nu ishato nu guutha wodes intefe ayyanan gidontta ashon shaakeetikokka inte laamotay nuna wodhdhiza gish inte ayfeso beyanas daro dafeetethan doos.
18 Daarom hebben wij tot u willen komen (immers ik Paulus) eenmaal en andermaal, maar de satanas heeft ons belet.
Nu intekko baanas daro laamotidos shin harrapeka ta Phawuloosay daro wode dafistadis shin xalaey nuna digides.
19 Want welke is onze hoop, of blijdschap, of kroon des roems? Zijt gij die ook niet voor onzen Heere Jezus Christus in Zijn toekomst?
Goda Yesussay ha yiza wode iza sinththan nu amoy woykko nu ufayssi woykko nu zuwudeey nuus intefe haray oone?
20 Want gij zijt onze heerlijkheid en blijdschap.
Tumapekka nu ufayssine nu bonchoy intena.

< 1 Thessalonicenzen 2 >