1 Samuël 25

1 En Samuel stierf; en gans Israel vergaderde zich, en zij bedreven rouw over hem, en begroeven hem in zijn huis te Rama. En David maakte zich op, en toog af naar de woestijn Paran.

Самуел а мурит. Тот Исраелул с-а адунат ши л-а плынс ши л-ау ынгропат ын локуинца луй, ла Рама. Атунч, Давид с-а скулат ши с-а коборыт ын пустиул Паран.

2 En er was een man te Maon, en zijn bedrijf was te Karmel; en die man was zeer groot, en hij had drie duizend schapen, en duizend geiten; en hij was in het scheren zijner schapen te Karmel.

Ын Маон ера ун ом фоарте богат, а кэруй авере ера ын Кармел; авя трей мий де ой ши о мие де капре ши се афла ла Кармел пентру тундеря оилор луй.

3 En de naam des mans was Nabal, en de naam zijner huisvrouw was Abigail; en de vrouw was goed van verstand, en schoon van gedaante; maar de man was hard en boos van daden, en hij was een Kalebiet.

Нумеле ачестуй ом ера Набал ши неваста луй се кема Абигаил; ера о фемее ку жудекатэ ши фрумоасэ ла кип, дар бэрбатул ей ера аспру ши рэу ын фаптеле луй. Ел се трэӂя дин Калеб.

4 Als David hoorde in de woestijn, dat Nabal zijn schapen schoor,

Давид а афлат ын пустиу кэ Набал ышь тунде оиле.

5 Zo zond David tien jongelingen; en David zeide tot de jongelingen: Gaat op naar Karmel, en als gij tot Nabal komt, zo zult gij hem in mijn naam naar den welstand vragen;

А тримис ла ел зече тинерь, кэрора ле-а зис: „Суици-вэ ла Кармел ши дучеци-вэ ла Набал. Ынтребаци-л де сэнэтате ын нумеле меу

6 En zult alzo zeggen tot dien welvarende: Vrede zij u, en uw huize zij vrede, en alles, wat gij hebt, zij vrede!

ши сэ-й ворбиць аша: ‘Сэ трэешть ын паче ши пачя сэ фие ку каса та ши ку тот че есте ал тэу.

7 En nu, ik heb gehoord, dat gij scheerders hebt; nu, de herders, die gij hebt, zijn bij ons geweest; wij hebben hun geen smaadheid aangedaan, en zij hebben ook niets gemist al de dagen, die zij te Karmel geweest zijn.

Ши акум, ам аузит кэ тунзь оиле. Пэсторий тэй ау фост ку ной; ну й-ам окэрыт ши ну ли с-а луат нимик ын тот тимпул кыт ау фост ла Кармел.

8 Vraag het uw jongelingen, en zij zullen het u te kennen geven. Laat dan deze jongelingen genade vinden in uw ogen, want wij zijn op een goeden dag gekomen; geef toch uw knechten, en uw zoon David, hetgeen uw hand vinden zal.

Ынтрябэ пе служиторий тэй, ши-ць вор спуне. Сэ капете тречере дар тинерий ачештя ынаинтя та, фииндкэ веним ынтр-о зи де букурие. Дэ дар, те рог, робилор тэй ши фиулуй тэу Давид че те ласэ инима.’”

9 Toen de jongelingen van David gekomen waren, en in Davids naam naar al die woorden tot Nabal gesproken hadden, zo hielden zij stil.

Кынд ау ажунс, оамений луй Давид ау спус луй Набал тоате ачесте кувинте ын нумеле луй Давид. Апой ау тэкут.

10 En Nabal antwoordde den knechten van David, en zeide: Wie is David, en wie is de zoon van Isai? Er zijn heden vele knechten, die zich afscheuren, elk van zijn heer.

Набал а рэспунс служиторилор луй Давид: „Чине есте Давид ши чине есте фиул луй Исай? Астэзь сунт мулць служиторь каре фуг де ла стэпынь.

11 Zou ik dan mijn brood, en mijn water, en mijn geslacht vlees nemen, dat ik voor mijn scheerders geslacht heb, en zou ik het den mannen geven, die ik niet weet, van waar zij zijn?

Ши сэ-мь яу еу пыня, апа ши вителе меле, пе каре ле-ам тэят пентру тунзэторий мей, ши сэ ле дау унор оамень каре сунт де ну штиу унде?”

12 Toen keerden zich de jongelingen van David naar hun weg; en zij keerden weder, en kwamen, en boodschapten hem achtervolgens al deze woorden.

Оамений луй Давид шь-ау луат друмул ынапой; с-ау ынторс ши ау спус, ла сосиря лор, тоате ачесте кувинте луй Давид.

13 David dan zeide tot zijn mannen: Een iegelijk gorde zijn zwaard aan. Toen gordde een iegelijk zijn zwaard aan, en David gordde ook zijn zwaard aan; en zij togen op achter David, omtrent vierhonderd man, en daar bleven er tweehonderd bij het gereedschap.

Атунч, Давид а зис оаменилор сэй: „Фиекаре дин вой сэ-шь ынчингэ сабия!” Ши фиекаре шь-а ынчинс сабия. Давид шь-а ынчинс ши ел сабия ши апроапе патру суте де иншь с-ау суит дупэ ел. Ау май рэмас доар доуэ суте ла калабалыкурь.

14 Doch een jongeling uit de jongelingen boodschapte het aan Abigail, de huisvrouw van Nabal, zeggende: Zie, David heeft boden gezonden uit de woestijn, om onzen heer te zegenen; maar hij is tegen hen uitgevaren.

Унул дин служиторий луй Набал а венит ши а зис кэтре Абигаил, неваста луй Набал: „Ятэ кэ Давид а тримис дин пустиу ниште соль сэ ынтребе де сэнэтате пе стэпынул ностру, ши ел с-а пуртат рэу ку ей.

15 Nochtans zijn zij ons zeer goede mannen geweest; en wij hebben geen smaadheid geleden, en wij hebben niets gemist al de dagen, die wij met hen verkeerd hebben, toen wij op het veld waren.

Ши тотушь оамений ачештя ау фост фоарте бунь ку ной; ну не-ау окэрыт ши ну ни с-а луат нимик ын тот тимпул кыт ам фост ку ей ын кымп.

16 Zij zijn een muur om ons geweest, zo bij nacht als bij dag, al de dagen, die wij bij hen geweest zijn, weidende de schapen.

Не-ау фост зид ши зи, ши ноапте, ын тот тимпул кыт ам фост ку ей ла пэскутул турмелор.

17 Weet dan nu, en zie, wat gij doen zult; want het kwaad is ten volle over onzen heer besloten, en over zijn ganse huis; en hij is een zoon Belials, dat men hem niet mag aanspreken.

Сэ штий акум ши везь че ай де фэкут, кэч пердеря стэпынулуй ностру ши а ынтреӂий луй касе есте хотэрытэ ши ел есте аша де рэу ынкыт нимень ну ындрэзнеште сэ-й ворбяскэ.”

18 Toen haastte zich Abigail, en nam tweehonderd broden, en twee lederzakken wijns, en vijf toebereide schapen, en vijf maten geroost koren, en honderd stukken rozijnen, en tweehonderd klompen vijgen, en legde die op ezelen.

Абигаил а луат ындатэ доуэ суте де пынь, доуэ бурдуфурь ку вин, чинч ой прегэтите, чинч мэсурь де грыу прэжит, о сутэ де турте де стафиде ши доуэ суте де легэтурь де смокине. Ле-а пус пе мэгарь

19 En zij zeide tot haar jongelingen: Trekt heen voor mijn aangezicht; ziet, ik kom achter ulieden; doch haar man Nabal gaf zij het niet te kennen.

ши а зис служиторилор сэй: „Луаць-о ынаинтя мя ши еу вой вени дупэ вой.” Н-а спус нимик бэрбатулуй ей Набал.

20 Het geschiedde nu, toen zij op den ezel reed, en dat zij afkwam in het verborgene des bergs, en ziet, David en zijn mannen kwamen af haar tegemoet, en zij ontmoette hen.

Еа а ынкэлекат пе ун мэгар, а коборыт мунтеле пе ун друм туфос ши ятэ кэ Давид ши оамений луй се коборау ын фаца ей, аша кэ й-а ынтылнит.

21 David nu had gezegd: Trouwens ik heb te vergeefs bewaard al wat deze in de woestijn heeft, alzo dat er niets van alles, wat hij heeft, gemist is; en hij heeft mij kwaad voor goed vergolden.

Давид зисесе: „Ын задар ам пэзит тот че аре омул ачеста ын пустиу де ну с-а луат нимик дин тот че аре, кэч мь-а ынторс рэу пентру бине.

22 Zo doe God aan de vijanden van David, en zo doe Hij daartoe, indien ik van allen, die hij heeft, iets tot morgen overlaat, dat mannelijk is!

Думнезеу сэ педепсяскэ пе робул сэу Давид ку тоатэ аспримя дакэ вой май лэса сэ рэмынэ пынэ ла лумина зилей пе чинева де парте бэрбэтяскэ дин тот че есте ал луй Набал!”

23 Toen nu Abigail David zag, zo haastte zij zich, en kwam van den ezel af, en zij viel voor het aangezicht van David op haar aangezicht, en zij boog zich ter aarde.

Кынд а зэрит Абигаил пе Давид, с-а дат жос репеде де пе мэгар, а кэзут ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй Давид ши с-а ынкинат пынэ ла пэмынт.

24 En zij viel aan zijn voeten en zeide: Och, mijn heer, mijn zij de misdaad, en laat toch uw dienstmaagd voor uw oren spreken, en hoor de woorden uwer dienstmaagd.

Апой, арункынду-се ла пичоареле луй, а зис: „Еу сунт де винэ, домнул меу! Ынгэдуе роабей тале сэ-ць ворбяскэ ла урекь ши аскултэ кувинтеле роабей тале.

25 Mijn heer stelle toch zijn hart niet aan dezen Belials man, aan Nabal; want gelijk zijn naam is, alzo is hij; zijn naam is Nabal, en dwaasheid is bij hem; en ik, uw dienstmaagd, heb de jongelingen van mijn heer niet gezien, die gij gezonden hebt.

Сэ ну-шь пунэ домнул меу минтя ку омул ачела рэу, ку Набал, кэч, кум ый есте нумеле, аша есте ши ел; Набал ый есте нумеле, ши есте плин де небуние. Ши еу, роаба та, н-ам вэзут пе оамений тримишь де домнул меу.

26 En nu, mijn heer! zo waarachtig als de HEERE leeft, en uw ziel leeft, het is de HEERE, Die u verhinderd heeft van te komen met bloedstorting, dat uw hand u zou verlossen; en nu, dat als Nabal worden uw vijanden, en die tegen mijn heer kwaad zoeken!

Акум, домнул меу, виу есте Домнул ши виу есте суфлетул тэу, кэ Домнул те-а оприт сэ вершь сынӂе ши сэ те ажуць ку мына та. Врэжмаший тэй, чей че вор рэул домнулуй меу, сэ фие ка Набал!

27 En nu, dit is de zegen, dien uw dienstmaagd mijn heer toegebracht heeft, dat hij gegeven worde den jongelingen, die mijns heren voetstappen nawandelen.

Примеште дарул ачеста пе каре-л адуче роаба та домнулуй меу ши сэ се ымпартэ оаменилор каре мерг дупэ домнул меу.

28 Vergeef toch aan uw dienstmaagd de overtreding, want de HEERE zal zekerlijk mijn heer een bestendig huis maken, dewijl mijn heer de oorlogen des HEEREN oorloogt, en geen kwaad bij u gevonden is van uw dagen af.

Яртэ, те рог, вина роабей тале, кэч Домнул ва фаче домнулуй меу о касэ трайникэ; яртэ, кэч домнул меу поартэ рэзбоаеле Домнулуй ши ничодатэ ну ва фи рэутате ын тине.

29 Wanneer een mens opstaan zal om u te vervolgen, en om uw ziel te zoeken, zo zal de ziel mijns heren ingebonden zijn in het bundeltje der levenden bij den HEERE, uw God; maar de ziel uwer vijanden zal Hij slingeren uit het midden van de holligheid des slingers.

Дакэ се ва ридика чинева каре сэ те урмэряскэ ши сэ вря сэ-ць я вяца, суфлетул домнулуй меу ва фи легат ын мэнункюл челор вий ла Домнул Думнезеул тэу ши сэ арунче ку праштия суфлетул врэжмашилор тэй.

30 En het zal geschieden, als de HEERE mijn heer naar al het goede doen zal, dat Hij over u gesproken heeft, en Hij u gebieden zal een voorganger te zijn over Israel;

Кынд ва фаче Домнул домнулуй меу тот бинеле пе каре ци л-а фэгэдуит ши те ва пуне май-маре песте Исраел,

31 Zo zal dit u, mijn heer, niet zijn tot wankeling, noch aanstoot des harten, te weten, dat gij bloed zonder oorzaak zoudt vergoten hebben, en dat mijn heer zichzelven zou verlost hebben; en als de HEERE mijn heer weldoen zal, zo zult gij uwer dienstmaagd gedenken.

атунч ну ва авя домнул меу нич мустрэрь де куӂет ши нич ну-л ва дуря инима кэ а вэрсат сынӂе деӂяба ши кэ с-а рэзбунат сингур. Ши кынд ва фаче Домнул бине домнулуй меу, аду-ць аминте де роаба та.”

32 Toen zeide David tot Abigail: Gezegend zij de HEERE, de God Israels, Die u te dezen dage mij tegemoet gezonden heeft!

Давид а зис Абигаилей: „Бинекувынтат сэ фие Домнул Думнезеул луй Исраел, каре те-а тримис астэзь ынаинтя мя!

33 En gezegend zij uw raad en gezegend zijt gij, dat gij mij te dezen dage geweerd hebt, van te komen met bloedstorting, dat mijn hand mij verlost zou hebben!

Бинекувынтатэ сэ фие жудеката та ши бинекувынтатэ сэ фий ту, кэ м-ай оприт ын зиуа ачаста сэ вэрс сынӂе ши мь-ай оприт мына!

34 Want voorzeker, de HEERE, de God Israels, leeft, Die mij verhinderd heeft, van u kwaad te doen, dat, ten ware dat gij u gehaast hadt, en mij tegemoet gekomen waart, zo ware van Nabal niemand, die mannelijk is, overgebleven tot het morgenlicht!

Дар виу есте Домнул Думнезеул луй Исраел, каре м-а оприт сэ-ць фак рэу, кэ, дакэ ну те-ай фи грэбит сэ вий ынаинтя мя, н-ар май фи рэмас нимик дин че есте ал луй Набал пынэ ла лумина зилей де мыне.”

35 Toen nam David uit haar hand, wat zij hem gebracht had; en hij zeide tot haar: Trek met vrede op naar uw huis; zie, ik heb naar uw stem gehoord, en heb uw aangezicht aangenomen.

Ши Давид а луат дин мына Абигаилей че-й адусесе ши й-а зис: „Суе-те ын паче акасэ; везь кэ ць-ам аскултат гласул ши те-ам примит бине.”

36 Toen nu Abigail tot Nabal kwam, ziet, zo had hij een maaltijd in zijn huis, als eens konings maaltijd; en het hart van Nabal was vrolijk op denzelven, en hij was zeer dronken; daarom gaf zij hem niet een woord, klein noch groot, te kennen, tot aan het morgenlicht.

Абигаил а ажунс ла Набал. Ши токмай ел дэдя ын каса луй ун оспэц ка ун оспэц ымпэрэтеск; инима ый ера веселэ ши ера бят морт. Еа ну й-а спус нимик, нимик, пынэ ла лумина зилей.

37 Het geschiedde nu in den morgen, toen de wijn van Nabal gegaan was, zo gaf hem zijn huisvrouw die woorden te kennen. Toen bestierf zijn hart in het binnenste van hem, en hij werd als een steen.

Дар диминяца, дупэ че трекусе беция луй Набал, невастэ-са й-а историсит че се ынтымпласе. Инима луй Набал а примит о ловитурэ де моарте ши с-а фэкут ка о пятрэ.

38 En het geschiedde omtrent na tien dagen, zo sloeg de HEERE Nabal, dat hij stierf.

Кам дупэ зече зиле, Домнул а ловит пе Набал ши а мурит.

39 Toen David hoorde, dat Nabal dood was, zo zeide hij: Gezegend zij de HEERE, Die den twist mijner smaadheid getwist heeft van de hand van Nabal, en heeft zijn knecht onthouden van het kwade, en dat de HEERE het kwaad van Nabal op zijn hoofd heeft doen wederkeren! En David zond heen, en liet met Abigail spreken, dat hij ze zich ter vrouwe nam.

Давид а афлат кэ мурисе Набал ши а зис: „Бинекувынтат сэ фие Домнул кэ мь-а апэрат причина ын окара пе каре мь-а фэкут-о Набал ши а ымпедикат пе робул Сэу сэ факэ рэу! Домнул а фэкут ка рэутатя луй Набал сэ кадэ асупра капулуй луй.” Давид а тримис ворбэ Абигаилей кэ вря с-о я де невастэ.

40 Als nu de knechten van David tot Abigail gekomen waren te Karmel, zo spraken zij tot haar, zeggende: David heeft ons tot u gezonden, dat hij zich u ter vrouwe neme.

Служиторий луй Давид ау ажунс ла Абигаил, ла Кармел, ши й-ау ворбит аша: „Давид не-а тримис ла тине, ка сэ те я де невастэ.”

41 Toen stond zij op, en neigde zich met het aangezicht ter aarde, en zij zeide: Ziet, uw dienstmaagd zij tot een dienares, om de voeten der knechten mijns heren te wassen.

Еа с-а скулат, с-а арункат ку фаца ла пэмынт ши а зис: „Ятэ, роаба та се сокотеште ка о роабэ, гата сэ спеле пичоареле служиторилор домнулуй меу.”

42 Abigail nu haastte, en maakte zich op, en zij reed op een ezel, met haar vijf jonge maagden, die haar voetstappen nawandelden; zij dan volgde de boden van David na, en zij werd hem ter huisvrouw.

Ши ындатэ, Абигаил а плекат, кэларе пе ун мэгар ши ынсоцитэ де чинч фете; а мерс дупэ солий луй Давид ши й-а фост невастэ.

43 Ook nam David Ahinoam van Jizreel; alzo waren ook die beiden hem tot vrouwen.

Давид луасе ши пе Ахиноам дин Изреел ши амындоуэ ау фост невестеле луй.

44 Want Saul had zijn dochter Michal, de huisvrouw van David, gegeven aan Palti, den zoon van Lais, die van Gallim was.

Ши Саул дэдусе пе фийкэ-са Микал, неваста луй Давид, луй Палти дин Галим, фиул луй Лаиш.