1 Samuël 23
1 En men boodschapte David, zeggende: Zie, de Filistijnen strijden tegen Kehila, en zij beroven de schuren.
Nikhat David heng’ah thu ahung lhungin, Philistine miten Keilah kho abulu-uvin, chule changpholla chang jouse jong akichomgam tauve, ahung tiuve.
2 En David vraagde den HEERE, zeggende: Zal ik heengaan en deze Filistijnen slaan? En de HEERE zeide tot David: Ga heen, en gij zult de Filistijnen slaan en Kehila verlossen.
David in Pakai koma, “Kagache a kagasat ding ham?” tia adohle, Pakaiyin ahindonbut in, “Henge, chenlang Keilah khopi khu ga huhdoh in,” ati.
3 Doch de mannen Davids zeiden tot hem: Zie, wij vrezen hier in Juda; hoeveel te meer, als wij naar Kehila tegen der Filistijnen slagorden gaan zullen.
Ahinlah David asepaiten ajah’a, “Ven eiho Judah gamsung jenga jong kichatah’a um ihiuvin, i-atileh Keilah khoa icheuva hiche Philistine sepaite khujatpi khutoh ikisatto pi thei diu ham?” atiuve.
4 Toen vraagde David den HEERE nog verder; en de HEERE antwoordde hem en zeide: Maak u op, trek af naar Kehila; want Ik geef de Filistijnen in uw hand.
Hijeh chun David in jong Pakai adongkit in ahile, Pakaiyin ajah’a, “Keilah ah kumsuh un, ajeh chu keiman kapanpia Philistine mite najo dingu ahi,” ati.
5 Alzo toog David en zijn mannen naar Kehila, en hij streed tegen de Filistijnen, en dreef hun vee weg, en hij sloeg onder hen een groten slag; alzo verloste David de inwoners van Kehila.
Hijeh chun David le asepaite jong Keilah khopi’ah acheuvin, Philistinete agasat’un, mitamtah agathat tauve, chule agancha jouseu ahin kikai’un chule Keilah kho miho jong ahuhdoh un ahi.
6 En het geschiedde, toen Abjathar, de zoon van Achimelech, tot David vluchtte naar Kehila, dat hij afkwam met den efod in zijn hand.
Ahimelech chapa Abiathar chu Keilah khopia kona ahung jamdoh’a David kom ahin jot chun, Thempuvon ompho khat ahin kipohlut in ahi.
7 Als aan Saul te kennen gegeven werd, dat David te Kehila gekomen was, zo zeide Saul: God heeft hem in mijn hand overgegeven, want hij is besloten, komende in een stad met poorten en grendelen.
David chu Keilah khoah ahung luttai tithu Saul’in ajah phat in, “Aphalheh jenge! Tuavang hi Pathen in kakhutna apehdoh ahitai, ajeh kulpi kaikhumsa, kulpi kikamkhum sung’a David hi ama amachama hung vahlut ahitai,” ati.
8 Toen liet Saul al het volk ten strijde roepen, dat zij aftogen naar Kehila, om David en zijn mannen te belegeren.
Hitah chun Saul in asepaite jouse akhom khom soh keiyin, Keilah khopi chu ahin nokhum’un, David le asepaite chu aumkhum tauvin ahi
9 Als nu David verstond, dat Saul dit kwaad tegen hem heimelijk voorhad, zeide hij tot den priester Abjathar: Breng den efod herwaarts.
Ahinlah David in Saul thilgon jouse chu ahen, Abiathar thempupa jah’ah, “Thempuvon ompho chu hikomah hinchoiyin,” ati.
10 En David zeide: HEERE, God van Israel! Uw knecht heeft zekerlijk gehoord, dat Saul zoekt naar Kehila te komen, en de stad te verderven om mijnentwil.
Chuin David in, “Vo Pakai Israel Pathen, keima hiche muna kaum jeh hin Saul in Keilah khopia hung’a akhopi hi suhchim ding tohgon aneiyin ahi.
11 Zullen mij ook de burgers van Kehila in zijn hand overgeven? Zal Saul afkomen, gelijk als Uw knecht gehoord heeft? O HEERE, God van Israel, geef het toch Uw knecht te kennen! De HEERE nu zeide: Hij zal afkomen.
Hiche kho mite hin keima hi amaho khutna eipehdoh diu ham? Chule Saul hung mong ding hinam? Vo Pakai Israel Pathen, lungsettah in neiseipeh in,” tin ataovin ahi. Chuin Pakaiyin, “Hung ding ahi,” tin adonbut in ahi.
12 Daarna zeide David: Zouden de burgers van Kehila mij en mijn mannen overgeven in de hand van Saul? En de HEERE zeide: Zij zouden u overgeven.
David’in jong, “Keilah khopia lamkaiho hin, keima le kasepaite hohi Saul khutna eipeh doh dingu ham?” tin adong kit’in ahi. Chule Pakaiyin, “Henge amahon napehdoh dingu ahi,” tin ahin donbut in ahi.
13 Toen maakte zich David en zijn mannen op, omtrent zeshonderd man, en zij gingen uit Kehila, en zij gingen heen, waar zij konden gaan. Toen aan Saul geboodschapt werd, dat David uit Kehila ontkomen was, zo hield hij op uit te trekken.
David le amiteho chu jagup vel alhinphat'un, Keilah mun chu adalhauvin thinglhang lang’ah apotdoh’u le David chu jamdoh tai tithu chu Saul lengpan ajahdoh phat in Keilah khopi lam chu anajon tapoi.
14 David nu bleef in de woestijn in de vestingen, en hij bleef op den berg in de woestijn Zif; en Saul zocht hem alle dagen, doch God gaf hem niet over in zijn hand.
David vang chu gamthip lah ah munthip khat’ah aumin, Ziph gamthip thinglhang gamlah ah chun apansa dentai.
15 Als David zag, dat Saul uitgetogen was, om zijn ziel te zoeken, zo was David in de woestijn Zif in een woud.
Nikhat chu Horesh kom vella David aum pet in, Saul chun David tha ding hollin Ziph lam ahin jon touve tithu ajantan ahi.
16 Toen maakte zich Jonathan, de zoon van Saul, op, en hij ging tot David in het woud; en hij versterkte zijn hand in God.
Hichun Jonathan in jong David kimupia Pathen tahsan tah’a dingdet kheh ding in atilkhou ding in ahol in ahi.
17 En hij zeide tot hem: Vrees niet, want de hand van Saul, mijn vader, zal u niet vinden, maar gij zult koning worden over Israel, en ik zal de tweede bij u zijn; ook weet mijn vader Saul zulks wel.
tin Jonathan’in, “Kicha hih in, kapan namudoh jouponte! Nangma Israel te leng nahung hi ding ahi, keima kapa banga nang bana kahi ding ahi, hichu kappa Saul in ahet ahi,” tin ana tilkhouvin ahi.
18 En die beiden maakten een verbond voor het aangezicht des HEEREN; en David bleef in het woud, maar Jonathan ging naar zijn huis.
Hijeh chun amanin Pakai masang ah kitepna khat anei lhonin ahi. Chuin Jonathan ain lamah akilen, David vang chu Horesh mun ah aumdentai.
19 Toen togen de Zifieten op tot Saul naar Gibea, zeggende: Heeft zich niet David bij ons verborgen in de vestingen in het woud, op den heuvel van Hachila, die aan de rechterhand der wildernis is?
Chujouvin Ziph miho chu Gibeah muna Saul hengah acheuvin, David chu apedoh tauvin ahi. “Keihon kiselna mun kaheuve, Ama tuhin Jeshimon lhanglam’a um Hakilah thinglhang gam sung, Horesh kulpi dunga keiho lah’a David kisel ahi,” atiuvin ahi.
20 Nu dan, o koning, kom spoedig af naar al de begeerte uwer ziel; en het komt ons toe hem over te geven in de hand des konings.
“Vo lengpa naki got chaiya nakigin phat phat’a nahung konsuh’a ahile keihon jong jaonan napanpi ving ting, David chu nangma khut’a pedoh nauvinge,” aga tiuvin ahi.
21 Toen zeide Saul: Gezegend zijt gijlieden den HEERE, dat gij u over mij ontfermd hebt!
Hichun Saul in jong, “Pakaiyin phatthei naboh’u hen, ajeh chu nanghon hibangtah’a keima ding neihin gel khohpeh uve.
22 Gaat toch heen, en bereidt de zaak nog meer, dat gij weet en beziet zijn plaats, waar zijn gang is, wie hem daar gezien heeft; want hij heeft tot mij gezegd, dat hij zeer listiglijk pleegt te handelen.
Cheloiyunlang, phatechan gaphochen un, aumna mun, age namun, gahechen set uvin unlang gavechil chet tauvin, ajeh chu, amahi mi kilep themtah ahi.
23 Daarom ziet toe, en verneemt naar alle schuilplaatsen, in dewelke hij schuilt; komt dan weder tot mij met vast bescheid, zo zal ik met ulieden gaan; en het zal geschieden, zo hij in het land is, zo zal ik hem naspeuren onder alle duizenden van Juda.
Hijeh chun akisel namun hoilai ham ti, gavechilsoh keijuvin ima jouse he sohkei uvin lang, kahenga hungkit uvin, chutengle keijong, nangho toh kilhona icheuva agamsunga David aumpou pouva ahileh kahol doh teitei ding ahi,” ati.
24 Toen maakten zij zich op, en zij gingen naar Zif voor het aangezicht van Saul. David nu en zijn mannen waren in de woestijn van Maon, in het vlakke veld, aan de rechterhand der wildernis.
Hijeh chun amaho jong akipatdoh uvin Ziph gamlanga chun Saul sang in anache masa tauve. David le asepaite chu hiche pet’a hi Jeshimon lhang lama Arabah gamsung Ma’on gammang noiya kisel’ah ahiuve.
25 Saul en zijn mannen gingen ook om te zoeken. Dat werd David geboodschapt, die van dien rotssteen afgegaan was, en bleef in de woestijn van Maon. Toen Saul dat hoorde, jaagde hij David na in de woestijn van Maon.
Saul le amiten aholle leuve ti David in ajahdoh phat in, gamthip sunglam agamla jep songpi lentah khat sungah alutin, Maon gamthip ah aumtan ahi. Ahinlah Saul chun ana hol jing in ahi.
26 En Saul ging aan deze zijde des bergs, en David en zijn mannen aan gene zijde des bergs. Het geschiedde nu, dat zich David haastte, om te ontgaan van het aangezicht van Saul; en Saul en zijn mannen omsingelden David en zijn mannen, om die te grijpen.
Chuin Saul le amite molpang langkhat ah achen, hibangma chun David le aloiho jong molpang lang khat ah acheuvin, chuin Saul le aloiho chun, David le amite chu nailutna matdin aumkul tauvin ahi.
27 Doch daar kwam een bode tot Saul, zeggende: Haast u, en kom, want de Filistijnen zijn in het land gevallen.
Ahin Saul heng ah thusoh kin khat ahung lhungin, ajah ah, “Gangtah’in hungin jeh chu Philistine ten gamsung gal hin boltauve,” tin ahung seijun ahi.
28 Toen keerde zich Saul van David na te jagen, en hij toog den Filistijnen tegemoet; daarom noemde men die plaats Sela-Machlekoth.
Hijeh chun David nung adella konin Saul akinunglen, Philistine te satdin achetai. Hijeh chun hiche mun chu Sela-hammahlekoth asah tauvin ahi.
29 En David toog van daar op, en hij bleef in de vestingen van En-gedi.
Chuin David chua kon chun achetouvin Engedi mun dettah sunga achengtai.
