1 Samuël 11
1 Toen toog Nahas, de Ammoniet, op, en belegerde Jabes in Gilead. En al de mannen van Jabes zeiden tot Nahas: Maak een verbond met ons, zo zullen wij u dienen.
Pea naʻe ʻalu hake ai ʻa Naʻasi ko e tangata ʻAmoni, pea ne te u tau ki Sepesi-Kiliati: pea pehē ʻe he kau tangata kotoa pē ʻo Sepesi-Kiliati, “Fai hoʻo fuakava mo kimautolu, pea te mau tauhi kiate koe.”
2 Doch Nahas, de Ammoniet, zeide tot hen: Mits dezen zal ik een verbond met ulieden maken, dat ik u allen het rechteroog uitsteke; en dat ik deze schande op gans Israel legge.
Pea pehē ʻe Naʻasi ko e tangata ʻAmoni kiate kinautolu, “ʻI he meʻa ni pe te u fai ʻae fuakava mo kimoutolu, koeʻuhi ke u kapeʻi homou mata toʻomataʻu kotoa pē ʻe tuku ia ko e meʻa manuki ki ʻIsileli kotoa pē.”
3 Toen zeiden tot hem de oudsten Jabes: Laat zeven dagen van ons af, dat wij boden zenden in al de landpalen van Israel; is er dan niemand, die ons verlost, zo zullen wij tot u uitgaan.
Pea naʻe pehē ʻe he kau mātuʻa ʻo Sepesi kiate ia, “Ke ke kātaki ʻakimautolu ʻi he ʻaho ʻe fitu, koeʻuhi ke mau fekau ʻemau talafekau ki he ngaahi potu kotoa pē ʻo ʻIsileli, pea pehē, kapau ʻoku ʻikai ha tangata ke fakamoʻui ʻakimautolu, te mau ʻalu atu kiate koe.”
4 Als de boden te Gibea-Sauls kwamen, zo spraken zij deze woorden voor de oren van het volk. Toen hief al het volk zijn stem op, en weende.
Pea naʻe hoko ʻae kau talafekau ki Kipea ʻo Saula, pea fakahā ʻae ongoongo ki he telinga ʻoe kakai: pea naʻe hiki honau leʻo ʻe he kakai kotoa pē ʻo tangi.
5 En ziet, Saul kwam achter de runderen uit het veld, en Saul zeide: Wat is den volke, dat zij wenen? Toen vertelden zij hem de woorden der mannen van Jabes.
Pea vakai, naʻe muimui mai ʻa Saula ki he fanga manu, mei he ngoue; pea naʻe pehē ʻe Saula, “Ko e hā ʻoku tangi ai ʻae kakai?” Pea naʻa nau fakahā kiate ia ʻae ongoongo ʻoe kau tangata ʻo Sepesi.
6 Toen werd de Geest Gods vaardig over Saul, als hij deze woorden hoorde; en zijn toorn ontstak zeer.
Pea naʻe hoko ʻae Laumālie ʻoe ʻOtua kia Saula ʻi heʻene ongoʻi ʻae ngaahi ongoongo ni, pea tupu ai ʻene ʻita ʻo lahi.
7 En hij nam een paar runderen, en hieuw ze in stukken, en hij zond ze in alle landpalen van Israel door de hand der boden, zeggende: Die niet zelf uittrekt achter Saul en achter Samuel, alzo zal men zijn runderen doen. Toen viel de vreze des HEEREN op het volk, en zij gingen uit als een enig man.
Pea naʻa ne ʻomi ʻae fanga pulu ʻe ua, pea tuʻutuʻu ke iiki, pea fekau ke ʻave ʻo tufaki ki he ngaahi potu kakai kotoa pē ʻo ʻIsileli ʻi he nima ʻoe kau tangata fekau, ʻo pehē, “Ko ia kotoa pē ʻoku ʻikai haʻu ʻo muimui ʻia Saula mo Samuela, ʻe fai pehē pe ki heʻene fanga pulu.” Pea naʻe tō ki he kakai ʻae manavahē kia Sihova, pea naʻa nau hiki loto taha pe kituaʻā.
8 En hij telde hen te Bezek; en van de kinderen Israels waren driehonderd duizend, en van de mannen van Juda dertig duizend.
Pea ʻi heʻene lau ʻakinautolu ʻi Piseki, naʻe toko tolu kilu ʻae fānau ʻa ʻIsileli pea toko tolu mano ʻae fānau ʻa Siuta.
9 Toen zeiden zij tot de boden, die gekomen waren: Aldus zult gijlieden den mannen te Jabes in Gilead zeggen: Morgen zal u verlossing geschieden, als de zon heet worden zal. Als de boden kwamen, en verkondigden dat aan de mannen te Jabes, zo werden zij verblijd.
Pea naʻa nau pehē ki he kau talafekau naʻe haʻu, Ke mou lea pehē ki he kau tangata ʻo Sepesi-Kiliati, “Ko e ʻapongipongi, ʻo feʻunga mo e mafana ʻoe laʻā, te mou maʻu ʻae tokoni.” Pea naʻe haʻu ʻae kau tangata fekau ʻo fakahā ia ki he kau tangata ʻo Sepesi: pea naʻa nau fiefia ai.
10 En de mannen van Jabes zeiden: Morgen zullen wij tot ulieden uitgaan, en gij zult ons doen naar alles, wat goed is in uw ogen.
Ko ia naʻe tala ai ʻe he kau tangata ʻo Sepesi, “Te mau ʻalu atu kiate kimoutolu ʻapongipongi, pea te mou fai kiate kimautolu ʻaia kotoa pē ʻoku matalelei kiate kimoutolu.”
11 Het geschiedde nu des anderen daags, dat Saul het volk stelde in drie hopen, en zij kwamen in het midden des legers, in de morgenwake, en zij sloegen Ammon, totdat de dag heet werd; en het geschiedde, dat de overigen alzo verstrooid werden, dat er onder hen geen twee te zamen bleven.
Pea hoko ki he ʻapongipongi, pea pehē, naʻe fokotuʻu vahe tolu ʻe Saula ʻae kakai; pea naʻa nau hoko ki he lotolotonga ʻoe tau ʻi he lakanga leʻo pongipongi, ʻo taaʻi ʻae kakai ʻAmoni ʻo aʻu ki he pupuha ʻoe ʻaho: pea naʻe hoko ʻo pehē, naʻe fakamovetevete ʻakinautolu naʻe toe, naʻe ʻikai tuʻu fakataha ha toko ua.
12 Toen zeide het volk tot Samuel: Wie is hij, die zeide: Zou Saul over ons regeren? Geeft hier die mannen, dat wij hen doden.
Pea naʻe pehē ʻe he kakai kia Samuela, ko hai ia naʻe pehē, “ʻE pule koā ʻa Saula kiate kimautolu? Omi ʻae kau tangata, koeʻuhi ke mau tāmateʻi ʻakinautolu.”
13 Maar Saul zeide: Er zal te dezen dage geen man gedood worden, want de HEERE heeft heden een verlossing in Israel gedaan.
Pea naʻe pehē ʻe Saula, “ʻE ʻikai ha tangata ʻe tokotaha ʻe tāmateʻi he ʻaho ni: he kuo fai ʻae fakamoʻui ʻe Sihova ʻi ʻIsileli he ʻaho ni.”
14 Verder zeide Samuel tot het volk: Komt en laat ons naar Gilgal gaan, en het koninkrijk aldaar vernieuwen.
Pea naʻe pehē ʻe Samuela ki he kakai, “Haʻu ke tau ō ki Kilikali, ō fakamaʻu ke maʻu ʻae puleʻanga ʻi ai.”
15 Toen ging al het volk naar Gilgal, en maakte Saul aldaar koning voor het aangezicht des HEEREN te Gilgal; en zij offerden aldaar dankofferen voor het aangezicht des HEEREN; en Saul verheugde zich aldaar gans zeer, met al de mannen van Israel.
Pea naʻe ʻalu ʻae kakai kotoa pē ki Kilikali; pea naʻa nau fakanofo ʻi ai ʻa Saula ke tuʻi ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi Kilikali; pea naʻa nau ʻatu ʻi ai ʻae ngaahi feilaulau ko e feilaulau fakalelei ʻi he ʻao ʻo Sihova; pea naʻe fiefia lahi ʻi ai ʻa Saula mo e kau tangata kotoa pē ʻo ʻIsileli.
