1 Johannes 2
1 Mijn kinderkens, ik schrijf u deze dingen, opdat gij niet zondigt. En indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij den Vader, Jezus Christus, den Rechtvaardige;
Копилашилор, вэ скриу ачесте лукрурь ка сэ ну пэкэтуиць. Дар, дакэ чинева а пэкэтуит, авем ла Татэл ун Мижлочитор, пе Исус Христос, Чел неприхэнит.
2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.
Ел есте жертфа де испэшире пентру пэкателе ноастре; ши ну нумай пентру але ноастре, чи пентру але ынтреӂий лумь.
3 En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren.
Ши прин ачаста штим кэ Ыл куноаштем: дакэ пэзим порунчиле Луй.
4 Die daar zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar, en in dien is de waarheid niet;
Чине зиче: „Ыл куноск” ши ну пэзеште порунчиле Луй есте ун минчинос ши адевэрул ну есте ын ел.
5 Maar zo wie Zijn Woord bewaart, in dien is waarlijk de liefde Gods volmaakt geworden; hieraan kennen wij, dat wij in Hem zijn.
Дар чине пэзеште Кувынтул Луй, ын ел драгостя луй Думнезеу а ажунс десэвыршитэ; прин ачаста штим кэ сунтем ын Ел.
6 Die zegt, dat hij in Hem blijft, die moet ook zelf alzo wandelen, gelijk Hij gewandeld heeft.
Чине зиче кэ рэмыне ын Ел требуе сэ трэяскэ ши ел кум а трэит Исус.
7 Broeders! Ik schrijf u geen nieuw gebod, maar een oud gebod, dat gij van den beginne gehad hebt; dit oud gebod is het woord, dat gij van den beginne gehoord hebt.
Пряюбицилор, ну вэ скриу о порункэ ноуэ, чи о порункэ веке, пе каре аць авут-о де ла ынчепут. Порунка ачаста веке есте Кувынтул, пе каре л-аць аузит.
8 Wederom schrijf ik u een nieuw gebod: hetgeen waarachtig is in Hem, zij ook in u waarachtig; want de duisternis gaat voorbij, en het waarachtige licht schijnt nu.
Тотушь вэ скриу о порункэ ноуэ, лукру каре есте адевэрат атыт ку привире ла Ел, кыт ши ку привире ла вой; кэч ынтунерикул се ымпрэштие ши лумина адевэратэ ши рэсаре кяр.
9 Die zegt, dat hij in het licht is, en zijn broeder haat, die is in de duisternis tot nog toe.
Чине зиче кэ есте ын луминэ ши урэште пе фрателе сэу есте ынкэ ын ынтунерик пынэ акум.
10 Die zijn broeder liefheeft, blijft in het licht, en geen ergernis is in hem.
Чине юбеште пе фрателе сэу рэмыне ын луминэ ши ын ел ну есте ничун прилеж де потикнире.
11 Maar die zijn broeder haat, is in de duisternis, en wandelt in de duisternis, en weet niet, waar hij henengaat; want de duisternis heeft zijn ogen verblind.
Дар чине урэште пе фрателе сэу есте ын ынтунерик, умблэ ын ынтунерик ши ну штие ынкотро мерӂе, пентру кэ ынтунерикул й-а орбит окий.
12 Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven om Zijns Naams wil.
Вэ скриу, копилашилор, фииндкэ пэкателе вэ сунт ертате пентру Нумеле Луй.
13 Ik schrijf u, vaders! want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik schrijf u, jongelingen, want gij hebt den boze overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, want gij hebt den Vader gekend.
Вэ скриу, пэринцилор, фииндкэ аць куноскут пе Чел че есте де ла ынчепут. Вэ скриу, тинерилор, фииндкэ аць бируит пе чел рэу. В-ам скрис, копилашилор, фииндкэ аць куноскут пе Татэл.
14 Ik heb u geschreven, vaders, want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk, en het Woord Gods blijft in u, en gij hebt den boze overwonnen.
В-ам скрис, пэринцилор, фииндкэ аць куноскут пе Чел че есте де ла ынчепут. В-ам скрис, тинерилор, фииндкэ сунтець тарь ши Кувынтул луй Думнезеу рэмыне ын вой ши аць бируит пе чел рэу.
15 Hebt de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem.
Ну юбиць лумя, нич лукруриле дин луме. Дакэ юбеште чинева лумя, драгостя Татэлуй ну есте ын ел.
16 Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vleses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld.
Кэч тот че есте ын луме: пофта фирий пэмынтешть, пофта окилор ши лэудэрошия веций, ну есте де ла Татэл, чи дин луме.
17 En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die den wil van God doet, blijft in der eeuwigheid. (aiōn g165)
Ши лумя ши пофта ей трек, дар чине фаче воя луй Думнезеу рэмыне ын вяк. (aiōn g165)
18 Kinderkens, het is de laatste ure; en gelijk gij gehoord hebt, dat de antichrist komt, zo zijn ook nu vele antichristen geworden; waaruit wij kennen, dat het de laatste ure is.
Копилашилор, есте часул чел де пе урмэ. Ши, дупэ кум аць аузит кэ аре сэ винэ антихристул, сэ штиць кэ акум с-ау ридикат мулць антихришть – прин ачаста куноаштем кэ есте часул де пе урмэ.
19 Zij zijn uit ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zo zouden zij met ons gebleven zijn; maar dit is geschied, opdat zij zouden openbaar worden, dat zij niet allen uit ons zijn.
Ей ау ешит дин мижлокул ностру, дар ну ерау динтре ай ноштри. Кэч, дакэ ар фи фост динтре ай ноштри, ар фи рэмас ку ной; чи ау ешит ка сэ се арате кэ ну тоць сунт динтре ай ноштри.
20 Doch gij hebt de zalving van den Heilige, en gij weet alle dingen.
Дар вой аць примит унӂеря дин партя Челуй Сфынт ши штиць орьче лукру.
21 Ik heb u niet geschreven, omdat gij de waarheid niet weet, maar omdat gij die weet, en omdat geen leugen uit de waarheid is.
В-ам скрис ну кэ н-аць куноаште адевэрул, чи пентру кэ ыл куноаштець ши штиць кэ ничо минчунэ ну вине дин адевэр.
22 Wie is de leugenaar, dan die loochent, dat Jezus is de Christus? Deze is de antichrist, die den Vader en den Zoon loochent.
Чине есте минчиносул, дакэ ну чел че тэгэдуеште кэ Исус есте Христосул? Ачела есте антихристул, каре тэгэдуеште пе Татэл ши пе Фиул.
23 Een iegelijk, die den Zoon loochent, heeft ook den Vader niet.
Орьчине тэгэдуеште пе Фиул н-аре пе Татэл. Орьчине мэртурисеште пе Фиул аре ши пе Татэл.
24 Hetgeen gijlieden dan van den beginne gehoord hebt, dat blijve in u. Indien in u blijft, wat gij van den beginne gehoord hebt, zo zult gij ook in den Zoon en in den Vader blijven.
Че аць аузит де ла ынчепут, ачея сэ рэмынэ ын вой. Дакэ рэмыне ын вой че аць аузит де ла ынчепут, ши вой вець рэмыне ын Фиул ши ын Татэл.
Ши фэгэдуинца пе каре не-а фэкут-о Ел есте ачаста: вяца вешникэ. (aiōnios g166)
26 Dit heb ik u geschreven van degenen, die u verleiden.
В-ам скрис ачесте лукрурь ын ведеря челор че каутэ сэ вэ рэтэчяскэ.
27 En de zalving, die gijlieden van Hem ontvangen hebt, blijft in u, en gij hebt niet van node, dat iemand u lere; maar gelijk dezelfde zalving u leert van alle dingen, zo is zij ook waarachtig, en is geen leugen; en gelijk zij u geleerd heeft, zo zult gij in Hem blijven.
Кыт деспре вой, унӂеря пе каре аць примит-о де ла Ел рэмыне ын вой ши н-авець требуинцэ сэ вэ ынвеце чинева; чи, дупэ кум унӂеря Луй вэ ынвацэ деспре тоате лукруриле ши есте адевэратэ, ши ну есте о минчунэ, рэмынець ын Ел, дупэ кум в-а ынвэцат еа.
28 En nu, kinderkens, blijft in Hem; opdat, wanneer Hij zal geopenbaard zijn, wij vrijmoedigheid hebben, en wij van Hem niet beschaamd gemaakt worden in Zijn toekomst.
Ши акум, копилашилор, рэмынець ын Ел, пентру ка, атунч кынд Се ва арэта Ел, сэ авем ындрэзнялэ ши ла вениря Луй сэ ну рэмынем де рушине ши депэртаць де Ел.
29 Indien gij weet, dat Hij rechtvaardig is, zo weet gij, dat een iegelijk, die de rechtvaardigheid doet, uit Hem geboren is.
Дакэ штиць кэ Ел есте неприхэнит, сэ штиць ши кэ орьчине трэеште ын неприхэнире есте нэскут дин Ел.
