1 Kronieken 16

1 Toen zij de ark Gods inbrachten, zo stelden zij ze in het midden der tent, welke David voor haar gespannen had; en zij offerden brandofferen en dankofferen voor het aangezicht Gods.

Sedan de hade fört Guds ark ditin, ställde de den i tältet som David hade slagit upp åt den, och framburo därefter brännoffer och tackoffer inför Guds ansikte.

2 Als David het brandoffer en de dankofferen geeindigd had te offeren, zo zegende hij het volk in den Naam des HEEREN.

När David hade offrat brännoffret och tackoffret, välsignade han folket i HERRENS namn.

3 En hij deelde een iegelijk in Israel, van den man tot de vrouw, een iegelijk een bol broods, en een schoon stuk vlees, en een fles wijn.

Och åt var och en av alla israeliterna, både man och kvinna, gav han en kaka bröd, ett stycke kött och en druvkaka.

4 En hij stelde voor de ark des HEEREN sommigen uit de Levieten tot dienaars, en dat, om den HEERE, den God Israels, te vermelden, en te loven, en te prijzen.

Och han förordnade vissa leviter till att göra tjänst inför HERRENS ark, för att de skulle prisa, tacka och lova HERREN, Israels Gud:

5 Asaf was het hoofd, en Zecharja de tweede na hem; Jeiel, en Semiramoth, en Jehiel, en Mattithja, en Eliab, en Benaja, en Obed-Edom, en Jeiel, met instrumenten der luiten en met harpen; en Asaf liet zich horen met cimbalen;

Asaf såsom anförare, näst efter honom Sakarja, och vidare Jegiel, Semiramot, Jehiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom och Jegiel med psaltare och harpor; och Asaf skulle slå cymbaler.

6 Maar Benaja en Jahaziel, de priesters, steeds met trompetten voor de ark des verbonds van God.

Men prästerna Benaja och Jahasiel skulle beständigt stå med sina trumpeter framför Guds förbundsark.

7 Te dienzelven dage gaf David ten eerste dezen psalm, om den HEERE te loven, door den dienst van Asaf, en zijn broederen.

På den dagen var det som David först fastställde den ordningen att man genom Asaf och hans bröder skulle tacka HERREN på detta sätt:

8 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

"Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.

9 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderwerken.

Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.

10 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; dat zich het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde.

Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.

11 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte, zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.

12 Gedenkt Zijner wonderwerken, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en de oordelen Zijns monds;

Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,

13 Gij, zaad van Israel, Zijn dienaar, gij, kinderen van Jakob, Zijn uitverkorenen!

I Israels, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.

14 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.

15 Gedenkt tot in der eeuwigheid Zijns verbonds, des woords, dat Hij ingesteld heeft tot in het duizendste geslacht;

Tänken evinnerligen på hans förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,

16 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

på det förbund han slöt med Abraham och på hans ed till Isak.

17 Welken Hij ook aan Jakob heeft gesteld tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond;

Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;

18 Zeggende: Ik zal u het land Kanaan geven, een snoer van ulieder erfdeel;

han sade: 'Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.'

19 Als gij weinige mensen in getal waart; ja, weinigen en vreemdelingen daarin.

Då voren I ännu en liten hop, I voren ringa och främlingar därinne.

20 En zij wandelden van volk tot volk, en van het ene koninkrijk tot een ander volk.

Och de vandrade åstad ifrån folk till folk ifrån ett rike bort till ett annat.

21 Hij liet niemand toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:

22 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

'Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.'

23 Zingt den HEERE, gij, ganse aarde, boodschapt Zijn heil van dag tot dag.

Sjungen till HERRENS ära, alla länder, båden glädje var dag, förkunnen hans frälsning.

24 Vertelt Zijn eer onder de heidenen, Zijn wonderwerken onder alle volken.

Förtäljen bland hedningarna hans ära, bland alla folk hans under.

25 Want de HEERE is groot, en zeer te prijzen, en Hij is vreselijk boven alle goden.

Ty stor är HERREN och högt lovad, och fruktansvärd är han mer än alla gudar.

26 Want al de goden der volken zijn afgoden; maar de HEERE heeft de hemelen gemaakt.

Ty folkens alla gudar äro avgudar, men HERREN är den som har gjort himmelen.

27 Majesteit en heerlijkheid zijn voor Zijn aangezicht, sterkte en vrolijkheid zijn in Zijn plaats.

Majestät och härlighet äro inför hans ansikte, makt och fröjd i hans boning.

28 Geeft den HEERE, gij, geslachten der volken, geeft den HEERE eer en sterkte.

Given åt HERREN, I folkens släkter, given åt HERREN ära och makt;

29 Geeft den HEERE de eer Zijns Naams, brengt offer, en komt voor Zijn aangezicht; aanbidt den HEERE in de heerlijkheid des heiligdoms.

given åt HERREN hans namns ära, bären fram skänker och kommen inför hans ansikte, tillbedjen HERREN i helig skrud.

30 Schrikt voor Zijn aangezicht, gij, gehele aarde! Ook zal de wereld bevestigd worden, dat zij niet bewogen worde.

Bäven för hans ansikte, alla länder; se, jordkretsen står fast och vacklar icke.

31 Dat de hemelen zich verblijden, en de aarde verheuge zich, en dat men onder de heidenen zegge: De HEERE regeert.

Himmelen vare glad, och jorden fröjde sig, och bland hedningarna säge man: 'HERREN är nu konung!'

32 Dat de zee bruise met haar volheid, dat het veld huppele van vreugde, met al wat daarin is.

Havet bruse och allt vad däri är, marken glädje sig och allt som är därpå;

33 Dan zullen de bomen des wouds juichen voor het aangezicht des HEEREN, omdat Hij komt, om de aarde te richten.

ja, då juble skogens träd inför HERREN, ty han kommer för att döma jorden.

34 Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen,

35 En zegt: Verlos ons, o God onzes heils, en verzamel ons, en red ons van de heidenen, dat wij Uw heiligen Naam loven, en dat wij ons Uws lofs roemen.

och sägen: 'Fräls oss, du vår frälsnings Gud, församla oss och rädda oss från hedningarna, så att vi få prisa ditt heliga namn och berömma oss av ditt lov.'

36 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid tot eeuwigheid! En al het volk zeide: Amen! en het loofde den HEERE.

Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet!" Och allt folket sade: "Amen", och lovade HERREN.

37 Alzo liet hij daar, voor de ark des verbonds des HEEREN, Asaf en zijn broederen, om geduriglijk te dienen voor de ark, naardat op elken dag besteld was.

Och han gav där, inför HERRENS förbundsark, åt Asaf och hans bröder uppdraget att beständigt göra tjänst inför arken, var dag med de för den dagen bestämda sysslorna.

38 Obed-Edom nu, met hunlieder broederen, waren acht en zestig; en hij stelde Obed-Edom, den zoon van Jeduthun, en Hosa, tot poortiers;

Men Obed-Edom och deras bröder voro sextioåtta; och Obed-Edom, Jedituns son, och Hosa gjorde han till dörrvaktare.

39 En den priester Zadok, en zijn broederen, de priesters, voor den tabernakel des HEEREN op de hoogte, welke te Gibeon is;

Och prästen Sadok och hans bröder, prästerna, anställde han inför HERRENS tabernakel, på offerhöjden i Gibeon,

40 Om den HEERE de brandofferen geduriglijk te offeren op het brandofferaltaar, des morgens en des avonds; en zulks naar alles, wat er geschreven staat in de wet des HEEREN, die Hij Israel geboden had.

för att de beständigt skulle offra åt HERREN brännoffer på brännoffersaltaret, morgon och afton, och göra allt vad som var föreskrivet i HERRENS lag, den som han hade givit åt Israel;

41 En met hen Heman en Jeduthun, en de overige uitgelezenen, die met namen uitgedrukt zijn om den HEERE te loven; want Zijn goedertierenheid is tot in der eeuwigheid.

och jämte dem Heman och Jedutun och de övriga namngivna utvalda, på det att de skulle tacka HERREN, därför att hans nåd varar evinnerligen.

42 Met hen dan waren Heman en Jeduthun, met trompetten en cimbalen voor degenen, die zich lieten horen, en met instrumenten der muziek Gods; maar de zonen van Jeduthun waren aan de poort.

Och hos dessa, nämligen Heman och Jedutun, förvarades trumpeter och cymbaler åt dem som skulle spela, så ock andra instrumenter som hörde till gudstjänsten. Och Jedutuns söner gjorde han till dörrvaktare.

43 Alzo toog het ganse volk henen, een iegelijk in zijn huis; en David keerde zich, om zijn huis te gaan zegenen.

Sedan gick allt folket hem, var och en till sitt; men David vände om för att hälsa sitt husfolk.