Titus 1
1 Paulus, een dienstknecht Gods, en een apostel van Jezus Christus, naar het geloof der uitverkorenen Gods, en de kennis der waarheid, die naar de godzaligheid is;
อนนฺตชีวนสฺยาศาโต ชาตายา อีศฺวรภกฺเต โรฺยคฺยสฺย สตฺยมตสฺย ยตฺ ตตฺวชฺญานํ ยศฺจ วิศฺวาส อีศฺวรสฺยาภิรุจิตโลไก รฺลภฺยเต ตทรฺถํ (aiōnios g166)
2 In de hoop des eeuwigen levens, welke God, Die niet liegen kan, beloofd heeft, voor de tijden der eeuwen, (aiōnios g166)
ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต อีศฺวรสฺย ทาส: เปาโล'หํ สาธารณวิศฺวาสาตฺ มม ปฺรกฺฤตํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีตํ ปฺรติ ลิขมิฯ
3 maar geopenbaard heeft te Zijner tijd; Namelijk Zijn Woord, door de prediking, die mij toebetrouwd is, naar het bevel van God, onze Zaligmaker;
นิษฺกปฏ อีศฺวร อาทิกาลาตฺ ปูรฺวฺวํ ตตฺ ชีวนํ ปฺรติชฺญาตวานฺ สฺวนิรูปิตสมเย จ โฆษณยา ตตฺ ปฺรกาศิตวานฺฯ
4 aan Titus, mijn oprechten zoon, naar het gemeen geloof: Genade, barmhartigheid, vrede zij u van God den Vader, en den Heere Jezus Christus, onzen Zaligmaker.
มม ตฺราตุรีศฺวรสฺยาชฺญยา จ ตสฺย โฆษณํ มยิ สมรฺปิตมฺ อภูตฺฯ อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปริตฺราตา ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตุภฺยมฺ อนุคฺรหํ ทยำ ศานฺติญฺจ วิตรตุฯ
5 Om die oorzaak heb ik u te Kreta gelaten, opdat gij, hetgeen nog ontbrak, voorts zoudt te recht brengen, en dat gij van stad tot stad zoudt ouderlingen stellen, gelijk ik u bevolen heb:
ตฺวํ ยทฺ อสมฺปูรฺณการฺยฺยาณิ สมฺปูรเย รฺมทียาเทศาจฺจ ปฺรตินครํ ปฺราจีนคณานฺ นิโยชเยสฺตทรฺถมหํ ตฺวำ กฺรีตฺยุปทฺวีเป สฺถาปยิตฺวา คตวานฺฯ
6 Indien iemand onberispelijk is, ener vrouwe man, gelovige kinderen hebbende, die niet te beschuldigen zijn van overdadigheid, of ongehoorzaam zijn.
ตสฺมาทฺ โย นโร 'นินฺทิต เอกสฺยา โยษิต: สฺวามี วิศฺวาสินามฺ อปจยสฺยาวาธฺยตฺวสฺย วา โทเษณาลิปฺตานาญฺจ สนฺตานานำ ชนโก ภวติ ส เอว โยคฺย: ฯ
7 Want een opziener moet onberispelijk zijn, als een huisverzorger Gods, niet eigenzinnig, niet genegen tot toornigheid, niet genegen tot den wijn, geen smijter, geen vuil-gewinzoeker;
ยโต เหโตรทฺยกฺเษเณศฺวรสฺย คฺฤหาทฺยกฺเษเณวานินฺทนีเยน ภวิตวฺยํฯ เตน เสฺวจฺฉาจาริณา โกฺรธินา ปานาสกฺเตน ปฺรหารเกณ โลภินา วา น ภวิตวฺยํ
8 Maar die gaarne herbergt, die de goeden liefheeft, matig, rechtvaardig, heilig, kuis;
กินฺตฺวติถิเสวเกน สโลฺลกานุราคิณา วินีเตน นฺยาเยฺยน ธารฺมฺมิเกณ ชิเตนฺทฺริเยณ จ ภวิตวฺยํ,
9 Die vasthoudt aan het getrouwe woord, dat naar de leer is, opdat hij machtig zij, beide om te vermanen door de gezonde leer, en om de tegensprekers te wederleggen.
อุปเทเศ จ วิศฺวสฺตํ วากฺยํ เตน ธาริตวฺยํ ยต: ส ยทฺ ยถารฺเถโนปเทเศน โลกานฺ วิเนตุํ วิฆฺนการิณศฺจ นิรุตฺตรานฺ กรฺตฺตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทฺ อาวศฺยกํฯ
10 Want er zijn ook vele ongeregelden, ijdelheidsprekers en verleiders van zinnen, inzonderheid die uit de besnijdenis zijn;
ยตเสฺต พหโว 'วาธฺยา อนรฺถกวากฺยวาทิน: ปฺรวญฺจกาศฺจ สนฺติ วิเศษตศฺฉินฺนตฺวจำ มเธฺย เกจิตฺ ตาทฺฤศา โลกา: สนฺติฯ
11 Welken men moet den mond stoppen, die gehele huizen verkeren, lerende wat niet behoort, om vuil gewins wil.
เตษาญฺจ วาโคฺรธ อาวศฺยโก ยตเสฺต กุตฺสิตลาภสฺยาศยานุจิตานิ วากฺยานิ ศิกฺษยนฺโต นิขิลปริวาราณำ สุมตึ นาศยนฺติฯ
12 Een uit hen, zijnde hun eigen profeet, heeft gezegd: De Kretensen zijn altijd leugenachtig, kwade beesten, luie buiken.
เตษำ สฺวเทศีย เอโก ภวิษฺยทฺวาที วจนมิทมุกฺตวานฺ, ยถา, กฺรีตียมานวา: สรฺเวฺว สทา กาปฏฺยวาทิน: ฯ หึสฺรชนฺตุสมานาเสฺต 'ลสาศฺโจทรภารต: ๚
13 Deze getuigenis is waar. Daarom bestraf hen scherpelijk, opdat zij gezond mogen zijn in het geloof.
สากฺษฺยเมตตฺ ตถฺยํ, อโต เหโตสฺตฺวํ ตานฺ คาฒํ ภรฺตฺสย เต จ ยถา วิศฺวาเส สฺวสฺถา ภเวยุ
14 En zich niet begeven tot Joodse fabelen, en geboden der mensen, die hen van de waarheid afkeren.
รฺยิหูทีโยปาขฺยาเนษุ สตฺยมตภฺรษฺฏานำ มานวานามฺ อาชฺญาสุ จ มนำสิ น นิเวศเยยุสฺตถาทิศฯ
15 Alle dingen zijn wel rein den reinen, maar den bevlekten en ongelovigen is geen ding rein, maar beide hun verstand en geweten zijn bevlekt.
ศุจีนำ กฺฤเต สรฺวฺวาเณฺยว ศุจีนิ ภวนฺติ กินฺตุ กลงฺกิตานามฺ อวิศฺวาสินาญฺจ กฺฤเต ศุจิ กิมปิ น ภวติ ยตเสฺตษำ พุทฺธย: สํเวทาศฺจ กลงฺกิตา: สนฺติฯ
16 Zij belijden, dat zij God kennen, maar zij verloochenen Hem met de werken, alzo zij gruwelijk zijn en ongehoorzaam, en tot alle goed werk ongeschikt.
อีศฺวรสฺย ชฺญานํ เต ปฺรติชานนฺติ กินฺตุ กรฺมฺมภิสฺตทฺ อนงฺคีกุรฺวฺวเต ยตเสฺต ครฺหิตา อนาชฺญาคฺราหิณ: สรฺวฺวสตฺกรฺมฺมณศฺจาโยคฺยา: สนฺติฯ
