< Hooglied 5 >

1 Ik ben in Mijn hof gekomen, o Mijn zuster, o bruid! Ik heb Mijn mirre geplukt met Mijn specerij; Ik heb Mijn honigraten met Mijn honig gegeten; Ik heb Mijn wijn, mitsgaders Mijn melk gedronken. Eet, vrienden! drinkt, en wordt dronken, o liefsten!
Zahufa a'nimoka nagra hozani'afi ufre'na mnanentake'za merene, haganentake zanena eritru nehu'na, tumemofo anoma'ane tima'anena nenena musena hu'noe. Ami rine waini tinena ne'noe. Jerusalemi mofa'nemo'za hu'za, Ovesinte avesintema neha'a veatremota'a ne'zana neneta tina ne'o. Ante fenkamu atreta tanavesi'zana tima neaza hi'o.
2 Ik sliep, maar mijn hart waakte, de stem mijns Liefsten, Die klopte, was: Doe Mij open, Mijn zuster, Mijn vriendin, Mijn duive, Mijn volmaakte! want Mijn hoofd is vervuld met dauw, Mijn haarlokken met nachtdruppen.
Navura mase'noanagi antahintahimo'a eri'zana eri vava hu'ne. Agasasa arige'na antahugeno avesima nenantea ne'mo'a kafante eme vagre vagre nehuno anage hu'ne, kafana anaginanto marerisa zaganimoka, maho namanimoka kafuhe kafahe omanegenka hentofa zaga mani'nane. Ata komo'a nanuntera runtegeno atake nehigeno, nazokamo'a tinke huno pasupanegie.
3 Ik heb mijn rok uitgetogen, hoe zal ik hem weder aantrekken? Ik heb mijn voeten gewassen, hoe zal ik ze weder bezoedelen?
Hianagi nagra hago kukena hutrena mase'noanki, inankna hu'na otigahue? hu'noe. Ko naga sese hutena mase'noanki, ete otina vanugeno nagamo'a pehana hugahie.
4 Mijn Liefste trok Zijn hand van het gat der deur; en mijn ingewand werd ontroerd om Zijnentwil.
Avesima nenantea ne'mo'a azana antegamateno kafana eri anagi'za hige'na kogeno, tumonimo'a fakro fakro hu'ne.
5 Ik stond op, om mijn Liefste open te doen; en mijn handen drupten van mirre, en mijn vingers van vloeiende mirre, op de handvaten des slots.
Anama hige'na otina kafama nenagugeno'a, nazantegatira mnanentake'za meremo'a pakepake hu'ne. Mnanentake'za meremo'a nazankoregatira pakepake nehige'na, kafama agu'atima ahentrokoma hu'noa zota avazu hu'noe.
6 Ik deed mijn Liefste open, maar mijn Liefste was geweken, Hij was doorgegaan; mijn ziel ging uit vanwege Zijn spreken; ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet, ik riep Hem, doch Hij antwoordde mij niet.
Avesima nenantea nera kafana anaginte'noanagi, rukrahe huno ko atreno vu'ne. Atreno'ma vigeno'a nagu'amo'a kna huno evuramino musena osige'na, hake'noanagi kena eri fore osu'noe. Ke'zana ati'noanagi, ke'niarera voera osu'ne.
7 De wachters, die in de stad omgingen, vonden mij, zij sloegen mij, zij verwondden mij; de wachters op de muren namen mijn sluier van mij.
Kuma'ma kegava nehaza vahe'mo'za, kuma kegava hu'za vano nehazaregati eme nage'za erifore nehu'za, nahe'za nakare kuni'a eri'naze. Ana vahetamina kuma kegina kegava nehaza vahetamine.
8 Ik bezweer u, gij dochters van Jeruzalem! indien gij mijn Liefste vindt, wat zult gij Hem aanzeggen? Dat ik krank ben van liefde.
Jerusalemi mofaneramimota, avesimanenantea ne'ma kesuta, avesima nentana mofamo'a kagrikura kri erino mani'ne huta asamigahune huta huvempa hunanteho.
9 Wat is uw Liefste meer dan een ander liefste, o gij schoonste onder de vrouwen! wat is uw Liefste meer dan een ander liefste, dat gij ons zo bezworen hebt!
Kagi kagonamo arava oheno hentofa mofamoka, ina kazigati avesima nentana ne'mo'a mago'a venenea zamagatere'ne? Ina kazigati aronekamo'a mago'a venenea agatere'negenka e'inahu kea hunka huvempa hiho hunka nehane?
10 Mijn Liefste is blank en rood, Hij draagt de banier boven tien duizend.
Navesima nentoa ne'mo'a, hanavenentake nekino, avufamo'a tevenefa tagivazu hu'neankino, 10 tausenia vahepina agra zamagatere'ne.
11 Zijn hoofd is van het fijnste goud, van het dichtste goud; Zijn haarlokken zijn gekruld, zwart als een raaf.
Asenimo'a marerisa goligna nehigeno, azokamo'a egaraki egaraki huno kotkoti namagna huno haninke hu'ne.
12 Zijn ogen zijn als der duiven bij de waterstromen, met melk gewassen, staande als in kasjes der ringen.
Hanki tare avurgamokea tinkenafi nemania maho namamofo avurgagna nehuke, marerisa konarari zama ami rimpi sese higeno rumarave hiankna hu'na'e.
13 Zijn wangen zijn als een bed van specerijen, als welriekende torentjes; Zijn lippen zijn als lelien, druppende van vloeiende mirre.
Ameragemo'a balsami zafamo'ma amosrema ahentegeno'ma mnama neviankna hu'ne. Hagi agi morenamo'a liliema nehaza trazamofo amosrefinti'ma meremo'ma viankna mna vu'ne.
14 Zijn handen zijn als gouden ringen, gevuld met turkoois; Zijn buik is als blinkend elpenbeen, overtogen met saffieren.
Azampasamo'a goli vimagokna higeno, berilie nehaza havenu konarari hunteankna hu'ne. Avufgamo'a elefanti aveteti'ma hiaza huno kanifuge higeno, safie nehaza havenu'ma konararima hunteankna hu'ne.
15 Zijn schenkelen zijn als marmeren pilaren, gegrond op voeten van het dichtste goud; Zijn gestalte is als de Libanon, uitverkoren als de cederen.
Tare agararemokea efeke havereti vimago zafa tro hunteteno, rusima hunte'zana goliretike tro huteno anampinka resi hunteankna hu'na'e. Avu'ava'amo'a Lebanoni agonaramimpima knare'nare sida zafaramima meankna hu'ne.
16 Zijn gehemelte is enkel zoetigheid, en al wat aan Hem is, is gans begeerlijk. Zulk een is mijn Liefste; ja, zulk een is mijn Vriend, gij dochters van Jeruzalem!
Agi'mo'a tusi haga nehie. Agra vahe'mo'za kesane huga ne' mani'ne. Jerusalemi mofa'nemota avesimanentoa ne'mo'a, e'inahu ne' mani'ne.

< Hooglied 5 >