Hooglied 2
1 Ik ben een Roos van Saron, een Lelie der dalen.
Ko au ko e lose ʻo Saloni, ko e lile ʻoe ngaahi teleʻa.
2 Gelijk een lelie onder de doornen, alzo is Mijn vriendin onder de dochteren.
ʻO hangē ko e lile ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi ʻakau talatala, ʻoku pehē ʻa hoku ʻofaʻanga ʻi he ngaahi ʻofefine.
3 Als een appelboom onder de bomen des wouds, zo is mijn Liefste onder de zonen; ik heb groten lust in Zijn schaduw, en zit er onder, en Zijn vrucht is mijn gehemelte zoet.
Pea hangē ko e ʻakau ko e moli ki he ngaahi ʻakau ʻoe vao, ʻoku pehē ʻa hoku ʻofaʻanga ʻi he ʻao ʻoe ngaahi foha. Ne u nofo hifo ki lalo ʻi hono malumalu, pea u fiefia lahi, pea naʻe huʻamelie ʻa hono fua ki hoku ngutu.
4 Hij voert mij in het wijnhuis, en de liefde is Zijn banier over mij.
Naʻa ne ʻomi au ki he fale keinangaʻanga, pea naʻe fakamalu ʻaki au ʻae fuka ʻae ʻofa.
5 Ondersteunt gijlieden mij met de flessen, versterkt mij met de appelen, want ik ben krank van liefde.
Tokoni au ʻaki ʻae uaine, pea fakafiemālieʻi au ʻaki ʻae ngaahi moli: he ʻoku ou pongia ʻi he ʻofa.
6 Zijn linkerhand zij onder mijn hoofd, en Zijn rechterhand omhelze mij.
ʻOku ʻi lalo ʻi hoku ʻulu ʻa hono nima toʻohema, pea ʻoku fāʻufua au ʻe hono nima toʻomataʻu.
7 Ik bezweer u, gij, dochteren van Jeruzalem! die bij de reeen, of bij de hinden des velds zijt, dat gij die liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het dezelve luste!
ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema, ʻoku ou fekau kiate kimoutolu, ʻi hoʻomou ʻofa ki he fanga kāseli mo e fanga hainite ʻoe vao, ke ʻoua naʻa mou ueʻi pe fafangu ʻa hoku ʻofaʻanga, kaeʻoua ke faʻiteliha pe ia.
8 Dat is de stem mijns Liefsten, ziet Hem, Hij komt, springende op de bergen, huppelende op de heuvelen!
Ko e leʻo ʻo hoku ʻofaʻanga! Vakai, ʻoku haʻu ia mo puna ʻi he ngaahi moʻunga, pea hopohopo ʻi he ngaahi potu māʻolunga.
9 Mijn Liefste is gelijk een ree, of een welp der herten; ziet, Hij staat achter onzen muur, kijkende uit de vensteren, blinkende uit de tralien.
ʻOku tatau ʻa hoku ʻofaʻanga mo e kāseli pe ko e hainite mui: vakai, ʻoku tuʻu mai ia mei he tuaʻā, ʻoku ne fakasio mai mei he ngaahi matapā, ʻo ne fakahā ia mei he ngaahi kātupa.
10 Mijn Liefste antwoordt, en zegt tot mij: Sta op, Mijn vriendin, Mijn schone, en kom!
Naʻe lea mai ʻa hoku ʻofaʻanga, ʻo ne pehē kiate au, Tuʻu hake ʻa hoku ʻofaʻanga, ko ʻeku tokotaha ʻoku hoihoifua, pea ke haʻu.
11 Want zie, de winter is voorbij, de plasregen is over, hij is overgegaan;
Vakai, kuo hili ʻae faʻahitaʻu momoko, pea kuo ʻosi ʻae ʻuha mo mole atu;
12 De bloemen worden gezien in het land, de zangtijd genaakt, en de stem der tortelduif wordt gehoord in ons land.
Kuo tupu hake ʻae ngaahi fisiʻi ʻakau ʻi he funga kelekele, kuo hoko ʻae ngaahi ʻaho ʻoku hiva ai ʻae fanga manupuna, pea ʻoku ongoʻi ʻi hota fonua ʻae leʻo ʻoe kulukulu:
13 De vijgeboom brengt zijn jonge vijgjes voort, en de wijnstokken geven reuk met hun jonge druifjes. Sta op, Mijn vriendin! Mijn schone, en kom!
ʻOku kamata tupu ʻi he ʻakau ko e fiki ʻa hono fua, pea ʻoku namu lelei mai ʻae fua mui ʻi he ngaahi vaine. ʻā koe ko hoku ʻofaʻanga, mo ʻeku hoihoifua, ke ke tuʻu hake, pea ke haʻu.
14 Mijn duive, zijnde in de kloven der steenrotsen, in het verborgene ener steile plaats, toon Mij uw gedaante, doe Mij uw stem horen; want uw stem is zoet, en uw gedaante is liefelijk.
ʻA koe ko ʻeku lupe, ʻoku nofo ʻi he ngaahi ʻanaʻi maka, mo e ngaahi potu lilolilo ʻoe lilifa, ke ke fakahā mai ho mata kiate au, pea tuku ke u fanongo ki ho leʻo; he ʻoku ke leʻo mālie, pea ʻoku fakaʻofoʻofa ho mata.
15 Vangt gijlieden ons de vossen, de kleine vossen, die de wijngaarden verderven, want onze wijngaarden hebben jonge druifjes.
Ke maʻu mai ʻae fanga fokisi, ʻae fanga fokisi iiki, ʻaia ʻoku maumauʻi ʻae vaine: he ʻoku kei mui ʻae fua ʻoe vaine.
16 Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn, Die weidt onder de lelien,
ʻOku ʻoʻoku ʻa hoku ʻofaʻanga, pea ʻoku ou ʻoʻona au: ʻoku kai ʻe ia ʻi he potu ʻoe ngaahi lile.
17 Totdat de dag aankomt, en de schaduwen vlieden; keer om, mijn Liefste! wordt Gij gelijk een ree, of een welp der herten, op de bergen van Bether.
Tafoki mai ʻa hoku ʻofaʻanga, kaeʻoua ke maʻa hake ʻae ʻaho, pea mole atu ʻae fakapoʻuli, pea ke tatau koe mo e kāseli pe ko e hainite mui ʻi he ngaahi moʻunga ʻo Peta.
