Ruth 3

1 En Naomi, haar schoonmoeder, zeide tot haar: Mijn dochter! zoude ik u geen rust zoeken, dat het u welga?

In kutu pacl tok, Naomi el fahk nu sel Ruth, “Nga enenu in konauk sie mukul ah tomom, tuh in wo ouiyom ac in oasr acn sum sifacna.

2 Nu dan, is niet Boaz, met wiens maagden gij geweest zijt, van onze bloedvriendschap? Zie, hij zal dezen nacht gerst op den dorsvloer wannen.

Esam lah Boaz, mwet se ma kom wi mutan ingan orekma la inge, el sou nu sesr. Porongo ma nga ac fahk uh. Oyeku el ac fah aknasnasye barley lal ah.

3 Zo baad u, en zalf u, en doe uw klederen aan, en ga af naar den dorsvloer; maar maak u den man niet bekend, totdat hij geeindigd zal hebben te eten en te drinken.

Fahla yihla, ac fwikomla ke ono keng, ac nokomang nuknuk se ma wo emeet lom an. Na kom som nu yen el orekma we, tusruktu nimet kom oru elan liye kom nwe ke na el mongo ac nim tari.

4 En het zal geschieden, als hij nederligt, dat gij de plaats zult merken, waar hij zal nedergelegen zijn; ga dan in, en sla zijn voetdeksel op, en leg u; zo zal hij u te kennen geven, wat gij doen zult.

Liye akwoye acn el ac oan we an, ac el fin motulla, na kom utyak ikasak kaot lal an ac ona ke nial. El ac fah fahk nu sum ma kom in oru.”

5 En zij zeide tot haar: Al wat gij tot mij zegt, zal ik doen.

Na Ruth el fahk, “Nga ac fah oru ma nukewa kom fahk an.”

6 Alzo ging zij af naar den dorsvloer, en deed naar alles, wat haar schoonmoeder haar geboden had.

Ouinge Ruth el som nu nien aknasnasye barley, ac oru oana ma Naomi el fahk ah.

7 Als nu Boaz gegeten en gedronken had, en zijn hart vrolijk was, zo kwam hij om neder te liggen aan het uiterste van een koren hoop. Daarna kwam zij stilletjes in, en sloeg zijn voetdeksel op, en leide zich.

Ke Boaz el mongoi ac nim tari, el arulana mwesasla nunkal. El som nu ke acn ma barley ah yol oan we ah, ac ona in motulla. Na Ruth el mahsrikyak nu in acn el oan we, ikasak kaot lal ah, ac ona ke nial.

8 En het geschiedde te middernacht, dat die man verschrikte, en om zich greep; en ziet, een vrouw lag aan zijn voetdeksel.

In fong sac Boaz el ngutalik ac ikla, na el lut na pwaye lah mutan se oan ke nial.

9 En hij zeide: Wie zijt gij? En zij zeide: Ik ben Ruth, uw dienstmaagd, breid dan uw vleugel uit over uw dienstmaagd, want gij zijt de losser.

Na el siyuk, “Su kom an?” Na el topuk ac fahk, “Nga Ruth. Mweyen kom pa sie sou fototo nu sesr uh, laknelik kaot lom an ac afinyuwi.”

10 En hij zeide: Gezegend zijt gij den HEERE, mijn dochter! Gij hebt deze uw laatste weldadigheid beter gemaakt dan de eerste, dewijl gij geen jonge gezellen zijt nagegaan, hetzij arm of rijk.

Na Boaz el fahk, “LEUM GOD Elan akinsewowoye kom, acn nutik. Ma se kom oru inge akkalemye lupan nunak pwaye lom nu sin sou lasr uh yohk liki na orekma wo nukewa ma kom oru nu sin nina talupom. Kom ku pacna in som suk sie mwet fusr su kasrup ku sukasrup, tuh pa kom tiana.

11 En nu, mijn dochter, vrees niet; al wat gij gezegd hebt, zal ik u doen; want de ganse stad mijns volks weet, dat gij een deugdelijke vrouw zijt.

Ke ma inge, Ruth, nimet kom fosrnga. Nga ac srike in oru ma nukewa ma kom siyuk an, mweyen mwet nukewa in acn se inge elos etu lah kom sie mutan wo.

12 Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik.

Pwaye lah nga sou fototo nu sum, ac fal nga in karingin kom, tusruktu oasr pac mukul se sou fototo nu sum likiyu.

13 Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe.

Mutana inge ofong, ac lututang kut fah liye lah mukul sac ac lungse in karingin kom. El fin lungse, wo. Tuh el fin tia, na nga fulahk ke Inen LEUM GOD moul lah nga ac fah karingin kom. Inge ona ac motulla nwe ke lenelik.”

14 Alzo lag zij neder aan zijn voetdeksel tot den morgen toe; en zij stond op, eer dat de een den ander kennen kon; want hij zeide: Het worde niet bekend, dat een vrouw op den dorsvloer gekomen is.

Na Ruth el motulla ke nial, tusruktu el tukakek meet liki kalmelik ah, mweyen Boaz el tia lungse in oasr mwet etu lah Ruth el tuku nu we.

15 Voorts zeide hij: Lang den sluier, die op u is, en houd dien; en zij hield hem; en hij mat zes maten gerst, en leide ze op haar; daarna ging hij in de stad.

Na Boaz el fahk nu sel, “Eisla nuknuk se ma sang afin kom ingan ac laknelik insacn.” Ke el laknelik ah Boaz el okoaung sunun paun lumngaul ke barley nu loac, ac kasrel srukak nu finpisal. Na Ruth el us folokla nu in acn el muta we ah.

16 Zij nu kwam tot haar schoonmoeder, dewelke zeide: Wie zijt gij, mijn dochter? En zij verhaalde haar alles, wat die man haar gedaan had.

Ke el utyak nu lohm ah, Naomi el siyuk sel, “Acn nutik, fuka som lom ah?” Na Ruth el fahkang ma nukewa ma Boaz el oru nu sel.

17 Ook zeide zij: Deze zes maten gerst heeft hij mij gegeven; want hij zeide tot mij: Kom niet ledig tot uw schoonmoeder.

Na el sifilpa fahk, “El mu nga in tia pisinpo foloko nu yurum, na pa el se barley inge nga in us tuku.”

18 Toen zeide zij: Zit stil, mijn dochter, totdat gij weet, hoe de zaak zal vallen; want die man zal niet rusten, tenzij dat hij heden deze zaak voleind hebbe.

Na Naomi el fahk nu sel, “Ruth, kom in muteng nwe ke kalem ma nukewa. Boaz el ac tia ku in mongla misenge nwe ke el aksafyela ma se inge.”