Romeinen 9
1 Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet (mijn geweten mij mede getuigenis gevende door den Heiligen Geest),
Chong diktak ki ril ani; Khrista taka kini milak ril mu ung. Ki sielesarietna Ratha Inthieng ruoina han khom milak tho mu ung ti mi minthâr ani.
2 Dat het mij een grote droefheid, en mijn hart een gedurige smart is.
Ku mulung dûktongna lientak le mulung nanah boi theiloi ko dôn tie ki ti zora hin,
3 Want ik zou zelf wel wensen verbannen te zijn van Christus, voor mijn broederen, die mijn maagschap zijn naar het vlees;
Ki mingei, taksa tienga ki richibulngei ruthûla hin Pathien khomâksâmin Khrista renga minsenin om inlang chu ku nuom ngâi.
4 Welke Israelieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst van God, en de beloftenissen;
Pathien mingei an nia, aman a nâingeiin a sin ngeia, an kôm a roiinpuina ngei a minlanga; chonginkhitngei a sinpui ngeia male Balam ngei a pêk ngeia; Sava diktak an dônna; Pathien chonginkhâmngei an man ani;
5 Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen. (aiōn g165)
Richibulngei inthang tak Hebrew jâisuon an nia, taksa tieng roia chu Khrista reng khom hah an rûia mi ani. Jâttin chunga roijêkpu Pathien chu tuonsôtin! minpâkin om rese, Amen. (aiōn g165)
6 Doch ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn.
Pathien chonginkhâm hah ite asena ommak ki tina ni riek mak. Israelngei nâm hah anrêngin Pathien mi ni zit mak ngei.
7 Noch omdat zij Abrahams zaad zijn, zijn zij allen kinderen; maar: In Izaak zal u het zaad genoemd worden.
Abraham richi murdi khom anrêngin Pathien nâingei ni let uol mak ngei, “Isaac hin nu rûi isûi nîng atih,” Pathien'n a ti pe ani.
8 Dat is, niet de kinderen des vleses, die zijn kinderen Gods; maar de kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend.
Ma hah taksa lama a nâingei hah Pathien nâingei nimak ngei, chonginkhâm nâingei hah kêng Abraham richi diktaka be an ni tina ani.
9 Want dit is het woord der beloftenis: Omtrent dezen tijd zal Ik komen, en Sara zal een zoon hebben.
Pathien chonginkhâm hah mahi ani “Azora taka juong nôk ka ta, Sarah'n nâipasal nei atih,” ti hi.
10 En niet alleenlijk deze, maar ook Rebekka is daarvan een bewijs, als zij uit een bevrucht was, namelijk Izaak, onzen vader.
Ma vai hah nimaka, Rebecca han ei richibul Isaac renga nâi inphîr a neia.
11 Want als de kinderen nog niet geboren waren, noch iets goeds of kwaads gedaan hadden, opdat het voornemen Gods, dat naar de verkiezing is, vast bleve, niet uit de werken, maar uit den Roepende;
Nâite ngei an la suok mân, sielesa an tho thei mân Pathien'n a lungdo angin inkhat lam a thang ani ti ânlang. Sintho sik ni loiin a koipu lungdo sikin Rebecca kôm, “A ulienpu'n nâipangpu sin thông atih,” Pathien'n a ti hah.
12 Zo werd tot haar gezegd: De meerdere zal den mindere dienen.
13 Gelijk geschreven is: Jakob heb Ik liefgehad, en Ezau heb Ik gehaat.
Pathien lekhabu'n, “Jacob ku lungkhama, aniatachu Esau chu ke heng,” ati anghan.
14 Wat zullen wij dan zeggen? Is er onrechtvaardigheid bij God? Dat zij verre.
Hanchu, imo ei ti rang ani zoi? Pathien han dik zoi loina aom mini? Nitet mak.
15 Want Hij zegt tot Mozes: Ik zal Mij ontfermen, diens Ik Mij ontferm, en zal barmhartig zijn, dien Ik barmhartig ben.
Ama han Moses kôm han, “Ku nunuom moroi ka ta, ku nunuom chunga inriengmu ki tih a ti anghan.”
16 Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods.
Masikin, miriem nuom sika le sin tho sika niloiin Pathien inriengmuna sikin kêng ani.
17 Want de Schrift zegt tot Farao: Tot ditzelve heb Ik u verwekt, opdat Ik in u Mijn kracht bewijzen zou, en opdat Mijn Naam verkondigd worde op de ganse aarde.
Pathien lekhabu'n Pharaoh kôm, “Ki sinthotheina ki minlang theina rang le rammuol pumpuia ki riming ânthang theina rang pielin rêngin nang ku phun ani,” a ti.
18 Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.
Ma anghan Pathien'n a nuom kai inriengmuna a neia, a nuom kai a mulung a minngar ngâi ani.
19 Gij zult dan tot mij zeggen: Wat klaagt Hij dan nog? Want wie heeft Zijn wil wederstaan?
Ma anghan aninte, “Pathien'n irangin mo mi a lei dem tit rêka? A lungdo hah tumo a makhal theia?” mi nin ti thei.
20 Maar toch, o mens, wie zijt gij, die tegen God antwoordt? Zal ook het maaksel tot dengenen, die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt gij mij alzo gemaakt?
Hannirese, O miriem, Pathien makhalpu hah tumo ni ni? bêlpil han a sinpu rekel ngâi mak, “Irangin mo hi anghin mi ni sin?” ati rang mini?
21 Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om uit denzelfden klomp te maken, het ene vat ter ere, en het andere ter onere?
Bêlpil tangkhat renga bêl a lut uol, anem uola sin rangin bêl sinpu han bêlpil chunga racham a dôn nimak mo?
22 En of God, willende Zijn toorn bewijzen, en Zijn macht bekend maken, met vele lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, tot het verderf toebereid;
Ma anghan Pathien'n a tho ngâi, a taksina le a sinthotheina minlang nuom khomrese, a taksina changpu bêl inmang kelen ruo ngei chu a tuong zajâma.
23 En opdat Hij zou bekend maken den rijkdom Zijner heerlijkheid over de vaten der barmhartigheid, die Hij te voren bereid heeft tot heerlijkheid?
Hanchu, a inriengmuna bêl a roiinpuina chang ranga a minsûk, eini ngei kôma hin a roiinpuina tamtak a juong vur ani.
24 Welke Hij ook geroepen heeft, namelijk ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen.
Ma anga bêlngei hah eini Judangei lâia vai niloiin Jentailngei lâi renga a koi ngei khom ei ni sa.
25 Gelijk Hij ook in Hosea zegt: Ik zal hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, en die niet bemind was, Mijn beminde.
Hosea lekhabua, “Ki mi ni ngâi loi ngei hah ‘ki mingei’ tîng ka ta. Lungkham ku mu ngâi loi nu hah ‘Lungkhamnu’ tîng ki tih.
26 En het zal zijn, in de plaats, waar tot hen gezegd was: Gijlieden zijt Mijn volk niet, aldaar zullen zij kinderen des levenden Gods genaamd worden.
‘Ki mingei nimak chei’ a tina mun lelê han Pathien a ring nâingeiin bên om an tih,” tia a lei misîr anghan.
27 En Jesaja roept over Israel: Al ware het getal der kinderen Israels gelijk het zand der zee, zo zal het overblijfsel behouden worden.
Isaiah khom han Israelngei chong hêt puiin “Israelngei hah tuikhangliena sietsai dôr tam khomrese ngei, mi tômte kêng sanminringa om rang an ni.
28 Want Hij voleindt een zaak en snijdt ze af in rechtvaardigheid; want de Heere zal een afgesneden zaak doen op de aarde.
Pumapa'n pilchunga a roijêkna rang hah a jêk kelen rang sikin,” a ti hah.
29 En gelijk Jesaja te voren gezegd heeft: Indien de Heere Sebaoth ons geen zaad had overgelaten, zo waren wij als Sodom geworden, en Gomorra gelijk gemaakt geweest.
Isaiah nanâkin, “Pumapa Râtinchung han suonpâr mi lei hôih pe no rese chu, Sodom anghan nîng ei ti zoia. Gomorrah angtakin nîng ei ti zoi,” tia a lei ril anghan.
30 Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die de rechtvaardigheid niet zochten, de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid, die uit het geloof is.
Imo ei ti rang ani zoi? Jentailngei, Pathien taka dikna zong loi ngei hah taksônna sikin dik an hong intum zoi ani.
31 Maar Israel, die de wet der rechtvaardigheid zocht, is tot de wet der rechtvaardigheid niet gekomen.
Balam jôma adik chang rang bôk Pathien mi Israelngei hanchu balam angtakin dik chang makngei.
32 Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet, want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots;
Itho sikin mo? Taksônnân minngam loiin sintho nân an zong sika ani. Masikin “Inpalna rang lunga” an inpal zoia.
33 Gelijk geschreven is: Ziet, Ik leg in Sion een steen des aanstoots, en een rots der ergernis; en een iegelijk, die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.
Pathien lekhabu'n, “En roh! Keiman Ziona han lungpui ka dara mahan mingei minpal a ta, ma lungpui han minlet ngei atih. Tutu khom ama iem murdi'n chu mâimôkinshakin om noni ngei,” tia inziek anghan.
