Romeinen 9
1 Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet (mijn geweten mij mede getuigenis gevende door den Heiligen Geest),
Hita fo mana nenefutu-paꞌaꞌ to Kristus, olaꞌ tetebꞌes. Dadꞌi au nda olaꞌ peko-lelekoꞌ neu nggi sa. Au rala ngga nafadꞌe au nae, Lamatuaꞌ Dula-dalen mana nalalao rala ngga.
2 Dat het mij een grote droefheid, en mijn hart een gedurige smart is.
Au ufadꞌe taꞌo ia: rala ngga susa-sona. Au medꞌa beran taꞌo naa, huu usunedꞌa atahori ngga ra. Au nau fo nusa Yahudi nggara o nenefutu-paꞌaꞌ ro Kristus, te hetar nda ramahere E sa. Onaꞌ au bisa soi dalaꞌ fee se, au sadꞌia oꞌe fo Lamatuaꞌ huku-dꞌoki au, fo nggati se. Ma au o sadꞌia oꞌe fo Lamatuaꞌ naꞌadꞌodꞌooꞌ au mia Kristus, naa fo atahori nggara bisa nenefutu-paꞌaꞌ ro E.
3 Want ik zou zelf wel wensen verbannen te zijn van Christus, voor mijn broederen, die mijn maagschap zijn naar het vlees;
4 Welke Israelieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst van God, en de beloftenissen;
Tao-tao te sira, atahori Israꞌel, naeni nusaꞌ esa mana onton seli. Lamatuaꞌ soꞌu nala se dadꞌi eni ana nara eniꞌ a lele uluꞌ a. Ana natudꞌu koasan manaseliꞌ neu se. Ana hengge-nee hehelu-fufuliꞌ mataꞌ-mataꞌ no se. Ana fee hohoro-lalanen neu se. Sira mana rahineꞌ beꞌutee neu E, ma tao ues fee neu E. Ana helu-fuli nae natudꞌu rala malolen neu se.
5 Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen. (aiōn g165)
Sira laoꞌ mia bei-baꞌi tara, naeni: baꞌi Abraham, baꞌi Isak, ma baꞌi Yakob (atahori haꞌi naraꞌ ‘Israꞌel’ mia e). Ma Kristus, fo Lamatuaꞌ helu-fuli memaꞌ mia lele uluꞌ a fo nae haitua nemaꞌ naa, laoꞌ mia hita nusa Yahudi ra bei-baꞌi tara. Kristus naa o, naeni Lamatualain mana parenda basa-bꞌasaꞌ e. Dadꞌi nandaa mete ma soꞌu rananaru E losa doo nduꞌu-dꞌoon neu. Tebꞌe! (aiōn g165)
6 Doch ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn.
Onaꞌ mae atahori Israꞌel hetar nda feꞌe simbo Kristus sa, te atahori nda bisa olaꞌ rae, Lamatuaꞌ hehelu-fufulin naa nda dadꞌi sa. Ma afiꞌ duꞌa mae, basa atahori mana laoꞌ mia bei-baꞌi Israꞌel naa, dadꞌi nusa Israꞌel fo Lamatuaꞌ tengga nala dadꞌi Eni atahorin.
7 Noch omdat zij Abrahams zaad zijn, zijn zij allen kinderen; maar: In Izaak zal u het zaad genoemd worden.
Conto onaꞌ, atahori hetar laoꞌ mia bei-baꞌi tara, baꞌi Abraham. Te basa se nda Abraham tititi-nonosin fo Lamatuaꞌ tengga nalaꞌ ra sa. Huu Lamatuaꞌ nafadꞌe basa Abraham nae, “Tititi-nonosim fo au uhineꞌ ra, akaꞌ mana laoꞌ mia Isak ana nara.”
8 Dat is, niet de kinderen des vleses, die zijn kinderen Gods; maar de kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend.
Sosoan nae, mia maꞌahulun losa oras ia, nda basa tititi-nonosiꞌ mana laoꞌ mia hita atahori Yahudi ra baꞌin Abraham, dadꞌi Lamatualain ana nara. Akaꞌ tititi-nonosin mana laoꞌ mia Lamatuaꞌ hehelu-fufulin fee neu Abraham, fo Lamatuaꞌ reken se dadꞌi eni ana matetu nara.
9 Want dit is het woord der beloftenis: Omtrent dezen tijd zal Ik komen, en Sara zal een zoon hebben.
Huu Lamatuaꞌ hengge-nee hehelu-fufuliꞌ nae, “Mbei ma too mana nemaꞌ ia, Au baliꞌ uma. Leleꞌ naa, sao ma Sara bꞌonggi ana touꞌ sa ena.”
10 En niet alleenlijk deze, maar ook Rebekka is daarvan een bewijs, als zij uit een bevrucht was, namelijk Izaak, onzen vader.
Nda taꞌoꞌ a naa sa. Huu hita baꞌi Isak na no saon Ribka bonggi rala ana duaꞌ ra.
11 Want als de kinderen nog niet geboren waren, noch iets goeds of kwaads gedaan hadden, opdat het voornemen Gods, dat naar de verkiezing is, vast bleve, niet uit de werken, maar uit den Roepende;
Leleꞌ Ribka nda feꞌe bꞌonggi nala se sa, ara nda feꞌe tao dala maloleꞌ do dala deꞌulakaꞌ sa. Mae taꞌo naa o, Lamatuaꞌ nafadꞌe memaꞌ soꞌal Ribka ana duaꞌ mana dea neu naꞌahulu a nae, “Dei fo aꞌa ka tao ues fee odꞌin.” Lamatuaꞌ nafadꞌe taꞌo naa, fo natudꞌu nae, mete ma Eni tengga nala atahori esa ena, Eni nahine nae pake atahori na fo tao taꞌo bee. De Lamatuaꞌ tengga nala odꞌi ka fo dꞌadi atahorin. Ana nda parlu nahati fo mete sobꞌa odꞌi ka nae tao taꞌo bee sa boe, huu Lamatua nahine memaꞌ ena.
12 Zo werd tot haar gezegd: De meerdere zal den mindere dienen.
13 Gelijk geschreven is: Jakob heb Ik liefgehad, en Ezau heb Ik gehaat.
Huu Lamatuaꞌ olaꞌ sia Susura Meumaren soꞌal ana duaꞌ naa ra nae, Au tengga ala Yakob, te au nda simbo Esau sa.”
14 Wat zullen wij dan zeggen? Is er onrechtvaardigheid bij God? Dat zij verre.
Dadꞌi ata feꞌe tae saa fai? Mbei ma hambu ruma rae, “Lamatuaꞌ nda naꞌetuꞌ dedꞌeat no matetuꞌ sa, do?” Nda bisa sa!
15 Want Hij zegt tot Mozes: Ik zal Mij ontfermen, diens Ik Mij ontferm, en zal barmhartig zijn, dien Ik barmhartig ben.
Huu mia lele uluꞌ a Lamatualain nafadꞌe neu baꞌi Musa nae, “Au utudꞌu susue ngga neu atahori fo Au tengga alaꞌ ra. Ma Au kasian neu atahori fo Au dudꞌu ao ngga.”
16 Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods.
Dadꞌi atahori naa nda medꞌa Lamatuaꞌ susuen sa huu eni hihii-nanaun, do huu eni tatao-nonoin. Te huu Lamatuaꞌ mesaꞌ ne mana nae natudꞌu susuen neu atahori naa.
17 Want de Schrift zegt tot Farao: Tot ditzelve heb Ik u verwekt, opdat Ik in u Mijn kracht bewijzen zou, en opdat Mijn Naam verkondigd worde op de ganse aarde.
Huu sia Susura Meumareꞌ a, Lamatuaꞌ olaꞌ no mane Masir nae, “Au soꞌu nggo dadꞌi maneꞌ, huu Au ae pake koasa ngga fo labꞌan nggo fo atahori hetar rita. No taꞌo naa, basa atahori sia raefafoꞌ ia soꞌu rananaru Au nara ngga.”
18 Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.
Dadꞌi mete ma Lamatuaꞌ nae natudꞌu kasian neu atahori esa, na, Ana taoꞌ a. Ma mete ma Ana nae tao atahori sa ralan manggatee, na, Ana o tao boe.
19 Gij zult dan tot mij zeggen: Wat klaagt Hij dan nog? Want wie heeft Zijn wil wederstaan?
Naa! Mete ma hambu atahori nda simbo au rae, “Mete ma taꞌo naa, Lamatuaꞌ nae tao dalaꞌ esa, seka bisa labꞌan E? Nda hambu sa, to? Dadꞌi, taꞌo bee fo Eni nae mbia salaꞌ neu nggita? Naa nda matetuꞌ sa!”
20 Maar toch, o mens, wie zijt gij, die tegen God antwoordt? Zal ook het maaksel tot dengenen, die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt gij mij alzo gemaakt?
Mete ma hambu ruma duꞌa taꞌo naa, na au utaa, taꞌo ia: “Duꞌa mae ho ia, seka?! Ho mae olaꞌ labꞌan Lamatuaꞌ, do?” Afiꞌ taꞌo naa! Huu sia Lamatuaꞌ Susura Meumaren nenesuraꞌ nae, “Mete ma atahori tao saa esa na, taꞌo bee de saa fo ana taoꞌ naa natane baliꞌ atahori mana tao e nae, ‘Taꞌo bee de ho tao au taꞌo ia!?’”
21 Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om uit denzelfden klomp te maken, het ene vat ter ere, en het andere ter onere?
Conto Onaꞌ mana tao huraꞌ. Mia rae huraꞌ bubꞌueꞌ esa, ana naꞌena hak fo nae tao nggusi makahahadꞌok esa fo atahori koa e. Ana o naꞌena hak pake rae bubꞌueꞌ naa fo tao neu mamana manggarauꞌ, tunggaꞌ a eni hihii-nanaun.
22 En of God, willende Zijn toorn bewijzen, en Zijn macht bekend maken, met vele lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, tot het verderf toebereid;
Onaꞌ naa boe Lamatualain. Ana naꞌena hak fo tao tungga hihii-nanaun. Nae natudꞌu neu basa atahori nae, Eni namanasa, ma nda simbo atahori tatao deꞌulaka nara sa. Ana o nau fo atahori bubꞌuluꞌ rae, Eni naꞌena koasa naen seli. Fo atahori rahine taꞌo naa, na Ana naꞌatataaꞌ Aon no atahori mana tao deꞌulakaꞌ mataꞌ-mataꞌ. Te atahori mana tao deꞌulakaꞌ ra, rahaniꞌ a fain fo rambalutu eto-etoꞌ
23 En opdat Hij zou bekend maken den rijkdom Zijner heerlijkheid over de vaten der barmhartigheid, die Hij te voren bereid heeft tot heerlijkheid?
Ana tao taꞌo naa, fo nae natudꞌu neu atahori hetar oi, Eni nae natudꞌu susue lalain neu atahori ruma. Sira, fo Ana tengga nala memaꞌ, fo nae soꞌu nananaru se. Ma Ana nau atahori bubꞌuluꞌ rae, Eni mesaꞌ ne manaseliꞌ.
24 Welke Hij ook geroepen heeft, namelijk ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen.
Huu hita ia ra, fo Ana tengga memaꞌ dadꞌi atahori nara. Hita ia ra, ruma mia atahori Yahudi, boe ma ruma mia nusa feaꞌ ra.
25 Gelijk Hij ook in Hosea zegt: Ik zal hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, en die niet bemind was, Mijn beminde.
Feꞌesaꞌan, Lamatuaꞌ pake mana ola-olan Hosea, fo suraꞌ soꞌal atahori nda Yahudi ra oi, Hambu atahori ruma dalahulun nda Au atahori ngga sa, te Au ae oꞌe se ae, “Hei, Au atahori nggara,’ Ma hambu nusa fo dalahulun Au nda sue sa, te Au ae oꞌe se ae, ‘Hei, nusaꞌ fo Au sueꞌ a.’”
26 En het zal zijn, in de plaats, waar tot hen gezegd was: Gijlieden zijt Mijn volk niet, aldaar zullen zij kinderen des levenden Gods genaamd worden.
Ana o suraꞌ oi, “Sia naa, Sia mamanaꞌ fo Lamatuaꞌ nafadꞌe neu se oi, Hei, nda dadꞌi Au atahori ngga sa!’ Dei fo Lamatuaꞌ mana masodꞌaꞌ a nae nafadꞌe nggi nae, ‘Ia naa, hei dadꞌi Au ana nggara ena!’” Ana olaꞌ taꞌo naa, huu Ana kasian atahori nda Yahudi ra sa.
27 En Jesaja roept over Israel: Al ware het getal der kinderen Israels gelijk het zand der zee, zo zal het overblijfsel behouden worden.
Lamatuaꞌ mana ola-olan laen, naeni Yesaya, olaꞌ nita soꞌal nusa Israꞌel ra leleo-lalao nara nae, “Onaꞌ mae atahori Israꞌel ra dadꞌi naen seli, onaꞌ saraꞌaeꞌ sia tasi suun, te dei fo Lamatuaꞌ fee masodꞌaꞌ neuꞌ a sira hidꞌaꞌ a, mia sala-kilu nara.
28 Want Hij voleindt een zaak en snijdt ze af in rechtvaardigheid; want de Heere zal een afgesneden zaak doen op de aarde.
Te dei fo losa fai neneman, fo Lamatuaꞌ naꞌetuꞌ dedꞌeat fee basa atahori sia ndule raefafoꞌ ia, onaꞌ Ana nafadꞌe memaꞌ ena. Te Ana nda nahati sa, Huu Ana tao nabasaꞌ no lai-lai!”
29 En gelijk Jesaja te voren gezegd heeft: Indien de Heere Sebaoth ons geen zaad had overgelaten, zo waren wij als Sodom geworden, en Gomorra gelijk gemaakt geweest.
Dalahulun, Yesaya nafadꞌe soꞌal atahori Yahudi nae, “Hita onton, huu Lamatuaꞌ mana naꞌena koasa manaseliꞌ, hela hita tititi-nonosi tara ruma hambu masodꞌaꞌ. Huu mete ma nda taꞌo naa saa, na, basa hendi hita ena, onaꞌ atahori kota Sodꞌom no kota Gomora ra.”
30 Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die de rechtvaardigheid niet zochten, de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid, die uit het geloof is.
Dadꞌi ata feꞌe tae saa fai? Olaꞌ tae, atahori nda Yahudi ra mia bee-bꞌee, fo dꞌalahulun nda sangga fo rae maloleꞌ ro Lamatuaꞌ sa, ia naa maloleꞌ ro E ena, huu ramahere neu Yesus Kristus.
31 Maar Israel, die de wet der rechtvaardigheid zocht, is tot de wet der rechtvaardigheid niet gekomen.
Tao-tao te atahori Israꞌel ra, sobꞌa tao tungga Musa hohoro-lalanen fo ara bisa malolole ro Lamatuaꞌ, te nda dadꞌi maloleꞌ ro E sa.
32 Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet, want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots;
Saa de ara nda bisa maloleꞌ ro Lamatuaꞌ sa? Huu ara nau tao tungga akaꞌ a hohoro-lalaneꞌ naa, fo Ana simbo sira ona atahori rala ndoos, te ara nda ramahere neu Yesus Kristus sa. Dadꞌi onaꞌ ara raꞌatunu dai “fatu neꞌetunus”. Ia fo Lamatuaꞌ Susura Meumaren sosoan nae, “Mete ia dei! Te Au tao Atahori esa sia lete Sion, sia kota Yerusalem. Atahori naa onaꞌ fatu esa, mana tao atahori raꞌatunu. Te seka namahere neu E, na, afiꞌ mae.” Fatu naa, naeni Yesus. Te atahori Israꞌel ra nda simbo E sa. Naa onaꞌ ara raꞌatunu, boe ma raꞌaloli huu fatu naa.
33 Gelijk geschreven is: Ziet, Ik leg in Sion een steen des aanstoots, en een rots der ergernis; en een iegelijk, die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.
