Romeinen 2

1 Daarom zijt gij niet te verontschuldigen, o mens, wie gij zijt, die anderen oordeelt; want waarin gij een ander oordeelt, veroordeelt gij uzelven; want gij, die anderen oordeelt, doet dezelfde dingen.

ਹੇ ਪਰਦੂਸ਼਼ਕ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਨ ਤ੍ਵੰ ਭਵਸਿ ਤਵੋੱਤਰਦਾਨਾਯ ਪਨ੍ਥਾ ਨਾਸ੍ਤਿ ਯਤੋ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਣਃ ਪਰਸ੍ਤ੍ਵਯਾ ਦੂਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਮਪਿ ਦੂਸ਼਼੍ਯਸੇ, ਯਤਸ੍ਤੰ ਦੂਸ਼਼ਯੰਨਪਿ ਤ੍ਵੰ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਆਚਰਸਿ|

2 En wij weten, dat het oordeel Gods naar waarheid is, over degenen, die zulke dingen doen.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਦ੍ਰੁʼਗਾਚਾਰਿਭ੍ਯੋ ਯੰ ਦਣ੍ਡਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਿਸ਼੍ਚਿਨੋਤਿ ਸ ਯਥਾਰ੍ਥ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

3 En denkt gij dit, o mens, die oordeelt dengenen, die zulke dingen doen, en dezelve doet, dat gij het oordeel Gods zult ontvlieden?

ਅਤਏਵ ਹੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ ਤ੍ਵੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਗਾਚਾਰਿਣੋ ਦੂਸ਼਼ਯਸਿ ਸ੍ਵਯੰ ਯਦਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗਾਚਰਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਦਣ੍ਡਾਤ੍ ਪਲਾਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸੀਤਿ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਸੇ?

4 Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, niet wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt?

ਅਪਰੰ ਤਵ ਮਨਸਃ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਭਵਤਿ ਤੰਨ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਤਦੀਯਾਨੁਗ੍ਰਹਕ੍ਸ਼਼ਮਾਚਿਰਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤ੍ਵਨਿਧਿੰ ਤੁੱਛੀਕਰੋਸ਼਼ਿ?

5 Maar naar uw hardigheid, en onbekeerlijk hart, vergadert gij uzelven toorn als een schat, in den dag des toorns, en der openbaring van het rechtvaardig oordeel Gods.

ਤਥਾ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣਸ੍ਯ ਕਠੋਰਤ੍ਵਾਤ੍ ਖੇਦਰਾਹਿਤ੍ਯਾੱਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨ੍ਯਾੱਯਵਿਚਾਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧਸ੍ਯ ਚ ਦਿਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਕਿੰ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਕੋਪੰ ਸਞ੍ਚਿਨੋਸ਼਼ਿ?

6 Welke een iegelijk vergelden zal naar zijn werken;

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਏਕੈਕਮਨੁਜਾਯ ਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਨੁਸਾਰੇਣ ਪ੍ਰਤਿਫਲੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ;

7 Dengenen wel, die met volharding in goeddoen, heerlijkheid, en eer, en onverderfelijkheid zoeken, het eeuwige leven; (aiōnios g166)

ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਯੇ ਜਨਾ ਧੈਰ੍ੱਯੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੋ ਮਹਿਮਾ ਸਤ੍ਕਾਰੋ(ਅ)ਮਰਤ੍ਵਞ੍ਚੈਤਾਨਿ ਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤੇ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਨਨ੍ਤਾਯੁ ਰ੍ਦਾਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)

8 Maar dengenen, die twistgierig zijn, en die der waarheid ongehoorzaam, doch der ongerechtigheid gehoorzaam zijn, zal verbolgenheid en toorn vergolden worden;

ਅਪਰੰ ਯੇ ਜਨਾਃ ਸਤ੍ਯਧਰ੍ੰਮਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਵਿਪਰੀਤਧਰ੍ੰਮਮ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਵਿਰੋਧਿਜਨਾਃ ਕੋਪੰ ਕ੍ਰੋਧਞ੍ਚ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|

9 Verdrukking en benauwdheid over alle ziel des mensen, die het kwade werkt, eerst van den Jood, en ook van den Griek;

ਆ ਯਿਹੂਦਿਨੋ(ਅ)ਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨਃ ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਯਾਵਨ੍ਤਃ ਕੁਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣਃ ਪ੍ਰਾਣਿਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦੁਃਖੰ ਯਾਤਨਾਞ੍ਚ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ;

10 Maar heerlijkheid, en eer, en vrede een iegelijk, die het goede werkt, eerst den Jood, en ook den Griek.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਆ ਯਿਹੂਦਿਨੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾ ਯਾਵਨ੍ਤਃ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੋ ਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਿਮਾ ਸਤ੍ਕਾਰਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

11 Want er is geen aanneming des persoons bij God.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੇ ਪਕ੍ਸ਼਼ਪਾਤੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|

12 Want zovelen, als er zonder wet gezondigd hebben, zullen ook zonder wet verloren gaan; en zovelen, als er onder de wet gezondigd hebben, zullen door de wet geoordeeld worden;

ਅਲਬ੍ਧਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੈ ਰ੍ਯੈਃ ਪਾਪਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਲਬ੍ਧਤ੍ਵਾਨੁਰੂਪਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਨਾਸ਼ੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਲਬ੍ਧਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾ ਯੇ ਪਾਪਾਨ੍ਯਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰਾਦੇਵ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

13 (Want de hoorders der wet zijn niet rechtvaardig voor God, maar de daders der wet zullen gerechtvaardigd worden;

ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰੋਤਾਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਨਿਸ਼਼੍ਪਾਪਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੀਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਚਾਰਿਣ ਏਵ ਸਪੁਣ੍ਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

14 Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen, die der wet zijn, deze, de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet;

ਯਤੋ (ਅ)ਲਬ੍ਧਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਯਦਿ ਸ੍ਵਭਾਵਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਰੂਪਾਨ੍ ਆਚਾਰਾਨ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਲਬ੍ਧਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਤੇ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਿਵ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਭਵਨ੍ਤਿ|

15 Als die betonen het werk der wet geschreven in hun harten, hun geweten medegetuigende, en de gedachten onder elkander hen beschuldigende, of ook ontschuldigende).

ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਸਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ੍ਵਰੂਪੇ ਸਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਤਰ੍ਕੇਸ਼਼ੁ ਚ ਕਦਾ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਦਾ ਵਾ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤ੍ਸੁ ਤੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਰ੍ਲਿਖਿਤਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਦਦਤਿ|

16 In den dag wanneer God de verborgene dingen der mensen zal oordelen door Jezus Christus, naar mijn Evangelie.

ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਮਯਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਾਂ ਗੂਢਾਭਿਪ੍ਰਾਯਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਿਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

17 Zie, gij wordt een Jood genaamd en rust op de wet; en roemt op God,

ਪਸ਼੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਯੰ ਯਿਹੂਦੀਤਿ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥੋਪਰਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ,

18 En gij weet Zijn wil, en beproeft de dingen, die daarvan verschillen, zijnde onderwezen uit de wet;

ਈਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਸ਼੍ਲਾਘਸੇ, ਤਥਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਭਿਮਤੰ ਜਾਨਾਸਿ, ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਂ ਕਥਾਨਾਂ ਸਾਰੰ ਵਿਵਿੰਕ੍ਸ਼਼ੇ,

19 En gij betrouwt uzelven te zijn een leidsman der blinden, een licht dergenen, die in duisternis zijn;

ਅਪਰੰ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਸਤ੍ਯਤਾਯਾਸ਼੍ਚਾਕਰਸ੍ਵਰੂਪੰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੰ ਮਮ ਸਮੀਪੇ ਵਿਦ੍ਯਤ ਅਤੋ (ਅ)ਨ੍ਧਲੋਕਾਨਾਂ ਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤਾ

20 Een onderrichter der onwijzen, en een leermeester der onwetenden, hebbende de gedaante der kennis en der waarheid in de wet.

ਤਿਮਿਰਸ੍ਥਿਤਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਦੀਪ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪੋ(ਅ)ਜ੍ਞਾਨਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਜ੍ਞਾਨਦਾਤਾ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤਾਹਮੇਵੇਤਿ ਮਨ੍ਯਸੇ|

21 Die dan een anderen leert, leert gij uzelven niet? Die predikt, dat men niet stelen zal, steelt gij?

ਪਰਾਨ੍ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਨ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਸ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਸਿ? ਵਸ੍ਤੁਤਸ਼੍ਚੌਰ੍ੱਯਨਿਸ਼਼ੇਧਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਚੋਰਯਸਿ?

22 Die zegt, dat men geen overspel doen zal, doet gij overspel? Die van de afgoden een gruwel hebt, berooft gij het heilige?

ਤਥਾ ਪਰਦਾਰਗਮਨੰ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ੇਧਨ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਕਿੰ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਗੱਛਸਿ? ਤਥਾ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਤਿਮਾਦ੍ਵੇਸ਼਼ੀ ਸਨ੍ ਕਿੰ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਹਰਸਿ?

23 Die op de wet roemt, onteert gij God door de overtreding der wet?

ਯਸ੍ਤ੍ਵੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਸ਼੍ਲਾਘਸੇ ਸ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਮ੍ ਅਵਮਤ੍ਯ ਨੇਸ਼੍ਵਰੰ ਸੰਮਨ੍ਯਸੇ?

24 Want de Naam van God wordt om uwentwil gelasterd onder de heidenen, gelijk geschreven is.

ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਯਥਾ ਲਿਖਤਿ "ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦੋਸ਼਼ਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨੋ ਨਿਨ੍ਦਾ ਭਵਤਿ| "

25 Want de besnijdenis is wel nut, indien gij de wet doet; maar indien gij een overtreder der wet zijt, zo is uw besnijdenis voorhuid geworden.

ਯਦਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਵ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਕ੍ਰਿਯਾ ਸਫਲਾ ਭਵਤਿ; ਯਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਲਙ੍ਘਸੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਵ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ(ਅ)ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

26 Indien dan de voorhuid de rechten der wet bewaart, zal niet zijn voorhuid tot een besnijdenis gerekend worden?

ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਦਿਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮਕਰ੍ੰਮਾਚਾਰੀ ਪੁਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੀ ਸੰਨਪਿ ਕਿੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਗਣਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?

27 En zal de voorhuid, die uit de natuur is, als zij de wet volbrengt, u niet oordelen, die door de letter en besnijdenis een overtreder der wet zijt?

ਕਿਨ੍ਤੁ ਲਬ੍ਧਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ਼੍ਛਿੰਨਤ੍ਵਕ੍ ਚ ਤ੍ਵੰ ਯਦਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘਨੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਕਾਃ ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕਾੱਛਿੰਨਤ੍ਵਚੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਕਿੰ ਨ ਦੂਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ?

28 Want die is niet een Jood, die het in het openbaar is; noch die is de besnijdenis, die het in het openbaar in het vlees is;

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੋ ਬਾਹ੍ਯੇ ਯਿਹੂਦੀ ਸ ਯਿਹੂਦੀ ਨਹਿ ਤਥਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਯਸ੍ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਃ ਸ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਨਹਿ;

29 Maar die is een Jood, die het in het verborgen is, en de besnijdenis des harten, in den geest, niet in de letter, is de besnijdenis; wiens lof niet is uit de mensen, maar uit God.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨ ਆਨ੍ਤਰਿਕੋ ਯਿਹੂਦੀ ਸ ਏਵ ਯਿਹੂਦੀ ਅਪਰਞ੍ਚ ਕੇਵਲਲਿਖਿਤਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਾਨਸਿਕੋ ਯਸ੍ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਯਸ੍ਯ ਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਭਵਤਿ ਸ ਏਵ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਃ|