Romeinen 13
1 Alle ziel zij den machten, over haar gesteld, onderworpen; want er is geen macht dan van God, en de machten, die er zijn, die zijn van God geordineerd.
ยุษฺมากมฺ เอไกกชน: ศาสนปทสฺย นิคฺโหฺน ภวตุ ยโต ยานิ ศาสนปทานิ สนฺติ ตานิ สรฺวฺวาณีศฺวเรณ สฺถาปิตานิ; อีศฺวรํ วินา ปทสฺถาปนํ น ภวติฯ
2 Alzo dat die zich tegen de macht stelt, de ordinantie van God wederstaat; en die ze wederstaan, zullen over zichzelven een oordeel halen.
อิติ เหโต: ศาสนปทสฺย ยตฺ ปฺราติกูลฺยํ ตทฺ อีศฺวรียนิรูปณสฺย ปฺราติกูลฺยเมว; อปรํ เย ปฺราติกูลฺยมฺ อาจรนฺติ เต เสฺวษำ สมุจิตํ ทณฺฑํ สฺวยเมว ฆฏยนฺเตฯ
3 Want de oversten zijn niet tot een vreze den goeden werken, maar den kwaden. Wilt gij nu de macht niet vrezen, doe het goede, en gij zult lof van haar hebben;
ศาสฺตา สทาจาริณำ ภยปฺรโท นหิ ทุราจาริณาเมว ภยปฺรโท ภวติ; ตฺวํ กึ ตสฺมานฺ นิรฺภโย ภวิตุมฺ อิจฺฉสิ? ตรฺหิ สตฺกรฺมฺมาจร, ตสฺมาทฺ ยโศ ลปฺสฺยเส,
4 Want zij is Gods dienares, u ten goede. Maar indien gij kwaad doet, zo vrees; want zij draagt het zwaard niet te vergeefs; want zij is Gods dienares, een wreekster tot straf dengene, die kwaad doet.
ยตสฺตว สทาจรณาย ส อีศฺวรสฺย ภฺฤโตฺย'สฺติฯ กินฺตุ ยทิ กุกรฺมฺมาจรสิ ตรฺหิ ตฺวํ ศงฺกสฺว ยต: ส นิรรฺถกํ ขงฺคํ น ธารยติ; กุกรฺมฺมาจาริณํ สมุจิตํ ทณฺฑยิตุมฺ ส อีศฺวรสฺย ทณฺฑทภฺฤตฺย เอวฯ
5 Daarom is het nodig onderworpen te zijn, niet alleen om der straffe, maar ook om des gewetens wil.
อเตอว เกวลทณฺฑภยานฺนหิ กินฺตุ สทสทฺโพธาทปิ ตสฺย วเศฺยน ภวิตวฺยํฯ
6 Want daarom betaalt gij ook schattingen; want zij zijn dienaars van God, in ditzelve geduriglijk bezig zijnde.
เอตสฺมาทฺ ยุษฺมากํ ราชกรทานมปฺยุจิตํ ยสฺมาทฺ เย กรํ คฺฤหฺลนฺติ ต อีศฺวรสฺย กิงฺกรา ภูตฺวา สตตมฺ เอตสฺมินฺ กรฺมฺมณิ นิวิษฺฏาสฺติษฺฐนฺติฯ
7 Zo geeft dan een iegelijk, wat gij schuldig zijt; schatting, dien gij de schatting, tol, dien gij den tol, vreze, dien gij de vreze, eer, dien gij de eer schuldig zijt.
อสฺมาตฺ กรคฺราหิเณ กรํ ทตฺต, ตถา ศุลฺกคฺราหิเณ ศุลฺกํ ทตฺต, อปรํ ยสฺมาทฺ เภตวฺยํ ตสฺมาทฺ พิภีต, ยศฺจ สมาทรณียสฺตํ สมาทฺริยธฺวมฺ; อิตฺถํ ยสฺย ยตฺ ปฺราปฺยํ ตตฺ ตไสฺม ทตฺตฯ
8 Zijt niemand iets schuldig, dan elkander lief te hebben; want die den ander liefheeft, die heeft de wet vervuld.
ยุษฺมากํ ปรสฺปรํ เปฺรม วินา 'นฺยตฺ กิมปิ เทยมฺ ฤณํ น ภวตุ, ยโต ย: ปรสฺมินฺ เปฺรม กโรติ เตน วฺยวสฺถา สิธฺยติฯ
9 Want dit: Gij zult geen overspel doen, gij zult niet doden, gij zult niet stelen, gij zult geen valse getuigenis geven, gij zult niet begeren; en zo er enig ander gebod is, wordt in dit woord als in een hoofdsom begrepen, namelijk in dit: Gij zult uw naaste liefhebben gelijk uzelven.
วสฺตุต: ปรทารานฺ มา คจฺฉ, นรหตฺยำ มา การฺษี: , ไจรฺยฺยํ มา การฺษี: , มิถฺยาสากฺษฺยํ มา เทหิ, โลภํ มา การฺษี: , เอตา: สรฺวฺวา อาชฺญา เอตาโภฺย ภินฺนา ยา กาจิทฺ อาชฺญาสฺติ สาปิ สฺวสมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรฺวฺวิตฺยเนน วจเนน เวทิตาฯ
10 De liefde doet den naaste geen kwaad. Zo is dan de liefde de vervulling der wet.
ยต: เปฺรม สมีปวาสิโน'ศุภํ น ชนยติ ตสฺมาตฺ เปฺรมฺนา สรฺวฺวา วฺยวสฺถา ปาลฺยเตฯ
11 En dit zeg ik te meer, dewijl wij de gelegenheid des tijds weten, dat het de ure is, dat wij nu uit den slaap opwaken; want de zaligheid is ons nu nader, dan toen wij eerst geloofd hebben.
ปฺรตฺยยีภวนกาเล'สฺมากํ ปริตฺราณสฺย สามีปฺยาทฺ อิทานีํ ตสฺย สามีปฺยมฺ อวฺยวหิตํ; อต: สมยํ วิวิจฺยาสฺมาภิ: สามฺปฺรตมฺ อวศฺยเมว นิทฺราโต ชาครฺตฺตวฺยํฯ
12 De nacht is voorbijgegaan, en de dag is nabij gekomen. Laat ons dan afleggen de werken der duisternis, en aandoen de wapenen des lichts.
พหุตรา ยามินี คตา ปฺรภาตํ สนฺนิธึ ปฺราปฺตํ ตสฺมาตฺ ตามสียา: กฺริยา: ปริตฺยชฺยาสฺมาภิ รฺวาสรียา สชฺชา ปริธาตวฺยาฯ
13 Laat ons, als in den dag, eerlijk wandelen; niet in brasserijen en dronkenschappen, niet in slaapkameren en ontuchtigheden, niet in twist en nijdigheid;
อโต เหโต รฺวยํ ทิวา วิหิตํ สทาจรณมฺ อาจริษฺยาม: ฯ รงฺครโส มตฺตตฺวํ ลมฺปฏตฺวํ กามุกตฺวํ วิวาท อีรฺษฺยา ไจตานิ ปริตฺยกฺษฺยาม: ฯ
14 Maar doet aan den Heere Jezus Christus, en verzorgt het vlees niet tot begeerlijkheden.
ยูยํ ปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏรูปํ ปริจฺฉทํ ปริธทฺธฺวํ สุขาภิลาษปูรณาย ศารีริกาจรณํ มาจรตฯ
