< Romeinen 12 >
1 Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst.
ஹே ப்⁴ராதர ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரு’பயாஹம்’ யுஷ்மாந் விநயே யூயம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ²ரீரம்’ ஸஜீவம்’ பவித்ரம்’ க்³ராஹ்யம்’ ப³லிம் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ஸமுத்ஸ்ரு’ஜத, ஏஷா ஸேவா யுஷ்மாகம்’ யோக்³யா|
2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij. (aiōn )
அபரம்’ யூயம்’ ஸாம்’ஸாரிகா இவ மாசரத, கிந்து ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ பராவர்த்ய நூதநாசாரிணோ ப⁴வத, தத ஈஸ்²வரஸ்ய நிதே³ஸ²: கீத்³ரு’க்³ உத்தமோ க்³ரஹணீய: ஸம்பூர்ணஸ்²சேதி யுஷ்மாபி⁴ரநுபா⁴விஷ்யதே| (aiōn )
3 Want door de genade, die mij gegeven is, zeg ik een iegelijk, die onder u is, dat hij niet wijs zij boven hetgeen men behoort wijs te zijn; maar dat hij wijs zij tot matigheid, gelijk als God een iegelijk de mate des geloofs gedeeld heeft.
கஸ்²சித³பி ஜநோ யோக்³யத்வாத³தி⁴கம்’ ஸ்வம்’ ந மந்யதாம்’ கிந்து ஈஸ்²வரோ யஸ்மை ப்ரத்யயஸ்ய யத்பரிமாணம் அத³தா³த் ஸ தத³நுஸாரதோ யோக்³யரூபம்’ ஸ்வம்’ மநுதாம், ஈஸ்²வராத்³ அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்த: ஸந் யுஷ்மாகம் ஏகைகம்’ ஜநம் இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
4 Want gelijk wij in een lichaam vele leden hebben, en de leden alle niet dezelfde werking hebben;
யதோ யத்³வத³ஸ்மாகம் ஏகஸ்மிந் ஸ²ரீரே ப³ஹூந்யங்கா³நி ஸந்தி கிந்து ஸர்வ்வேஷாமங்கா³நாம்’ கார்ய்யம்’ ஸமாநம்’ நஹி;
5 Alzo zijn wij velen een lichaam in Christus, maar elkeen zijn wij elkanders leden.
தத்³வத³ஸ்மாகம்’ ப³ஹுத்வே(அ)பி ஸர்வ்வே வயம்’ க்²ரீஷ்டே ஏகஸ²ரீரா: பரஸ்பரம் அங்க³ப்ரத்யங்க³த்வேந ப⁴வாம: |
6 Hebbende nu verscheidene gaven, naar de genade, die ons gegeven is,
அஸ்மாத்³ ஈஸ்²வராநுக்³ரஹேண விஸே²ஷம்’ விஸே²ஷம்’ தா³நம் அஸ்மாஸு ப்ராப்தேஷு ஸத்ஸு கோபி யதி³ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ வத³தி தர்ஹி ப்ரத்யயஸ்ய பரிமாணாநுஸாரத: ஸ தத்³ வத³து;
7 Zo laat ons die gaven besteden, hetzij profetie, naar de mate des geloofs; hetzij bediening, in het bedienen; hetzij die leert, in het leren;
யத்³வா யதி³ கஸ்²சித் ஸேவநகாரீ ப⁴வதி தர்ஹி ஸ தத்ஸேவநம்’ கரோது; அத²வா யதி³ கஸ்²சித்³ அத்⁴யாபயிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸோ(அ)த்⁴யாபயது;
8 Hetzij die vermaant, in het vermanen; die uitdeelt, in eenvoudigheid; die een voorstander is, in naarstigheid; die barmhartigheid doet, in blijmoedigheid.
ததா² ய உபதே³ஷ்டா ப⁴வதி ஸ உபதி³ஸ²து யஸ்²ச தா³தா ஸ ஸரலதயா த³தா³து யஸ்த்வதி⁴பதி: ஸ யத்நேநாதி⁴பதித்வம்’ கரோது யஸ்²ச த³யாலு: ஸ ஹ்ரு’ஷ்டமநஸா த³யதாம்|
9 De liefde zij ongeveinsd. Hebt een afkeer van het boze, en hangt het goede aan.
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ ப்ரேம காபட்யவர்ஜிதம்’ ப⁴வது யத்³ அப⁴த்³ரம்’ தத்³ ரு’தீயத்⁴வம்’ யச்ச ப⁴த்³ரம்’ தஸ்மிந் அநுரஜ்யத்⁴வம்|
10 Hebt elkander hartelijk lief met broederlijke liefde; met eer de een den ander voorgaande.
அபரம்’ ப்⁴ராத்ரு’த்வப்ரேம்நா பரஸ்பரம்’ ப்ரீயத்⁴வம்’ ஸமாத³ராத்³ ஏகோ(அ)பரஜநம்’ ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ஜாநீத்⁴வம்|
11 Zijt niet traag in het benaarstigen. Zijt vurig van geest. Dient den Heere.
ததா² கார்ய்யே நிராலஸ்யா மநஸி ச ஸோத்³யோகா³: ஸந்த: ப்ரபு⁴ம்’ ஸேவத்⁴வம்|
12 Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.
அபரம்’ ப்ரத்யாஸா²யாம் ஆநந்தி³தா து³: க²ஸமயே ச தை⁴ர்ய்யயுக்தா ப⁴வத; ப்ரார்த²நாயாம்’ ஸததம்’ ப்ரவர்த்தத்⁴வம்’|
13 Deelt mede tot de behoeften der heiligen. Tracht naar herbergzaamheid.
பவித்ராணாம்’ தீ³நதாம்’ தூ³ரீகுருத்⁴வம் அதிதி²ஸேவாயாம் அநுரஜ்யத்⁴வம்|
14 Zegent hen, die u vervolgen; zegent en vervloekt niet.
யே ஜநா யுஷ்மாந் தாட³யந்தி தாந் ஆஸி²ஷம்’ வத³த ஸா²பம் அத³த்த்வா த³த்³த்⁴வமாஸி²ஷம்|
15 Verblijdt u met de blijden; en weent met de wenenden.
யே ஜநா ஆநந்த³ந்தி தை: ஸார்த்³த⁴ம் ஆநந்த³த யே ச ருத³ந்தி தை: ஸஹ ருதி³த|
16 Weest eensgezind onder elkander. Tracht niet naar de hoge dingen, maar voegt u tot de nederige. Zijt niet wijs bij uzelven.
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ பரஸ்பரம் ஏகோபா⁴வோ ப⁴வது; அபரம் உச்சபத³ம் அநாகாங்க்ஷ்ய நீசலோகை: ஸஹாபி மார்த³வம் ஆசரத; ஸ்வாந் ஜ்ஞாநிநோ ந மந்யத்⁴வம்’|
17 Vergeldt niemand kwaad voor kwaad. Bezorgt hetgeen eerlijk is voor alle mensen.
பரஸ்மாத்³ அபகாரம்’ ப்ராப்யாபி பரம்’ நாபகுருத| ஸர்வ்வேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டிதோ யத் கர்ம்மோத்தமம்’ ததே³வ குருத|
18 Indien het mogelijk is, zoveel in u is, houdt vrede met alle mensen.
யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்யதே தர்ஹி யதா²ஸ²க்தி ஸர்வ்வலோகை: ஸஹ நிர்வ்விரோதே⁴ந காலம்’ யாபயத|
19 Wreekt uzelven niet, beminden, maar geeft den toorn plaats; want er is geschreven: Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden, zegt de Heere.
ஹே ப்ரியப³ந்த⁴வ: , கஸ்மைசித்³ அபகாரஸ்ய ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம்’ ஸ்வயம்’ ந த³த்³த்⁴வம்’, கிந்த்வீஸ்²வரீயக்ரோதா⁴ய ஸ்தா²நம்’ த³த்த யதோ லிகி²தமாஸ்தே பரமேஸ்²வர: கத²யதி, தா³நம்’ ப²லஸ்ய மத்கர்ம்ம ஸூசிதம்’ ப்ரத³தா³ம்யஹம்’|
20 Indien dan uw vijand hongert, zo spijzigt hem; indien hem dorst, zo geeft hem te drinken; want dat doende, zult gij kolen vuurs op zijn hoofd hopen.
இதிகாரணாத்³ ரிபு ர்யதி³ க்ஷுதா⁴ர்த்தஸ்தே தர்ஹி தம்’ த்வம்’ ப்ரபோ⁴ஜய| ததா² யதி³ த்ரு’ஷார்த்த: ஸ்யாத் தர்ஹி தம்’ பரிபாயய| தேந த்வம்’ மஸ்தகே தஸ்ய ஜ்வலத³க்³நிம்’ நிதா⁴ஸ்யஸி|
21 Wordt van het kwade niet overwonnen, maar overwint het kwade door het goede.
குக்ரியயா பராஜிதா ந ஸந்த உத்தமக்ரியயா குக்ரியாம்’ பராஜயத|