< Romeinen 11 >

1 Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israeliet, uit het zaad Abrahams, van den stam Benjamin.
ଈଶ୍ୱରେଣ ସ୍ୱୀକୀଯଲୋକା ଅପସାରିତା ଅହଂ କିମ୍ ଈଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ବ୍ରୱୀମି? ତନ୍ନ ଭୱତୁ ଯତୋଽହମପି ବିନ୍ୟାମୀନଗୋତ୍ରୀଯ ଇବ୍ରାହୀମୱଂଶୀଯ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକୋଽସ୍ମି|
2 God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israel, zeggende:
ଈଶ୍ୱରେଣ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯେ ପ୍ରଦୃଷ୍ଟାସ୍ତେ ସ୍ୱକୀଯଲୋକା ଅପସାରିତା ଇତି ନହି| ଅପରମ୍ ଏଲିଯୋପାଖ୍ୟାନେ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଯଲ୍ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ ତଦ୍ ଯୂଯଂ କିଂ ନ ଜାନୀଥ?
3 Heere! zij hebben Uw profeten gedood, en Uw altaren omgeworpen; en ik ben alleen overgebleven en zij zoeken mijn ziel.
ହେ ପରମେଶ୍ୱର ଲୋକାସ୍ତ୍ୱଦୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ଯଜ୍ଞୱେଦୀରଭଞ୍ଜନ୍ ତଥା ତୱ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଅଘ୍ନନ୍ କେୱଲ ଏକୋଽହମ୍ ଅୱଶିଷ୍ଟ ଆସେ ତେ ମମାପି ପ୍ରାଣାନ୍ ନାଶଯିତୁଂ ଚେଷ୍ଟନତେ, ଏତାଂ କଥାମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକାନାଂ ୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଏଲିଯ ଈଶ୍ୱରାଯ ନିୱେଦଯାମାସ|
4 Maar wat zegt tot hem het Goddelijk antwoord? Ik heb Mijzelven nog zeven duizend mannen overgelaten, die de knie voor het beeld van Baal niet gebogen hebben.
ତତସ୍ତଂ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରସ୍ୟୋତ୍ତରଂ କିଂ ଜାତଂ? ବାଲ୍ନାମ୍ନୋ ଦେୱସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ଯୈ ର୍ଜାନୂନି ନ ପାତିତାନି ତାଦୃଶାଃ ସପ୍ତ ସହସ୍ରାଣି ଲୋକା ଅୱଶେଷିତା ମଯା|
5 Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordigen tijd een overblijfsel geworden, naar de verkiezing der genade.
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତସ୍ମିନ୍ ୱର୍ତ୍ତମାନକାଲେଽପି ଅନୁଗ୍ରହେଣାଭିରୁଚିତାସ୍ତେଷାମ୍ ଅୱଶିଷ୍ଟାଃ କତିପଯା ଲୋକାଃ ସନ୍ତି|
6 En indien het door genade is, zo is het niet meer uit de werken; anderszins is de genade geen genade meer; en indien het is uit de werken, zo is het geen genade meer; anderszins is het werk geen werk meer.
ଅତଏୱ ତଦ୍ ଯଦ୍ୟନୁଗ୍ରହେଣ ଭୱତି ତର୍ହି କ୍ରିଯଯା ନ ଭୱତି ନୋ ଚେଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହୋଽନନୁଗ୍ରହ ଏୱ, ଯଦି ୱା କ୍ରିଯଯା ଭୱତି ତର୍ହ୍ୟନୁଗ୍ରହେଣ ନ ଭୱତି ନୋ ଚେତ୍ କ୍ରିଯା କ୍ରିଯୈୱ ନ ଭୱତି|
7 Wat dan? Hetgeen Israel zoekt, dat heeft het niet verkregen; maar de uitverkorenen hebben het verkregen, en de anderen zijn verhard geworden.
ତର୍ହି କିଂ? ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକା ଯଦ୍ ଅମୃଗଯନ୍ତ ତନ୍ନ ପ୍ରାପୁଃ| କିନ୍ତ୍ୱଭିରୁଚିତଲୋକାସ୍ତତ୍ ପ୍ରାପୁସ୍ତଦନ୍ୟେ ସର୍ୱ୍ୱ ଅନ୍ଧୀଭୂତାଃ|
8 (Gelijk geschreven is: God heeft hun gegeven een geest des diepen slaaps; ogen om niet te zien, en oren om niet te horen) tot op den huidigen dag.
ଯଥା ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ଘୋରନିଦ୍ରାଲୁତାଭାୱଂ ଦୃଷ୍ଟିହୀନେ ଚ ଲୋଚନେ| କର୍ଣୌ ଶ୍ରୁତିୱିହୀନୌ ଚ ପ୍ରଦଦୌ ତେଭ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଃ||
9 En David zegt: Hun tafel worde tot een strik, en tot een val, en tot een aanstoot, en tot een vergelding voor hen.
ଏତେସ୍ମିନ୍ ଦାଯୂଦପି ଲିଖିତୱାନ୍ ଯଥା, ଅତୋ ଭୁକ୍ତ୍ୟାସନଂ ତେଷାମ୍ ଉନ୍ମାଥୱଦ୍ ଭୱିଷ୍ୟତି| ୱା ୱଂଶଯନ୍ତ୍ରୱଦ୍ ବାଧା ଦଣ୍ଡୱଦ୍ ୱା ଭୱିଷ୍ୟତି||
10 Dat hun ogen verduisterd worden, om niet te zien; en verkrom hun rug allen tijd.
ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି ତଥାନ୍ଧାସ୍ତେ ନେତ୍ରୈଃ ପଶ୍ୟନ୍ତି ନୋ ଯଥା| ୱେପଥୁଃ କଟିଦେଶସ୍ୟ ତେଷାଂ ନିତ୍ୟଂ ଭୱିଷ୍ୟତି||
11 Zo zeg ik dan: Hebben zij gestruikeld, opdat zij vallen zouden? Dat zij verre; maar door hun val is de zaligheid den heidenen geworden, om hen tot jaloersheid te verwekken.
ପତନାର୍ଥଂ ତେ ସ୍ଖଲିତୱନ୍ତ ଇତି ୱାଚଂ କିମହଂ ୱଦାମି? ତନ୍ନ ଭୱତୁ କିନ୍ତୁ ତାନ୍ ଉଦ୍ୟୋଗିନଃ କର୍ତ୍ତୁଂ ତେଷାଂ ପତନାଦ୍ ଇତରଦେଶୀଯଲୋକୈଃ ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ତଂ|
12 En indien hun val de rijkdom is der wereld, en hun vermindering de rijkdom der heidenen, hoeveel te meer hun volheid!
ତେଷାଂ ପତନଂ ଯଦି ଜଗତୋ ଲୋକାନାଂ ଲାଭଜନକମ୍ ଅଭୱତ୍ ତେଷାଂ ହ୍ରାସୋଽପି ଯଦି ଭିନ୍ନଦେଶିନାଂ ଲାଭଜନକୋଽଭୱତ୍ ତର୍ହି ତେଷାଂ ୱୃଦ୍ଧିଃ କତି ଲାଭଜନିକା ଭୱିଷ୍ୟତି?
13 Want ik spreek tot u, heidenen, voor zoveel ik der heidenen apostel ben; ik maak mijn bediening heerlijk;
ଅତୋ ହେ ଅନ୍ୟଦେଶିନୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସମ୍ବୋଧ୍ୟ କଥଯାମି ନିଜାନାଂ ଜ୍ଞାତିବନ୍ଧୂନାଂ ମନଃସୂଦ୍ୟୋଗଂ ଜନଯନ୍ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ କିଯତାଂ ଲୋକାନାଂ ଯଥା ପରିତ୍ରାଣଂ ସାଧଯାମି
14 Of ik enigszins mijn vlees tot jaloersheid verwekken, en enigen uit hen behouden mocht.
ତନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଅନ୍ୟଦେଶିନାଂ ନିକଟେ ପ୍ରେରିତଃ ସନ୍ ଅହଂ ସ୍ୱପଦସ୍ୟ ମହିମାନଂ ପ୍ରକାଶଯାମି|
15 Want indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden?
ତେଷାଂ ନିଗ୍ରହେଣ ଯଦୀଶ୍ୱରେଣ ସହ ଜଗତୋ ଜନାନାଂ ମେଲନଂ ଜାତଂ ତର୍ହି ତେଷାମ୍ ଅନୁଗୃହୀତତ୍ୱଂ ମୃତଦେହେ ଯଥା ଜୀୱନଲାଭସ୍ତଦ୍ୱତ୍ କିଂ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି?
16 En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.
ଅପରଂ ପ୍ରଥମଜାତଂ ଫଲଂ ଯଦି ପୱିତ୍ରଂ ଭୱତି ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମେୱ ଫଲଂ ପୱିତ୍ରଂ ଭୱିଷ୍ୟତି; ତଥା ମୂଲଂ ଯଦି ପୱିତ୍ରଂ ଭୱତି ତର୍ହି ଶାଖା ଅପି ତଥୈୱ ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
17 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
କିଯତୀନାଂ ଶାଖାନାଂ ଛେଦନେ କୃତେ ତ୍ୱଂ ୱନ୍ୟଜିତୱୃକ୍ଷସ୍ୟ ଶାଖା ଭୂତ୍ୱା ଯଦି ତଚ୍ଛାଖାନାଂ ସ୍ଥାନେ ରୋପିତା ସତି ଜିତୱୃକ୍ଷୀଯମୂଲସ୍ୟ ରସଂ ଭୁଂକ୍ଷେ,
18 Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u.
ତର୍ହି ତାସାଂ ଭିନ୍ନଶାଖାନାଂ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ମାଂ ଗର୍ୱ୍ୱୀଃ; ଯଦି ଗର୍ୱ୍ୱସି ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ମୂଲଂ ଯନ୍ନ ଧାରଯସି କିନ୍ତୁ ମୂଲଂ ତ୍ୱାଂ ଧାରଯତୀତି ସଂସ୍ମର|
19 Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeent worden.
ଅପରଞ୍ଚ ଯଦି ୱଦସି ମାଂ ରୋପଯିତୁଂ ତାଃ ଶାଖା ୱିଭନ୍ନା ଅଭୱନ୍;
20 Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees.
ଭଦ୍ରମ୍, ଅପ୍ରତ୍ୟଯକାରଣାତ୍ ତେ ୱିଭିନ୍ନା ଜାତାସ୍ତଥା ୱିଶ୍ୱାସକାରଣାତ୍ ତ୍ୱଂ ରୋପିତୋ ଜାତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଅହଙ୍କାରମ୍ ଅକୃତ୍ୱା ସସାଧ୍ୱସୋ ଭୱ|
21 Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare.
ଯତ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦି ସ୍ୱାଭାୱିକୀଃ ଶାଖା ନ ରକ୍ଷତି ତର୍ହି ସାୱଧାନୋ ଭୱ ଚେତ୍ ତ୍ୱାମପି ନ ସ୍ଥାପଯତି|
22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden.
ଇତ୍ୟତ୍ରେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯାଦୃଶୀ କୃପା ତାଦୃଶଂ ଭଯାନକତ୍ୱମପି ତ୍ୱଯା ଦୃଶ୍ୟତାଂ; ଯେ ପତିତାସ୍ତାନ୍ ପ୍ରତି ତସ୍ୟ ଭଯାନକତ୍ୱଂ ଦୃଶ୍ୟତାଂ, ତ୍ୱଞ୍ଚ ଯଦି ତତ୍କୃପାଶ୍ରିତସ୍ତିଷ୍ଠସି ତର୍ହି ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି କୃପା ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟତେ; ନୋ ଚେତ୍ ତ୍ୱମପି ତଦ୍ୱତ୍ ଛିନ୍ନୋ ଭୱିଷ୍ୟସି|
23 Maar ook zij, indien zij in het ongeloof niet blijven, zullen ingeent worden; want God is machtig om dezelve weder in te enten.
ଅପରଞ୍ଚ ତେ ଯଦ୍ୟପ୍ରତ୍ୟଯେ ନ ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତର୍ହି ପୁନରପି ରୋପଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ଯସ୍ମାତ୍ ତାନ୍ ପୁନରପି ରୋପଯିତୁମ୍ ଇଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶକ୍ତିରାସ୍ତେ|
24 Want indien gij afgehouwen zijt uit den olijfboom, die van nature wild was, en tegen nature in den goeden olijfboom ingeent; hoeveel te meer zullen deze, die natuurlijke takken zijn, in hun eigen olijfboom geent worden?
ୱନ୍ୟଜିତୱୃକ୍ଷସ୍ୟ ଶାଖା ସନ୍ ତ୍ୱଂ ଯଦି ତତଶ୍ଛିନ୍ନୋ ରୀତିୱ୍ୟତ୍ୟଯେନୋତ୍ତମଜିତୱୃକ୍ଷେ ରୋପିତୋଽଭୱସ୍ତର୍ହି ତସ୍ୟ ୱୃକ୍ଷସ୍ୟ ସ୍ୱୀଯା ଯାଃ ଶାଖାସ୍ତାଃ କିଂ ପୁନଃ ସ୍ୱୱୃକ୍ଷେ ସଂଲଗିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି?
25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israel gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଆତ୍ମାଭିମାନୋ ଯନ୍ନ ଜାଯତେ ତଦର୍ଥଂ ମମେଦୃଶୀ ୱାଞ୍ଛା ଭୱତି ଯୂଯଂ ଏତନ୍ନିଗୂଢତତ୍ତ୍ୱମ୍ ଅଜାନନ୍ତୋ ଯନ୍ନ ତିଷ୍ଠଥ; ୱସ୍ତୁତୋ ଯାୱତ୍କାଲଂ ସମ୍ପୂର୍ଣରୂପେଣ ଭିନ୍ନଦେଶିନାଂ ସଂଗ୍ରହୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି ତାୱତ୍କାଲମ୍ ଅଂଶତ୍ୱେନ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକାନାମ୍ ଅନ୍ଧତା ସ୍ଥାସ୍ୟତି;
26 En alzo zal geheel Israel zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିତ୍ରାସ୍ୟନ୍ତେ; ଏତାଦୃଶଂ ଲିଖିତମପ୍ୟାସ୍ତେ, ଆଗମିଷ୍ୟତି ସୀଯୋନାଦ୍ ଏକୋ ଯସ୍ତ୍ରାଣଦାଯକଃ| ଅଧର୍ମ୍ମଂ ଯାକୁବୋ ୱଂଶାତ୍ ସ ତୁ ଦୂରୀକରିଷ୍ୟତି|
27 En dit is hun een verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen.
ତଥା ଦୂରୀକରିଷ୍ୟାମି ତେଷାଂ ପାପାନ୍ୟହଂ ଯଦା| ତଦା ତୈରେୱ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମେ ନିଯମୋଽଯଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
28 Zo zijn zij wel vijanden aangaande het Evangelie, om uwentwil, maar aangaande de verkiezing zijn zij beminden, om der vaderen wil;
ସୁସଂୱାଦାତ୍ ତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିପକ୍ଷା ଅଭୱନ୍ କିନ୍ତ୍ୱଭିରୁଚିତତ୍ୱାତ୍ ତେ ପିତୃଲୋକାନାଂ କୃତେ ପ୍ରିଯପାତ୍ରାଣି ଭୱନ୍ତି|
29 Want de genadegiften en de roeping Gods zijn onberouwelijk.
ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦାନାଦ୍ ଆହ୍ୱାନାଞ୍ଚ ପଶ୍ଚାତ୍ତାପୋ ନ ଭୱତି|
30 Want gelijkerwijs ook gijlieden eertijds Gode ongehoorzaam geweest zijt, maar nu barmhartigheid verkregen hebt door dezer ongehoorzaamheid;
ଅତଏୱ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଈଶ୍ୱରେଽୱିଶ୍ୱାସିନଃ ସନ୍ତୋଽପି ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୱତ୍ ସମ୍ପ୍ରତି ତେଷାମ୍ ଅୱିଶ୍ୱାସକାରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୃପାପାତ୍ରାଣି ଜାତାସ୍ତଦ୍ୱଦ୍
31 Alzo zijn ook dezen nu ongehoorzaam geweest, opdat ook zij door uw barmhartigheid zouden barmhartigheid verkrijgen.
ଇଦାନୀଂ ତେଽୱିଶ୍ୱାସିନଃ ସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଲବ୍ଧକୃପାକାରଣାତ୍ ତୈରପି କୃପା ଲପ୍ସ୍ୟତେ|
32 Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat Hij hun allen zou barmhartig zijn. (eleēsē g1653)
ଈଶ୍ୱରଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତି କୃପାଂ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଅୱିଶ୍ୱାସିତ୍ୱେନ ଗଣଯତି| (eleēsē g1653)
33 O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!
ଅହୋ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଜ୍ଞାନବୁଦ୍ଧିରୂପଯୋ ର୍ଧନଯୋଃ କୀଦୃକ୍ ପ୍ରାଚୁର୍ୟ୍ୟଂ| ତସ୍ୟ ରାଜଶାସନସ୍ୟ ତତ୍ତ୍ୱଂ କୀଦୃଗ୍ ଅପ୍ରାପ୍ୟଂ| ତସ୍ୟ ମାର୍ଗାଶ୍ଚ କୀଦୃଗ୍ ଅନୁପଲକ୍ଷ୍ୟାଃ|
34 Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest?
ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସଙ୍କଲ୍ପଂ କୋ ଜ୍ଞାତୱାନ୍? ତସ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରୀ ୱା କୋଽଭୱତ୍?
35 Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden?
କୋ ୱା ତସ୍ୟୋପକାରୀ ଭୃତ୍ୱା ତତ୍କୃତେ ତେନ ପ୍ରତ୍ୟୁପକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ?
36 Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen. (aiōn g165)
ଯତୋ ୱସ୍ତୁମାତ୍ରମେୱ ତସ୍ମାତ୍ ତେନ ତସ୍ମୈ ଚାଭୱତ୍ ତଦୀଯୋ ମହିମା ସର୍ୱ୍ୱଦା ପ୍ରକାଶିତୋ ଭୱତୁ| ଇତି| (aiōn g165)

< Romeinen 11 >