Romeinen 11
1 Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israeliet, uit het zaad Abrahams, van den stam Benjamin.
ឦឝ្វរេណ ស្វីកីយលោកា អបសារិតា អហំ កិម៑ ឦទ្ឫឝំ វាក្យំ ព្រវីមិ? តន្ន ភវតុ យតោៜហមបិ ពិន្យាមីនគោត្រីយ ឥព្រាហីមវំឝីយ ឥស្រាយេលីយលោកោៜស្មិ។
2 God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israel, zeggende:
ឦឝ្វរេណ បូវ៌្វំ យេ ប្រទ្ឫឞ្ដាស្តេ ស្វកីយលោកា អបសារិតា ឥតិ នហិ។ អបរម៑ ឯលិយោបាខ្យានេ ឝាស្ត្រេ យល្លិខិតម៑ អាស្តេ តទ៑ យូយំ កិំ ន ជានីថ?
3 Heere! zij hebben Uw profeten gedood, en Uw altaren omgeworpen; en ik ben alleen overgebleven en zij zoeken mijn ziel.
ហេ បរមេឝ្វរ លោកាស្ត្វទីយាះ សវ៌្វា យជ្ញវេទីរភញ្ជន៑ តថា តវ ភវិឞ្យទ្វាទិនះ សវ៌្វាន៑ អឃ្នន៑ កេវល ឯកោៜហម៑ អវឝិឞ្ដ អាសេ តេ មមាបិ ប្រាណាន៑ នាឝយិតុំ ចេឞ្ដនតេ, ឯតាំ កថាម៑ ឥស្រាយេលីយលោកានាំ វិរុទ្ធម៑ ឯលិយ ឦឝ្វរាយ និវេទយាមាស។
4 Maar wat zegt tot hem het Goddelijk antwoord? Ik heb Mijzelven nog zeven duizend mannen overgelaten, die de knie voor het beeld van Baal niet gebogen hebben.
តតស្តំ ប្រតីឝ្វរស្យោត្តរំ កិំ ជាតំ? ពាល្នាម្នោ ទេវស្យ សាក្ឞាត៑ យៃ រ្ជានូនិ ន បាតិតានិ តាទ្ឫឝាះ សប្ត សហស្រាណិ លោកា អវឝេឞិតា មយា។
5 Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordigen tijd een overblijfsel geworden, naar de verkiezing der genade.
តទ្វទ៑ ឯតស្មិន៑ វត៌្តមានកាលេៜបិ អនុគ្រហេណាភិរុចិតាស្តេឞាម៑ អវឝិឞ្ដាះ កតិបយា លោកាះ សន្តិ។
6 En indien het door genade is, zo is het niet meer uit de werken; anderszins is de genade geen genade meer; en indien het is uit de werken, zo is het geen genade meer; anderszins is het werk geen werk meer.
អតឯវ តទ៑ យទ្យនុគ្រហេណ ភវតិ តហ៌ិ ក្រិយយា ន ភវតិ នោ ចេទ៑ អនុគ្រហោៜននុគ្រហ ឯវ, យទិ វា ក្រិយយា ភវតិ តហ៌្យនុគ្រហេណ ន ភវតិ នោ ចេត៑ ក្រិយា ក្រិយៃវ ន ភវតិ។
7 Wat dan? Hetgeen Israel zoekt, dat heeft het niet verkregen; maar de uitverkorenen hebben het verkregen, en de anderen zijn verhard geworden.
តហ៌ិ កិំ? ឥស្រាយេលីយលោកា យទ៑ អម្ឫគយន្ត តន្ន ប្រាបុះ។ កិន្ត្វភិរុចិតលោកាស្តត៑ ប្រាបុស្តទន្យេ សវ៌្វ អន្ធីភូតាះ។
8 (Gelijk geschreven is: God heeft hun gegeven een geest des diepen slaaps; ogen om niet te zien, en oren om niet te horen) tot op den huidigen dag.
យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, ឃោរនិទ្រាលុតាភាវំ ទ្ឫឞ្ដិហីនេ ច លោចនេ។ កណ៌ៅ ឝ្រុតិវិហីនៅ ច ប្រទទៅ តេភ្យ ឦឝ្វរះ៕
9 En David zegt: Hun tafel worde tot een strik, en tot een val, en tot een aanstoot, en tot een vergelding voor hen.
ឯតេស្មិន៑ ទាយូទបិ លិខិតវាន៑ យថា, អតោ ភុក្ត្យាសនំ តេឞាម៑ ឧន្មាថវទ៑ ភវិឞ្យតិ។ វា វំឝយន្ត្រវទ៑ ពាធា ទណ្ឌវទ៑ វា ភវិឞ្យតិ៕
10 Dat hun ogen verduisterd worden, om niet te zien; en verkrom hun rug allen tijd.
ភវិឞ្យន្តិ តថាន្ធាស្តេ នេត្រៃះ បឝ្យន្តិ នោ យថា។ វេបថុះ កដិទេឝស្យ តេឞាំ និត្យំ ភវិឞ្យតិ៕
11 Zo zeg ik dan: Hebben zij gestruikeld, opdat zij vallen zouden? Dat zij verre; maar door hun val is de zaligheid den heidenen geworden, om hen tot jaloersheid te verwekken.
បតនាត៌្ហំ តេ ស្ខលិតវន្ត ឥតិ វាចំ កិមហំ វទាមិ? តន្ន ភវតុ កិន្តុ តាន៑ ឧទ្យោគិនះ កត៌្តុំ តេឞាំ បតនាទ៑ ឥតរទេឝីយលោកៃះ បរិត្រាណំ ប្រាប្តំ។
12 En indien hun val de rijkdom is der wereld, en hun vermindering de rijkdom der heidenen, hoeveel te meer hun volheid!
តេឞាំ បតនំ យទិ ជគតោ លោកានាំ លាភជនកម៑ អភវត៑ តេឞាំ ហ្រាសោៜបិ យទិ ភិន្នទេឝិនាំ លាភជនកោៜភវត៑ តហ៌ិ តេឞាំ វ្ឫទ្ធិះ កតិ លាភជនិកា ភវិឞ្យតិ?
13 Want ik spreek tot u, heidenen, voor zoveel ik der heidenen apostel ben; ik maak mijn bediening heerlijk;
អតោ ហេ អន្យទេឝិនោ យុឞ្មាន៑ សម្ពោធ្យ កថយាមិ និជានាំ ជ្ញាតិពន្ធូនាំ មនះសូទ្យោគំ ជនយន៑ តេឞាំ មធ្យេ កិយតាំ លោកានាំ យថា បរិត្រាណំ សាធយាមិ
14 Of ik enigszins mijn vlees tot jaloersheid verwekken, en enigen uit hen behouden mocht.
តន្និមិត្តម៑ អន្យទេឝិនាំ និកដេ ប្រេរិតះ សន៑ អហំ ស្វបទស្យ មហិមានំ ប្រកាឝយាមិ។
15 Want indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden?
តេឞាំ និគ្រហេណ យទីឝ្វរេណ សហ ជគតោ ជនានាំ មេលនំ ជាតំ តហ៌ិ តេឞាម៑ អនុគ្ឫហីតត្វំ ម្ឫតទេហេ យថា ជីវនលាភស្តទ្វត៑ កិំ ន ភវិឞ្យតិ?
16 En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.
អបរំ ប្រថមជាតំ ផលំ យទិ បវិត្រំ ភវតិ តហ៌ិ សវ៌្វមេវ ផលំ បវិត្រំ ភវិឞ្យតិ; តថា មូលំ យទិ បវិត្រំ ភវតិ តហ៌ិ ឝាខា អបិ តថៃវ ភវិឞ្យន្តិ។
17 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
កិយតីនាំ ឝាខានាំ ឆេទនេ ក្ឫតេ ត្វំ វន្យជិតវ្ឫក្ឞស្យ ឝាខា ភូត្វា យទិ តច្ឆាខានាំ ស្ថានេ រោបិតា សតិ ជិតវ្ឫក្ឞីយមូលស្យ រសំ ភុំក្ឞេ,
18 Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u.
តហ៌ិ តាសាំ ភិន្នឝាខានាំ វិរុទ្ធំ មាំ គវ៌្វីះ; យទិ គវ៌្វសិ តហ៌ិ ត្វំ មូលំ យន្ន ធារយសិ កិន្តុ មូលំ ត្វាំ ធារយតីតិ សំស្មរ។
19 Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeent worden.
អបរញ្ច យទិ វទសិ មាំ រោបយិតុំ តាះ ឝាខា វិភន្នា អភវន៑;
20 Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees.
ភទ្រម៑, អប្រត្យយការណាត៑ តេ វិភិន្នា ជាតាស្តថា វិឝ្វាសការណាត៑ ត្វំ រោបិតោ ជាតស្តស្មាទ៑ អហង្ការម៑ អក្ឫត្វា សសាធ្វសោ ភវ។
21 Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare.
យត ឦឝ្វរោ យទិ ស្វាភាវិកីះ ឝាខា ន រក្ឞតិ តហ៌ិ សាវធានោ ភវ ចេត៑ ត្វាមបិ ន ស្ថាបយតិ។
22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden.
ឥត្យត្រេឝ្វរស្យ យាទ្ឫឝី ក្ឫបា តាទ្ឫឝំ ភយានកត្វមបិ ត្វយា ទ្ឫឝ្យតាំ; យេ បតិតាស្តាន៑ ប្រតិ តស្យ ភយានកត្វំ ទ្ឫឝ្យតាំ, ត្វញ្ច យទិ តត្ក្ឫបាឝ្រិតស្តិឞ្ឋសិ តហ៌ិ ត្វាំ ប្រតិ ក្ឫបា ទ្រក្ឞ្យតេ; នោ ចេត៑ ត្វមបិ តទ្វត៑ ឆិន្នោ ភវិឞ្យសិ។
23 Maar ook zij, indien zij in het ongeloof niet blijven, zullen ingeent worden; want God is machtig om dezelve weder in te enten.
អបរញ្ច តេ យទ្យប្រត្យយេ ន តិឞ្ឋន្តិ តហ៌ិ បុនរបិ រោបយិឞ្យន្តេ យស្មាត៑ តាន៑ បុនរបិ រោបយិតុម៑ ឥឝ្វរស្យ ឝក្តិរាស្តេ។
24 Want indien gij afgehouwen zijt uit den olijfboom, die van nature wild was, en tegen nature in den goeden olijfboom ingeent; hoeveel te meer zullen deze, die natuurlijke takken zijn, in hun eigen olijfboom geent worden?
វន្យជិតវ្ឫក្ឞស្យ ឝាខា សន៑ ត្វំ យទិ តតឝ្ឆិន្នោ រីតិវ្យត្យយេនោត្តមជិតវ្ឫក្ឞេ រោបិតោៜភវស្តហ៌ិ តស្យ វ្ឫក្ឞស្យ ស្វីយា យាះ ឝាខាស្តាះ កិំ បុនះ ស្វវ្ឫក្ឞេ សំលគិតុំ ន ឝក្នុវន្តិ?
25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israel gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
ហេ ភ្រាតរោ យុឞ្មាកម៑ អាត្មាភិមានោ យន្ន ជាយតេ តទត៌្ហំ មមេទ្ឫឝី វាញ្ឆា ភវតិ យូយំ ឯតន្និគូឍតត្ត្វម៑ អជានន្តោ យន្ន តិឞ្ឋថ; វស្តុតោ យាវត្កាលំ សម្បូណ៌រូបេណ ភិន្នទេឝិនាំ សំគ្រហោ ន ភវិឞ្យតិ តាវត្កាលម៑ អំឝត្វេន ឥស្រាយេលីយលោកានាម៑ អន្ធតា ស្ថាស្យតិ;
26 En alzo zal geheel Israel zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.
បឝ្ចាត៑ តេ សវ៌្វេ បរិត្រាស្យន្តេ; ឯតាទ្ឫឝំ លិខិតមប្យាស្តេ, អាគមិឞ្យតិ សីយោនាទ៑ ឯកោ យស្ត្រាណទាយកះ។ អធម៌្មំ យាកុពោ វំឝាត៑ ស តុ ទូរីករិឞ្យតិ។
27 En dit is hun een verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen.
តថា ទូរីករិឞ្យាមិ តេឞាំ បាបាន្យហំ យទា។ តទា តៃរេវ សាទ៌្ធំ មេ និយមោៜយំ ភវិឞ្យតិ។
28 Zo zijn zij wel vijanden aangaande het Evangelie, om uwentwil, maar aangaande de verkiezing zijn zij beminden, om der vaderen wil;
សុសំវាទាត៑ តេ យុឞ្មាកំ វិបក្ឞា អភវន៑ កិន្ត្វភិរុចិតត្វាត៑ តេ បិត្ឫលោកានាំ ក្ឫតេ ប្រិយបាត្រាណិ ភវន្តិ។
29 Want de genadegiften en de roeping Gods zijn onberouwelijk.
យត ឦឝ្វរស្យ ទានាទ៑ អាហ្វានាញ្ច បឝ្ចាត្តាបោ ន ភវតិ។
30 Want gelijkerwijs ook gijlieden eertijds Gode ongehoorzaam geweest zijt, maar nu barmhartigheid verkregen hebt door dezer ongehoorzaamheid;
អតឯវ បូវ៌្វម៑ ឦឝ្វរេៜវិឝ្វាសិនះ សន្តោៜបិ យូយំ យទ្វត៑ សម្ប្រតិ តេឞាម៑ អវិឝ្វាសការណាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ក្ឫបាបាត្រាណិ ជាតាស្តទ្វទ្
31 Alzo zijn ook dezen nu ongehoorzaam geweest, opdat ook zij door uw barmhartigheid zouden barmhartigheid verkrijgen.
ឥទានីំ តេៜវិឝ្វាសិនះ សន្តិ កិន្តុ យុឞ្មាភិ រ្លព្ធក្ឫបាការណាត៑ តៃរបិ ក្ឫបា លប្ស្យតេ។
32 Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat Hij hun allen zou barmhartig zijn. (eleēsē g1653)
ឦឝ្វរះ សវ៌្វាន៑ ប្រតិ ក្ឫបាំ ប្រកាឝយិតុំ សវ៌្វាន៑ អវិឝ្វាសិត្វេន គណយតិ។ (eleēsē g1653)
33 O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!
អហោ ឦឝ្វរស្យ ជ្ញានពុទ្ធិរូបយោ រ្ធនយោះ កីទ្ឫក៑ ប្រាចុយ៌្យំ។ តស្យ រាជឝាសនស្យ តត្ត្វំ កីទ្ឫគ៑ អប្រាប្យំ។ តស្យ មាគ៌ាឝ្ច កីទ្ឫគ៑ អនុបលក្ឞ្យាះ។
34 Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest?
បរមេឝ្វរស្យ សង្កល្បំ កោ ជ្ញាតវាន៑? តស្យ មន្ត្រី វា កោៜភវត៑?
35 Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden?
កោ វា តស្យោបការី ភ្ឫត្វា តត្ក្ឫតេ តេន ប្រត្យុបកត៌្តវ្យះ?
