Romeinen 11
1 Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israeliet, uit het zaad Abrahams, van den stam Benjamin.
To tih nahaeloe, Sithaw mah angmah ih kaminawk to pahnawt sut boeh maw? Pahnawt sut ai, tiah ka thuih. Kai doeh Israel acaeng maeto ah ka oh, Abraham ih atii ah ka oh moe, Benzamin acaeng ah ni ka oh toeng.
2 God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israel, zeggende:
Sithaw loe angmah panoek coek ih angmah ih kaminawk to pahnawt sut ai. Elijah mah, Cabu thungah Israel kaminawk koeh ai amtuengsak hanah Sithaw khaeah khawbangmaw lawk a thuih, tito na panoek o ai maw?
3 Heere! zij hebben Uw profeten gedood, en Uw altaren omgeworpen; en ik ben alleen overgebleven en zij zoeken mijn ziel.
Anih mah, Angraeng, nang ih tahmaanawk to a hum o, nang bokhaih imnawk doeh a phraek o; kaimah bueng ni anghmat boeh, kai doeh hum han ang pakrong o, tiah thuih.
4 Maar wat zegt tot hem het Goddelijk antwoord? Ik heb Mijzelven nog zeven duizend mannen overgelaten, die de knie voor het beeld van Baal niet gebogen hebben.
Toe Sithaw mah anih khaeah kawbangmaw lok pathim pae? Sakcop ih krang Baal hmaa ah khokkhu cangkrawn ai kaimah hanah pahoe ih kami sang sarihto oh o vop, tiah a naa.
5 Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordigen tijd een overblijfsel geworden, naar de verkiezing der genade.
To baktih toengah vaihi doeh a tahmenhaih rang hoiah qoih ih anghmat kami maeto oh vop.
6 En indien het door genade is, zo is het niet meer uit de werken; anderszins is de genade geen genade meer; en indien het is uit de werken, zo is het geen genade meer; anderszins is het werk geen werk meer.
Tahmenhaih rang hoiah om nahaeloe, toksakhaih rang hoiah om mak ai boeh: to tih ai nahaeloe tahmenhaih loe tahmenhaih ah om mak ai. Toe toksakhaih rang hoiah ni om nahaeloe, tahmenhaih hoiah om mak ai boeh: to tih ai nahaeloe toksakhaih loe toksakhaih ah om mak ai.
7 Wat dan? Hetgeen Israel zoekt, dat heeft het niet verkregen; maar de uitverkorenen hebben het verkregen, en de anderen zijn verhard geworden.
To tih nahaeloe kawbangmaw oh boeh? Pakrong ih hmuen to Israel mah hnu ai: qoih ih kami mah ni hnuk, kalah kaminawk loe mikmaeng o,
8 (Gelijk geschreven is: God heeft hun gegeven een geest des diepen slaaps; ogen om niet te zien, en oren om niet te horen) tot op den huidigen dag.
(Sithaw mah iih angmuethaih muithla, hnuk han ai ih mik, thaih han ai ih naa to nihcae khaeah paek; ) tiah tarik ih Cabu loe vaihni ah akoep boeh.
9 En David zegt: Hun tafel worde tot een strik, en tot een val, en tot een aanstoot, en tot een vergelding voor hen.
David mah doeh, Nihcae ih caboi loe nihcae hanah, dongh, thaang, amthaekhaih hoi a sak o ih baktiah pathok let ih hmuen ah om nasoe:
10 Dat hun ogen verduisterd worden, om niet te zien; en verkrom hun rug allen tijd.
nihcae mah hnuk o thaih han ai ah, mik amtueng pae hmah nasoe loe, kaengkuu o poe nasoe, tiah thuih.
11 Zo zeg ik dan: Hebben zij gestruikeld, opdat zij vallen zouden? Dat zij verre; maar door hun val is de zaligheid den heidenen geworden, om hen tot jaloersheid te verwekken.
To tih nahaeloe, nihcae loe angthawk thai ai khoek to amthaek o boeh maw? tiah ka thuih, To tiah om ai: nihcae utsak hanah, nihcae amtimh o pongah ni Gentelnawk khaeah pahlonghaih to phak.
12 En indien hun val de rijkdom is der wereld, en hun vermindering de rijkdom der heidenen, hoeveel te meer hun volheid!
Vaihi nihcae amtimhaih loe long angraenghaih ah oh lat boeh, nihcae mah pathlong ih hmuen to Gentelnawk angraenghaih ah om nahaeloe, nihcae akoephaih mah cae loe nazetto maw angraenghaih omsak aep tih?
13 Want ik spreek tot u, heidenen, voor zoveel ik der heidenen apostel ben; ik maak mijn bediening heerlijk;
Kai loe Gentelnawk hanah patoeh ih kami ah ka oh baktih toengah, nangcae Gentelnawk khaeah lok kang thuih o:
14 Of ik enigszins mijn vlees tot jaloersheid verwekken, en enigen uit hen behouden mocht.
kawbangah doeh taksa ah kaimah ih kaminawk to utsak moe, nihcae thung ih thoemto kaminawk ka pahlong thai hanah, ka sak ih tok to kam oek haih.
15 Want indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden?
Nihcae pahnawt suthaih to long angdaeh lethaih ah om nahaeloe, nihcae talawkhaih mah cae loe, duekhaih thung hoi kahing baktiah na ai maw om tih?
16 En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.
Naep hmaloe ih takaw to ciim nahaeloe, takaw loe ciim boih; tangzun to ciim nahaeloe, tanghangnawk doeh ciim o.
17 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
Nangcae loe, taw ih Olive thing ah na oh o, thoemto tanghangnawk loe angkhaeh o ving boeh pongah, nangcae to Olive thing nuiah pacong ah oh, to tiah Olive thing ih tangzun hoi athawk nawnto caak angbom kami ah na oh o nahaeloe,
18 Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u.
angkhaek tanghangnawk to amoek o thuih hmah. Nam oek o thuih nahaeloe, nangcae mah tangzun to tha na paek o ai, tangzun mah ni nangcae han tha ang paek o, tito panoek oh.
19 Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeent worden.
Kai pacong hanah ni, to tanghangnawk to khaeh ving, tiah na poek doeh om tih.
20 Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees.
Na poekhaih loe hoih; tang ai pongah nihcae loe angkhaeh o, nangcae loe tanghaih hoiah nang doet o. Toe poeksang o hmah, zithaih palungthin to tawn oh:
21 Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare.
tanghang tangtangnawk mataeng doeh Sithaw mah paquem ai nahaeloe, nangcae doeh paquem mak ai.
22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden.
To pongah Sithaw hoihhaih hoi kanung parai danpaekhaih to poek oh: amtimh kaminawk nuiah, kanung parai danpaekhaih to oh; toe nangcae khaeah loe hoihaih to oh, anih hoihhaih thungah na oh o poe nahaeloe, nangcae khaeah hoihhaih to om poe tih, to tih ai nahaeloe nangcae doeh pakhruh ving tih.
23 Maar ook zij, indien zij in het ongeloof niet blijven, zullen ingeent worden; want God is machtig om dezelve weder in te enten.
Nihcae doeh tanghaih tawn o nahaeloe, to akung ah pacong toeng tih: Sithaw mah nihcae to akung ah pacong let thaih.
24 Want indien gij afgehouwen zijt uit den olijfboom, die van nature wild was, en tegen nature in den goeden olijfboom ingeent; hoeveel te meer zullen deze, die natuurlijke takken zijn, in hun eigen olijfboom geent worden?
Nangcae loe taw ih olive thing to pakhruk moe, tling ih kahoih olive thing pongah pacong ih tanghang ah na oh o nahaeloe, angmacae ih Olive thing tangtang nuiah cae loe hae tanghang tangtangnawk hae, kawkruk maw pacong thai aep tih?
25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israel gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
Nawkamyanawk, Gentelnawk akoephaih ni pha ai karoek to thoemto Israelnawk loe palung maeng o, tiah thuih ih hae lok tamqu hae panoek ai ah ohsak han kang koeh o haih ai, to tih ai nahaeloe nangmacae aling hanah nangmacae mikhnuk ah palungha kami ah na om o moeng tih.
26 En alzo zal geheel Israel zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.
Israelnawk boih pahlong ah om o tih: loisakkung loe Zion hoiah angzo ueloe, Jakob acaeng Sithaw panoek ai ah khosakhaih to anghmasak tih;
27 En dit is hun een verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen.
nihcae zaehaihnawk to ka takhoe pae han, hae loe nihcae khaeah ka sak ih lokmaihaih ah oh, tiah tarik ih oh.
28 Zo zijn zij wel vijanden aangaande het Evangelie, om uwentwil, maar aangaande de verkiezing zijn zij beminden, om der vaderen wil;
Nangcae khaeah tamthanglok hoih phak thai hanah, Israelnawk loe Sithaw ih misa ah oh o: toe qoihhaih bangah loe, ampanawk rang hoiah nihcae loe Sithaw mah palung ih kami ah oh o.
29 Want de genadegiften en de roeping Gods zijn onberouwelijk.
Sithaw loe a paek ih tangqum hoi a kawk ih kaminawk nuiah poek amkhraihaih tawn ai.
30 Want gelijkerwijs ook gijlieden eertijds Gode ongehoorzaam geweest zijt, maar nu barmhartigheid verkregen hebt door dezer ongehoorzaamheid;
Nangcae doeh canghniah loe Sithaw ih lok na tahngai o ai, toe nihcae mah lok tahngai o ai pongah ni nangcae mah vaihi palungnathaih to na hnuk o:
31 Alzo zijn ook dezen nu ongehoorzaam geweest, opdat ook zij door uw barmhartigheid zouden barmhartigheid verkrijgen.
nangcae khaeah amtuengsak ih palungnathaih rang hoiah nihcae mah palungnathaih hnuk o toeng hanah, nihcae loe vaihi lok tahngai o ai boeh.
32 Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat Hij hun allen zou barmhartig zijn. (eleēsē g1653)
Sithaw mah kami boih nuiah palungnathaih tawnh thai hanah, kami boih lok tahngai ai ah ohsak. (eleēsē g1653)
33 O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!
Aw, Sithaw palunghahaih hoi panoekhaih loe kawkruk maw kawk moe len! A lokcaekhaih loe mi mah doeh panoek thai ai, a caehhaih loklamnawk to pakrong khing caedoeh hnu thai ai!
34 Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest?
Angraeng poekhaih panoek mi maw kaom? To tih ai boeh loe mi maw Anih han poekhaih kahoih paekkung ah kaom?
35 Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden?
To tih ai boeh loe Anih mah pathok let hanah mi mah maw Anih hanah hmuen paek vaih?
