Openbaring 9
1 En de vijfde engel heeft gebazuind, en ik zag een ster, gevallen uit den hemel op de aarde, en haar werd gegeven de sleutel van den put des afgronds. (Abyssos g12)
తతః పరం సప్తమదూతేన తూర్య్యాం వాదితాయాం గగనాత్ పృథివ్యాం నిపతిత ఏకస్తారకో మయా దృష్టః, తస్మై రసాతలకూపస్య కుఞ్జికాదాయి| (Abyssos g12)
2 En zij heeft den put des afgronds geopend; en er is rook opgegaan uit den put, als rook eens groten ovens; en de zon en de lucht is verduisterd geworden van den rook des puts. (Abyssos g12)
తేన రసాతలకూపే ముక్తే మహాగ్నికుణ్డస్య ధూమ ఇవ ధూమస్తస్మాత్ కూపాద్ ఉద్గతః| తస్మాత్ కూపధూమాత్ సూర్య్యాకాశౌ తిమిరావృతౌ| (Abyssos g12)
3 En uit den rook kwamen sprinkhanen op de aarde, en hun werd macht gegeven, gelijk de schorpioenen der aarde macht hebben.
తస్మాద్ ధూమాత్ పతఙ్గేషు పృథివ్యాం నిర్గతేషు నరలోకస్థవృశ్చికవత్ బలం తేభ్యోఽదాయి|
4 En hun werd gezegd, dat zij het gras der aarde niet zouden beschadigen, noch enige groente, noch enigen boom, dan de mensen alleen, die het zegel Gods aan hun voorhoofden niet hebben.
అపరం పృథివ్యాస్తృణాని హరిద్వర్ణశాకాదయో వృక్షాశ్చ తై ర్న సింహితవ్యాః కిన్తు యేషాం భాలేష్వీశ్వరస్య ముద్రాయా అఙ్కో నాస్తి కేవలం తే మానవాస్తై ర్హింసితవ్యా ఇదం త ఆదిష్టాః|
5 En hun werd macht gegeven, niet dat zij hen zouden doden, maar dat zij zouden van hen gepijnigd worden vijf maanden; en hun pijniging was als de pijniging van een schorpioen, wanneer hij een mens gestoken heeft.
పరన్తు తేషాం బధాయ నహి కేవలం పఞ్చ మాసాన్ యావత్ యాతనాదానాయ తేభ్యః సామర్థ్యమదాయి| వృశ్చికేన దష్టస్య మానవస్య యాదృశీ యాతనా జాయతే తైరపి తాదృశీ యాతనా ప్రదీయతే|
6 En in die dagen zullen de mensen den dood zoeken, en zullen dien niet vinden; en zij zullen begeren te sterven, en de dood zal van hen vlieden.
తస్మిన్ సమయే మానవా మృత్యుం మృగయిష్యన్తే కిన్తు ప్రాప్తుం న శక్ష్యన్తి, తే ప్రాణాన్ త్యక్తుమ్ అభిలషిష్యన్తి కిన్తు మృత్యుస్తేభ్యో దూరం పలాయిష్యతే|
7 En de gedaanten der sprinkhanen waren den paarden gelijk, die tot den oorlog bereid zijn; en op hun hoofden waren als kronen, het goud gelijk, en hun aangezichten als aangezichten van mensen.
తేషాం పతఙ్గానామ్ ఆకారో యుద్ధార్థం సుసజ్జితానామ్ అశ్వానామ్ ఆకారస్య తుల్యః, తేషాం శిరఃసు సువర్ణకిరీటానీవ కిరీటాని విద్యన్తే, ముఖమణ్డలాని చ మానుషికముఖతుల్యాని,
8 En zij hadden haar als haar der vrouwen, en hun tanden waren als tanden van leeuwen.
కేశాశ్చ యోషితాం కేశానాం సదృశాః, దన్తాశ్చ సింహదన్తతుల్యాః,
9 En zij hadden borstwapenen als ijzeren borstwapenen; en het gedruis hunner vleugelen was als een gedruis der wagens, wanneer vele paarden naar den strijd lopen.
లౌహకవచవత్ తేషాం కవచాని సన్తి, తేషాం పక్షాణాం శబ్దో రణాయ ధావతామశ్వరథానాం సమూహస్య శబ్దతుల్యః|
10 En zij hadden staarten den schorpioenen gelijk, en er waren angels in hun staarten; en hun macht was de mensen te beschadigen vijf maanden.
వృశ్చికానామివ తేషాం లాఙ్గూలాని సన్తి, తేషు లాఙ్గూలేషు కణ్టకాని విద్యన్తే, అపరం పఞ్చ మాసాన్ యావత్ మానవానాం హింసనాయ తే సామర్థ్యప్రాప్తాః|
11 En zij hadden over zich tot een koning den engel des afgronds; zijn naam was in het Hebreeuws Abaddon, en in de Griekse taal had hij den naam Apollyon. (Abyssos g12)
తేషాం రాజా చ రసాతలస్య దూతస్తస్య నామ ఇబ్రీయభాషయా అబద్దోన్ యూనానీయభాషయా చ అపల్లుయోన్ అర్థతో వినాశక ఇతి| (Abyssos g12)
12 Het ene wee is weggegaan, ziet, er komen nog twee weeen na dezen.
ప్రథమః సన్తాపో గతవాన్ పశ్య ఇతః పరమపి ద్వాభ్యాం సన్తాపాభ్యామ్ ఉపస్థాతవ్యం|
13 En de zesde engel heeft gebazuind, en ik hoorde een stem uit de vier hoornen des gouden altaars, dat voor God was,
తతః పరం షష్ఠదూతేన తూర్య్యాం వాదితాయామ్ ఈశ్వరస్యాన్తికే స్థితాయాః సువర్ణవేద్యాశ్చతుశ్చూడాతః కస్యచిద్ రవో మయాశ్రావి|
14 Zeggende tot den zesden engel, die de bazuin had: Ontbind de vier engelen, die gebonden zijn bij de grote rivier, den Eufraat.
స తూరీధారిణం షష్ఠదూతమ్ అవదత్, ఫరాతాఖ్యే మహానదే యే చత్వారో దూతా బద్ధాః సన్తి తాన్ మోచయ|
15 En de vier engelen zijn ontbonden geworden, welke bereid waren tegen de ure, en dag, en maand, en jaar, opdat zij het derde deel der mensen zouden doden.
తతస్తద్దణ్డస్య తద్దినస్య తన్మాసస్య తద్వత్సరస్య చ కృతే నిరూపితాస్తే చత్వారో దూతా మానవానాం తృతీయాంశస్య బధార్థం మోచితాః|
16 En het getal van de heirlegers der ruiterij was tweemaal tien duizenden der tien duizenden; en ik hoorde hun getal.
అపరమ్ అశ్వారోహిసైన్యానాం సంఖ్యా మయాశ్రావి, తే వింశతికోటయ ఆసన్|
17 En ik zag alzo de paarden in dit gezicht, en die daarop zaten, hebbende vurige, en hemelsblauwe, en sulfervervige borstwapenen; en de hoofden der paarden waren als hoofden van leeuwen, en uit hun monden ging vuur, en rook, en sulfer,
మయా యే ఽశ్వా అశ్వారోహిణశ్చ దృష్టాస్త ఏతాదృశాః, తేషాం వహ్నిస్వరూపాణి నీలప్రస్తరస్వరూపాణి గన్ధకస్వరూపాణి చ వర్మ్మాణ్యాసన్, వాజినాఞ్చ సింహమూర్ద్ధసదృశా మూర్ద్ధానః, తేషాం ముఖేభ్యో వహ్నిధూమగన్ధకా నిర్గచ్ఛన్తి|
18 Door deze drie werd het derde deel der mensen gedood, namelijk door het vuur, en door den rook, en door het sulfer, dat uit hun monden uitging.
ఏతైస్త్రిభి ర్దణ్డైరర్థతస్తేషాం ముఖేభ్యో నిర్గచ్ఛద్భి ర్వహ్నిధూమగన్ధకై ర్మానుషాణాం తుతీయాంశో ఽఘాని|
19 Want hun macht is in hun mond, en in hun staarten; want hun staarten zijn aan de slangen gelijk, en hebben hoofden, en beschadigen met dezelve.
తేషాం వాజినాం బలం ముఖేషు లాఙ్గూలేషు చ స్థితం, యతస్తేషాం లాఙ్గూలాని సర్పాకారాణి మస్తకవిశిష్టాని చ తైరేవ తే హింసన్తి|
20 En de overige mensen, die niet gedood zijn door deze plagen, hebben zich niet bekeerd van de werken hunner handen, dat zij niet zouden aanbidden de duivelen; en de gouden, en zilveren, en koperen, en stenen, en houten afgoden, die noch zien kunnen, noch horen, noch wandelen;
అపరమ్ అవశిష్టా యే మానవా తై ర్దణ్డై ర్న హతాస్తే యథా దృష్టిశ్రవణగమనశక్తిహీనాన్ స్వర్ణరౌప్యపిత్తలప్రస్తరకాష్ఠమయాన్ విగ్రహాన్ భూతాంశ్చ న పూజయిష్యన్తి తథా స్వహస్తానాం క్రియాభ్యః స్వమనాంసి న పరావర్త్తితవన్తః
21 En hebben zich ook niet bekeerd van hun doodslagen, noch van hun venijngevingen, noch van hun hoererij, noch van hun dieverijen.
స్వబధకుహకవ్యభిచారచౌర్య్యోభ్యో ఽపి మనాంసి న పరావర్త్తితవన్తః|
